Niedługa, świetnie napisana, dająca do myślenia i jednocześnie grająca na szerokim spektrum emocji.

Niedługa, świetnie napisana, dająca do myślenia i jednocześnie grająca na szerokim spektrum emocji.

Rozwaliła mnie ta książka, bardzooo polecam

Rozwaliła mnie ta książka, bardzooo polecam

Polecam! Polecam! Polecam!
Mimo, ze przeczytałam krótki opis fabuły, nie spodziewałam się ani trochę tego co dostanę zaczynajac te pozycję. Niezbyt długa, ale bardzo treściwa. Czyta się ją w ekspresowym tempie, nie ze względu na małą ilość stron, a na historie, którą chłonie się od pierwszej strony z niepohamowaną ciekawością. Czas przestaje istnieć i nagle z późnego popołudnia na zegarku jest druga nad ranem, a budzik ustawiony na szóstą.
Głęboko poruszająca proza, która zmusza nas do zadania sobie ważnych pytań i wielu refleksji. Piękna opowieść o Charliem, w którego historii, możemy dostrzec podróż przez życie każdego z nas. Fantastyczno-naukowy element jest siła sprawczą historii, jednak jej meritum jest historia Charliego Gordona, która chwyta za serce wyciskając równocześnie łzy z oczu jak sok z cytrynki i pozostaje w pamięci na wiele lat.

Polecam! Polecam! Polecam!
Mimo, ze przeczytałam krótki opis fabuły, nie spodziewałam się ani trochę tego co dostanę zaczynajac te pozycję. Niezbyt długa, ale bardzo treściwa. Czyta się ją w ekspresowym tempie, nie ze względu na małą ilość stron, a na historie, którą chłonie się od pierwszej strony z niepohamowaną ciekawością. Czas przestaje istnieć i nagle z późnego...

Bardzo mocna książka. Łezka się w oku kręciła nie raz.

Początkowo próbowałam ją czytać, ale nie byłam w stanie przebrnąć przez to, w jaki sposób jest pisana na samym początku. Jednak wróciłam do niej, tym razem w formie audiobooka, gdzie błędy ortograficzne nie raziły mnie w oczy, i pochłonęłam ją w jeden dzień.

Niesamowita opowieść. Bardzo oryginalny pomysł. Wykonanie też niczego sobie, chociaż mogłaby zawierać więcej głębszych przemyśleń. Ale każdy kto ją czyta, na pewno sam doszedł do wniosków. Myślę, że ta pozycja zapadnie mi w pamięć.

Bardzo mocna książka. Łezka się w oku kręciła nie raz.

Początkowo próbowałam ją czytać, ale nie byłam w stanie przebrnąć przez to, w jaki sposób jest pisana na samym początku. Jednak wróciłam do niej, tym razem w formie audiobooka, gdzie błędy ortograficzne nie raziły mnie w oczy, i pochłonęłam ją w jeden dzień.

Niesamowita opowieść. Bardzo oryginalny pomysł. Wykonanie...

Przygoda z powieścią „Kwiaty dla Algernona” nie kończy się na ostatniej stronie. I nie jest to łatwa przygoda.

Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo. Tak jak mysz Algernon, zostaje poddany eksperymentowi, który zwielokrotnia jego iloraz inteligencji. Zaczyna nowe życie… ale czy na pewno lepsze?

„Kwiaty dla Algernona” to powieść z początku trudna ze względu na formę. Czytamy dzienniki upośledzonego Charliego, nieskładne gramatycznie i z błędami ortograficznymi. Choć po operacji Charliego w tekście panuje językowa poprawność, to robi się jeszcze trudniej. Życie Charliego, chociaż jest wybitnie inteligentny, staje się bardziej zagmatwane niż jego pierwsze pamiętniki. Dopiero teraz pozna prawdziwą samotność.

Czy inteligencja daje szczęście? Metafora życia jako labiryntu z przeszkodami? Czy jedynym wyjściem z labiryntu jest śmierć? A może lepiej pozostać „głupim” i żyć w iluzji szczęścia? Ile jesteśmy gotowi poświęcić dla potrzeby akceptacji i miłości?

Wiem, że nic nie wiem? A może im więcej wiem, tym mniej rozumiem?

„Kwiaty dla Algernona” to powieść okrutna, wzruszająca i skłaniająca do refleksji. Daniel Keyes zamiast zabierać nas do innych światów, odziera nasz własny ze złudzeń i pozorów. Piękna i trudna historia o uczuciach. Pozycja obowiązkowa.

Przygoda z powieścią „Kwiaty dla Algernona” nie kończy się na ostatniej stronie. I nie jest to łatwa przygoda.

Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo. Tak jak mysz Algernon, zostaje poddany eksperymentowi, który zwielokrotnia jego iloraz inteligencji. Zaczyna nowe życie… ale czy na pewno lepsze?

„Kwiaty dla Algernona” to powieść z początku trudna ze względu na...

Przepiękna historia! Poruszająca, wzruszająca, wciągająca, dająca do myślenia kim jest człowiek, co go określa, co stanowi, że jest człowiekiem... Daje 10, bo książka wartościowa i na pewno pozostanie mi długo w pamięci. Tylko mała uwaga do przyszłych czytelników: nie zrażajcie się początkowym sposobem pisania (mnóstwo błędów ortograficznych i gramatycznych),bo to się zmieni. Ja o mały włos nie zostawiłam tej książki, bo przebrnięcie przez te pierwsze strony było dla mnie męczarnią, ale potem autor wynagradza nam z nawiązką!!!

Przepiękna historia! Poruszająca, wzruszająca, wciągająca, dająca do myślenia kim jest człowiek, co go określa, co stanowi, że jest człowiekiem... Daje 10, bo książka wartościowa i na pewno pozostanie mi długo w pamięci. Tylko mała uwaga do przyszłych czytelników: nie zrażajcie się początkowym sposobem pisania (mnóstwo błędów ortograficznych i gramatycznych),bo to się...

„Kwiaty dla Algernona” to książka, która bardzo mocno chwyciła mnie za serce.

Charlie jest upośledzony umysłowo, mimo braku możliwości wymagano od niego coraz więcej i więcej, przez co niespełnione oczekiwania przerodziły się w silne pragnienie akceptacji i miłości, a wszystko wiązało się z ilorazem inteligencji.

W książce mamy do czynienia z kilkoma obliczami bohatera. Jest Charlie, który może nie dorównuje swoim poziomem inteligencji przeciętnemu śmiertelnikowi, ale robi wszystko, by każdy w jego otoczeniu był szczęśliwy, przez co on sam jest szczęśliwy. Charlie jednak przez całe swoje życie zmagał się z docinkami, jego dzieciństwo odcisnęło na nim duże piętno, które w dorosłości ciągle odbijało się echem w jego myślach, dlatego kiedy tylko pojawia się możliwość udziału w eksperymencie umożliwiającym wzrost inteligencji, Charlie nie zastanawia się dwa razy, robi wszystko, by móc wziąć w nim udział. Tutaj pojawia się kolejne oblicze Charliego, jego inteligencja wzrasta, otwierają się nowe możliwości, nowe spojrzenie na świat, pojawia się radość, marzenie Charliego w końcu się spełniło, nie jest już upośledzony umysłowo, jednak z czasem, kiedy umysł Charliego zaczyna pojmować coraz to nowsze rzeczy, dociera do niego, że z wysokim czy też niskim poziomem inteligencji, pragnienie akceptacji i miłości zawsze towarzyszy człowiekowi.

Charlie to bohater, z którym mocno się związałam, każdy zasługuje na akceptację czy to w życiu społecznym, czy rodzinnym, każdy z nas zasługuje na miłość. Charlie włożył bardzo dużo wysiłku, podążając za swoimi pragnieniami, dużo przy tym poświęcając i chociaż koniec jego opowieści złamał mi serce, to cieszę się, że jego historia wpadła mi w ręce. Są rzeczy, które pragnie każdy człowiek, każdego dnia człowiek stawia czoła swoim problemom, niezależnie od ilorazu inteligencji, jaki posiada.

„Kwiaty dla Algernona” to książka, która bardzo mocno chwyciła mnie za serce.

Charlie jest upośledzony umysłowo, mimo braku możliwości wymagano od niego coraz więcej i więcej, przez co niespełnione oczekiwania przerodziły się w silne pragnienie akceptacji i miłości, a wszystko wiązało się z ilorazem inteligencji.

W książce mamy do czynienia z kilkoma obliczami bohatera....

"Kwiaty dla Algernona" to książka opowiadająca o mężczyźnie, któremu operacyjnie zwiększono inteligencję. Bardzo ciekawy pomysł, opisany w formie dziennika Charliego, dzięki któremu bezpośrednio doświadczamy stopniowemu wzrostu inteligencji.

Pomysł ciekawy, realizacja też bardzo dobra, ale jakoś według mnie książce czegoś zabrakło. Głębszych przemyśleń? Punktu kulminacyjnego? Celu? Zakończenie bardzo szybko staje się przewidywalne, trochę nawet liczyłam, że autor w ostatniej chwili mnie zaskoczy. Tak się jednak nie stało.

Historia ma sama w sobie przekaz, w ciekawej perspektywie przedstawia pewne zależności społeczne, ale i tak czegoś w tym moralizatorskim przekazie jak dla mnie zabrakło. Ciekawe za to było przedstawienie naukowców, krytyka była wydaje się celna i to właśnie te fragmenty były dla mnie najbardziej interesujące. Początek i koniec książki - choć miały chyba robić duże wrażenie - były mi dosyć obojętne.

Inni bohaterowie poza Charliem byli dosyć jednowymiarowi, odgrywali pewne role. W szczególności było to odczuwalne gdy w grę wchodziły kobiety. Trudno było je jakkolwiek polubić, utożsamić się czy choćby przejmować ich losem. Jedynie historia rodzinna Charliego zrobiła na mnie wrażenie.

Podsumowując, "Kwiaty dla Algernona" to według mnie w zasadzie przeciętna książka. Ani nie wspaniała, ani nie tragiczna, dobrze się ją czytało, ale nie było momentu bym z zapartym tchem ją pochłaniała albo w ciągu dnia zastanawiała się, co będzie dalej.

"Kwiaty dla Algernona" to książka opowiadająca o mężczyźnie, któremu operacyjnie zwiększono inteligencję. Bardzo ciekawy pomysł, opisany w formie dziennika Charliego, dzięki któremu bezpośrednio doświadczamy stopniowemu wzrostu inteligencji.

Pomysł ciekawy, realizacja też bardzo dobra, ale jakoś według mnie książce czegoś zabrakło. Głębszych przemyśleń? Punktu...

Piękna powieść w zupełnie niepasującej okładce.

Piękna powieść w zupełnie niepasującej okładce.

Bardzo mocna książka, polecam.

Bardzo mocna książka, polecam.