Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autora znam od 2018 roku, kiedy czytałam jego powieści “Trzy metry nad niebem” i “Trzy razy ty”. Pierwszą książkę wypożyczyłam wtedy ze szkolnej biblioteki, drugą otrzymałam chwilę potem od wydawnictwa do recenzji. Kiedy więc w czerwcu wyposażyłam się w kolejny tom tego autora wiedziałam z góry jakiej tematyki mogę się spodziewać i uznałam, że będzie to historia idealna na wakacje. Federico Moccia pisze powieści młodzieżowe, zdecydowanie nie dla mnie, za to w sam raz dla moich uczniów, ale przecież warto samemu powrócić czasem do lat młodości i zaczytać się w pięknych miłosnych historiach, a przy okazji nieco powspominać. Bo autor o miłości pisze pięknie, romantycznie, urzekająco. Nie myli miłości z pożądaniem. W jego książkach miłość to uczucie niepowtarzalne, jedyne i z założenia trwałe, na całe życie. Nie krótkotrwała namiętność, nie przelotna, burzliwa znajomość. Przez zastosowanie w narracji pierwszej osoby czytelnik czuje się wprowadzony w najintymniejsze myśli i odczucia bohaterów, w tok ich rozumowania i podejmowane decyzje. To swoisty ”rachunek sumienia” odkrywany przed czytelnikiem. Tym razem, chociaż nadal jest klimatycznie, nie poruszamy się jedynie po ulicach Rzymu, ponieważ główny bohater – dwudziestotrzyletni Niccolo, pracownik biura nieruchomości – postanawia odnaleźć w Polsce poznaną wcześniej turystkę Anię, która skradła wszystkie jego myśli i serce, a odjechała nagle. Więc towarzyszymy mu w poszukiwaniach dziewczyny i kibicujemy tej miłości, chociaż nie wiemy, czy młodym uda się odnaleźć i zostać ze sobą na stałe. W wędrówce poruszamy się po stolicy, Krakowie, Zakopanem i Morskim Oku. Okoliczności są jak najbardziej wakacyjne, a obraz Polski i Polaków przedstawiony przez autora bardzo pozytywny i budujący. Historia ma swój heppy end. Jest wzruszająco, czasem zabawnie, czasem aż nadto poważnie. Warto siegnąć latem po takie lekkie, optymistyczne powieści. Doskonały relaks w przerwie między kolejnymi kryminałami, które oczekują na półce.