Opowieść zaczynamy w Chicago roku 1890, poznajemy dwójkę wspaniałych architektów Daniela Burnhama i jego partnera w interesach Johna Roota. Odkrywamy "czarne miasto" pełne bródu, smrodu, dorożkarzy, końskiego łajna, lamp gazowych, rzeźni, miasta, w którym łatwo było zniknąć, a kobiety trudniły się głównie najstarszym zawodem świata. Chicago, bo o nim mowa zostaje zgłoszone do stworzenia światowej wystawy, która ma przycmić wystawę z Francji z 1889r, podczas której powstała wieża Eiffla. Oczywiście, zgoda dla Chicago nie przyszła tak od razu, ale o tym przekonacie się czytając książkę.
Wizja pracy i zysków przy organizacji wystawy w "czarnym mieście" zaczęła przyciągać ludzi, ale w roku 1886 na stacji kolejowej z pociągu wysiadł młody, elegancki i przystojny mężczyzna, lekarz, który przedstawiał się jako H.H.Holmes (tak naprawdę nazywał się Herman Webster Mudgett). W tym momencie, poznajemy psychopatę, który Wielką Wystawę w Chicago, wykorzystał by mordować młode kobiety, dzieci i mężczyzn.
Książka na faktach historycznych, cudowna powieść, o trudzie wielu architektów. Razem z nimi budujemy od podstaw budynki, z nimi się cieszymy i z nimi płaczemy, kiedy podczas ciężkiej pracy giną ludzie, powstaje "białe miasto", piękna wystawa której stare fotografie z łatwością w obecnych czasach odnaleźć w internecie.
Równolegle poznajemy historię mordercy Holmesa, jego psychikę, metody działania, brutalne zbrodnie, do których nie przyznawał się, aż do śmierci mimo obciążających go dowodów i świadków. Mordercę, zwanego diabłem...
Serdecznie polecam jeśli ktoś lubi literaturę na faktach, książka bogata w bibliografię i ilustracje.

Opowieść zaczynamy w Chicago roku 1890, poznajemy dwójkę wspaniałych architektów Daniela Burnhama i jego partnera w interesach Johna Roota. Odkrywamy "czarne miasto" pełne bródu, smrodu, dorożkarzy, końskiego łajna, lamp gazowych, rzeźni, miasta, w którym łatwo było zniknąć, a kobiety trudniły się głównie najstarszym zawodem świata. Chicago, bo o nim mowa zostaje zgłoszone...