Pisarz i eseista. Był dziennikarzem prasy „Solidarności”, internowano go po wprowadzeniu stanu wojennego. Wyjechał do Niemiec w 1983. Studiował slawistykę i germanistykę na uniwersytecie w Hamburgu. Jest stałym współpracownikiem „Gazety Wyborczej”. Mieszka w Warszawie i Hamburgu.
Wydał między innymi:
"Można żyć", Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1993 (nagroda im. Stanisława Piętaka za debiut "Mój Wehrmacht", W.A.B., Warszawa 2004) "Chodźcie idziemy", W.A.B., Warszawa 2007 (nominowana do nagrody Nike 2008) "Śmierć czeskiego psa", W.A.B., Warszawa 2009 (finalistka nagrody Nike 2010, TVP Kultura, Gdyńskiej Nagrody Literackiej i Angelusa)
Błyskotliwe, kpiące, kontrowersyjne relacje z lektur, próbki prozy i recenzji.
Wartościowe refleksje z lektury książki Ingeborg Haffert 'Eine Polin fur Oma'. O przede wszystkim złych, bardzo złych stronach pracy Polaków, którzy zatrudniają się w Niemczech do opieki nad starymi ludzmi.
Niezgrabny w doborze kalejdoskop tekstów.
Po raz kolejny rozłożył mnie ten Pan na łopatki. Nie rażą mnie wcale ani wulgaryzmy, ani czarny humor czasem jakby do przesady. Wolność słowa i za to wielkie dzięki. Perfekcyjna umiejętność puentowania myśli, bezbłędne, swobodne lawirowanie między słowami, czynią z niego (mojego) mistrza reportaża. Sprawia (pewnie pozorne) wrażenie, że nie dba o odbiór, powiedział co wiedział no i spada. Jego styl pisania często przoduje przed tematem; o czymkolwiek by nie pisał, wiem, że będzie zabawnie, sarkastycznie, ironicznie. I za to go właśnie lubię. Zawsze zaskakuje i nigdy się nie nudzi. Piątka.