Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rekursja (Recursion) powieść popularno-naukowa (SF) Blake Crouch, która w 2020 wygrala plebiscyt na książkę roku Science-Fiction na portalu Good Reads. Powieść zdecydowanie lepsza od Dark Matter (Ciemna materia), poprzedniego dzieła tego samego autora. W Rekursji naczelnym tematem jest podróż w czasie. Crouch prezentuje bardzo orginalną koncepcje „time travel” i bardzo zgrabnie radzi siebie z jej paradoksami. Powieść prezentuje także bardzo wyraźny wątek sensacyjny i melodramatyczny. Lektura satysfakcjonująca i godna polecenia.

Rekursja (Recursion) powieść popularno-naukowa (SF) Blake Crouch, która w 2020 wygrala plebiscyt na książkę roku Science-Fiction na portalu Good Reads. Powieść zdecydowanie lepsza od Dark Matter (Ciemna materia), poprzedniego dzieła tego samego autora. W Rekursji naczelnym tematem jest podróż w czasie. Crouch prezentuje bardzo orginalną koncepcje „time travel” i bardzo...

Książka Yuvala Noah Harari, jednego z czołowych współczesnych humanistów, autora poczytnych - "Sapiens" i "Homo Deus". W 21 Lekcjach, autor skupia się na liście największych problemów i wyzwań stojących przed globalnym społeczeństwem. Między innymi jest to wojna, terroryzm, kryzys klimatyczny, zjawisko post-prawdy, wspólczesnej roli mediów tradycyjnych i społecznościowych, religii itp. Ze względu na niewielki rozmiar książki, nad większością tematów autor zaledwie się prześlizguje.
Z konieczności wiele jego przemyśleń jest raczej powierzchownych, by nie nazwać ich naiwnymi. Nie mniej jednk oceniam książke bardzo wysko. Jej lektura pozwoliła mi spojżeć świerzym okiem na wiele współczesnych zjawisk i pomogła w dalszym kształtowaniu światopoglądu.

Książka Yuvala Noah Harari, jednego z czołowych współczesnych humanistów, autora poczytnych - "Sapiens" i "Homo Deus". W 21 Lekcjach, autor skupia się na liście największych problemów i wyzwań stojących przed globalnym społeczeństwem. Między innymi jest to wojna, terroryzm, kryzys klimatyczny, zjawisko post-prawdy, wspólczesnej roli mediów tradycyjnych i społecznościowych,...

Chciałbym dać dziesięć gwiazdek, ale tyle dałem Drachowi, a tamta powieść była jednak lepsza. Historia bohatera-antybohatera w pierwszych miesiącach nazistowskiej akupacji, jest pełna wzlotów i upadków. Sam bohater-anybohater jest jednocześnie zdeprawowanym dziwkarzem i narkomanem, a w tym samym czasie idealistycznym patiotą.

Chciałbym dać dziesięć gwiazdek, ale tyle dałem Drachowi, a tamta powieść była jednak lepsza. Historia bohatera-antybohatera w pierwszych miesiącach nazistowskiej akupacji, jest pełna wzlotów i upadków. Sam bohater-anybohater jest jednocześnie zdeprawowanym dziwkarzem i narkomanem, a w tym samym czasie idealistycznym patiotą.

Czwarty tom dzieł zebranych Adama Michnika obejmuje drugą połowe lat osiemdziesiątych i burzliwe czasy pierwszej połowy dekady lat dziewiedziesiątych. Część tekstów bardzo dobrych, część to dyrdymały. W szczególności, gdy nadużywa modnego w tamtych czasach słowa "pluralizm". Zabawne, że pod tym terminem w istocie krył się "dualizm", gdyż Michnik w tamtych czasach w wielką pasją walczył o utrzymanie jedności obozu Solidarnościowego. Misja ta skazana była na niepowodzenie, całkowicie nierealistyczna, i w gruncie rzeczy nie bezcelowa.

Czwarty tom dzieł zebranych Adama Michnika obejmuje drugą połowe lat osiemdziesiątych i burzliwe czasy pierwszej połowy dekady lat dziewiedziesiątych. Część tekstów bardzo dobrych, część to dyrdymały. W szczególności, gdy nadużywa modnego w tamtych czasach słowa "pluralizm". Zabawne, że pod tym terminem w istocie krył się "dualizm", gdyż Michnik w tamtych czasach w wielką...

Mam na półkack jej książki, Czytałem je, o autorce zaś niewiele wiedziałęm. Oczywiście wiedziałęm, że jest żoną, Radka Sikorskiego, lecz nie zdawałem sobie sprawy jak blisko jest związana z Polską. Ten wywiad (zromowę) przeczytałęm z wielkim zaintersowaniem i wyniosłem z niej bardzo wiele. Teraz mogę powiedzieć, że nie tylko cenie Anne Applebaum jako autorkę, lecz także lubię ją.

Mam na półkack jej książki, Czytałem je, o autorce zaś niewiele wiedziałęm. Oczywiście wiedziałęm, że jest żoną, Radka Sikorskiego, lecz nie zdawałem sobie sprawy jak blisko jest związana z Polską. Ten wywiad (zromowę) przeczytałęm z wielkim zaintersowaniem i wyniosłem z niej bardzo wiele. Teraz mogę powiedzieć, że nie tylko cenie Anne Applebaum jako autorkę, lecz także...

Llosa wraca do powieści historyczne. Nie znam zbyt dobrze historii Ameryki Środkowej i nie mogę orzekać o wierności historycznej. Mimo, że jestem wielkim miłośnikiem literatury Noblisty, nie mogę ocenić powieści zbyt wyoko. Brakuje jej strukturu, z której słynie autor. Poczatkowo wyfaje się, że bedzie to zbeletryzowana historia amerykańskiej kompanii bananowej, okazuje sie, że jednak nie. Nie jest to także historia Gwatemali, i wychodzi poza ten kraj. Ostatecznie to powiązane z sobą historię pewnej liczby osoób w jakiś soposó z sobą powiązanych. Książce brakuje konkluzji. Do tego okropne tłumaczenie.

Llosa wraca do powieści historyczne. Nie znam zbyt dobrze historii Ameryki Środkowej i nie mogę orzekać o wierności historycznej. Mimo, że jestem wielkim miłośnikiem literatury Noblisty, nie mogę ocenić powieści zbyt wyoko. Brakuje jej strukturu, z której słynie autor. Poczatkowo wyfaje się, że bedzie to zbeletryzowana historia amerykańskiej kompanii bananowej, okazuje sie,...

Czy to historia, czy publicystyka? Bez względu na odpowiedż na to pytanie. książka dość dobra. Daje czytelny opis świata, który być może odchodzi w przeszłość. Taka jest przynajmniej moja nadzieja.

Czy to historia, czy publicystyka? Bez względu na odpowiedż na to pytanie. książka dość dobra. Daje czytelny opis świata, który być może odchodzi w przeszłość. Taka jest przynajmniej moja nadzieja.

Trylogia niezwykle trudna w ocenie. Z jeden strony niezwykle wyrafinowy świat, z historią, geografią, mitologią, nauką i technologią, jak i mitologią. Z drugiej stronny narracyjny chaos, i trudna do śledzenia historia. Przy tym wiele niedomówień. WSzystko to czyni lekturą bardzo wymagającą., przy nie aż tak oczywistej satysfakcji po zanończeniu.

Trylogia niezwykle trudna w ocenie. Z jeden strony niezwykle wyrafinowy świat, z historią, geografią, mitologią, nauką i technologią, jak i mitologią. Z drugiej stronny narracyjny chaos, i trudna do śledzenia historia. Przy tym wiele niedomówień. WSzystko to czyni lekturą bardzo wymagającą., przy nie aż tak oczywistej satysfakcji po zanończeniu.

Fascynująca historia. Tytył trochę mylący, bo jest to historia ginekologii, opowiedziana profesjonalnymi życiorysami przełomowych postaci tej dziedzny medycyny. Przy okazji strzeżenie by nie pozwalać kościołom, ciosno pojętej moralności, i ideologi pozwolić na ingerowanie w sprawy zdrowia, życia i śmierci.

Fascynująca historia. Tytył trochę mylący, bo jest to historia ginekologii, opowiedziana profesjonalnymi życiorysami przełomowych postaci tej dziedzny medycyny. Przy okazji strzeżenie by nie pozwalać kościołom, ciosno pojętej moralności, i ideologi pozwolić na ingerowanie w sprawy zdrowia, życia i śmierci.

Kontynuacja noblowskich lektur Olgi Tokarczuk. Biegunów odkładałęm od dłuższego czasu obawiając się rozczarowania, gdyż słyszałem rózna opinie. Między innymi powiedziano mi, że jest to lektura nudna. Nie zawiodłem się jednak. Bieguni podobnie jak wcześniej przeczytany "Dom dzienny. Dom nocny". jest zbiorem krótszych i dłuższych historii i impresji. Jest w tek ksiązce wiele, z pewnością jednak nie ma nudy.

Bardzo bym chciał dać 10 gwiadek, ale nie mogę, gdyż książka jest nierówna. Obok testów najwyższej klasy pojawiają się w książce także nieco słabsze.

Kontynuacja noblowskich lektur Olgi Tokarczuk. Biegunów odkładałęm od dłuższego czasu obawiając się rozczarowania, gdyż słyszałem rózna opinie. Między innymi powiedziano mi, że jest to lektura nudna. Nie zawiodłem się jednak. Bieguni podobnie jak wcześniej przeczytany "Dom dzienny. Dom nocny". jest zbiorem krótszych i dłuższych historii i impresji. Jest w tek ksiązce...

Dukaj z pisarza SF przekształca się (zgodnie ze swym wyuczonym zawodem) w filozofa. Idzie mu to całkiem dobrze. Zbiór publikowanych wcześnie esejów o wspólczesnym zwrocie kulturowym i cywilizacyjnym jest fascynujący, choć trudny w lektórze, wymagający zaangażowania. Wiele miesięcy przegryzania się przed tekst nie poszedł na marne, choć walałbym, gdyby był dużo krótszy. Wolałbym bym także, czytać kontynuację "Perfekcyjnej niedoskonałości" na którą doczekać się nie mogę.

Dukaj z pisarza SF przekształca się (zgodnie ze swym wyuczonym zawodem) w filozofa. Idzie mu to całkiem dobrze. Zbiór publikowanych wcześnie esejów o wspólczesnym zwrocie kulturowym i cywilizacyjnym jest fascynujący, choć trudny w lektórze, wymagający zaangażowania. Wiele miesięcy przegryzania się przed tekst nie poszedł na marne, choć walałbym, gdyby był dużo krótszy....

Wydawcy Dzieł Ursuli LeGuine wybrali inną koncepcję niż wikszość innch z Polski. Zamiast dzielić je, by sprzedać jak najwiecej woluminów, łaczą . Ten zbiór to potężny tom liczący 1184 strony (1560 jako e-book). „Wracać wciąż do domu” zawiera trylogię (Dary, Głosy, Moce), które przeczytałęm w orginale i recenzowałem każdą odzielnie. Są to dobre powieści, choć nie dorównują innym cyklą tej autorki. Wracać wciąż do domu, jest jakby szkicem tworzonego przez autorkę uniwersum. Otwiera ją powieść, której brakuje i początku i końca, jak się wydaje. Ona sie po prostu toczy, lecz jak wspaniale. Uzupełniają je materiały opisujące zwyczaje i obyczaje w Dolinie. To absolutne arcydzieło fikcji antropologicznej. Zgadzam się, że nie jest to książka dla każdego. Wielu może odebrać ją jako nudną i bezcelową. Volumin zamuka, krótki zbiór testów opartych na orginalnym pomyśle mentaluch podróży do omiennych światów. Autorka z precyzją karabinu maszynowego wyrzuca na papier, kolejne kilkunastu stronnicowe historie z róznych egzotycznycświatów, z których każde mogło by stanowić powieść lub conajmnie nowele. Należy podziwiać autorke za nieposkrominoa inwencję i pomysłowośc.

Wydawcy Dzieł Ursuli LeGuine wybrali inną koncepcję niż wikszość innch z Polski. Zamiast dzielić je, by sprzedać jak najwiecej woluminów, łaczą . Ten zbiór to potężny tom liczący 1184 strony (1560 jako e-book). „Wracać wciąż do domu” zawiera trylogię (Dary, Głosy, Moce), które przeczytałęm w orginale i recenzowałem każdą odzielnie. Są to dobre powieści, choć nie dorównują...

Trzeci volumin dzieł zebranych Adama Michnika, zawera kilkanaście esejów pisanych w latach osiemdziesiątych. Głownie dotyczących politycznych wyborów i postw literatów i publicystów – głównie polskich, lecz nie wyłacznie. Mamy więc w nim teksty dotyczące Tomasza Manna, Bolesława Micińskiego, Józefa Czapskiego i Jasińskiego, Miłosza i Wańkowicza, Słomińskiego, oraz kilka pokrewnych tekstów. Druga część tomu zawiera rozważania na temat stosunków polsko-rosyjskich i polsko-białoruskich. Trzeba przyznać Michnikowi, że jego myśli w tym temacie były bardzo wizjonerskie. Tom zamyka kilka tekstów więzinneych, w tym ważny list do generała Kiszczaka.

W tym tomie dla mnie najbardziej wartościowe okazały się eseje literackie, dotyczące pisarzy, których twórczość znałem, lecz miałęm raczej mętne pojęcie o ich politycznych wyborach.

Trzeci volumin dzieł zebranych Adama Michnika, zawera kilkanaście esejów pisanych w latach osiemdziesiątych. Głownie dotyczących politycznych wyborów i postw literatów i publicystów – głównie polskich, lecz nie wyłacznie. Mamy więc w nim teksty dotyczące Tomasza Manna, Bolesława Micińskiego, Józefa Czapskiego i Jasińskiego, Miłosza i Wańkowicza, Słomińskiego, oraz kilka...

Powieść jest hybrydą Si-Fi i romansu. Nietsty ani SF, ani romans, nie są w tym wydaniu na najwyższym poziomie. Nie bede komentował romansu, to nie mój gatunek. SF z gatunku równoległuch światów (multi-universe). Kilka dobrych pomysłów, lecz w ostateczności raczej wtórne. Mimo, że książke sie dobrze czyta i chwilami trudno się odewrać od wartkiej akcji, lektura na co najwyżej przeciętnym poziomie.

Powieść jest hybrydą Si-Fi i romansu. Nietsty ani SF, ani romans, nie są w tym wydaniu na najwyższym poziomie. Nie bede komentował romansu, to nie mój gatunek. SF z gatunku równoległuch światów (multi-universe). Kilka dobrych pomysłów, lecz w ostateczności raczej wtórne. Mimo, że książke sie dobrze czyta i chwilami trudno się odewrać od wartkiej akcji, lektura na co...

Nie jest to klasyczna powieść. Nie jest to zbiór opowiadań. Coś pośredniego. Historie się przeplatają, dopełniają. Pomiędzy nimi jak rodzynki, miniaturowe teksty, impresje, zapiski, recpty kulinarne. Wszystko się łaczy i dopełnia w wyrafinowane dzieło.

Nie jest to klasyczna powieść. Nie jest to zbiór opowiadań. Coś pośredniego. Historie się przeplatają, dopełniają. Pomiędzy nimi jak rodzynki, miniaturowe teksty, impresje, zapiski, recpty kulinarne. Wszystko się łaczy i dopełnia w wyrafinowane dzieło.

Do przeczytania ksiązki skłoniła mnie informacja. Iż jest to powieść autobiograficza, a jako że Grochola jest zaledwie dwa lata ode mnie strasza, tak więc jesteśmy z tego samego pokolenia i pochodzimy z podobnego srodowiska. Sadziłem, że znajdę w niej jakies paralele, z moim zyciorysem. Tutaj rozczarowanie, poza wczesnym dzieciństwem nic wspólnego, tak jakbyśmy żyli na dwóch odległych planetach.Autobiagrafia, jest dość naciagnieta charakterstyką, jeśli tak, to jest to autobiografia anegtotalna. Książka ma swoje mocne punkty, lecz w swej większości, czytanie było stratą czasu.

Do przeczytania ksiązki skłoniła mnie informacja. Iż jest to powieść autobiograficza, a jako że Grochola jest zaledwie dwa lata ode mnie strasza, tak więc jesteśmy z tego samego pokolenia i pochodzimy z podobnego srodowiska. Sadziłem, że znajdę w niej jakies paralele, z moim zyciorysem. Tutaj rozczarowanie, poza wczesnym dzieciństwem nic wspólnego, tak jakbyśmy żyli na...

Ostatnia Krucjata to książka historyczna z dziedziny historii odkryć geograficznych. Dotyczy serii Portugalskich wypraw do Indii. Siłą rzeczy skupia sie na postaci Vasco de Gama - podróżnika, który odkrył morską drogę z Europy do Indii. Autor jednakże posuwa sie wiele dalej, niż oferujżc prostż relację. Stąd też ta książka jest nietypowa. Autor daje nie tylko rozgległy wykład kontekstu historycznego, siegający setki lat wstecz, lecz także szerokie tło wspólczesnego świata. Wybieg również poza konwencje, pokazującą romantyzm odkrywczy. Tu mamy doczyniebnia z relacja przeciewzięcia pełnego przemocy, chciwości oraz religinych obsesji.

Ostatnia Krucjata to książka historyczna z dziedziny historii odkryć geograficznych. Dotyczy serii Portugalskich wypraw do Indii. Siłą rzeczy skupia sie na postaci Vasco de Gama - podróżnika, który odkrył morską drogę z Europy do Indii. Autor jednakże posuwa sie wiele dalej, niż oferujżc prostż relację. Stąd też ta książka jest nietypowa. Autor daje nie tylko rozgległy...

„Światy równoległe, czyli czego uczą nas płaskoziemcy, hemopaci i rózdzkarze”, jest pozycją bardzo ważną, coć jej zasięg jak i skutki raczej nie będą zbyt rozległę. Adresowana jest do przekonanych, a tych nieprzekonanych raczej nie przekona.
Zaletą książki jest precyzja i metodologiczna dokładność, słabością niejednorodny dobór tematów. Od społcznie istotnych ruchów antyszczepionkowych, czy tez medycznie nautralną, lecz niekiedy szodliwą chemopatie, do całkowicie marginesowych jak powiększaniu biustu przez hipnozę”.

Z żalem muszę zauważyć, że autor przynajmniej w jednym miejscy się plącze. Pisac bzdury na temat austenitu i martenzuty. Wyraźnie brakuje mu wiedzy z zakresu materiałoznawstwa i metalurgii. Nieścisłości do wybaczenia.

„Światy równoległe, czyli czego uczą nas płaskoziemcy, hemopaci i rózdzkarze”, jest pozycją bardzo ważną, coć jej zasięg jak i skutki raczej nie będą zbyt rozległę. Adresowana jest do przekonanych, a tych nieprzekonanych raczej nie przekona.
Zaletą książki jest precyzja i metodologiczna dokładność, słabością niejednorodny dobór tematów. Od społcznie istotnych ruchów...

Gdyby zupełnie dosłownie rozumieć “Poznań” Kąckiego, należało by przyjąć, że jest to miasto polską stolicą LGBT, zaraze będąc centrum bigoterii i hipokryzji. Nie jest pewien, czy tak naprawdę jest. Prawie napewno nie.
Ksiazka bardzo dobra, jak wszystko co Kścki pisze, choć nie aż tak dobra jak Białystok czy Majestro. Dla mnie osobiście najciekawsze jest przedstawienie postaci i faktów, z Poznańskiej przeszłosci, czyli końcowa częśc ksiązki.

Gdyby zupełnie dosłownie rozumieć “Poznań” Kąckiego, należało by przyjąć, że jest to miasto polską stolicą LGBT, zaraze będąc centrum bigoterii i hipokryzji. Nie jest pewien, czy tak naprawdę jest. Prawie napewno nie.
Ksiazka bardzo dobra, jak wszystko co Kścki pisze, choć nie aż tak dobra jak Białystok czy Majestro. Dla mnie osobiście najciekawsze jest przedstawienie...

Z serii ostatnio przeczytanych Książek autorki, ta zrobiła na mnie największe wrażenie. Prawdopodobnie dla tego, iż dobrze pamiętam początek tej wojny i jej przebieg. Oczywiście nie na jednostkowym poziomie prezentowanym w książce. Wojnę obserwowałem i kontestowałem, jako polityczne wydarzenie, które obnażyło słabość imperium i w dużym stopniu przyczyniło sie do jego upadku. Wtedy niepowodzenia najeźdzców były dla mnei żródłem satysfakcji, jeśli nie rodości. Po prrzeczytaniu tego dzieła mam bardziej empatyczne spojżenie na najeżdćow, ktorzy jednocześnie stawali się ofiarami.

Bardzo ciekawą częścią wydania jest do niej dodatke, traktujący o procesie z powództwa cywilnego przeciwko autorce.

Z serii ostatnio przeczytanych Książek autorki, ta zrobiła na mnie największe wrażenie. Prawdopodobnie dla tego, iż dobrze pamiętam początek tej wojny i jej przebieg. Oczywiście nie na jednostkowym poziomie prezentowanym w książce. Wojnę obserwowałem i kontestowałem, jako polityczne wydarzenie, które obnażyło słabość imperium i w dużym stopniu przyczyniło sie do jego...