Trudna książka. Trudna ze względu na ciężar emocjonalny, ale także z uwagi na sposób, w jaki jest napisana. Mnie osobiście zmęczył nadmiar szczegółów, dotyczących zarówno życia Breivika, jak i jego ofiar. Kilkadziesiąt stron na temat jego pasji grafficiarskiej, z czego potem nic nie wynika. Kilkadziesiąt stron o tym, jak konstruuje bombę. Za szczegółowo, a zatem nudno (jak dla mnie). Życiorysy nastolatków, którzy potem zginęli - i tak trudno potem zorientować się kto jest kto, w masie imion. Również wydarzenia na wyspie Utoya zostały zbyt szczegółowo opisana - tu z kolei męczy drastyczność tego wszystkiego, ciężar emocjonalny, a ciągnie się to przez wiele, wiele stron. Poruszające, ale i męczące. Moim zdaniem jest w tej książce wiele informacji, wiele detali (zbędnych), ale zabrakło umiejętności celnego podsumowania tego, zabrakło jakiejś puenty. Jak do tego mogło dojść? Jak tak rozwinięte państwo jak Norwegia może być tak bezsilne i nieudolne w walce z przestępczością? Tak naiwne? Spodziewałam się po tej książce czegoś lepszego.

Trudna książka. Trudna ze względu na ciężar emocjonalny, ale także z uwagi na sposób, w jaki jest napisana. Mnie osobiście zmęczył nadmiar szczegółów, dotyczących zarówno życia Breivika, jak i jego ofiar. Kilkadziesiąt stron na temat jego pasji grafficiarskiej, z czego potem nic nie wynika. Kilkadziesiąt stron o tym, jak konstruuje bombę. Za szczegółowo, a zatem nudno (jak...