Takie tam rozmowy o codziennych zmaganiach kobiet. Książka krótka lekka i przyjemna, do czytania dla relaksu.

Takie tam rozmowy o codziennych zmaganiach kobiet. Książka krótka lekka i przyjemna, do czytania dla relaksu.

Książkę wypożyczyłam w pobliskiej bibliotece, gdyż w związku, iż moje dwie córki rosną i zaczynają sprawiać kłopoty, postanowiłam podejść do ich rozwiązania metodami naukowymi. Psa nie posiadam, kot jest dość grzeczny ...
Już na początku lektury okazało się, że najwięcej jest w niej o psach i facetach... I dużo fajnych rzeczy się dowiedziałam o psach i facetach, ale o dzieciach nie za dużo.
Aczkolwiek nie narzekam bo wiedza o psach interesująca, a może kiedyś jakiegoś przygraniemy ...

Książkę wypożyczyłam w pobliskiej bibliotece, gdyż w związku, iż moje dwie córki rosną i zaczynają sprawiać kłopoty, postanowiłam podejść do ich rozwiązania metodami naukowymi. Psa nie posiadam, kot jest dość grzeczny ...
Już na początku lektury okazało się, że najwięcej jest w niej o psach i facetach... I dużo fajnych rzeczy się dowiedziałam o psach i facetach, ale o...

Zapis rozmowy, którą przeprowadziła Irena A. Stanisławska z psychologiem Dorotą Krzywicką i weterynarzem Dorotą Sumińską. Panie poruszają różnorodne tematy dotyczące nie tylko tytułowego wychowania, ale również relacji między małżonkami, a także rodzicami i dziećmi. Mówią o zaburzeniach w układzie pan i zwierzę, o nieprawidłowej diecie i to zarówno tej cielesnej, jak i duchowej. Część spostrzeżeń to truizmy, ale zapewne nie dla wszystkich. Książka z pewnością skłoni do zastanowienia co mogę poprawić w moim życiu, co mogę zmienić, a na co do tej pory nie zwracałem uwagi. Można się nie zgodzić ze zdaniem autorek, co nie znaczy, że mówią o rzeczach nieważnych. Należy tylko żałować, że są to typowe babskie pogaduszki i trudno je traktować jako wszechstronny poradnik w stylu „Co należy zrobić, żeby być szczęśliwym”, ponieważ na tak postawione pytanie panie odpowiedzi nie dadzą. Pokazują jedynie, gdzie możemy popełnić kardynalne błędy i jak ich uniknąć. Podkreślają równocześnie, że ludzie są różni i każdy z nas powinien sam budować swoje życie i być za nie odpowiedzialnym, co więcej powinien na to pozwolić osobom z naszego otoczenia, zwłaszcza swoim dzieciom. A do tych osób zalicza się także domowe zwierzęta, których współistnienie w rodzinie zależy w głównej mierze od nas samych. Książka pozwala zrozumieć, że kot i pies różnią się między sobą charakterem i osobowością. A ich zachowanie w domu zależy od tego jak będziemy je traktować. Sympatyczna lektura, nawet jeżeli nie pouczy to z pewnością rozbawi.

Zapis rozmowy, którą przeprowadziła Irena A. Stanisławska z psychologiem Dorotą Krzywicką i weterynarzem Dorotą Sumińską. Panie poruszają różnorodne tematy dotyczące nie tylko tytułowego wychowania, ale również relacji między małżonkami, a także rodzicami i dziećmi. Mówią o zaburzeniach w układzie pan i zwierzę, o nieprawidłowej diecie i to zarówno tej cielesnej, jak i...

Uwielbiam p.Dorotę Sumińska i p.Dorotę Krzywicką. Humor, lekkość i trafność obserwacji i wieloletnich doświadczeń sprawiają, że książka jest niesamowicie prawdziwa!

Uwielbiam p.Dorotę Sumińska i p.Dorotę Krzywicką. Humor, lekkość i trafność obserwacji i wieloletnich doświadczeń sprawiają, że książka jest niesamowicie prawdziwa!

Sumińska (ur.1957) zaczyna ostro przypominając naszą ulubioną maksymę o chłopie (s. 8):
"...Choćby pił i bił, ważne, aby był.."

Sumińską, której trzeźwe, logiczne myślenie poznałem w poprzednich książkach, kochając zwierzęta, jest do bólu szczera wobec ludzi. Na pytanie Stanisławskiej o sens tresury , odpowiada (s. 35):
"Spełnieniu własnych zachcianek. Poza tym pies bywa polem, na którym możemy spełnić swoje marzenie o władzy..."

Rozmowa "naszych" Pań jest wielotematyczna i bardzo interesująca, choć ja, starzec po przejściach, nie jestem w stanie jej przydatności ocenić, bo dla mnie to wszystko cenne, ale jednak szczegółowo znane; to dla mnie - truizmy, co gorsza często rozbrajająco banalne. Niektóre fragmenty można by nazwać nawet banialukami i dyrdymałami. Znacie mnie Państwo ze zgryźliwości, więc mimo powyższych uwag, przeczytajcie rozmowę dwóch psycholożek (zwierzęcej i ludzkiej) i dziennikarki, bo warto, a najmłodsi czytelnicy niech zaczną od słusznego wywodu na temat uprawiania, przez moje pokolenie - onanizmu, a przez Wasze - masturbacji (s. 237). Tak to czas zmienia nazwy (inne przykłady: skrobanka - aborcja, klimakterium - menopauza; tych obecnych nazw w ogóle nie znaliśmy!!).

Takie książki są cenne z punktu widzenia pedagogiki i uczą odpowiedzi na pytanie: "Jak żyć?".
Kończę cytatem Sumińskiej z okładki:
"Ta książka jest prawdziwa. My naprawdę tak myślimy"

Ja też, a że nie wypada faworyzować swoich myśli, to daję tylko gwiazdek dziewięć

Sumińska (ur.1957) zaczyna ostro przypominając naszą ulubioną maksymę o chłopie (s. 8):
"...Choćby pił i bił, ważne, aby był.."

Sumińską, której trzeźwe, logiczne myślenie poznałem w poprzednich książkach, kochając zwierzęta, jest do bólu szczera wobec ludzi. Na pytanie Stanisławskiej o sens tresury , odpowiada (s. 35):
"Spełnieniu ...

Rewelacyjna książka. Skarbnica wiedzy o naszych milusińskich, ale przede wszystkim o nas samych i błędach, które popełniamy każdego dnia.
Rozmowa trzech mądrych kobiet, które dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniami. Bardzo dobrze się ją czyta, tak, jakby uczestniczyło się w spotkaniu ze znajomymi i wymieniało uwagami, jakby się tam było.
Polecam każdemu. Pozycja obowiązkowa. Żałuję, że tyle czasu czekała na półce na swoją kolej. Dawno już nie czytałam książki, która zawierałaby tak wiele cennych życiowo wskazówek. Genialna. Ukłony dla Autorek:)

Rewelacyjna książka. Skarbnica wiedzy o naszych milusińskich, ale przede wszystkim o nas samych i błędach, które popełniamy każdego dnia.
Rozmowa trzech mądrych kobiet, które dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniami. Bardzo dobrze się ją czyta, tak, jakby uczestniczyło się w spotkaniu ze znajomymi i wymieniało uwagami, jakby się tam było.
Polecam każdemu. Pozycja...

W sam raz na podsumowanie minionego i otwarcie nowego roku. Lektura budząca przemyślenia, wymagająca rozsądku, a zarazem jako poradnik podana w lekkiej, przystępnej formie.

Dziennikarka Irena Stanisławska rozmawia ze znanymi z mediów psycholożkami: Dorotą Krzywicką (taką od ludzi) i Dorotą Sumińską (taką od zwierząt). Mamy więc trzy diabelsko inteligentne, nietuzinkowe, bezpośrednie i silne kobiety. Dzielą się z nami swoją wiedzą, doświadczeniem i punktami widzenia, które momentami są zbieżne, a momentami diametralnie się różnią. Jeśli dołożyć do tego jeszcze opinie czwartej osoby, czyli czytelnika, który przecież też ma swoje trzy grosze do dodania, robi się naprawdę ciekawie. Jedno jest pewne - z tak skonstruowanej lektury każdy coś wyniesie i coś zyska.

Całość: http://alicyawkrainieslow2.blogspot.com/2014/12/jak-zyc-by-nie-zwariowac-i-by-inni-nie.html

W sam raz na podsumowanie minionego i otwarcie nowego roku. Lektura budząca przemyślenia, wymagająca rozsądku, a zarazem jako poradnik podana w lekkiej, przystępnej formie.

Dziennikarka Irena Stanisławska rozmawia ze znanymi z mediów psycholożkami: Dorotą Krzywicką (taką od ludzi) i Dorotą Sumińską (taką od zwierząt). Mamy więc trzy diabelsko inteligentne, nietuzinkowe,...

Zaskoczeniem dla mnie ta książka nie była, ponieważ Dorotę Krzywicką znam osobiście i znam jej sposób postrzegania świata. Mimo to zawsze miło się ją czyta i sprawia, że człowiek musi się zastanowić nad swoim życiem i nad tym co robi źle. A jak sobie to uświadomi, to zaczyna się cała zabawa, bo nie tak łatwo wyeliminować stare nawyki.
Z Dorotą Sumińską miałam styczność pierwszy raz, ale na pewno nie ostatni. Do tej pory psich psychologów uważałam za jakiś dziwny i zupełnie niepotrzebny wymysł. A okazuje się, że są potrzebni i to bardzo. Podoba mi się jej postrzeganie świata przez pryzmat zwierząt.
Książkę polecam jak najbardziej. Mimo, że nie patrzę na nią obiektywnie. Jednak można sporo z niej wyciągnąć mądrych wniosków, a jak się je zastosuje w praktyce to życie zaczyna nabierać lepszej jakości. Oczywiście niektórych poglądy pani Krzywickiej wydadzą się szokujące, wręcz obraźliwe, ale czy wszyscy muszą myśleć jednakowo? I szkoda, że to była pierwsza i ostatnia książka tego duetu...

Zaskoczeniem dla mnie ta książka nie była, ponieważ Dorotę Krzywicką znam osobiście i znam jej sposób postrzegania świata. Mimo to zawsze miło się ją czyta i sprawia, że człowiek musi się zastanowić nad swoim życiem i nad tym co robi źle. A jak sobie to uświadomi, to zaczyna się cała zabawa, bo nie tak łatwo wyeliminować stare nawyki.
Z Dorotą Sumińską miałam styczność...

Bardzo màdra ksiàzka dwoch màdrych kobiet.

Bardzo màdra ksiàzka dwoch màdrych kobiet.

Życiowe rozmowy, trudne do oceny, bo dla jednych będą odkrywcze, dla innych to pisanie o "oczywistych oczywistościach". Do niektórych prawd trzeba samemu dojrzeć, ale świetnie i gładko się czyta.

Życiowe rozmowy, trudne do oceny, bo dla jednych będą odkrywcze, dla innych to pisanie o "oczywistych oczywistościach". Do niektórych prawd trzeba samemu dojrzeć, ale świetnie i gładko się czyta.