Absolwentka Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawskiej Szkoły Filmowej i Polskiej Szkoły Reportażu.
Redaktor naczelna „Pisma”, współpracowniczka „Dużego Formatu”, regularnie publikuje też w „Wysokich Obcasach”, „Polityce”, „Przekroju”, „Elle”, „Voyage” oraz kwartalniku „Dialog-Pheniben”. Jej teksty reporterskie znalazły się również w kilku antologiach.
Nominowana do Nagrody im. Teresy Torańskiej, finalistka stypendium im. Ryszarda Kapuścińskiego, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Autorka tomu poetyckiego „Środki transportu” (2019).
Czytając tę pozycję, najbardziej przerażał mnie fakt, że nie uważałam historii tych ludzi za ciężkie, gdyż w mojej głowie była myśl "hmm, u mnie było podobnie, tylko alkoholu nie było"...
Ta książka jest trochę jak kawałek terapii. Fajnie tak spojrzeć na swoje życie z perspektywy doświadczeń innych.
Najlepiej nie czytać całości na raz, ale ja się swojej rady nie posłuchałam 😅
Czyta się szybko, forma wywiadów super.
Reportaż dwóch dziennikarek opiera się na rozmowach z DDA, czyli dorosłymi dziećmi alkoholików. Każda z historii jest zarówno podobna i inna, każda zawiera tragedię, cierpienie w samotności, próbę i chęci pomocy i równoczesną bezsilność na alkoholizm ojca/matki czy brata.
Serdecznie polecam zaznajomienie się z tą lekturą i zrozumienie niektórych mechanizmów psychologicznych.