Circus Maximus jest o wiele lepszą książką od swojej poprzedniczki "Nadciąga burza" przez choćby szybką i rozbudowaną akcję oraz interesujące i rozbudowane opisy, ale ma także kilka minusów. Tak jak pisałam przy recenzji poprzedniej książki, bałam się sięgać po tą część, by nie poczuć zawodu, jednak nie było źle. Strasznie mi się podobał wątek o miłości Róży do Jupitusa i to jak ona, na początku została uniemożliwiona przez Oceanę. Postać Róży polubiłam najbardziej z całej książki. Strasznie do niej zapałałam sympatią. Tak samo jest z Jupitusem.

Zachowanie głównego bohatera chwilami jest bardzo dziecinne, a czasami wręcz ocieka sztucznością, ale widać, że jego charakter ciągle się kształtuje, a przez dołączenie do strażników historii, staje się lepszym człowiekiem. Postacie są fajnie ukształtowanie. Każda osoba ma inny charakter, przez co czasem powstają między nimi zgrzyty, ale są dla siebie jak rodzina i nie potrafią bez siebie funkcjonować. Tworzą oni idealną harmonię.

http://czytanie-chwile-rozkoszy.blogspot.com/2014/12/lojalnosc-to-kaprysne-zwierze-czyli.html

Circus Maximus jest o wiele lepszą książką od swojej poprzedniczki "Nadciąga burza" przez choćby szybką i rozbudowaną akcję oraz interesujące i rozbudowane opisy, ale ma także kilka minusów. Tak jak pisałam przy recenzji poprzedniej książki, bałam się sięgać po tą część, by nie poczuć zawodu, jednak nie było źle. Strasznie mi się podobał wątek o miłości Róży do Jupitusa i...