Ta książka jest słaba. To tego typu książka która jak zamykasz to nie pamiętasz jaki tytuł nosi. Bez barwnych postaci, infantylna, pobieżna. Zmuszałam się do dokończenia. Niczego nie wniosła, nawet chwili radości.

Ta książka jest słaba. To tego typu książka która jak zamykasz to nie pamiętasz jaki tytuł nosi. Bez barwnych postaci, infantylna, pobieżna. Zmuszałam się do dokończenia. Niczego nie wniosła, nawet chwili radości.

Bohaterowie dwulicowi i płytcy. Większość powieści skoncentrowana w niesmaczny sposób tylko na sferze łóżkowej. Stracony czas.

Bohaterowie dwulicowi i płytcy. Większość powieści skoncentrowana w niesmaczny sposób tylko na sferze łóżkowej. Stracony czas.

Akcja toczy sie w Rzymi, ktory jest dla mnie szczególnym miejscem, bo kiedyś mieszkałam w tym wiecznym mieście podczas wymiany studenckiej w czasie studiów.
Powiem Wam, że ja odnalazłam swoją chwile szczęścia i przeniosłam się na moment do tego wiecznego miasta, w którym ja sama przeżyłam bardzo wiele. Historia w książce urzekła mnie i z przyjemnością zakupiłam już drugą część żeby przekonać się o dalszych losach dwóch turystek z Polski, które przeżyły bardzo ciekawe przygody u boku dwóch Włochów Nicco i Grubego właśnie w Rzymie i nie tylko !!

Akcja toczy sie w Rzymi, ktory jest dla mnie szczególnym miejscem, bo kiedyś mieszkałam w tym wiecznym mieście podczas wymiany studenckiej w czasie studiów.
Powiem Wam, że ja odnalazłam swoją chwile szczęścia i przeniosłam się na moment do tego wiecznego miasta, w którym ja sama przeżyłam bardzo wiele. Historia w książce urzekła mnie i z przyjemnością zakupiłam już drugą...

Chwila szczęścia to książka opowiadająca o pewnym Włochu o imię Nico którego zostawiła dziewczyna a także ojciec mu zmarł rok temu i teraz nie wie co ma ze sobą zrobić. Ale dzięki swoje,u kumplowi poznaję przepiękną polkę. Chłopaki pokazują Włochy polką i powoli zaczynają się poznawać.

Książka jak każda inna tego autora jest bardzo słodka i pokazująca pewien problem który muszą się spotkać niektórzy ludzie. Lubię jego płynność historii a także idealne i nie przesłodzone podejście do sprawy. Jednak historia mnie trochę nudziła, bardzo dużo się skupiało na jedzeniu i opisach zabytków niż na faktycznej historii co mi lekko przeszkadzało bo miałam momenty że myślałam żeby odłożyć książkę. Jednak ciesze się że dotarłam do końca bo warto było dowiedzieć się co będzie reprezentowała ta historia.

Chwila szczęścia to książka opowiadająca o pewnym Włochu o imię Nico którego zostawiła dziewczyna a także ojciec mu zmarł rok temu i teraz nie wie co ma ze sobą zrobić. Ale dzięki swoje,u kumplowi poznaję przepiękną polkę. Chłopaki pokazują Włochy polką i powoli zaczynają się poznawać.

Książka jak każda inna tego autora jest bardzo słodka i pokazująca pewien problem który...

Da się przeczytać, ale nie jest to lektura, która wierci dziurę w momencie kiedy trzeba ją na chwilę odłożyć. Wręcz odkłada się ją chętnie i wraca do niej "bo się zaczęło, a głupio nie skończyć".
To moje pierwsze spotkanie z autorem, wydawało mi się, że słyszałam mnóstwo dobrych opinii o jego twórczości, a zastałam tu jeden wielki bałagan. Wydarzenia aktualne poprzeplatane wspomnieniami albo marzeniami, jakoś tak nieskładnie. No i ten koniec... taki ni przypiąć ni wypiąć.
Uważam, że autor miał świetny pomysł na powieść, tylko realizacja trochę go przerosła.

Da się przeczytać, ale nie jest to lektura, która wierci dziurę w momencie kiedy trzeba ją na chwilę odłożyć. Wręcz odkłada się ją chętnie i wraca do niej "bo się zaczęło, a głupio nie skończyć".
To moje pierwsze spotkanie z autorem, wydawało mi się, że słyszałam mnóstwo dobrych opinii o jego twórczości, a zastałam tu jeden wielki bałagan. Wydarzenia aktualne poprzeplatane...

Umęczyłam się przy tej książce. Fabuła nużąca i ciągnąca się jak flaki z olejem. Główny bohater tak niedojrzały, marudny i dołujący, ze czytać się tego nie chciało. Dziewczyny, chichoczące idiotki. Gruby trochę ratuje sytuacje, ale nie na tyle, aby polecić to opowiadanie.

Umęczyłam się przy tej książce. Fabuła nużąca i ciągnąca się jak flaki z olejem. Główny bohater tak niedojrzały, marudny i dołujący, ze czytać się tego nie chciało. Dziewczyny, chichoczące idiotki. Gruby trochę ratuje sytuacje, ale nie na tyle, aby polecić to opowiadanie.

Przeczytałam drugi raz i niestety musiałm obniżyć ocenę. Lubię ,że Moccia zastosował tu dużo cytatów, naprawdę wartościowych i życiowych,porównanie historii Nicco i Alessi oraz bohaterów,,Uwierz w ducha",osadził wszystko w realistycznych włoskich miejscach,bo to wspaniała podróż po Rzymie,Florencji,Wenecji i Neapolu,przede wszystkim restauracjach,ale jednak.
Niestety sami bohaterowie mnie nie kupili, Nicco trochę bez werwy,własnego , stanowczego zdania względem sióstr i przyjaciół,ale z całkiem interesującą pracą.Gruby chyba dobry przyjaciel i na pewno dostarczający powodów do śmiechu,bo nie mogę zaprzeczyć,że uśmiać , to trochę się uśmiałam,ale nie kupił mnie. A polskie turystki Ania i Paulina, wydają mi się puste. Może to kwestia jakiegoś dziwnego honoru,ale nie pasowało mi to,że książkę można spłycić do,,chłopak rozstaje się z dziewczyną,ale przyjeżdżają turystki z Polski i może się zabawić",łatwość nawiązywania relacji bez znajomości języka mnie przeraziła, mimo że autor próbował chyba przekazać,że między Nicco a Anią na serio jest uczucie.
Jak dla mnie trochę słaba ta historia.....

Przeczytałam drugi raz i niestety musiałm obniżyć ocenę. Lubię ,że Moccia zastosował tu dużo cytatów, naprawdę wartościowych i życiowych,porównanie historii Nicco i Alessi oraz bohaterów,,Uwierz w ducha",osadził wszystko w realistycznych włoskich miejscach,bo to wspaniała podróż po Rzymie,Florencji,Wenecji i Neapolu,przede wszystkim restauracjach,ale jednak.
Niestety sami...

Chyba nie przekonam się do tego autora. Niby ładnie wszystko opisane, ale jakoś źle mi się to czyta.
Ogólnie opowieść o wakacyjnej miłości dwóch polek z dwoma Włochami.

Chyba nie przekonam się do tego autora. Niby ładnie wszystko opisane, ale jakoś źle mi się to czyta.
Ogólnie opowieść o wakacyjnej miłości dwóch polek z dwoma Włochami.

Koleżanka namówiła mnie na przeczytanie tej książki i nie żałuję. Lubię się wzruszać, a przy tej książce tak własnie było. Polecam!

Koleżanka namówiła mnie na przeczytanie tej książki i nie żałuję. Lubię się wzruszać, a przy tej książce tak własnie było. Polecam!

Książka okropna, czuję, że zmarnowałam czas który mogłabym poświecić na ciekawszą i bardziej wartościową pozycję. Główny bohater strasznie irytujący, powtarzający to samo w kółko i w kółko. Wątki płytkie i bezsensowne, postacie nudne i zwyczajne. Ta powieść jest wszystkim czego nienawidzę… nie polecam.

Książka okropna, czuję, że zmarnowałam czas który mogłabym poświecić na ciekawszą i bardziej wartościową pozycję. Główny bohater strasznie irytujący, powtarzający to samo w kółko i w kółko. Wątki płytkie i bezsensowne, postacie nudne i zwyczajne. Ta powieść jest wszystkim czego nienawidzę… nie polecam.