Całkiem ciekawe i przystępne.

Całkiem ciekawe i przystępne.

To pierwsza część książki , w której Profesor Leszek Kołakowski w krótki ale dojmująco treściwy sposób analizuje poglądy wybitnych myślicieli,. Myślicieli. którzy wywarli wpływ na myślenie o bytach i wielu innych fundamentalnych zagadnieniach także dla nich samych.

To pierwsza część książki , w której Profesor Leszek Kołakowski w krótki ale dojmująco treściwy sposób analizuje poglądy wybitnych myślicieli,. Myślicieli. którzy wywarli wpływ na myślenie o bytach i wielu innych fundamentalnych zagadnieniach także dla nich samych.

To, co można powiedzieć, to na pewno to, że autor nie skłamał pisząc, że nie zamierza streszczać myśli poszczególnych filozofów a wyłowić z nich jedną myśl.

Tom pierwszy to wyłowiona kluczowa myśl ośmiu filozofów starożytnych i dwóch średniowiecznych. Zmartwi się jednak ten, który liczy na to, że dowie się czegoś ciekawego nowego, jeśli wcześniej przeczytał był jakiekolwiek inne opracowanie o historii filozofii, z popularnonaukowymi włącznie.

Książka może stanowić jedynie ciekawostkę pod kątem stylistycznym, ponieważ rzadko można spotkać się z tak budowanymi zdaniami. Na plus również zgrabne używanie czasu zaprzeszłego

To, co można powiedzieć, to na pewno to, że autor nie skłamał pisząc, że nie zamierza streszczać myśli poszczególnych filozofów a wyłowić z nich jedną myśl.

Tom pierwszy to wyłowiona kluczowa myśl ośmiu filozofów starożytnych i dwóch średniowiecznych. Zmartwi się jednak ten, który liczy na to, że dowie się czegoś ciekawego nowego, jeśli wcześniej przeczytał był...

Dobrze napisana, celne pytania Kołakowskiego

Dobrze napisana, celne pytania Kołakowskiego

Kiedyś napisałem notkę na LC:
„Od tych felietonów zacząłem swoją przygodę z filozofią. Naprawdę warto spróbować"

Znałem te mini – wykłady z „Tygodnika Powszechnego”, a teraz, trzymając ich zbiór w ręku, pragnę dwa słowa dodać.

To nie filozofowie nas pytają, tylko Kołakowski, co zresztą sam wielokrotnie tłumaczy, na przykład przy Anzelmie (s. 94):
„..A o to najogólniejsze pytanie, którego Anzelm w tej formie nie zadaje, ale które wyłania się nieodparcie z jego dzieł...”

Pierwsza seria liczy zaledwie 105 stron, a obejmuje Sokratesa, Parmenidesa, Heraklita, Platona, Arystoteles, Epikteta, Sekstusa, św. Augustyna, św. Anzelma i Mistrza Eckharta.

Proszę Państwa ! Jeśli nie jesteście gotowi przeczytać 100 stron żartobliwego tekstu, to przeczytajcie chociaż pytania kończące każdy z tekstów. To zajmie Państwu najwyżej godzinę razem ze ściągą, t którą noście w portfelu czy torebce i korzystajcie w potrzebie.

Tak przygotowani, przeczytacie z pełnym zrozumieniem intelektualną zgrywę ks. J. Tischnera pt „Filozofia po góralsku”

Kiedyś napisałem notkę na LC:
„Od tych felietonów zacząłem swoją przygodę z filozofią. Naprawdę warto spróbować"

Znałem te mini – wykłady z „Tygodnika Powszechnego”, a teraz, trzymając ich zbiór w ręku, pragnę dwa słowa dodać.

To nie filozofowie nas pytają, tylko Kołakowski, co zresztą sam wielokrotnie tłumaczy, na przykład przy Anzelmie...

"O co nas pytają wielcy filozofowie" to taka przekąska wśród książek o filozofii. Leszek Kołakowski nie stara się tutaj wykładać dogmatów czy zagłębiać się w założenia całych systemów filozoficznych, a raczej zmusić do myślenia, chwili zadumy nad pytaniami, które wyciąga z zarysów poglądów głoszonych przez 10 wybranych przez siebie wielkich myślicieli z okresu od antyku po późne średniowiecze.

Opisy są aż nadto przystępne, pytania trafne i rzeczywiście można się złapać na dłuższym zamyśleniu nawet jeżeli założenia i pytania danego filozofa są nam już znane. Warto odnotować też, że całość przyprawiona jest bardzo dobrymi anegdotkami jak choćby ta o cyniku Diogenesie z Syropy, który teorię Zenona z Elei o niemożliwości ruchu i wielości obalał przechadzając się.

"O co nas pytają wielcy filozofowie" to taka przekąska wśród książek o filozofii. Leszek Kołakowski nie stara się tutaj wykładać dogmatów czy zagłębiać się w założenia całych systemów filozoficznych, a raczej zmusić do myślenia, chwili zadumy nad pytaniami, które wyciąga z zarysów poglądów głoszonych przez 10 wybranych przez siebie wielkich myślicieli z okresu od antyku po...

Wykładziki - tak Leszek Kołakowski nazywał zbiory portretowanych myśli i autorów koncepcji filozoficznych, jakie składają się na trzy serie pod wspólnym tytułem "O co nas pytają wielcy filozofie." Jak zastrzegał był już w przedsłowiu I serii, nie oddał czytelnikowi podręcznikowego streszczenia, czy podobnego kompendium wiedzy z historii filozofii. Bynajmniej. "Studenci, którzy by mieli zdawać egzamin na podstawie tych wykładzików, będą zawiedzeni: egzaminu nie zdadzą."

Książeczka znakomita jako przyczynek dla licealnych dyskusji. Zresztą Leszek Kołakowski jest tym duchem, który na etapie kształcenia w szkołach średnich bywa częstym i umiłowanym gościem.

W I serii przybliżono sylwetki 10 mistrzów starożytnych i czasu wieków średnich. Każdemu z filozofów poświęcono tylko kilka kart, zaledwie szkicując myśl wybranych. Kołakowski chciał jedynie przedstawić okruchy z całości dokonań, charakterystyczne dla każdego z nich i będące wyróżnikiem reprezentowanych systemów filozoficznych. Zbiór pomyślany jako możliwie najprzystępniejszy w formie dla każdego.

Wykładziki - tak Leszek Kołakowski nazywał zbiory portretowanych myśli i autorów koncepcji filozoficznych, jakie składają się na trzy serie pod wspólnym tytułem "O co nas pytają wielcy filozofie." Jak zastrzegał był już w przedsłowiu I serii, nie oddał czytelnikowi podręcznikowego streszczenia, czy podobnego kompendium wiedzy z historii filozofii. Bynajmniej. "Studenci,...

Bardzo ciekawie i dostępnie napisane, polecam jako wstęp dla zainteresowanych filozofią.

Bardzo ciekawie i dostępnie napisane, polecam jako wstęp dla zainteresowanych filozofią.

Myślę, że to dobra pozycja dla osób dopiero zaczynających przygodę z filozofią. Na pewno sięgnę po następne serie :)

Myślę, że to dobra pozycja dla osób dopiero zaczynających przygodę z filozofią. Na pewno sięgnę po następne serie :)

Kiedy kończyłem czytanie pomyślałem że ta lektura jest dobrym ćwiczeniem, i... strunę w umyślę potrąca.

Kiedy kończyłem czytanie pomyślałem że ta lektura jest dobrym ćwiczeniem, i... strunę w umyślę potrąca.