Marcin Sendecki (ur. 1967 w Gdańsku) polski poeta, dziennikarz. W latach 80. i 90. związany z pismem brulion. Obecnie pracuje w dziale kultury tygodnika Przekrój. Debiutował w 1992 tomem Z wysokości.
Wakacyjny numer ma sporo do zaoferowania:
- z tematyki wakacyjno-turystycznej:
Maciej Jakubowiak "Czy da się robić nic?",
Renata Lis "Pożegnanie z plażą",
Jacek Świątek "Cykliści, masoni i my" (wokół „Na okrągło. Sekretne życie roweru” Jody Rosen),- z tematyki refleksyjno-społecznej:
rozmowa z Rebeką Solnit "Pieprzę brak nadziei",
Katarzyna Wężyk "Dwa ognie moralnej słuszności" (wokół „Księgi amerykańskich męczenników” Joyce Carol Oaets, tematu legalizacji aborcji i jak w czasie zmieniało się kto stał po strony "za", a kto "przeciw"),Weronika Murek "Dyskomfort trzech gwinei" (wokół Clarice Lispector"
- i na koniec czysto literacko:
Olga Tokarczuk "Nie lekceważ starszej pani" (wokół Leonory Carrington),Joanna Szczęsna "O, jakiego grzyba!" (wokół Szymborskiej),Bora Chung opowiadanie "Ponowne spotkanie".
Mimo że powyższe artykuły były inspirujące moim odkryciem numeru została nieoczekiwanie pozycja z działu dla młodszych dorosłych. „Od stóp do głów. Ilustrowany elementarz ciała”. Zachwyciły mnie ilustracje w duchu szeroko rozumianej ciałopozytywności obejmującej również np. protezę.
Jak tradycja karze w numerze na koniec roku muszą się znaleźć zestawienia i prezentowniki. A listy kocham najbardziej. Tu miałam używanie przebierając wśród list gatunkowych i tematycznych. Małym zgrzytem były „Najpiękniejsze okładki”, gdzie treść nie końca pokrywała się z ilustracjami.
Nie uważam za zasadne streszczania książek, szczególnie np. blisko sześciostronicowe opracowanie biografii „Babel. Człowiek bez losu”. Trzeba być mocno wciągniętym w temat, żeby jeszcze sięgnąć po książkę. Jeśli już streszczać to książki, które nie doczekały się jeszcze tłumaczenia. Ale może tylko ja tak mam.
Poza tymi mankamentami znalazło się jednak dużo ciekawych treści, szczególnie z działu niespodzianki, czyli „Co nas podnieca”.
Moje ulubione:
Agnieszka Jucewicz „Jakim językiem mówi twoje cierpienie” – o tym jak się ma widzenie siebie w czasie kryzysu psychicznego w kontrze do diagnozy zmieniającej się za nieustannie ewoluującą psychiatrią;
Katarzyna Wężyk „Każdej jej porno” – o tym czego szukamy w literaturze erotycznej (z prześmiesznymi wyimkami z wybranych erotyków);
Renata Lis „ Między Pornhubem i plebanem” – o tym czy pornografia to zło;
Małgorzata Żarów „Jak dobrze pisać o seksie” – o tym jak pisze się o seksie; brawa za „mentalną strefę erogenną”;
Ignacy Karpowicz „Seks najgorszy” – o nominacjach do nagrody za najgorszą scenę erotyczną w literaturze;
Natalia Szostak ”Dzieła martwych ludzi” – o oczekiwaniach wobec pisarzy co do autopromocji i aktywnego istnienia w social mediach;
Karolina Sulej „A ty noś, noś, noś ręce w kieszeni” – o znaczeniu kieszeni, co z pozoru brzmi trywialnie, a jednak w kontekście kulturowo-społecznym nabiera sensu;
Olga Drenda „Odruch luksusowy” – o tym czym jest humor;
Jacek Podsiadło „Pisarzu, czy i nie żal” – o absurdach i niezręcznościach z lektur uzupełniających