Najnowsze artykuły
- ArtykułyAgnieszka Janiszewska: Relacje między bliskimi potrafią się zapętlić tak, że aż kusi, by je zerwaćBarbaraDorosz4
- ArtykułyPrzemysław Piotrowski odpowiedział na wasze pytania. Co czytelnikom mówi autor „Smolarza“?LubimyCzytać3
- ArtykułyPięć książek na nowy tydzień. Szukajcie na nich oznaczenia patronatu Lubimyczytać!LubimyCzytać2
- Artykuły7 książek o małym wielkim życiuKonrad Wrzesiński40
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tove Ditlevsen
8
7,7/10
Urodzona: 14.12.1918Zmarła: 07.03.1976
Autorka Tove Ditlevsen (1917-1976) była wybitną duńską powieściopisarką i poetką, a zarazem znaną działaczką na rzecz feminizmu w Europie. Wydała dwadzieścia dziewięć utworów, w tym powieści, wiersze i pamiętniki. Duży wpływ na kształt jej twórczości wywarły przeżycia z dzieciństwa, doświadczenia wyniesione z kilku małżeństw i ciężka choroba, stale powracająca aż do samobójczej śmierci.http://search.intelius.com/Tove-Ditlevsen
7,7/10średnia ocena książek autora
1 743 przeczytało książki autora
2 928 chce przeczytać książki autora
23fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Moja żona nie tańczy. Opowiadania wybrane
Tove Ditlevsen
7,5 z 190 ocen
667 czytelników 26 opinii
2022
Powiązane treści
Varia
322
Aktualności
Anna Sierant
4
Ciekawostki o literackim Noblu: kilka faktów, o których (być może) nie słyszeliście
Aktualności
Konrad Wrzesiński
2
Kalendarz wydarzeń literackich: sierpień 2023
Varia
LubimyCzytać
400
Czytamy w weekend
Zbliża się koniec pierwszego miesiąca 2023 roku, a to oznacza, że Plebiscyt Książka Roku 2022 jest tuż za rogiem. To jeden z powodów, dla których Kinga tak usilnie wypatruje końca...
Aktualności
LubimyCzytać
5
Seria Bałtyk – bliskie dalekie sąsiedztwo
Za powstaniem serii Bałtyk stoją ułańska fantazja, szczypta szczęścia i dużo pracy. Na przełomie roku 2018 i 2019 dzisiejszy Marpress dopiero się kształtował. Od kilkunastu...
Varia
LubimyCzytać
363
Czytamy w weekend
Piątek trzynastego najlepiej przesiedzieć w swoim domu pod kocem i nie ryzykować spotkania pecha tuż za rogiem. A skoro trzeba się ukrywać, to najlepiej z dobrą książką!...
Varia
Anna Sierant
16
Słoneczne książki na pochmurne dni: 8 propozycji
Gdy za oknem szaro, buro i ponuro – jak teraz, gdy piszę ten artykuł – a do urlopu jeszcze dużo czasu, jedynym sposobem na przeniesienie się do lepszego (czytaj: bardziej...
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Nie można [...] porzucić człowieka na pięć lat i spodziewać się, że po powrocie odnajdzie się go w tym samym miejscu.
5 osób to lubi
Ludzie jakby coraz częściej za swoje życiowe zadanie uważali czynienie możliwie największego hałasu, dopóki coś nie zamknęło im ust.
Ludzie jakby coraz częściej za swoje życiowe zadanie uważali czynienie możliwie największego hałasu, dopóki coś nie zamknęło im ust.
4 osoby to lubiąJedyną rzeczą, do jakiej naprawdę się nadaję, jedyną, do której odczuwam namiętność, jest formowanie zdań, układanie słów we właściwej kolej...
Jedyną rzeczą, do jakiej naprawdę się nadaję, jedyną, do której odczuwam namiętność, jest formowanie zdań, układanie słów we właściwej kolejności albo pisanie prostych, czterowersowych wierszy.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Trylogia kopenhaska Tove Ditlevsen
7,8
Powieść tę przedstawiono do przyznawanej w Gdańsku nagrody za tłumaczenie, zatem można było spodziewać się literatury wysokiej próby - i cóż za rozczarowanie... Iwona Zimnicka jest tłumaczką genialną, przyswoiła polszczyźnie wiele wspaniałych tekstów, jednak gdy oryginał średni, najlepszy nawet przekład nie zrobi zeń arcydzieła.
Powieść Ditlevsen jest taka właśnie - średnia. Skonstruowana poprawnie, zapisana stylem jasnym, niemęczącym, do czytania bardzo zdatnym. Nasuwa się myśl, i to nie kpina, że to jest skrzyżowanie duńskiej powieści proletariackiej (Martin Andersen Nexø) ze (szwedzkimi) Dziećmi z Bullerbyn. Powieść, czy raczej fabularyzowana autobiografia, zdaje sprawę z kolei życia autorki, od dzieciństwa aż po wiek dojrzały, opisuje jej przeżycia i jej myśli, tylko że jakoś po wierzchu, skrótem, uproszczeniem. Z początku sugeruje wyjątkowo brutalne traktowanie przez rodziców, potem widać, że jej rodzina należała do zwyczajnych, jakich większość w tamtym (a może i w naszym) czasie, dalekich od ideału, ale równie dalekich od patologii (w sensie szerokim, nie prawnym). Dopiero ostatnie kilkadziesiąt stron porusza, kiedy mowa o nagłym, Deus ex machina stoczeniu się w nałóg.
Być może w czasie, gdy ten tekst powstał, był ważny, nowy, przełomowy może, przełamujący granice między osobistym i publicznym? Może. Dziś mamy pewnie setki tytułów traktujących o zmaganiu z uzależnieniem, od Lowry'ego po Petrę Dvořákovą, o ileż lepszych warsztatowo i żywszych emocjonalnie od duńskiej Trylogii. No cóż, średnie książki też są potrzebne.
Trylogia kopenhaska Tove Ditlevsen
7,8
Żałuję, że nie przeczytałam przedtem żadnej powieści autorki i zaczęłam od autobiografii. Czytając książkę, naiwnie lubię myśleć o autorze, że jest dobrym, wrażliwym i prawym człowiekiem. Bo skoro ma taki talent, to musi być wyjątkową postacią. W tym przypadku, opis ten nie pasuje do autorki. Zanim sięgnę po jej następną książkę , musze zapomnieć, co o niej przeczytałam w autobiografii, gdyż boję się, że mogłoby to wpływać negatywnie na mój odbiór jej innych książek:) Właściwie to książka jest o autodestrukcji, a szkoda, bo okres życia autorki przypadał na bardzo ciekawe historycznie czasy. Autorka ukazuje siebie jako egoistyczną, zapatrzoną w siebie osobę, kreującą się na feministkę, ale o wątpliwej moralności. Nie stanowi wzoru do naśladowania dla kobiet. Cztery małżeństwa, kochankowie, złe wybory, aborcje, złe relacje z bliskimi, narkomania, uzależnienie od leków... to nie jest dobre życie i to nie jest wzorzec nawet dla zatwardziałych przysłowiowych "feministek". O ile mogę zrozumieć jej brak wpływu na dzieciństwo, to jako osoba pełnoletnia sama dokonywała świadomych wyborów, do czego nie zawsze w książce się przyznaje, zrzucając winę na innych.
Wysoką ocenę daję za książkę jako produkt literacki oraz za odwagę autorki do ujawnienia swojej niechlubnej przeszłości.