Jesteśmy społecznością, która kocha książki

• Tytuł oryginalny: Barley Breathing
• Tłumaczenie: Ernest Kacperski
• Seria/ Cykl wydawniczy: Oddechy tom. 2
• Wydawnictwo: Feeria Young
• Rok wydania: 2015
• Oprawa: Miękka
• Ilość stron: 544
• Gatunek: Literatura młodzieżowa
Tak trudno oddychać, gdy upiorna przeszłość wciąż daje o sobie znać, a teraźniejszość nie daje taryfy ulgowej.
Rebecca Donovan - amerykańska pisarka, absolwentka Uniwersytetu Missouri-Columbia. Sama o sobie mówi, że jest osobą, która lubi wszystko, co czyni życie możliwym. Mieszka wraz z synem w niewielkim miasteczku w stanie Massachusetts. Jej debiutancka powieść Powód by oddychać zbiera pozytywne recenzje. Polskie czytelniczki z niecierpliwością czekały na drugi tom serii Oddechy chcąc dowiedzieć się jak potoczą się dalsze losy Emmy i Evana. Co ciekawego przygotowała dla nich autorka?
Sześć miesięcy temu byłam martwa. Serce przestało bić w moich piersiach. Oddech nie wydobywał się z moich warg. Wszystko minęło. Nie żyłam.
Oddychając z trudem to książka, której akcja rozpoczyna się dokładnie pół roku po wydarzeniach kończących tom pierwszy. Główna bohaterka nie pamięta nic z dramatycznej nocy, kiedy to o mało nie straciła życia. Powoli dochodzi do siebie, ma przy sobie najlepszą przyjaciółkę, chłopaka, niedługo wybiera się na studia. Choć jest bezpieczna, to nie czuje się szczęśliwa. Bardzo tęskni za swoimi małymi kuzynami, wciąż jest zdenerwowana, a w nocy dręczą ją koszmary. Demony przeszłości nie dają o sobie zapomnieć. Pewnego dnia dziewczyna podejmuje zaskakującą decyzję - postanawia przeprowadzić się do biologicznej matki i spróbować naprawić swoje relacje z nią. Czy to się uda? Czy można na nowo zaufać komuś, kto kiedyś Cię porzucił i przez kilkanaście lat w ogóle się Tobą nie interesował? Jaką matką okaże się Rachel? Czy Emma dokonała słusznego wyboru? O tym już w powieści.
Czasami ludzie ranią innych bardziej, niż sami są w stanie znieść .(...) i bywa też, że nie potrafią prosić o pomoc. Są tak omotani własnym bólem, że zadają ciosy wszystkim wokół.
Drugi tom serii Oddechy, to bardzo dobrze, dopracowana i przemyślana kontynuacja Pełno w niej emocji, tajemnic i zwrotów akcji. Autorka zadbała o to, aby czytelnik nie mógł narzekać na nudę. Wprowadziła nowe postacie, wątki i mocno rozbudowała akcję. Zafundowała swoim bohaterom emocjonalny rollercoaster. Opisała dalsze losy Emmy, Sary i Evana, poruszając przy tym kilka istotnych tematów, takich jak choćby próba naprawienia relacji matka-córka, walka z alkoholizmem, czy ostateczne rozliczenie się z przeszłością. Za to autorce należy się duży plus. Minus za zbyt długie opisy, które czasem mogą nużyć czytelnika. Recenzowana dziś pozycja literacka to powieść, którą można określić jako pewnego rodzaju studium psychologiczne ofiary przemocy, osoby, która nie potrafi odciąć się od tego co było, świadomie okłamuje najbliższe jej osoby, odsuwa się od nich. Daje drugą szansę tym, którzy nie powinni jej dostać. Ten utwór warto zarekomendować tym, którzy czytali tom pierwszy i lubią literaturę młodzieżową.
Źródło cytatów:
http://lubimyczytac.pl/cytaty/241797/ksiazka/oddychajac-z-trudem

• Tytuł oryginalny: Barley Breathing
• Tłumaczenie: Ernest Kacperski
• Seria/ Cykl wydawniczy: Oddechy tom. 2
• Wydawnictwo: Feeria Young
• Rok wydania: 2015
• Oprawa: Miękka
• Ilość stron: 544
• Gatunek: Literatura młodzieżowa
Tak trudno oddychać, gdy upiorna przeszłość wciąż daje o sobie znać, a teraźniejszość nie daje taryfy ulgowej.
Rebecca Donovan - amerykańska...

• Tytuł oryginalny: What If
• Tłumaczenie: Andrzej Goździkowski
• Wydawnictwo: Feeria Young
• Rok wydania: 2015
• Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
• Ilość stron: 395
• Gatunek: Literatura piękna, literatura współczesna, literatura młodzieżowa, New adult, romans

" Wyrzuty sumienia to przebiegłe bestie, ranią głęboko, a gdy rana już się zabliźnia, posypują ją solą".
W sporcie, zwłaszcza w grach zespołowych, popularnie jest powiedzenie „Jesteś tak dobry jak Twój ostatni mecz". Gdyby to samo stwierdzenie zmienić na "Jesteś tak dobry jak Twoja ostatnia książka" mogłoby nastąpić małe zamieszanie. Z jakiego powodu? Otóż notowania niektórych pisarzy oraz pisarek, także tych powszechnie znanych i cenionych przez czytelników, mogłyby znacznie wzrosnąć lub mocno spaść. Jaka sytuacja miałaby miejsce w przypadku Amerykanki Rebecci Donovan? Zdecydowanie ta pierwsza. Kobieta oddaje w ręce swoich fanów kolejną powieść, która jest inna (w mojej opinii lepsza) niż cała seria Oddechy. Chociaż... między tym utworem, a wspomnianym cyklem, można dostrzec pewne podobieństwa. Należy wśród nich wymienić zarówno wiek bohaterów jak i listy rzeczy do wykonania, które starannie sobie przygotowują, by móc je potem wypełnić, ale po kolei. Zacząć trzeba od przedstawienia zarysu fabuły, lecz bez zdradzania jej istotnych elementów, o co w swoim ostatnim słowie prosi pisarka.
"Tyle razy rozmyślałam, o decyzji którą kiedyś podjęłam, zastanawiając się, co by było gdybym postąpiła wtedy inaczej? Kim byłabym dzisiaj? Jak wyglądałoby moje życie? A co jeśli..."
W Co jeśli powieściopisarka opowiada swoim czytelnikom historię grupy przyjaciół, która zawsze trzymała się razem. Cal, Nicole, Rae i Richelle to przyjaciele na dobre i na złe, wyznający zasadę "Jeden za wszystkich wszyscy za jednego", wspólnie się bawili, śmiali, rozmawiali, uczyli, cierpieli i dorastali. Zawsze byli jednością, aż do pamiętnego dnia matury. Po zdaniu egzaminu dojrzałości wszystko się zmieniło. Cal wraz z Rae nadal pozostali serdecznymi przyjaciółmi (chcieli nawet studiować na jednym uniwersytecie), ale pozostałe dziewczyny nagle i bez powodu zerwały kontakt ze szkolnymi kolegami. Nicole, za którą rodzice wybrali prestiżowy Harvard University ponoć wyjechała, a Richelle ot tak, przepadła bez wieści, choć wydaje się to niewyobrażalne. Ona czyli Rae z trudem, ale jednak przebolała tę stratę. On, Cal już nie. Wiedział, że w przeszłości mógł podjąć inną decyzję i nigdy nie zapomniał o dwóch koleżankach, zwłaszcza o Nicole, w której od najmłodszych lat był zakochany. Nie wierzy własnym oczom kiedy pewnego dnia na jednej ze studenckich imprez spotyka pewną dziewczynę - jest pewien, że to ona, jego pierwsza, dziecięca miłość. Wygląda dokładnie tak jak Nicole, ale... zachowuje się całkiem inaczej, zupełnie jakby ktoś zmienił jej tożsamość, nadając tym samym inną osobowość. Nicole była grzeczną dziewczynką z dobrego domu. Zmuszano ją do nieustannego dbania o swój wygląd, pilnowania się
i wykonywania poleceń rodziców. Nyelle, bo tak ma na imię nowo poznana dziewczyna, jest jej kompletnym przeciwieństwem, cicha, skromna, zamknięta w swoim świecie, pojawia się
i znika, kiedy chce, niby studiuje, ale wcale się nie uczy. W trzech słowach bardzo tajemnicza istota. Cal wie swoje i nie zamierza odpuścić, dzieli się swoimi podejrzeniami z Rae. Czy kolegom ze szkolnej ławki uda się poznać prawdę? Co ukrywa nowa znajoma i czy rzeczywiście chłopak ma rację? Najważniejsze pytanie. Czy te błękitne i przyciągające niczym magnes oczy, to oczy Nicole?
"Nawet jeśli udaje się, że nic się nie stało, to wciąż jest to tak samo realne".
Drogi Czytelniku teraz pytania skierowane bezpośrednio do Ciebie, ale uwaga, takie, na które odpowiadasz tylko sobie i tylko dla siebie, może nawet w głębi siebie. Zanim odpowiesz dobrze się przygotuj:
Czy zastanawiałeś/zastanawiasz się czasem co by się stało, gdybyś podejmując jakaś, kolejną, ważną życiową decyzję postąpił inaczej niż tak jak to miało miejsce? Co jeśli poszedłbyś w prawo, a nie w lewo, wybrał swoją własną, a nie proponowaną przez kogoś drogę rozwoju/edukacji/kariery zawodowej itp.? Co jeśli powiedziałbyś „nie” zamiast „tak” lub na odwrót...? No właśnie, tego nigdy się nie dowiesz, bo czasu cofnąć się nie da, ale zastanawianie się i gdybanie nad decyzjami z przeszłości jest możliwe...
Słowa rozpoczynające trzeci akapit tego tekstu są jak to mówią poloniści zdaniem kluczem pomagającym właściwie zinterpretować cały utwór. Jeśli zrozumiesz ich sens, będziesz wiedział o czym tak naprawdę traktuje ten utwór i gdzie kryje się jego sedno. Bez tego prawidłowa analiza będzie znacznie trudniejsza. Niełatwo jest też pisać o tej książce, dzielić się ukrytymi gdzieś głęboko we mnie emocjami po jej lekturze. Wszystko dlatego, że jak podkreśla sama pisarka każdy czytelnik musi „odbyć podróż z tą książką na własnych warunkach i doświadczyć podczas swojej podróży swoich własnych emocji”. Niekiedy bywają one skrajnie różne, przywołują wspomnienia, decyzje podejmowane w przeszłości. Przypominają o życiowych sukcesach, ale i o bolesnych
oraz trudnych do zaakceptowania porażkach. Pozwalają odbyć wspomnianą wcześniej podróż w głąb siebie, własnych decyzji, mniej lub bardziej trafnych wyborów. Jest trochę filozoficznie, metaforycznie i refleksyjnie, ale w przypadku tej pozycji chyba (?) inaczej być nie może. Taka już jej specyfika, taki a nie inny nastrój. Wydawać by się mogło, że będzie to kolejny, sztampowy romans z jakże popularnego ostatnio gatunku Young/New Adult. Nic bardziej mylnego, owszem jest w nim miłość, ale taka inna, nieoczywista. Ta inność jest ogromną bronią tej publikacji, ona ją wyróżnia. Zakończenie powala, a sposób prowadzenia narracji czyli przeplatanie tej prowadzonej przez Cala z małymi kartkami z pamiętnika pozostałych przyjaciół, tylko podsyca ciekawość odbiorcy i zachęca do dalszej lektury. Każda strona niesie nowe wyjaśnienia, ale też kolejne zagadki. To takie trochę połączenie Love story oraz kryminalnej opowieści z całą masą, trudnych i niespodziewanych zagadek w ciemnym, ponurym tle.



"Teraz kiedy znasz zakończenie możesz przeczytać Co jeśli jeszcze raz. Powieść pomyślana została w taki sposób, by ponowna lektura, gdy już zna się prawdę, była źródłem zupełnie nowych wrażeń. Pamiętaj wszystko ma swój cel!"
Co jeśli opowiada o trzech uczuciach sprzed lat, byciu szczęśliwym czyli chwili jakiej każdy szuka i o… Te trzy kropki oznaczają nic innego jak tylko to: przyjaźń, miłość i niepewność, poznawane innych na nowo, przebaczanie, naprawianie krzywd. Oznaczają, że to właśnie Ty Drogi Czytelniku, już po lekturze możesz dopisać swój własny, jedyny i niepowtarzalny punkt, a nawet kilka punktów. Wszystko zależy od Ciebie. Pewne jest jedno: ta książka zaraża. Czym? Refleksyjnością. Ta książka uczy. Czego? Tego, że konsekwencje naszych wyborów są nieodwracalne, czasem wręcz straszne, nie dające się ująć w żadne słowne ramy. Naprawdę! Ten utwór to nie wyciskacz łez, a rozdzieracz czytelniczych serc. Szukasz emocjonalnego wulkanu, gdzie tuż przed wybuchem napięcie rośnie, aż końcu sięga zenitu? Czytasz recenzję właściwej powieści, we właściwym momencie. Jesteś gotowy/a na podróż wewnątrz swojego umysłu? Wysiądź na stacji Co jeśli żeby móc lepiej zrozumieć siebie. Nie ma żadnej godziny przyjazdu. Zrobisz to kiedy będziesz gotowy/a.

Źródło cytatów :
[1] Rebecca Donovan Co jeśli...,Wydawnictwo Feeria Young, Warszawa 2015, s. 377.
[2] Tamże, s. 45.
[3] Tamże, s. 370.
[4] Tamże, s. 393.
[5] Tamże, s. 393.

• Tytuł oryginalny: What If
• Tłumaczenie: Andrzej Goździkowski
• Wydawnictwo: Feeria Young
• Rok wydania: 2015
• Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
• Ilość stron: 395
• Gatunek: Literatura piękna, literatura współczesna, literatura młodzieżowa, New adult, romans

" Wyrzuty sumienia to przebiegłe bestie, ranią głęboko, a gdy rana już się zabliźnia, posypują ją solą".
W...

• Tytuł oryginalny: Reason to Breathe
• Tłumaczenie: Ernest Kacperski
• Seria/Cykl wydawniczy: Oddechy tom 1
• Wydawnictwo: Feeria Young
• Rok wydania: 2014
• Oprawa: Miękka
• Ilość stron: 496
• Gatunek: Literatura piękna, Literatura młodzieżowa
''Moim sposobem na życie było trzymanie nerwów na wodzy, dławienie w sobie emocji i ich wypieranie''
Przemoc fizyczna i psychiczna - temat trudny, delikatny i taki, który rzadko porusza się w literaturze, zwłaszcza tej dla młodzieży. To tabu postanowiła przełamać debiutująca amerykańska pisarka Rebecca Donovan. Czy podołała wyzwaniu i wiarygodnie przedstawiła historię osoby będącej ofiarą i bojącej się przyznać do tego, jak dalekie od normalności jest jej życie? O tym za chwilę, najpierw kilka słów na temat samej fabuły utworu.
„Dlaczego tu przyszło mi żyć? Znałam odpowiedź. To nie był wybór, tylko konieczność. Nie miałam dokąd pójść, a oni nie mogli odwrócić się do mnie plecami. Byli moją jedyną rodziną, za co jednak nie mogłam być wdzięczna losowi.”
Bohaterką jest szesnastoletnia Emily Thomas, choć wszyscy mówią na nią Emma. Dziewczyna nie miała łatwego dzieciństwa. Jej ojciec zginał, a matka, której najlepszym przyjacielem był alkohol, nie potrafiła należycie wywiązać się ze swoich obowiązków. Dziecko trafiło więc pod opieką wujostwa. Ciotki Carol i wujka George’a mających dwójkę własnych dzieci. Na pozór tworzą oni idealną rodzinę, ale rzeczywistość jest zupełnie inna. Niezrównoważona psychicznie kobieta znęca się nad Emmą, bije ją, wykorzystuje, krzywdzi, rzuca w jej kierunku obelgi, nie cofa się przed niczym. Co na to sama zainteresowana? Nastolatka stara się nie wchodzić nikomu w drogę, być niewidzialna. Jest wzorową uczennicą, odnosi sukcesy w sporcie i uczęszcza na wszystkie możliwe zajęcia dodatkowe. Ma tylko jeden cel: zdobyć stypendium, dostać się na studia i uciec z piekła, które zgotowała jej Carol. Odlicza dni do zakończenia roku szkolnego, prawie nikogo nie informuje o tym co dzieje się za zamkniętymi drzwiami jej domu. Choć cierpi, robi to w ukryciu, wie, że milczenie to najgorsze rozwiązanie. Jednak ma też świadomość tego, że jeśli coś powie, kuzynostwo może zostać zabrane przez opiekę społeczną. Chcąc je chronić nie robi nic by sobie pomóc. Jej sekret zna jedynie najlepsza przyjaciółka. Nikt więcej. Pewnego dnia na horyzoncie pojawia się nowy uczeń Evan. Chłopak od razu zwraca uwagę na skrytą, nieśmiałą dziewczynę i chce się do niej zbliżyć. Ona z obawy przed tym, że jej tajemnica wyjdzie na jaw, a siniaki i blizny zostaną zauważone, początkowo w ogóle nie chce z nim rozmawiać a potem mówi, że mogą być tylko przyjaciółmi. Czy zmieni zdanie i pozwoli, aby w jej życiu pojawiła się nie tylko nauka, ale i miłość? Czy nowy bohater pozna prawdę i wyrwie dziewczynę z tego koszmaru?
''Nikt nie chciał się specjalnie ze mną zadawać, więc trzymałam się z boku. Tak miało być bezpieczniej i łatwiej. Jak do tego doszło, że Evan Matthews z dnia na dzień wywrócił mój stabilny świat?"
Powód by oddychać to książka, która otwiera trylogię, tak więc czytelnik nie pozna w niej zakończenia całej historii. Finał pierwszego tomu sprawia, że z miejsca chce się sięgnąć po kolejną część (na której polskie wydanie trzeba poczekać aż do wiosny 2015!). Są to jakby dwie opowieści w jednej. Historia dorastającej dziewczyny i jej pierwszej miłości, oraz brutalny obraz przemocy w rodzinie. Główna postać u jednych może wzbudzić sympatię (ze względu na swój silny charakter), a drugich nieco irytować (dlatego, że pozostała bierna, wciąż myśląc tylko o innych, a zapominając o tym, że ona sama również ma tu coś do powiedzenia i może o siebie zawalczyć). Ta powieść wstrząsa czytelnikiem i powoduje, że po zakończeniu lektury trudno jest zebrać myśli. Na usta cisną się pytania: Jak można tak traktować drugiego człowieka? Dlaczego wuj bohaterki, który doskonale wiedział co się dzieje nie powstrzymał żony? Dlaczego nie zrobił nic, aby zapobiec dalszym cierpieniom? Gdzie byli nauczyciele, którzy choć w końcu coś zauważyli, nie zareagowali tak jak powinni? Opisy tortur, które serwowała dziewczynie jej ciotka są tak przerażające i realistyczne, że czytając człowiek czuje się jakby stał gdzieś w pobliżu i obserwował całą scenę z ukrycia. Autorka nie szczędzi wykreowanej przez siebie postaci bólu i stawia na jej drodze kolejne przeszkody. Czy uda się je wszystkie pokonać?
„Wolę zachować niesamowite wspomnienia z tych kilku dni spędzonych razem, niż nie mieć ich w ogóle. Mimo świadomości, że ten czas już się nie powtórzy"
Pierwsza powieść Donovan ma swoje plusy i minusy. Do tych pierwszych można zaliczyć tematykę utworu, język i styl jakim posługuje się pisarka (jest on przystępny i łatwy w odbiorze), postać Evana (chłopak troskliwy, opiekuńczy, ale jak każdy popełnia błędy), oraz wątek miłosny (uczucie, które rozkwita między nastolatkami jest szczere i naturalne). Po stronie tych drugich należy zapisać pewne niedociągnięcia i mankamenty jak choćby to, że czytelnik nie dowiaduje się co zrobić, aby pomóc osobie takiej jak Emma. Nie otrzymuje żadnych wskazówek.
„W rozrachunku między miłością a stratą to miłość popychała mnie do walki o to, by... oddychać.”
Prezentowana dziś pozycja literacka traktuje o przemocy, przyjaźni i miłości. To ostatnie uczucie jest kołem ratunkowym, czymś co daje chwilę oddechu i nadzieję, że piekło wkrótce się skończy. Ono dodaje siły, by przetrwać te najcięższe momenty, zacisnąć zęby i walczyć. Walczyć nie tylko o siebie, ale też o kogoś kogo się naprawdę kocha i o upragnione szczęście, które ten ktoś może dać. Książka nie jest idealna, ale wśród nastoletnich czytelników może zrobić furorę. A dorośli? Jak na nich podziała ten utwór? Być może wzruszy, przerazi, chwyci za serce, ale przede wszystkim sprawi, że usłyszą oni głos dziecka wołającego o pomoc. Może zapali się im czerwona lampka i zaczną dostrzegać więcej? Ty Drogi Czytelniku też bacznie się rozejrzyj. Być może tuż obok Ciebie jest taka osoba jak Emily, która coś ukrywa lub kogoś się boi? Zareaguj zanim będzie za późno. To nic nie kosztuje, a może zmienić czyjeś życie na lepsze.
Źródło cytatów:
http://lubimyczytac.pl/cytaty/230808/ksiazka/powod-by-oddychac

• Tytuł oryginalny: Reason to Breathe
• Tłumaczenie: Ernest Kacperski
• Seria/Cykl wydawniczy: Oddechy tom 1
• Wydawnictwo: Feeria Young
• Rok wydania: 2014
• Oprawa: Miękka
• Ilość stron: 496
• Gatunek: Literatura piękna, Literatura młodzieżowa
''Moim sposobem na życie było trzymanie nerwów na wodzy, dławienie w sobie emocji i ich wypieranie''
Przemoc fizyczna i...

Tytuł oryginalny : Pollyanna
Seria: Romantyczna
Tłumaczenie: Tadeusz i Halina Evertowie
Wydawnictwo: Egmont
Rok wydania:2013
Oprawa: miękka
Ilość stron: 270
Gatunek : Literatura dziecięca i młodzieżowa


Eleanor H. Porter (1868-1920)- amerykańska pisarka , która początkowo wiązała swoją przyszłość z muzyką .zrezygnowała jednak ze śpiewania i postanowiła poświęcić się pisarstwu. Rozgłos i popularność przyniosła jej właśnie Pollyana. Książka ta została kilkakrotnie zekranizowana. Najbardziej znaną adaptacją jest ta stworzona przez wytwórnię Disneya,gdzie główną rolę zagrała Hayley Mills. Wydawnictwo Egmont wznowiło ją dokładnie w setną rocznicę pierwszego wydania.

Tytułowa bohaterka to rezolutna i niesamowicie radosna jedenastolatka. Po tym jak straciła oboje rodziców musi zamieszkać u swojej ciotki Polly. Kobieta nie jest z tego powodu zadowolona,ale zgadza się przygarnąć dziewczynkę . Starannie ustala jej plan dnia i dba o to , aby niczego jej nie brakowało. Pollyanna zadziwia wszystkich tym, że potrafi cieszyć się z tego co innym absolutnie nie sprawia radości. Chce wszystkim pomóc i znaleźć kogoś kto mógłby grać z nią w grę, której nauczył ją tata. Jakie są jej reguły? I czy nastolatka znajdzie swoją bratnią duszę ? Kim będą dla niej Nacy i John Pendleton ? Jak na nowe znajomości swojej siostrzenicy zareaguje ciocia? O tym już w powieści.
Pani Porter napisała książkę bardzo podobną do kultowej Ani z Zielonego Wzgórza. Stworzyła bohaterkę, której nie sposób nie polubić. Jej optymistyczne nastawienie do życia sprawia, iż także inne osoby zaczynają myśleć pozytywnie i doceniać to co mają. Mała bardzo szybko zdobywa sympatię i serca wszystkich domowników. Tylko panna Polly cały czas jest dla niej surowa . Czy ona także zmieni swój stosunek do dziewczynki?

Pollyanna to pozycja literacka, która czytana po latach może ,ale nie musi wydać się trochę banalna i stracić swój urok. Została napisana dla dzieci i młodzieży , ale dorośli też śmiało mogą po nią sięgać. Choćby po to, żeby odkryć tę historię na nowo lub zarazić się od bohaterki pozytywnym myśleniem.

Tytuł oryginalny : Pollyanna
Seria: Romantyczna
Tłumaczenie: Tadeusz i Halina Evertowie
Wydawnictwo: Egmont
Rok wydania:2013
Oprawa: miękka
Ilość stron: 270
Gatunek : Literatura dziecięca i młodzieżowa


Eleanor H. Porter (1868-1920)- amerykańska pisarka , która początkowo wiązała swoją przyszłość z muzyką .zrezygnowała jednak ze śpiewania i...

"Życie człowieka nie mogłoby być prawdziwe i pełne, gdyby nie było w nim żadnych smutków ani zmartwień"
Powrotów do książek czytanych wiele lat temu ciąg dalszy . Po " Ani z Avonlea" przyszedł czas na trzeci tom opowiadający o życiu, i przygodach coraz starszej , ale wciąż chodzącej z głową w chmurach dziewczyny. Historia opowiedziana przez Montgomery zauroczyła już nie jedną młodą czytelniczkę.

Chcąc określić tę książkę jednym słowem, należałoby napisać zmiany. Ania z żalem, ale jednak opuszcza Avonlea aby rozpocząć studia na Uniwersytecie w Redmond. Wraz z nią wyjeżdżają jej koledzy i koleżanki. Bohaterka po przybyciu do nowego miasta, mimo iż nie jest tam sama i szybko zawiera nowe przyjaźnie , tęskni za domem i często czyta listy, które z niego przychodzą . Pobyt na uczelni to także mnóstwo nowych obowiązków, sytuacji i wyzwań,. Pojawia się nie tylko nauka, lecz także pierwsi nowi adoratorzy , trudne decyzje do podjęcia, rozstania, powroty i refleksje, do, których zmusza bohaterkę decyzja przyjaciółki. Diana wychodzi za mąż . Ta informacja bardzo mocno Anię zaskakuje,ale też powoduje, że ona sama zaczyna zastanawiać się nad tym, jakie cechy powinien mieć jej wymarzony partner i czy w ogóle chce się z kimś wiązać . Kto zasługuje na jej miłość ? Czy jest to Roy, którego poznała niedawno, a może Gilbert, z, którym zna się od dzieciństwa, i, w którym już od jakiegoś czasu zaczyna dostrzegać kogoś więcej niż tylko przyjaciela ?

" Ania na Uniwersytecie " to nie tylko miłosne perypetie i metamorfoza głównej bohaterki. Choć dziewczyna wciąż pozostaje sobą, to nie nie patrzy już na świat oczami dziecka . Staje się dorosłą kobietą, coraz więcej czasu spędza na przemyśleniach. Wspomina dzieciństwo i pracę w szkole, ale też zastanawia się nad tym co jeszcze przed nią. Jest to także utwór gdzie niejako w tle, obok uczuciowych zawirowań pojawiają się codzienne problemy, przykre przeżycia, ale i chwile radości.

Przedstawiana dziś i doskonale wszystkim znana pozycja literacka nie straciła na aktualności. Była, jest i będzie chętnie czytana. Jestem pewna ,że znajdzie swoich odbiorców. Wiele jest przecież dziewczynek, które mogą utożsamiać się z bohaterką . Dorośli również znajdą w historii Ani coś dla siebie i to jest największy atut nie tylko tej książki,ale całej serii stworzonej przez Kanadyjkę. Napisała ona cykl uniwersalny, który można czytać w każdym wieku odbywając przy tym np sentymentalną podróż do czasów dzieciństwa. Choć uprzedzam Cię Drogi Czytelniku : Gdy będziesz zapoznawać się z tą lekturą po raz kolejny może , ale nie musi ona oczarować Cię tak samo mocno jak kiedyś.
Źródło cytatu :

[1] Lucy Maund Montgomery, Ania na Uniwersytecie, Wydawnictwo Literackie Kraków 2005 ,Str61.

"Życie człowieka nie mogłoby być prawdziwe i pełne, gdyby nie było w nim żadnych smutków ani zmartwień"
Powrotów do książek czytanych wiele lat temu ciąg dalszy . Po " Ani z Avonlea" przyszedł czas na trzeci tom opowiadający o życiu, i przygodach coraz starszej , ale wciąż chodzącej z głową w chmurach dziewczyny. Historia opowiedziana przez Montgomery zauroczyła...

• Tytuł oryginalny: Anne of Avonlea
• Seria: Ania z Zielonego Wzgórza Tom 2.
• Tłumaczenie: Rozalia Bernsteinowa
• Wydawnictwo: Literackie
• Rok wydania: 2005
• Oprawa: broszurowa
• Ilość stron: 281
• Gatunek: Literatura dziecięca i młodzieżowa.
"Wszyscy popełniamy błędy. Powinniśmy ich żałować i uczyć się na nich, lecz nie wlec ich za sobą w przyszłość
Kilka tygodni temu naszła mnie ochota, aby powrócić do ukochanych książek czytanych w dzieciństwie. Na pierwszy ogień poszła druga część przygód jednej z moich ulubionych bohaterek literackich Ani Shirley. Jesteście ciekawi jak odebrałam tę książkę po latach? Zapraszam zatem do przeczytania moich wrażeń.

"Rozdział życia podlotka został zamknięty, niewidzialną ręką,. Zaczynało się życie kobiety z całym swym urokiem i tajemniczością, ze wszystkimi smutkami i radościami"
Rudowłosa dziewczynka przybyła na Zielone Wzgórze dość niespodziewanie, ale Maryla i Mateusz Cuthbert przyjęli ją ciepło, dając, dom, bezpieczeństwo i miłość. W kolejnym tomie serii, Ania powraca do Avonlea, aby uczyć w miejscowej szkole. Nie chcąc opuszczać tej, która kiedyś otoczyła ją opieką, rezygnuje z marzeń i wyjazdu na uniwersytet. Choć panna Shirley ma już prawie siedemnaście lat i powoli dojrzewa, gdy jest sama nadal marzy, patrzy na świat przez różowe okulary. Poza tym, że Ania uczy w szkole, ma także szereg innych obowiązków. Pomaga Maryli w opiece nad dwójką niesfornych bliźniąt, Tolą oraz Tadziem. Dodatkowo często odwiedza nowego mieszkańca Avonlea pana Harrisona, którego wszyscy uważają za dziwaka. Młoda bohaterka wraz ze swoimi przyjaciółmi zakłada "Koło Miłośników Avonlea". Celem tej organizacji jest wprowadzenie pewnych pozytywnych zmian w życiu miasteczka, ożywienie go, poprawa tego, co można jeszcze ulepszyć. Czy pełna pomysłów i zapału ekipa zyska przychylność mieszkańców? A może żadnego z przygotowanych planów nie uda się zrealizować? Jak poradzą sobie Ania i Gilbert w nowych dla siebie rolach pedagogów ? Ciekawskich odsyłam do lektury.

"Ania z Avonlea" to już klasyka literatury dziecięcej i młodzieżowej. Kiedy ponad dziesięć lat temu czytałam tę powieść po raz pierwszy, byłam nią zachwycona. Jak jest teraz? Nadal podczas lektury śmiałam się z niektórych przygód mojej imienniczki, choć czytałam z trochę mniejszym zaciekawieniem, bo wiedziałam co się wydarzy i jaki będzie finał. Plus tego jest taki, że jeśli zna się treść, można bardziej zwracać uwagę na inne rzeczy, takie jak styl pisania czy język lub sposób kreowania bohaterów. Utwór kanadyjskiej autorki jest uniwersalny i ponadczasowy. Myślę, że nie trzeba go specjalnie polecać. Spodoba się zarówno dzieciom, młodzieży, jak i osobom dorosłym. Choć Ci ostatni na pewno będą patrzeć na tę historię zupełnie inaczej niż młodsi czytelnicy. Ja osobiście mam do całej serii ogromny sentyment, zawsze bardzo lubiłam Anię za jej bujną wyobraźnię i za to, że potrafiła marzyć. Chociaż czasem zachowywała się nieadekwatnie do swojego wieku, nie przeszkadzało mi to. Wręcz przeciwnie, dodawało tej postaci uroku. Dzisiaj patrzę na tę książkę inaczej, może trochę straciła ona dla mnie swój urok, ale mój stosunek do głównej bohaterki nie zmienił się. Wiem, że ta i inne książki Lucy Maund Montgomery już zawsze będą kojarzyć mi się z beztroskim dzieciństwem i zajmować w moim czytelniczym sercu szczególne miejsce.
Źródło cytatów:

[1] Lucy Maund Montgomery, Ania z Avonlea, Wydawnictwo Literackie Kraków 2005,Str138
[2]Lucy Maund Montgomery, Ania z Avonlea, Wydawnictwo Literackie Kraków 2005 ,Str 281.

• Tytuł oryginalny: Anne of Avonlea
• Seria: Ania z Zielonego Wzgórza Tom 2.
• Tłumaczenie: Rozalia Bernsteinowa
• Wydawnictwo: Literackie
• Rok wydania: 2005
• Oprawa: broszurowa
• Ilość stron: 281
• Gatunek: Literatura dziecięca i młodzieżowa.
"Wszyscy popełniamy błędy. Powinniśmy ich żałować i uczyć się na nich, lecz nie wlec ich za sobą w przyszłość
Kilka...