Dziedzictwo gwiazd

Czytało się to bardzo długo i ciężko. Mnóstwo opowiadań, każde na inny temat. Krótkie i dłuższe. Te dłuższe zazwyczaj lepsze. Napisałem coś o każdym opowiadaniu, mogą być spoilery, więc oznaczam opinię.

WÓR - wór jak wór, zabawny. Z tych dobrych.

FACET ZE SKRZYDŁAMI JAKBY ŻYWCEM WYJĘTY Z MARQUEZA - krótkie, dobry tytułowy bohater. Opowiadanie w porządku.

SZTUKA DLA SZTUKI - takie sobie. Nie podoba mi się - i, bo uważam, że sztuka dla sztuki nie istnieje ( jeśli przyjrzymy się dokładniej, to nie istnieją rzeczy, czynności niepraktyczne ), i, bo nie podoba mi się wizja osiągnięcia ideału przez ludzkość.

PLANETA BRR - być może tylko poniekąd abstrakcyjne. Dobre, ale sam zwykle po takie nie sięgam.

KOCHALI SIĘ WE TROJE - poza ukazaniem dwóch skrajnych postaw, poglądów, przekaz mi umyka.

Z MAGII UTKANE - klimatem bardzo przypomina scenariusz ,,Kamienia mocy", chociaż to zupełnie inne tereny. Świetne. Jak tylko przeczytałem ,,Mythai" od razu poczułem się jak w domu. Wszystko się trzyma kupy. Najlepsze opowiadanie w Antologii, White!!!

SEKRET - w ogóle nie rozumiem, może mnie ktoś oświecić o co chodzi.

MIĘDZY LUSTRAMI - Bardzo dobre. Przyzwoitej długości, porządne, dopracowane, z sensem i przekazem.

ZMARTWYCHWSTANIE HOSKULDA GŁOŚNEGO - świetne i dobrze napisane. Krótko mówiąc, przepyszne.

WITAJCIE W ZOA - sam świat, nic odkrywczego. Posłużył tylko jako tło dla intryg i uczuć. Intrygi bardzo fajne i wszystko czyta się dobrze, tylko wątki urywają się w dziwnych momentach, nagle zapominamy o jednych postaciach, wprowadzane są drugie. Tak jakby był to wyrwany z kontekstu fragment powieści.

CZARNY DOCTOR - ooo, nie podoba mi się. Stanowczo zbyt blisko rzeczywistości.

UDAŁO SIĘ - idealne. Jedno z najlepszych. Może było mi mało, ale i tak robi odpowiednie wrażenie. Jest dobrze.

ZAGŁADA BLUEWATERS - stąd pochodzi jeden z moich ulubionych cytatów na ,,lubimyczytać". Bardzo dobre, acz oczekiwałem rozwinięcia wątku z detektywem Wingerem.

ODKRYCIE STAREGO ŚWIATA - czyli jak mogło być. Również jedno z lepszych opowiadań.

BIOPARADOKS - ohohohohohoho, robi odpowiednie wrażenie. Bardzo udana wizja podróży w czasie.

ON DY ER - uwielbiam takie przedstawianie naszej przyszłości ( wieżę, że jest dużo bardziej prawdopodobne niż osiągnięcie nie-wiadomo-czego ). Oczywiście byłbym nihilem. Wyśmienite.

CZTERDZIESTU MAŁYCH KOCHANKÓW - przez to, że dotąd nie wiem, czego obawiała się Alison, czuję się taki niedorosły.

BÓG NIEUMARŁY - świetne, tylko tytułowy nie zrobił na mnie wrażenia. Wszystko przed jego uwolnieniem - tak. Aha, no i widziałem tu pierwsze literówki.

LODZKY - gra słów? Ciekawe, ciekawe, nic poza tym.

KRÓLESTWO - opowieść o życiu. Ciężko o ,,Królestwie" cokolwiek powiedzieć, ale ma w sobie coś poruszającego.

BIURO IMION ZUŻYTYCH - nasuwa się na myśl, że to historia o własnej tożsamości. Spokojne.

SZKOPUŁ - naprawdę zabawne, zarąbiste opowiadanie, okazało się czymś innym niż z początku można by sądzić. Aha, no i cieszę się, że nie tak wyglądają moje sesje RPG.

ZROZUMIENIE - kolejne opowiadanie o spełniających się magicznie życzeniach. Może przewidywalne ale może być.

DZIECI UMARŁEJ GWIAZDY - jestem ogromnie zawiedziony. Do pewnego momentu byłem pewien, że historia zatoczy koło, że to opowieść o odrodzeniu, nieskończoności, złudzeniu czasu... bzdura. Po prostu o Marsjanach. Jakże jestem zawiedziony.

SZKOŁA MORDERCÓW - chociaż jest to temat niezwykle zajmujący, to od początku wiedziałem, że będzie słabo. Literówki. Niewłaściwie zbudowane zdania i pozjadana interpunkcja. Sama akcja. Nagle objawił się pomysł, już opowiadanie mi się spodobało, gdy znów z poważnego stało się wymuszenie zabawne. Słabe.

ANTYKRYMINAŁ - lepsze z opowiadań SF w antologii.

TRÓJKĄT BERMUDZKI - do przewidzenia.

PRZESTRAJACZE - tragedia! Najgorsze opowiadanie antologii! Do wiadomego momentu robi wrażenie. Potem? Płytko. Jeśli to miało być pytanie, czy świat jest iluzją, czy być może nie jesteśmy zabawką w czyimś ręku, to sorry, ale ,,Matrix" był lepszy. ( WRÓĆ! Zmieniam zdanie. Opowiadanie jest dobre, po prostu wcześniej go nie zrozumiałem. Oświeciło mnie, gdy podczas rozmowy tata powiedział coś o reality-show. )

ANALIZA STRUKTURALNA OBRZĘDU SAMOOBCIĘCIA GŁOWY - po pierwsze, podczas seppuku nie obcinano głowy. Obcinano, jeśli samobójca nie dał rady otworzyć sobie brzucha. Niewłaściwe przedstawienie informacji w opowiadaniu. Po drugie bełkot. Wszystko jest zrozumiałem, ale czasami miałem wrażenie że autor umyślnie zrozumienie utrudniał. Po trzecie beznadziejny finał. Może widok zwłok ściskających między kolanami szkło, którym obcięto sobie głowę ( co, na marginesie, jest raczej niemożliwe. Prędzej by się wbiło w kolano ) powinien robić wrażenie, ale na pewno nie po poprzednim usypianiu przy opisach podniecania się profesora postępem w badaniach.

Z CIEMNOŚCI I OGNIA - super, wciąga. Tylko finał nie najmocniejszy - przydałaby się wcześniej jeszcze jakaś bardziej makabryczna scena z Vincentem.

DARWIN VI - ciekawe i tyle.

LARRY NEWARK MEETS RAOLO BENATTI - chociaż temat jest trochę inny, to znacznie lepsze i ciekawsze od ,,Darwina VI"

MASZYNKA - totalna abstrakcja.

Ogólnie rzecz biorąc? Trochę to było męczące, ale jednak ulubiony cytat...