Rebecca Donovan

Rebeccę poznałam bardzo dawno temu i takiego spotkania po latach przy tej książce się nie spodziewałam....w złym tego słowa znaczeniu. Wykreowany świat jest bardzo patologiczny, dużo przerysowanego buntu nastolatków,narkotyków, alkoholu, pod przykrywką bogatych rodziców i prywatnej szkoły. To wszystko nie pozwala polubić bohaterów. Brakowało mi ich prawdziwości,normalnego życia,bo jak na bardzo obszerną powieść,nie było tu akcji. Dużo półsłówek, trochę tajemnic,które nie wiadomo jak się łączą i w sumie nie wpływają na losy Lany,głównej bohaterki. Plus jest taki,że Donovan pisze ładnie,więc da się to przetrwać,ale brakuje mi jej gry uczuć,psychologicznej otoczki. Pomysł z przekleństwami ludzi jest całkiem niezły,ale sprowadzony do ziemi bardzo szybko. Do końca nie wiem,co ta książka ma powiedzieć. Najlepszy,najbardziej z sensem jest koniec,wreszcie ciekawa tajemnica skrywana m.in. przez rodzinę przystojnych Harissonów i matkę Lany. Bohaterów jest dużo,ale ani ich nie poznałam,ani nie polubiłam. Książka do przeczytania,ale zawiodłam się,po Oddechach spodziewałam się czegoś o wiele lepszego.