Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniały reportaż wywołujący ciarki na całym ciele. Czytając go uruchamiała się we mnie pamięć pokoleniowa, trauma albo też po prostu ciężar przenoszony na nasze barki w DNA. Miałam też nieodparte wrażenie, że doświadczenia te podziela niemal każda z nas zrodzona z babek chłopek. Niezwykle wnikliwy research uzupełniają anegdoty dzięki czemu ta książka ,,żyje'' - dzieje się na naszych oczach tak jak rewolucja do której się przyczyniła. Jak dobrze, że czasy się zmieniły.

Wspaniały reportaż wywołujący ciarki na całym ciele. Czytając go uruchamiała się we mnie pamięć pokoleniowa, trauma albo też po prostu ciężar przenoszony na nasze barki w DNA. Miałam też nieodparte wrażenie, że doświadczenia te podziela niemal każda z nas zrodzona z babek chłopek. Niezwykl...

Rozwiń

Zwiń

Mam ogromną słabość do autorki i wszystkiego co wyszło spod jej pióra. Jej niewymuszony, kameralny styl przemawia prosto do mojej świadomości. Pisze o sprawach zwykłych, którym stawia czoła większość z nas, a jednak potrafi w prostych słowach nadać tym niepozornym wydarzeniom sens. Jestem oczarowana jej ,,Trylogią kopenhaską'' i z radością sięgnęłam również po ten zbiór opowiadań. Przyjemna lekturka.

Mam ogromną słabość do autorki i wszystkiego co wyszło spod jej pióra. Jej niewymuszony, kameralny styl przemawia prosto do mojej świadomości. Pisze o sprawach zwykłych, którym stawia czoła większość z nas, a jednak potrafi w prostych słowach nadać tym niepozornym wydarzeniom sens. Jestem ...

Rozwiń

Zwiń

Są książki, które przychodzą do nas w odpowiednim czasie albo idąc jeszcze dalej – powstają w idealnych momentach. Podejrzewam, że felietony Bonowicza, które ukazywały się w TP były tworzone właśnie w tych perfekcyjnych przebłyskach jasności umysłu.

Chcielibyśmy wierzyć, że to takie proste, że świetne teksty powstają bez trudu, w chwilach przypływu natchnienia, ale prawda jest taka, że to co czytamy jest owocem ciężkiej pracy i nierzadko bólu zarówno egzystencjalnego jak i fizycznego każdego dobrego pisarza. Do takich bez chwili zawahania zaliczam Bonowicza. Udowodnił to już wielokrotnie w swoich poprzednich książkach i poezji, ale ,,Dziennik pocieszenia’’ szybko stała się moją ulubioną jego książką.

Mistrzowski styl idzie tu w parze z błyskotliwymi spostrzeżeniami, które chcąc nie chcąc wywołują na twarzy uśmiech. Redakcja zrobiła świetną robotę zestawiając tak wiele różnych, uzupełniających się tematów. Bardzo potrzebowałam pocieszenia w kwestiach przytłaczających i trudnych jak te straszliwe wojny dziejące się wokół nas, ale jakże kojące było również podzielenie się ciężarem oczekiwań innych wobec nas i naszych wobec siebie. Niemal cały mój egzemplarz obklejony jest kolorowymi znacznikami, a to u mnie rzadkość.

Potrzebowałam tej książki i myślę, że potrzebuje jej wiele moich znajomych oraz czytelników, którzy szukają w pięknej literaturze ulgi. Rzecz jest to wyjątkowa. Dziwią mnie głosy, że kogoś mogła znudzić. Mój umysł przeżywał przy niej rozkosz.

Są książki, które przychodzą do nas w odpowiednim czasie albo idąc jeszcze dalej – powstają w idealnych momentach. Podejrzewam, że felietony Bonowicza, które ukazywały się w TP były tworzone właśnie w tych perfekcyjnych przebłyskach jasności umysłu.

Chcielibyśmy wierzyć, że to takie pros...

Rozwiń

Zwiń

Autobiografia jaką ciężko zapomnieć. Bolesna, miejscami irytująca bo życiowe decyzje Perry'ego nadają się jedynie na litościwe pożałowanie. Mocna terapia antyalkoholowa. Koleś miał 9 żyć.

Autobiografia jaką ciężko zapomnieć. Bolesna, miejscami irytująca bo życiowe decyzje Perry'ego nadają się jedynie na litościwe pożałowanie. Mocna terapia antyalkoholowa. Koleś miał 9 żyć.

Naprawdę świetna komedia kryminalna. Lektura płynie sama, zaskakuje i wciąga jak diabli. Ciekawe przewroty w fabule i kobietki, które wchodzą w ,,męski'' świat. Mam smaka na więcej.

Naprawdę świetna komedia kryminalna. Lektura płynie sama, zaskakuje i wciąga jak diabli. Ciekawe przewroty w fabule i kobietki, które wchodzą w ,,męski'' świat. Mam smaka na więcej.

Wielki szacunek dla autorki za tak głęboki research i umiejętność zbudowania doskonałej wręcz kompozycji reportażu. Jeden z lepszych reportaży w mojej karierze

Wielki szacunek dla autorki za tak głęboki research i umiejętność zbudowania doskonałej wręcz kompozycji reportażu. Jeden z lepszych reportaży w mojej karierze

Teoria pustego koszyka, o której dowiedziałam się z tej książki otworzyła moją percepcję na wiele trudnych dotąd do uchwycenia spraw. Podświadomość płata nam figle, ale dzięki właśnie takim lekturom mamy szansę do niej zajrzeć i uwolnić to co powinno być uwolnione.

Teoria pustego koszyka, o której dowiedziałam się z tej książki otworzyła moją percepcję na wiele trudnych dotąd do uchwycenia spraw. Podświadomość płata nam figle, ale dzięki właśnie takim lekturom mamy szansę do niej zajrzeć i uwolnić to co powinno być uwolnione.