Spalona

Rozpoczynamy historię od perspektywy Kalony i jest to kolejny dowód, że perspektywa złoczyńcy w książkach młodzieżowych to jakaś parodia. Naprawdę nie rozumiem, dlaczego autorzy kopią pod sobą dołki. Na szczęście pojawia się tylko dwa razy, więc aż tak nie psuje przyjemności z czytania. Poza tym przez chwilową nieobecność Zoey, poznajemy historię z perspektywy innych osób, głównie Stevie Rae, co o dziwo wychodzi na dobre. Naprawdę byłam zaskoczona jak wciągnęła mnie ta część. Nie jestem pewna czy to kwestia odmiany, czy po prostu wolę bardziej szarych bohaterów, którzy mniej narzekają, a więcej robią. W każdym razie duet Stevie i Rephaim jest naprawdę niezły i ciekawią mnie ich dalsze losy. Sprawili, że historia nabrała tempa a seria znów zyskała w moich oczach. Dodatkowo legenda o czarnym i białym byku i związana z tym wyprawa Starka też intrygują, choć podobnie jak legenda o Kalonie mogłyby być lepiej opisane (wprawdzie może to być kwestia tłumaczenia – pewności nie mam).

Rozpoczynamy historię od perspektywy Kalony i jest to kolejny dowód, że perspektywa złoczyńcy w książkach młodzieżowych to jakaś parodia. Naprawdę nie rozumiem, dlaczego autorzy kopią pod sobą dołki. Na szczęście pojawia się tylko dwa razy, więc aż tak nie psuje przyjemności z czytania. Poza tym przez chwilową nieobecność Zoey, poznajemy historię z perspektywy innych osób,...

Ta część zdecydowanie zbyt długa. Trochę za bardzo rozciągnięta. Przy końcu bardziej trzymająca w napięciu.

Ta część zdecydowanie zbyt długa. Trochę za bardzo rozciągnięta. Przy końcu bardziej trzymająca w napięciu.

Siódmy tom cyklu Domu Nocy. W tej części możemy bardziej zidentyfikować się z pozostałymi bohaterami, gdyż historia jest opowiadana z różnych perspektyw. Bohaterowie muszą dokonać trudnych wyborów, zmierzyć z ciemnością w najczystszej postaci i jak to ujęła jedna z postaci w książce „Wojownik musi umrzeć by mógł narodzić się szaman”. W tej części możemy zobaczyć zawirowania miłosne między Czerwoną wampirską Kapłanką, a ptako-człowiekiem. Coś co nie powinno mieć miejsca staje się realne i namacalne. Przemiana wewnętrzna bohaterów jest widoczna jak na dłoni. Choć uważam, że dzieje się ona ciut za szybko. Dopiero przy tej części uświadomiłam sobie jak niewiele czasu minęła między wydarzeniami w siódmym, a czwartym tomie. Tydzień góra dwa, gdzie między pierwszy, a np. drugim tomem był miesiąc przerwy w akcji. Cóż pewnie jakoś trzeba było popchnąć tę akcję do przodu nie będę narzekać. W każdym razie śmierć, ból i zniszczenie są na każdym kroku, a to co zrobią nasi bohaterowie ma wielki wpływ na przyszłość świata. A w szczególności decyzje podejmowane przez młodą Kapłankę Zoey. Więc zachęcam do sięgnięcia po ten cykl, a sama biorę się za ósmy tom!

Siódmy tom cyklu Domu Nocy. W tej części możemy bardziej zidentyfikować się z pozostałymi bohaterami, gdyż historia jest opowiadana z różnych perspektyw. Bohaterowie muszą dokonać trudnych wyborów, zmierzyć z ciemnością w najczystszej postaci i jak to ujęła jedna z postaci w książce „Wojownik musi umrzeć by mógł narodzić się szaman”. W tej części możemy zobaczyć zawirowania...

Największym plus tej część było to że z horyzontu na jakiś czas zniknęła Zoe, przynajmniej w tej książce dało się choć na chwilę od niej odetchnąć, i to najprawdopodobniej tylko dzięki temu tę część czytało mi się zdecydowanie lepiej niż kilka wcześniejszych. Jednak akurat tym razem zaczęła mnie irytować Steavie Rae ze swoimi tajemnicami które mogą zagrozić nawet wielkiemu ,,Domowi Nocy".

Największym plus tej część było to że z horyzontu na jakiś czas zniknęła Zoe, przynajmniej w tej książce dało się choć na chwilę od niej odetchnąć, i to najprawdopodobniej tylko dzięki temu tę część czytało mi się zdecydowanie lepiej niż kilka wcześniejszych. Jednak akurat tym razem zaczęła mnie irytować Steavie Rae ze swoimi tajemnicami które mogą zagrozić nawet wielkiemu...

Siódmy tom powieści jest dużo lepiej napisany niż wszystkie poprzednie części cyklu. Język jest dojrzalszy, a fabuła w końcu naprawdę ciekawa i intrygująca. Porzucono prosty podział na to co dobre i złe, pełne światła lub pełne ciemności. Bohaterowie nabrali głębi i stali się wielowymiarowi.

Siódmy tom powieści jest dużo lepiej napisany niż wszystkie poprzednie części cyklu. Język jest dojrzalszy, a fabuła w końcu naprawdę ciekawa i intrygująca. Porzucono prosty podział na to co dobre i złe, pełne światła lub pełne ciemności. Bohaterowie nabrali głębi i stali się wielowymiarowi.

Najlepsza część do tej pory - wątek Stevie Rae i Rephaima niezwykle ciekawy, nie mogłam się oderwać od rozdziałów o nich!

Najlepsza część do tej pory - wątek Stevie Rae i Rephaima niezwykle ciekawy, nie mogłam się oderwać od rozdziałów o nich!

Niezwykła seria!
Duet matki i córki w formie autorek świetnie połączył okruchy życia dnia codziennego z wydarzeniami nadnaturalnymi. Znajdziemy tutaj miłość i przyjaźń, a także i przeciwstawne do nich emocje. Czytając tą serię stajemy się światkami ewolucji bohaterów i nie raz stracimy możliwość rozróżnienia dobra od zła.
Mocno polecam w długie zimowe wieczory (chwilę zajmie przeczytanie wszystkich tomów)!

Niezwykła seria!
Duet matki i córki w formie autorek świetnie połączył okruchy życia dnia codziennego z wydarzeniami nadnaturalnymi. Znajdziemy tutaj miłość i przyjaźń, a także i przeciwstawne do nich emocje. Czytając tą serię stajemy się światkami ewolucji bohaterów i nie raz stracimy możliwość rozróżnienia dobra od zła.
Mocno polecam w długie zimowe wieczory (chwilę...

Jeśli ktoś lubi serie dom nocy będzie mi miło jak dołączy do grupki na jej temat ❤️
Zapraszam✨

https://www.facebook.com/groups/203921601075065/?ref=share

Jeśli ktoś lubi serie dom nocy będzie mi miło jak dołączy do grupki na jej temat ❤️
Zapraszam✨

https://www.facebook.com/groups/203921601075065/?ref=share

Jeden z ciekawszych tomów, poznajemy zaświaty i prawa nimi rządzące.

Jeden z ciekawszych tomów, poznajemy zaświaty i prawa nimi rządzące.

Za mało Zoey! Ta seria opiera się na naszej głównej bohaterce, dlaczego mamy jej tu tak mało? Wiem, że sytuacja, jaka zaistniała w świecie przedstawionym wymaga interwencji przyjaciół naszej kapłanki, jednak nie umniejsza to jej roli w całym cyklu. Bardzo mi jej brakowało i cieszę się, że już po wszystkim i znowu mogę jej towarzyszyć.
Poza tym ten tom uważam za względnie udany, czytało mi się przyjemnie i nawet nie irytowała mnie tak Stevie Rea ze swoim ukrywaniem prawdy i brnięciem w spiralę kłamstw i intryg. Bardzo ciekawi mnie, jak rozwinie się sprawa z Repheimem, zrobiło się na prawdę interesująco. Ale że Heath... ;(

Za mało Zoey! Ta seria opiera się na naszej głównej bohaterce, dlaczego mamy jej tu tak mało? Wiem, że sytuacja, jaka zaistniała w świecie przedstawionym wymaga interwencji przyjaciół naszej kapłanki, jednak nie umniejsza to jej roli w całym cyklu. Bardzo mi jej brakowało i cieszę się, że już po wszystkim i znowu mogę jej towarzyszyć.
Poza tym ten tom uważam za względnie...