Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biografia zbyt szkicowa by naprawde poznac ta postac. Autor zaledwie przeslizguje sie po zyciorysie Cesarza.

Biografia zbyt szkicowa by naprawde poznac ta postac. Autor zaledwie przeslizguje sie po zyciorysie Cesarza.

Jedna z ulubionych powiesci Marqueza. Zainteresowala mnie fascynujaca postacia Bolivara.

Jedna z ulubionych powiesci Marqueza. Zainteresowala mnie fascynujaca postacia Bolivara.

Co tu dużo mówić - klasyk i dskonałość.

Co tu dużo mówić - klasyk i dskonałość.

Autor nazista, lecz powieść znakomita.

Autor nazista, lecz powieść znakomita.

Nie jest to klasyczna powieść. Nie jest to zbiór opowiadań. Coś pośredniego. Historie się przeplatają, dopełniają. Pomiędzy nimi jak rodzynki, miniaturowe teksty, impresje, zapiski, recpty kulinarne. Wszystko się łaczy i dopełnia w wyrafinowane dzieło.

Nie jest to klasyczna powieść. Nie jest to zbiór opowiadań. Coś pośredniego. Historie się przeplatają, dopełniają. Pomiędzy nimi jak rodzynki, miniaturowe teksty, impresje, zapiski, recpty kulinarne. Wszystko się łaczy i dopełnia w wyrafinowane dzieło.

Pierwsza część historii fikcyjnego Westeros pod panowaniem dynastii Targerynów. Każda książka w jakimś stopniu związaną z Pieśniami Ognia i Lodu, jest dla fanów wielką gratką, a ta historia powinna być szczególną, wszak daje masę informacji o historii świata w którym Gra o Tron się rozgrywa. Niestety na tym kończą się pozytywy, gdyż książka jest po prostu słaba. Daje masę szczegułów dotyczacych geografii, kultury, religii, regionów, rodów, lecz wszystko to jest sprzedane w bałąganiarskiej formie i naiwnym stylu. Autor stylizuje książkę na średniowieczną kronnikę (fikcyjnym jej autorem jest Maesterem - uczonym). Obok mnóstwa, najczęściej niepotrzebyncg detali, autor serwuje nam naiwne moralizmy i górnolotne zwroty. Ponad tysiac stron, które pozotawiły mnie z mnóstwem nieużytecznej wiedzy i w poczuciu straconego czasu.

Pierwsza część historii fikcyjnego Westeros pod panowaniem dynastii Targerynów. Każda książka w jakimś stopniu związaną z Pieśniami Ognia i Lodu, jest dla fanów wielką gratką, a ta historia powinna być szczególną, wszak daje masę informacji o historii świata w którym Gra o Tron się rozgrywa. Niestety na tym kończą się pozytywy, gdyż książka jest po prostu słaba. Daje masę...

Miasto wykorzenione i stworzone od nowa. Jak w soczewce slupiają się w nim wszstkie problemy i patalogie współczesnej Polski: rasowe uprzedzenia, ksenofobia, zawiść, homofobia, bigoteria, klerykalizm, niajasne powiazania miedzy prywatnym biznesem, władzą i kościołem. Jest jednak kilka postaci, które z uporem idą pod prąd.

Czy to modelowe miasto"dobrej zmiany"? Czas pokaże.

Edycja - 27.07.2019

Tych co idą pod prąd dość sporo, więcej niż przypuszcałęm, ale powierdza się także, że to modelowe miasto "dobrej zmiany".

Miasto wykorzenione i stworzone od nowa. Jak w soczewce slupiają się w nim wszstkie problemy i patalogie współczesnej Polski: rasowe uprzedzenia, ksenofobia, zawiść, homofobia, bigoteria, klerykalizm, niajasne powiazania miedzy prywatnym biznesem, władzą i kościołem. Jest jednak kilka postaci, które z uporem idą pod prąd.

Czy to modelowe miasto"dobrej zmiany"? Czas...

Powieść, słynnego Petera Wattsa, kontrowesryjnego, kanadyjskiego naukowca i pisarza. Wattsa uczynila sławnym powieść „Ślepowidzenie”. W poklatkowej rewolucji kontunuuje ciemny i pesemistyczny klimat oraz poczucie stałego, choć nie zawsze jasno określonego zagrożenia. Do tego stosunkowa wysoka (jak na gatunek) naukowa ścisłóść. Dla fanów to z pewnością kolejna mocna pozycja.
Powieść, czy nowela. Autor twierdzi, że to powieść, choć liczy sobie zaledwie 120 stron.

Powieść, słynnego Petera Wattsa, kontrowesryjnego, kanadyjskiego naukowca i pisarza. Wattsa uczynila sławnym powieść „Ślepowidzenie”. W poklatkowej rewolucji kontunuuje ciemny i pesemistyczny klimat oraz poczucie stałego, choć nie zawsze jasno określonego zagrożenia. Do tego stosunkowa wysoka (jak na gatunek) naukowa ścisłóść. Dla fanów to z pewnością kolejna mocna pozycja....

Po przeczytaniu LotR (Lord of the Rings) Tolkiena przez wiele, wiele lat szukałem fantasy, które by dorownały temu mistrzowsko napisanemy dziełu. Wszystko jednak co znalazłem to tkliwa, naiwna i schematyczna literatura. Do czasu jednak, gdy wziołem w swe ręcę Walkę o Tron. Ostatnie dwa miesiace, jak w amoku, przedzierałem sie przez meandry Westerlos. Teraz dolaczylem do milionow milośników tego cyklu, sfrustrowanych wieloletnim oczekiwaniem na kontynuacje historii.

Po przeczytaniu LotR (Lord of the Rings) Tolkiena przez wiele, wiele lat szukałem fantasy, które by dorownały temu mistrzowsko napisanemy dziełu. Wszystko jednak co znalazłem to tkliwa, naiwna i schematyczna literatura. Do czasu jednak, gdy wziołem w swe ręcę Walkę o Tron. Ostatnie dwa miesiace, jak w amoku, przedzierałem sie przez meandry Westerlos. Teraz dolaczylem do...

Podobnych, lub w jakimś stopniu, zbliżonych w treści książek, przeczytałem kilkanaście w ostatnich kilku dekad. Dzieło Mlodinowa zdecydowanie ląduje na czele tej stawki. Pięknie i dowcipnie opwiedziana historia poszukiwań naukowej prawdy od czasów prehistorycznych po współczesność. Od naiwnych prób wyjaśnienei tajemnic wszechświata, po wyrafinowane współczesne teorie naukowe. Mlodinow ma dar prostego wyjaśniania nawet najbardzie wyrafinownych koncepcji fizycznych. Skupiając sie na głownych odkryciach, które zmieniały sposób widzenia świata, jednocześnie pomijając te ślepe uliczki, które do niczego nie prowadziły, choćby obowiązującą w pewnym czasie teorii eteru.

Polecam wszystkim.

Podobnych, lub w jakimś stopniu, zbliżonych w treści książek, przeczytałem kilkanaście w ostatnich kilku dekad. Dzieło Mlodinowa zdecydowanie ląduje na czele tej stawki. Pięknie i dowcipnie opwiedziana historia poszukiwań naukowej prawdy od czasów prehistorycznych po współczesność. Od naiwnych prób wyjaśnienei tajemnic wszechświata, po wyrafinowane współczesne teorie...

To chyba najintesywniej czytana przeze mnie powiesc

Dodane po latach.

Przeczytane w tlumaczeniu na polski, niemiecki i angielski. Nie znając czeskiego, nie przeczytalem w orginale. Wszystkie te wydania mam na honorowej półce. Jest to najzabawniejsza powieść jaką w życiu przeczytalem. Ksiazka, ktora, chyba niesprawiedliwie stworzyła i utrwaliła sterotyp Czecha. Czesi, których znam, byli raczej zażenowani, gdy wposminalem im, ze jest to jedna z moich ulubionych powieści.

To chyba najintesywniej czytana przeze mnie powiesc

Dodane po latach.

Przeczytane w tlumaczeniu na polski, niemiecki i angielski. Nie znając czeskiego, nie przeczytalem w orginale. Wszystkie te wydania mam na honorowej półce. Jest to najzabawniejsza powieść jaką w życiu przeczytalem. Ksiazka, ktora, chyba niesprawiedliwie stworzyła i utrwaliła sterotyp Czecha. Czesi,...

Stalin Edwara Radzinskiego, reklamowany jest jako, zawierajaca nowe, niepublikowane informacje, pochodzace ze swiezo otwartych archiwow kremlowskich. Jako, ze nie jestem zawodowym historykiem, ani nie studiowalem doglebnie biografii dyktatora. Pozostaje mi wiec przyjac ten fakt bez dyskusji.
Moja dotychczasowa znajomosc Stalina opierala sie na Monografii Allan Bulocka “Hitler-Stalin, zyciorysy rownolegle”, oraz z szeregu innych opracowac historycznych, w ktorych dyktator byl jednym z wielu “bohaterow”. To moja pierwsza pelna biografia Stalina. Ksiazka wydaje sie byc kompetentna. Dobrze napisana. Chwilami dowcipna, choc najwiecej tam czarnego humoru.
Wazny sie wydaje, ze biografia napisana jest przez Rosjanina, i to starszego pokolenia. Rosjanie lepiej rozumieja specyfike swojego kraju. Zachodni historycy, czy pisarze, zbyt czesto przymierzaja do Rosji zachodnia miarę, wypaczając w ten sposób Rosyjska rzeczywistość. Radzinsky dodatkowo, pochodzi z tradycyjnej inteligenckiej rodziny, zwiazanej w jakies stopniu z aparatem wladzy. Daje to autorowi pelniesjszy wglad w psychike czlowieka sowieckiego.
Reklama na okladce podaje, ze autor kozystal z nowych, nieznanych wczesniej, nowoujawnionych materialow, z tajnych archiwow radzieckich. Trudno powiedziec, o ktore materialy chodzi. Prawdopodobnie balwochwalcze listy do Stalina starych Bolszewikow, likwidowanych przez niego w pokazowych procesach; dariusze i zapiski ludzi wladzy, I bliskich im (wiele z nich zarekwirowanych w czasie ich aresztowania i zlozone w archiwach NKWD). Nowe dokumenty dotycza prawdopdobnie takze okresu poczatku wojny i kontrowersji gotowosci ZSRR na z atak Niemiec, a takze teczki personalne dzieci Stalina, Yakowa, Swietlany i Vasileya.

Autor przytacza wiele informacji anegdotycznych, niektorych dosc zaskakujacych, chocby przygody Stalina z dziecmi.

W biografii Radzinskiego Stalin jest okrutny i diaboliczny, lecz nie grotestkowy. Stalin przedstawiony jest jako osoba głęboko racjonalna i wyrachowana, lecz jednocześnie skrajnie podejżliwa, wręcz paranoiczna. Radzinsky wielokrotnie porownuje go mistrza szachowego planujacego swa rozgrywka na wiele ruchow na przod.

Ciewe zamkniecie zyciorysu, smierci dyktatora. Tutaj raczej demaskuje mity morderstwa (uduszenie przez Berie, czy udzerzenie w glowe ciezka, krysztalowa popielniczna przez Kaganowicza - dzieki dla Wojciecha Ggołębiewskiego za korektę – czesto przytaczane legendy). Wyglada na to, ze wylew, jakiego doznal Stalin mial naturalne przyczyny. Ostatnie jego godziny, pokazuja jak somotny musial byc jako dyktator. Od chwili wylewu, do momentu, gdy pierwszy raz zbadal go lekarz minelo 13 godzin.. Agonia na oczach dzieci I bezradnych lekarzy trwala kolejne dziesiec godzin. W tym czasie pierwszoplanowi gracze, prowadzili juz “gre o tron”. Jesli anwet ani Beria, ani Kaganowicz, ani zaden inny bliski wspolpracownik, nie byl bezposrednio winny smierci, stali sie winnymi posrednio, porzez zaniechanie ratowania Wodza.

Stalin Edwara Radzinskiego, reklamowany jest jako, zawierajaca nowe, niepublikowane informacje, pochodzace ze swiezo otwartych archiwow kremlowskich. Jako, ze nie jestem zawodowym historykiem, ani nie studiowalem doglebnie biografii dyktatora. Pozostaje mi wiec przyjac ten fakt bez dyskusji.
Moja dotychczasowa znajomosc Stalina opierala sie na Monografii Allan Bulocka...

Trzy dekady z Mrożkiem. Dwa kraje zamieszkania. Liczne podróże do kilkunstu ktajów na trzech kontynentach. Kilka kobiet, w tym dwie żony. Masa wypitego alkoholu i wypolonego tytoniu. Grubo ponad 2 tysiące stron, a niczego o Mrozku sie nie dowiedziałem. Ani o nim, ani o czasach w którytch żył. Lektrura jego w wiekszości czas zmarnowany, jesli fanem Mrozka się nie jest. Fanem Mrożka, człowieka, a nie jego literatury.
Według niektórych recenzentów tom trzeci (dekada lat osiemdziesiątych) najciekawsza z trzech. Inni uznają dziennki za arcydzieło gatunku. Ja oceniam wszystkie trzy raczej nisko.

Trzy dekady z Mrożkiem. Dwa kraje zamieszkania. Liczne podróże do kilkunstu ktajów na trzech kontynentach. Kilka kobiet, w tym dwie żony. Masa wypitego alkoholu i wypolonego tytoniu. Grubo ponad 2 tysiące stron, a niczego o Mrozku sie nie dowiedziałem. Ani o nim, ani o czasach w którytch żył. Lektrura jego w wiekszości czas zmarnowany, jesli fanem Mrozka się nie jest. Fanem...

Llosa po dokonał wszytskiego czego pisarz może oczekiwać. Najwyższe wyróznienie – Nobel, oraz szereg absolutnie doskonałych powieści. Pośród nich też i kilka słabszych. Do tych należy zaliczyć dwie ponoblowskie powieści. Druga z nich, i jak na razie sotatnia, która wyszła spod jego pióra to „Dzielnica występku”. Llosa wraca w niej tekż do swych starych narracyjnych sztuczek, takich jak przeplatane dialogi, czy narracja za pomocą prasowych wycinków. Gdyby powieść była lepiej napisana i duzo obszerniejsza, mogłaby być uznana za nową ‘Rozmową w Katedrze”. Niestety nie jest. Gdyby zapomniec o nazwisku autora, można by ja uznać za dobrą powieścią sensacyjno-obyczajowa, od której trudno sie oderwać. Jednak jak na Llose jest to jednak za mało.

W powieści, w jej tle występuje Fudiżomoro, skorumpowany prezydent Peru. W realnym życiu był przeciwnikiem politycznym Llosy. Llosa startował w wyborach prezydenckich w Peru, reperzentujac liberalne siły. Przegrał właśnie z rzeczonym Fudjimoro. To nasuwa przypuszczenie, że Llosa pisząc tę książkę miał inne motywy, niz te czysto literackie.

Ocena niska jak na Llosę, choć zasadniczo polecem jako niezła lekturę.

Llosa po dokonał wszytskiego czego pisarz może oczekiwać. Najwyższe wyróznienie – Nobel, oraz szereg absolutnie doskonałych powieści. Pośród nich też i kilka słabszych. Do tych należy zaliczyć dwie ponoblowskie powieści. Druga z nich, i jak na razie sotatnia, która wyszła spod jego pióra to „Dzielnica występku”. Llosa wraca w niej tekż do swych starych narracyjnych...

Pasjanujaca rozmowa.

Wladyslaw Bartoszewski, choc reperezntuje odeszla juz epoka, moze byc inspiracja i wzorem, dla kazdego, takze (i powinien) dla wspolczesnej mlodzierzy. Dla czego? Jego poglady sa proste - przyzwoitosc przede wszystkim. Przyzwoitosc lezy u podstaw wszytskiego - rowniez patriotyzmu.

Bedzimy wiec przyzwoici.

Pasjanujaca rozmowa.

Wladyslaw Bartoszewski, choc reperezntuje odeszla juz epoka, moze byc inspiracja i wzorem, dla kazdego, takze (i powinien) dla wspolczesnej mlodzierzy. Dla czego? Jego poglady sa proste - przyzwoitosc przede wszystkim. Przyzwoitosc lezy u podstaw wszytskiego - rowniez patriotyzmu.

Bedzimy wiec przyzwoici.

Przeczytalem w orginale, i jakis czas potem w tlumaczeniu.

Denerwujacy zwyczaj dzielenia powiesci na odzdzielne woluminy.

Sama powiesc. No coz. Dla dla twardego jadra nie liczy sie nic tylko zaspokojenie pragneinia. A tu mielismy doczynienia z dlugoletnim wyczekiwaniem. Inni moga uznac to za arcydzielo, przecietna powiesc fantazy, lub nawet i kicz.

Przeczytalem w orginale, i jakis czas potem w tlumaczeniu.

Denerwujacy zwyczaj dzielenia powiesci na odzdzielne woluminy.

Sama powiesc. No coz. Dla dla twardego jadra nie liczy sie nic tylko zaspokojenie pragneinia. A tu mielismy doczynienia z dlugoletnim wyczekiwaniem. Inni moga uznac to za arcydzielo, przecietna powiesc fantazy, lub nawet i kicz.

Komkluzja wielu lat czytania.

Publikacja cyklu Harry Pottera przypadlo na dziedzicnstwo mojej corki. Czytalem wraz z nia, w charnomogramie ukazywania sie kolejnych tomow. W kazdy noc, pzrez zapowiedziana premiera ustawialismy sie w kolejce o polnocy przed ksiagarnia by kupic dwa egzeplarze, bysmy mogli zcytac rownolegle.

Ksiazka ta definije pokoloeni millenian, dla mnie, choc zawsze byla lektura atrakcyjna, choc nie najwyzej oceniana. Wyrosla do globalnego fenomenu pop-literatury. Plusy za wspaniale stworzony swiat wewnatrz swiata. Kilkadziesiat interesujacych postaci (choc wiele z nich zbyt papierowych), i ciekawa historia.

Czytanie cyklu jednym tchem, moze wywolac u czytelnika poczucie neispojnosci. Orginalnie cykl ukazywal sie na przestzreni lat i byl poczatkowo adresowany do dziesieciolatkow, ktore rosly i dojzewaly wraz bohaterami. Dojzewala tez literatura. Od dziecinnego owtierajacego cykl tumy, do powaznych i mrocznych tomow go zakanczajacych.

Przeczytane w orginale

Komkluzja wielu lat czytania.

Publikacja cyklu Harry Pottera przypadlo na dziedzicnstwo mojej corki. Czytalem wraz z nia, w charnomogramie ukazywania sie kolejnych tomow. W kazdy noc, pzrez zapowiedziana premiera ustawialismy sie w kolejce o polnocy przed ksiagarnia by kupic dwa egzeplarze, bysmy mogli zcytac rownolegle.

Ksiazka ta definije pokoloeni millenian, dla mnie,...

Pilch przez ostatnie dwadzieścia sprawił mi wiele radości swoimi opowiadaniami, powieściami i felietonami. Nawet moje niskie oceny dwoch ostatnich powieści (Zuza i Portret) nie zmienia tego, że jest on jednym z moich ulubionych polskich pisarzy współczesnych. Rozmowa z nim, znakomicie prowadzona przez Ewelinę Pietrowiak przybliża mi jego osobę.

Książka godna polecenia dla wszystkich miłośników pisarza, jak i zainteresownych zyciem literackim Polski ostatnich 30 lat.

Pilch przez ostatnie dwadzieścia sprawił mi wiele radości swoimi opowiadaniami, powieściami i felietonami. Nawet moje niskie oceny dwoch ostatnich powieści (Zuza i Portret) nie zmienia tego, że jest on jednym z moich ulubionych polskich pisarzy współczesnych. Rozmowa z nim, znakomicie prowadzona przez Ewelinę Pietrowiak przybliża mi jego osobę.

Książka godna polecenia dla...