Trzy inne czasy, sześć innych historii, sześć innych ale jakby, takich samych ludzi.

Atlas Chmur jest jedną z najpiękniejszych książek, którą do tej pory czytałam. Świat, a może raczej światy ukazane w powieści Mitchella, są tak niesamowicie różne, jednakże na tym polega ich urok. Książka nie była prosta w zrozumieniu i to stawiło przede mną prawdziwe wyzwanie. Płynność z jaką zmieniały się rodzaje literackie wstrząsnęły mną. Dzięki temu książka, w ani jednym momencie nie stała się nużąca ani nudna. Historia każdego z bohaterów jest całkiem inna, jednakże powiązana z poprzednim. Trzeba było opanować do perfekcji interpretowanie nawet, najkrótszego zdania.

Najbardziej poruszyła mnie, historia młodego muzyka Roberta Frobishera. Tak naprawdę to dzięki jego historii umacniam się w tym, że dobrze zrobiłam dając tej książce 10/10. Jeden cytat wystarczył bym go pokochała : ,,Ludzie to zbiór obrzydlistwa. Wolałbym raczej być muzyka niż masą rurek wokół ciała półstałego, oplatającą je przez kilka dekad, zanim stanie się tak cieknąca, że przestanie funkcjonować''. [str.495]

Wybrałam się na film dzień po przeczytaniu powieści i stwierdzam, że bardzo dużo rzeczy jest zmienione. Nie ukrywam jednak, że nie mam tego za złe reżyserom. Tak długiej i pięknej powieści nie da się pokazać w 164 minuty. Tak czy inaczej, książka o 100% lepsza od filmu.

Tak więc kochani, polecam tą książkę jak żadną inną. Jest niesamowita i niespotykana.

Polecam moją wideo recenzje :
http://www.youtube.com/watch?v=bCT3yvPVydk

Trzy inne czasy, sześć innych historii, sześć innych ale jakby, takich samych ludzi.

Atlas Chmur jest jedną z najpiękniejszych książek, którą do tej pory czytałam. Świat, a może raczej światy ukazane w powieści Mitchella, są tak niesamowicie różne, jednakże na tym polega ich urok. Książka nie była prosta w zrozumieniu i to stawiło przede mną prawdziwe wyzwanie. Płynność z...