Mimo, że temat książki średnio mnie interesował (nie jestem fanem XIX-wiecznych realiów),to jej lektura była dla mnie wielką przyjemnością. Zgrabna intryga polityczno-kryminalna, bez przesadnie przewidywalnych zwrotów akcji i rozwiązań deus ex machina, w dodatku połączona z dosyć zgrabnie poprowadzonym motywem romantycznym. Wszystko nieustanie przeplata się z szermierką (czego absolutnie nie rozumiałem, bo posługiwanie się floretem jest mi kompletnie obce),tworząc bardzo niebanalną opowieść.

Mimo, że temat książki średnio mnie interesował (nie jestem fanem XIX-wiecznych realiów),to jej lektura była dla mnie wielką przyjemnością. Zgrabna intryga polityczno-kryminalna, bez przesadnie przewidywalnych zwrotów akcji i rozwiązań deus ex machina, w dodatku połączona z dosyć zgrabnie poprowadzonym motywem romantycznym. Wszystko nieustanie przeplata się z szermierką...

Moim skromnym zdaniem najlepsza powieść Reverte. Interesując intryga i wspaniały portret głównego bohatera. Nie tylko dla miłośników powieści historycznej. Trochę szkoda, że autor nie poszedł dalej tą drogą... Bardzo dobre.

Moim skromnym zdaniem najlepsza powieść Reverte. Interesując intryga i wspaniały portret głównego bohatera. Nie tylko dla miłośników powieści historycznej. Trochę szkoda, że autor nie poszedł dalej tą drogą... Bardzo dobre.

Wróciłem do Pereza po kilkunastu miesiącach i znów dałem się zauroczyć sposobem budowania opowieści, pięknem języka i charakterystycznym pomysłem na kreację postaci.
Powieść krótka, mająca swój punkt kulminacyjny, zawężająca się niczym "Batalista". Główni bohaterowie wyraziści, jak w większości tekstów A. P-R. Bardzo przyjemna, jakościowa literatura.

Wróciłem do Pereza po kilkunastu miesiącach i znów dałem się zauroczyć sposobem budowania opowieści, pięknem języka i charakterystycznym pomysłem na kreację postaci.
Powieść krótka, mająca swój punkt kulminacyjny, zawężająca się niczym "Batalista". Główni bohaterowie wyraziści, jak w większości tekstów A. P-R. Bardzo przyjemna, jakościowa literatura.

Astarlona, sędziwego już wieku jak na zajęcie, którym się para - tytułową nauką fechtunku. W Hiszpanii Izabeli II dużo się dzieje i nie specjalnie dobrze. W polityce wrze, na licach coraz więcej niepokojów i protestów. Spiskowców jest od groma, rząd na swoje brudne tajemnice. A Astarlona jest takim dinozaurem, który zapomniał wyginąć. Żyje w swoim świecie ukształtowanym przez honor, prawość, szczerość i kult broni białej, która jest jedynym honorowym sposobem na... obronę honoru właśnie. Choć od lat toczy dysputy (wspaniałe zresztą) z markizem Ayala nie śmie nazywać się jego przyjacielem. Sam przyznaje, że przez zasady wiele w życiu go ominęło. Coraz częściej przychodzi mu kształcić w fechtunku miernoty – narzeka... ale do siebie. Aż pojawia się Adela de Otero chcąca poznać śmiertelne pchnięcie, które opracował. Łamiąc wszelkie zasady, którymi się kierował godzi się na naukę... kobiety! Od tego momentu Reverte kształci nas w fechtunku z uporem i szczegółowością sobie przypisaną. Czy z sukcesem? Średnio. Fabuła toczy się dość mozolnie, uczucie rodzącej się, spóźnionej miłości miesza się z politycznymi rozgrywkami, bardziej tajemniczą od samej tajemnicy Adelą, thrillerem, kryminałem i czym tam jeszcze. Fechmistrz wpada w wir intryg: musi walczyć o życie własne, pomścić śmierć niewinnych, wymierzyć sprawiedliwość. I kiedy już upora się z tymi wszystkimi zadaniami czytelnik (ja akurat) dochodzi do wniosku, że sama opowieść była banalnie banalna.

Astarlona, sędziwego już wieku jak na zajęcie, którym się para - tytułową nauką fechtunku. W Hiszpanii Izabeli II dużo się dzieje i nie specjalnie dobrze. W polityce wrze, na licach coraz więcej niepokojów i protestów. Spiskowców jest od groma, rząd na swoje brudne tajemnice. A Astarlona jest takim dinozaurem, który zapomniał wyginąć. Żyje w swoim świecie ukształtowanym...

MISTRZOSTWO !

MISTRZOSTWO !

Jaime Astarloa to mistrz klasycznej szermierski, nauczyciel żyjący z udzielania lekcji w tej dyscyplinie w swojej madryckiej auli a ponadto szarmancki dżentelmen kierujący się w życiu kodeksem honorowym i prawdą. Swoje zasady etyczne jednak nagina kiedy tajemnicza młoda piękność ……. prosi go aby udzielił jej lekcji fechtunku.
Jak można się domyśleć pociąga to za sobą łańcuch kolejnych wydarzeń.
Bardzo plastycznie opisane tło historyczne Hiszpanii za czasów burzliwych rządów Izabelli II z pasmem przewrotów i spisków w celu obalenia monarchii jest dodatkowym smaczkiem powieści. Aczkolwiek czytelnikowi mogą przeszkadzać zbyt szczegółowe opisy walk szermierczych i użycie dużej ilości terminologii sportowej oraz spokojnie wręcz monotonnie prowadzona fabuła to ostatecznie lektura posiada swój niepowtarzalny klimat właściwy dla prozy Arturo Perez Reverte.
„Fechtmistrz” to powieść obyczajowa z historią w tle oraz wątkiem kryminalnym, który niestety pojawia się dopiero po przeczytaniu ponad połowy książki.

Jaime Astarloa to mistrz klasycznej szermierski, nauczyciel żyjący z udzielania lekcji w tej dyscyplinie w swojej madryckiej auli a ponadto szarmancki dżentelmen kierujący się w życiu kodeksem honorowym i prawdą. Swoje zasady etyczne jednak nagina kiedy tajemnicza młoda piękność ……. prosi go aby udzielił jej lekcji fechtunku.
Jak można się domyśleć pociąga to za sobą...

Sięgnęłam po tę pozycję, mimo że nie jestem wielką miłośniczką powieści historycznych, ale czytałam "Klub Dumas" tego autora, która mnie zachwyciła i miałam nadzieję na równie dobrą literaturę. Doceniam erudycję pisarza, zwłaszcza szczegółowe i precyzyjne opisy potyczek szermierczych. Niecierpliwie czekałam na wątek kryminalny, ale trzeba było przeczytać bez mała połowę książki, by do niego dotrzeć. Na uwagę zasługuje doskonałe tłumaczenie Filipa Łobodzińskiego.

Sięgnęłam po tę pozycję, mimo że nie jestem wielką miłośniczką powieści historycznych, ale czytałam "Klub Dumas" tego autora, która mnie zachwyciła i miałam nadzieję na równie dobrą literaturę. Doceniam erudycję pisarza, zwłaszcza szczegółowe i precyzyjne opisy potyczek szermierczych. Niecierpliwie czekałam na wątek kryminalny, ale trzeba było przeczytać bez mała połowę...

Od Fechmistrza zaczął się "mój" Reverte. Klasa sama w sobie. Kto poleci coś w tym stylu? Filmu nie dałem rady obejrzeć.

Od Fechmistrza zaczął się "mój" Reverte. Klasa sama w sobie. Kto poleci coś w tym stylu? Filmu nie dałem rady obejrzeć.

Połączenie intrygi, zagadki i kontekstu historycznego z przełomem, który zmienił stabilne dotąd i samotne życie mistrza szermierki, oparte na honorze i jasnych zasadach etycznych. Autor stawia naprzeciw siebie dwie kontrastowe postaci z silnymi charakterami i pewnością siebie. Początkowa spokojna fabuła ze świata sportowej pasji nabiera rozpędu, by do końca utrzymać napięcie i niepewność." Fechtmistrz" to nie tylko powieść oparta na tajemnicach i zwrotach akcji, ale także utwór pełen ciekawych dygresji, refleksji i pytań np: czy wiara w uczciwość ludzi to objaw szlachetności czy naiwności, za która przyjdzie zapłacić jakąś cenę?

Połączenie intrygi, zagadki i kontekstu historycznego z przełomem, który zmienił stabilne dotąd i samotne życie mistrza szermierki, oparte na honorze i jasnych zasadach etycznych. Autor stawia naprzeciw siebie dwie kontrastowe postaci z silnymi charakterami i pewnością siebie. Początkowa spokojna fabuła ze świata sportowej pasji nabiera rozpędu, by do końca utrzymać...

Klasyczna literatura płaszcza i szpady, jednocześnie swego rodzaju kryminał. Bardzo fajnie się słuchało. Polecam dla każdego miłośnika tego gatunku.

Klasyczna literatura płaszcza i szpady, jednocześnie swego rodzaju kryminał. Bardzo fajnie się słuchało. Polecam dla każdego miłośnika tego gatunku.