Chwila szczęścia

Książka okropna, czuję, że zmarnowałam czas który mogłabym poświecić na ciekawszą i bardziej wartościową pozycję. Główny bohater strasznie irytujący, powtarzający to samo w kółko i w kółko. Wątki płytkie i bezsensowne, postacie nudne i zwyczajne. Ta powieść jest wszystkim czego nienawidzę… nie polecam.

Książka okropna, czuję, że zmarnowałam czas który mogłabym poświecić na ciekawszą i bardziej wartościową pozycję. Główny bohater strasznie irytujący, powtarzający to samo w kółko i w kółko. Wątki płytkie i bezsensowne, postacie nudne i zwyczajne. Ta powieść jest wszystkim czego nienawidzę… nie polecam.

Koleżanka namówiła mnie na przeczytanie tej książki i nie żałuję. Lubię się wzruszać, a przy tej książce tak własnie było. Polecam!

Koleżanka namówiła mnie na przeczytanie tej książki i nie żałuję. Lubię się wzruszać, a przy tej książce tak własnie było. Polecam!

Akcja toczy sie w Rzymi, ktory jest dla mnie szczególnym miejscem, bo kiedyś mieszkałam w tym wiecznym mieście podczas wymiany studenckiej w czasie studiów.
Powiem Wam, że ja odnalazłam swoją chwile szczęścia i przeniosłam się na moment do tego wiecznego miasta, w którym ja sama przeżyłam bardzo wiele. Historia w książce urzekła mnie i z przyjemnością zakupiłam już drugą część żeby przekonać się o dalszych losach dwóch turystek z Polski, które przeżyły bardzo ciekawe przygody u boku dwóch Włochów Nicco i Grubego właśnie w Rzymie i nie tylko !!

Akcja toczy sie w Rzymi, ktory jest dla mnie szczególnym miejscem, bo kiedyś mieszkałam w tym wiecznym mieście podczas wymiany studenckiej w czasie studiów.
Powiem Wam, że ja odnalazłam swoją chwile szczęścia i przeniosłam się na moment do tego wiecznego miasta, w którym ja sama przeżyłam bardzo wiele. Historia w książce urzekła mnie i z przyjemnością zakupiłam już drugą...

Przeczytałam drugi raz i niestety musiałm obniżyć ocenę. Lubię ,że Moccia zastosował tu dużo cytatów, naprawdę wartościowych i życiowych,porównanie historii Nicco i Alessi oraz bohaterów,,Uwierz w ducha",osadził wszystko w realistycznych włoskich miejscach,bo to wspaniała podróż po Rzymie,Florencji,Wenecji i Neapolu,przede wszystkim restauracjach,ale jednak.
Niestety sami bohaterowie mnie nie kupili, Nicco trochę bez werwy,własnego , stanowczego zdania względem sióstr i przyjaciół,ale z całkiem interesującą pracą.Gruby chyba dobry przyjaciel i na pewno dostarczający powodów do śmiechu,bo nie mogę zaprzeczyć,że uśmiać , to trochę się uśmiałam,ale nie kupił mnie. A polskie turystki Ania i Paulina, wydają mi się puste. Może to kwestia jakiegoś dziwnego honoru,ale nie pasowało mi to,że książkę można spłycić do,,chłopak rozstaje się z dziewczyną,ale przyjeżdżają turystki z Polski i może się zabawić",łatwość nawiązywania relacji bez znajomości języka mnie przeraziła, mimo że autor próbował chyba przekazać,że między Nicco a Anią na serio jest uczucie.
Jak dla mnie trochę słaba ta historia.....

Przeczytałam drugi raz i niestety musiałm obniżyć ocenę. Lubię ,że Moccia zastosował tu dużo cytatów, naprawdę wartościowych i życiowych,porównanie historii Nicco i Alessi oraz bohaterów,,Uwierz w ducha",osadził wszystko w realistycznych włoskich miejscach,bo to wspaniała podróż po Rzymie,Florencji,Wenecji i Neapolu,przede wszystkim restauracjach,ale jednak.
Niestety sami...

Zmarnowałam tylko czas. Nie widzę żadnego sensu w tej powieści i mogłabym ją śmiało określić mianem najgorszej, jaką miałam okazję przeczytać w ciągu kilku ostatnich lat. Jest kompletnie bezwartościowa, bez polotu, nijaka, sztampowa, nudna, poruszająca płytkie tematy. Mam mówić dalej? Była tak zła, że nie chciałabym jej nawet nikomu oddać za darmo, żeby nie tracił bezsensownie kilku godzin ze swojego życia. Nie polecam.

Zmarnowałam tylko czas. Nie widzę żadnego sensu w tej powieści i mogłabym ją śmiało określić mianem najgorszej, jaką miałam okazję przeczytać w ciągu kilku ostatnich lat. Jest kompletnie bezwartościowa, bez polotu, nijaka, sztampowa, nudna, poruszająca płytkie tematy. Mam mówić dalej? Była tak zła, że nie chciałabym jej nawet nikomu oddać za darmo, żeby nie tracił...

Chyba nie przekonam się do tego autora. Niby ładnie wszystko opisane, ale jakoś źle mi się to czyta.
Ogólnie opowieść o wakacyjnej miłości dwóch polek z dwoma Włochami.

Chyba nie przekonam się do tego autora. Niby ładnie wszystko opisane, ale jakoś źle mi się to czyta.
Ogólnie opowieść o wakacyjnej miłości dwóch polek z dwoma Włochami.

Chwila szczęścia to książka opowiadająca o pewnym Włochu o imię Nico którego zostawiła dziewczyna a także ojciec mu zmarł rok temu i teraz nie wie co ma ze sobą zrobić. Ale dzięki swoje,u kumplowi poznaję przepiękną polkę. Chłopaki pokazują Włochy polką i powoli zaczynają się poznawać.

Książka jak każda inna tego autora jest bardzo słodka i pokazująca pewien problem który muszą się spotkać niektórzy ludzie. Lubię jego płynność historii a także idealne i nie przesłodzone podejście do sprawy. Jednak historia mnie trochę nudziła, bardzo dużo się skupiało na jedzeniu i opisach zabytków niż na faktycznej historii co mi lekko przeszkadzało bo miałam momenty że myślałam żeby odłożyć książkę. Jednak ciesze się że dotarłam do końca bo warto było dowiedzieć się co będzie reprezentowała ta historia.

Chwila szczęścia to książka opowiadająca o pewnym Włochu o imię Nico którego zostawiła dziewczyna a także ojciec mu zmarł rok temu i teraz nie wie co ma ze sobą zrobić. Ale dzięki swoje,u kumplowi poznaję przepiękną polkę. Chłopaki pokazują Włochy polką i powoli zaczynają się poznawać.

Książka jak każda inna tego autora jest bardzo słodka i pokazująca pewien problem który...

Da się przeczytać, ale nie jest to lektura, która wierci dziurę w momencie kiedy trzeba ją na chwilę odłożyć. Wręcz odkłada się ją chętnie i wraca do niej "bo się zaczęło, a głupio nie skończyć".
To moje pierwsze spotkanie z autorem, wydawało mi się, że słyszałam mnóstwo dobrych opinii o jego twórczości, a zastałam tu jeden wielki bałagan. Wydarzenia aktualne poprzeplatane wspomnieniami albo marzeniami, jakoś tak nieskładnie. No i ten koniec... taki ni przypiąć ni wypiąć.
Uważam, że autor miał świetny pomysł na powieść, tylko realizacja trochę go przerosła.

Da się przeczytać, ale nie jest to lektura, która wierci dziurę w momencie kiedy trzeba ją na chwilę odłożyć. Wręcz odkłada się ją chętnie i wraca do niej "bo się zaczęło, a głupio nie skończyć".
To moje pierwsze spotkanie z autorem, wydawało mi się, że słyszałam mnóstwo dobrych opinii o jego twórczości, a zastałam tu jeden wielki bałagan. Wydarzenia aktualne poprzeplatane...

Umęczyłam się przy tej książce. Fabuła nużąca i ciągnąca się jak flaki z olejem. Główny bohater tak niedojrzały, marudny i dołujący, ze czytać się tego nie chciało. Dziewczyny, chichoczące idiotki. Gruby trochę ratuje sytuacje, ale nie na tyle, aby polecić to opowiadanie.

Umęczyłam się przy tej książce. Fabuła nużąca i ciągnąca się jak flaki z olejem. Główny bohater tak niedojrzały, marudny i dołujący, ze czytać się tego nie chciało. Dziewczyny, chichoczące idiotki. Gruby trochę ratuje sytuacje, ale nie na tyle, aby polecić to opowiadanie.

Nicco jest młody, ironiczny, dowcipny i bystry. Ma tylko jeden problem: jego dziewczyna, Alessia, odeszła od niego, mówiąc na pożegnanie jedynie „Przykro mi”. Nicco nie może się z tym pogodzić: rok wspaniałego, radosnego i intensywnego związku przekreślony bez słowa wyjaśnienia. Na szczęście jest Gruby, dawny kumpel z liceum, trochę nieokrzesany, ale bardzo sympatyczny, pełen energii, który ciąga Nicca po imprezach, barach i kolacjach. Od roku jest zakochany w dwóch dziewczynach naraz, pracuje przez internet i sprzedaje pirackie płyty z muzyką i filmami. To człowiek, który odnajdzie się w każdej sytuacji. Nie ma żadnych skrupułów, by wykorzystywać okazje, które życie serwuje mu na srebrnym półmisku. Zupełnie inaczej niż Nicco, który wszędzie widzi problemy i ma do siebie żal za wiele zdarzeń z przeszłości, na przykład obwinia się o to, że za rzadko mówił ojcu, jak go kocha. Wymyśla sobie od kretynów za każdym razem, kiedy wspomina chwile, w których czuł, jak bardzo kocha Alessię, ale nie znajdował słów, by jej o tym powiedzieć. Pewnego wieczoru w Rzymie w jego poobijanym życiu pojawiają się dwie turystki z Polski. Gruby i Nicco nadskakują im, jak tylko Włosi potrafią. Gorące lato, Rzym, wszechobecne piękno i pragnienie, by spełniły się marzenia. Każdy z bohaterów otrzyma szansę na szczęście. Czy Nicco otworzy swoje serce przed cudzoziemką? Czy zabrać głos nowemu uczuciu? Czy będzie w stanie definitywnie rozliczyć się z przeszłością i cieszyć nowym rozdziałem swojego życia, nawet jeśli ten będzie trwać tylko chwilę?

Nicco jest młody, ironiczny, dowcipny i bystry. Ma tylko jeden problem: jego dziewczyna, Alessia, odeszła od niego, mówiąc na pożegnanie jedynie „Przykro mi”. Nicco nie może się z tym pogodzić: rok wspaniałego, radosnego i intensywnego związku przekreślony bez słowa wyjaśnienia. Na szczęście jest Gruby, dawny kumpel z liceum, trochę nieokrzesany, ale bardzo sympatyczny,...