Nie dość, że świetnie napisane, to jeszcze uwzględniająca tzw. "dogłębny język", co ułatwia zrozumienie wielu kwestii. Długo ją czytałem, bo momentami była ciężka, ale warto było poznać tę postać, jego epokę i mentalność sowiecką, żeby poniekąd zrozumieć ich dzisiaj.
Dążenie do władzy i czystki to najbardziej sztańska polityka o jakiej słyszałem...

Nie dość, że świetnie napisane, to jeszcze uwzględniająca tzw. "dogłębny język", co ułatwia zrozumienie wielu kwestii. Długo ją czytałem, bo momentami była ciężka, ale warto było poznać tę postać, jego epokę i mentalność sowiecką, żeby poniekąd zrozumieć ich dzisiaj.
Dążenie do władzy i czystki to najbardziej sztańska polityka o jakiej słyszałem...

Pierwsza część książki ok. 350 stron Miód 10/10. Autor nie zanudza, dynamicznie idzie czas, pokazuje jak Stalin się zmienia i systematycznie przejmuje władzę.
W drugiej części książki autor nagle zwalnia, zaczyna opisywać inne postacie, zbyt szczegółowo opisuje, to co się działo podczas Stalinowskich czystek. Zaczyna nudzić.
100 ostatnich stron znowu zmienia tempo na bardzo szybkie, mało opisuje wydarzeń podczas drugiej wojny światowej, próba kolejnej czystki Stalina i jego śmierć.
Pomimo tych trzech zmian tempa wydarzeń, to książkę oceniam na jedną z lepszych, które przeczytałem.

Pierwsza część książki ok. 350 stron Miód 10/10. Autor nie zanudza, dynamicznie idzie czas, pokazuje jak Stalin się zmienia i systematycznie przejmuje władzę.
W drugiej części książki autor nagle zwalnia, zaczyna opisywać inne postacie, zbyt szczegółowo opisuje, to co się działo podczas Stalinowskich czystek. Zaczyna nudzić.
100 ostatnich stron znowu zmienia tempo na bardzo...

Czytałem trzy biografie Stalina, ale ta Radzińskiego podobała mi się najbardziej. Z racji tego, że nie jestem historykiem nie mogę ocenić źródeł z których autor korzystał, ale nawet jeśli czasami za źródła służyły mu rozmowy z osobami z otoczenia dyktatora czy jakieś zasłyszane anegdoty to finalnie dzieło dość dobrze oddaje portret jednego z największych zbrodniarzy w dziejach światach. To co w książce Radzińskiego przypadło mi do gustu najbardziej, to próby wpisania i opisania działań Stalina w kontekście zbrodniczej ideologii marksizmu-leninizmu. Bardzo ciekawa książka, która jest warta polecenia każdemu, kto próbuje zrozumieć komunizm, jeden z największych obłędów XX wieku.

Czytałem trzy biografie Stalina, ale ta Radzińskiego podobała mi się najbardziej. Z racji tego, że nie jestem historykiem nie mogę ocenić źródeł z których autor korzystał, ale nawet jeśli czasami za źródła służyły mu rozmowy z osobami z otoczenia dyktatora czy jakieś zasłyszane anegdoty to finalnie dzieło dość dobrze oddaje portret jednego z największych zbrodniarzy w...

Mówiąc o tej książce, należy przybliżyć najpierw postać autora. Edward Radziński jest z wykształcenia historykiem, przepracował jednak lata jako dramaturg, pisząc sztuki teatralne oraz współpracując z telewizją tworząc scenariusze programów, zwłaszcza popularyzujące historię. Można zatem przyjąć, że jest człowiekiem żyjącym z pisania piórem i mającym nieśmiałe doświadczenie w tej dziedzinie. Po upadku Związku Radzieckiego, dzięki otwarciu archiwów, zwłaszcza Archiwum Prezydenta Federacji Rosyjskiej i Państwowego Archiwum Federacji Rosyjskiej, zawierające najważniejsze dokumenty wytworzone przez partię komunistyczną, napisał obszerną biografię Stalina. I choć jest solidnie oparta na źródłach historycznych, to nie jest w żadnym wypadku praca naukowa, gdyż pozbawiona jest typowego aparatu bibliograficznego. Z drugiej strony, pisarski styl biografisty Stalina oddala go od dzieł stricte popularnonaukowych. Mamy tu do czynienia z zbeletryzowaną biografią dyktatora ZSRR, którą autor podzielił na trzy części: Soso, Koba, Stalin; opisują kolejno jego najmłodsze lata, okres działalności rewolucyjnej i przejęcie władzy w kraju.
Największą zaletą tej pozycji jest fenomenalny styl pisarza, który tłumacze umiejętnie przełożyli z rosyjskiego (warto to podkreślić, bo książka ukazał się po raz pierwszy po angielsku). Radziński wciąga czytelnika w złożoną opowieść, niesłuchanie atrakcyjnie przedstawiając zarówno trudne spory ideologiczne w nurtach komunizmu, jak, walki frakcyjne bolszewików i konkurujących z nimi frakcji, jak i spory personalne. Z łatwością przyswoiłem sobie skomplikowany układ władzy formalnej i nieformalnej i wzajemnych relacji poszczególnych bolszewików, które przez kolejne lata nieustannie się zmieniał.
Jednak to, co rodzi wartość dodaną tej książki, to jest autentyczne zaangażowanie autora w temat i umiejętność snucia opowieści, jest też źródłem pewnej wady tej książki.
Otóż Radzińskiemu zdarza się korzystać z zasłyszanych, niepewnych źródłowo informacji, dla których szuka potwierdzenia tak, aby pasowały pod jego tezę, która idealnie wpłata się w jego opowieść. Tak jest w przypadku zasłyszanej przez autora od emerytowanego kolejarza historii o spotkaniu z Hitlerem, które miałoby się odbyć w październiku 1939 r. Radziński przyjmuje je za pewnik, gdyż przez dwa kolejne dni brak jest wizyt interesantów u Stalina na Kremlu. Biograf przyjmuje to pewnik, choć dla zawodowego historyka jest to zaledwie poszlaka do dalszych badań - trzeba byłoby sprawdzić inne źródła, które mogłyby wykluczyć inną wersję wydarzeń. Podobnie jest z tezą, że Stalin pracował jako agent carskiej Ochrany, która choć nie jest zupełnie niemożliwa, w tej biografii zbudowana jest przede wszystkim na intelektualnej spekulacji i analogiach życiorysów innych bolszewików. U autora można też zauważyć pewne przesadne apoteozowanie Stalina w okresie działalności partii bolszewickiej, nim zaczął pełnić autentycznie ważne funkcje - całość jego działalności jest opisywana jako zaplanowana z góry, albo przynajmniej sporym wyprzedzeniem. Na tym etapie życia Stalina jego błędy są marginalizowane, a wszelkie sukcesy zdają się być częścią przedsięwziętego i opracowanego z góry planu. To jest jednak przypadłość wielu biografów, którzy w działaniu dostrzegają w opisywanych przez siebie postaci schematy niekoniecznie istniejące w rzeczywistości.
Ogólnie jest to jednak dobra pozycja, która skupia się na budowie charakteru Józefa Dżugaszwilego, dlatego pewne sprawy o charakterze historycznym mają w tej książce ograniczone miejsce (jak np. kwestia katyńska, czy Hłodomor),podczas gdy większa uwagę koncentruje się na marginalnych postaciach z historii rosyjskiej, o ile miały kontakt z Stalinem. Warto jednak mieć pewne ograniczone zaufanie do autora, który choć umie i potrafi korzystać ze źródeł historycznych, to czasem podchodzi do niektórych z nich zbyt mało krytycznie, albo zestawia je z zasłyszanymi historiami, lub wypowiedziami anonimowych świadków.

Mówiąc o tej książce, należy przybliżyć najpierw postać autora. Edward Radziński jest z wykształcenia historykiem, przepracował jednak lata jako dramaturg, pisząc sztuki teatralne oraz współpracując z telewizją tworząc scenariusze programów, zwłaszcza popularyzujące historię. Można zatem przyjąć, że jest człowiekiem żyjącym z pisania piórem i mającym nieśmiałe doświadczenie...

"Oni postanowili stworzyć nowy świat na podobieństwo swoich marzeń."
Szczegółowa biografia człowieka, który z dziecka przeistacza się w tyrana.
Soso, Koba, a w końcu Stalin, który dążąc do wymyślonej przez siebie idei nowego państwa rozgrywa grę o życie ludzkie. Nie ma znaczenia, czy chodzi o zwolenników, rodzinę, przyjaciół, dzieci,starych czy młodych, ponieważ w jego oczach każdy jest wrogiem teraz lub będzie nim za rok lub dwa. Według niego jest tylko jedna metoda -STRACH-to zapewnia stabilność nowego państwa i władzę i tak buduje państwo ogarnięte szaleństwem terroru.
Długo by opowiadać o jego metodach i planach, straszny człowiek, twórca strasznych czasów.

"Oni postanowili stworzyć nowy świat na podobieństwo swoich marzeń."
Szczegółowa biografia człowieka, który z dziecka przeistacza się w tyrana.
Soso, Koba, a w końcu Stalin, który dążąc do wymyślonej przez siebie idei nowego państwa rozgrywa grę o życie ludzkie. Nie ma znaczenia, czy chodzi o zwolenników, rodzinę, przyjaciół, dzieci,starych czy młodych, ponieważ w jego...

Świetna książka,
bardzo podobał mi się porter psychologiczny Stalina nakreślony przez wodza, i to w jaki sposób uczył się on od Lenina
Książka pozwoliła mi zrozumieć jaka była przyczyna czystek,

trochę zbyt mało napisane o okresie od wybuch wojny, tu czuję niedosyt

listy Bucharina do Stalina są genialne,

dla mnie rzeczą fenomenalną jest to, że skazywał na śmierć swoich dawnych towarzyszy a ci, w większości, umierali z jego imieniem na ustach

Świetna książka,
bardzo podobał mi się porter psychologiczny Stalina nakreślony przez wodza, i to w jaki sposób uczył się on od Lenina
Książka pozwoliła mi zrozumieć jaka była przyczyna czystek,

trochę zbyt mało napisane o okresie od wybuch wojny, tu czuję niedosyt

listy Bucharina do Stalina są genialne,

dla mnie rzeczą fenomenalną jest to, że skazywał na śmierć swoich...

Stalin Edwara Radzinskiego, reklamowany jest jako, zawierajaca nowe, niepublikowane informacje, pochodzace ze swiezo otwartych archiwow kremlowskich. Jako, ze nie jestem zawodowym historykiem, ani nie studiowalem doglebnie biografii dyktatora. Pozostaje mi wiec przyjac ten fakt bez dyskusji.
Moja dotychczasowa znajomosc Stalina opierala sie na Monografii Allan Bulocka “Hitler-Stalin, zyciorysy rownolegle”, oraz z szeregu innych opracowac historycznych, w ktorych dyktator byl jednym z wielu “bohaterow”. To moja pierwsza pelna biografia Stalina. Ksiazka wydaje sie byc kompetentna. Dobrze napisana. Chwilami dowcipna, choc najwiecej tam czarnego humoru.
Wazny sie wydaje, ze biografia napisana jest przez Rosjanina, i to starszego pokolenia. Rosjanie lepiej rozumieja specyfike swojego kraju. Zachodni historycy, czy pisarze, zbyt czesto przymierzaja do Rosji zachodnia miarę, wypaczając w ten sposób Rosyjska rzeczywistość. Radzinsky dodatkowo, pochodzi z tradycyjnej inteligenckiej rodziny, zwiazanej w jakies stopniu z aparatem wladzy. Daje to autorowi pelniesjszy wglad w psychike czlowieka sowieckiego.
Reklama na okladce podaje, ze autor kozystal z nowych, nieznanych wczesniej, nowoujawnionych materialow, z tajnych archiwow radzieckich. Trudno powiedziec, o ktore materialy chodzi. Prawdopodobnie balwochwalcze listy do Stalina starych Bolszewikow, likwidowanych przez niego w pokazowych procesach; dariusze i zapiski ludzi wladzy, I bliskich im (wiele z nich zarekwirowanych w czasie ich aresztowania i zlozone w archiwach NKWD). Nowe dokumenty dotycza prawdopdobnie takze okresu poczatku wojny i kontrowersji gotowosci ZSRR na z atak Niemiec, a takze teczki personalne dzieci Stalina, Yakowa, Swietlany i Vasileya.

Autor przytacza wiele informacji anegdotycznych, niektorych dosc zaskakujacych, chocby przygody Stalina z dziecmi.

W biografii Radzinskiego Stalin jest okrutny i diaboliczny, lecz nie grotestkowy. Stalin przedstawiony jest jako osoba głęboko racjonalna i wyrachowana, lecz jednocześnie skrajnie podejżliwa, wręcz paranoiczna. Radzinsky wielokrotnie porownuje go mistrza szachowego planujacego swa rozgrywka na wiele ruchow na przod.

Ciewe zamkniecie zyciorysu, smierci dyktatora. Tutaj raczej demaskuje mity morderstwa (uduszenie przez Berie, czy udzerzenie w glowe ciezka, krysztalowa popielniczna przez Kaganowicza - dzieki dla Wojciecha Ggołębiewskiego za korektę – czesto przytaczane legendy). Wyglada na to, ze wylew, jakiego doznal Stalin mial naturalne przyczyny. Ostatnie jego godziny, pokazuja jak somotny musial byc jako dyktator. Od chwili wylewu, do momentu, gdy pierwszy raz zbadal go lekarz minelo 13 godzin.. Agonia na oczach dzieci I bezradnych lekarzy trwala kolejne dziesiec godzin. W tym czasie pierwszoplanowi gracze, prowadzili juz “gre o tron”. Jesli anwet ani Beria, ani Kaganowicz, ani zaden inny bliski wspolpracownik, nie byl bezposrednio winny smierci, stali sie winnymi posrednio, porzez zaniechanie ratowania Wodza.

Stalin Edwara Radzinskiego, reklamowany jest jako, zawierajaca nowe, niepublikowane informacje, pochodzace ze swiezo otwartych archiwow kremlowskich. Jako, ze nie jestem zawodowym historykiem, ani nie studiowalem doglebnie biografii dyktatora. Pozostaje mi wiec przyjac ten fakt bez dyskusji.
Moja dotychczasowa znajomosc Stalina opierala sie na Monografii Allan Bulocka...

Najlepszą recenzją dla książki niech będą te słowa.

W szkole uczono mnie głownie o Hitlerze, o złym człowieku nr jeden.
Oświadczam wszem i wobec że to błąd, Stalin był 10 razy gorszy. Żałuję że książki nie przeczytałem w czasach licealnych, wywiązała by się ciekawa dyskusja.

Najlepszą recenzją dla książki niech będą te słowa.

W szkole uczono mnie głownie o Hitlerze, o złym człowieku nr jeden.
Oświadczam wszem i wobec że to błąd, Stalin był 10 razy gorszy. Żałuję że książki nie przeczytałem w czasach licealnych, wywiązała by się ciekawa dyskusja.

Bardzo ciekawa książka, poznałam historię "bogostalina" - człowieka okrutnego, bezwzględnego.

Bardzo ciekawa książka, poznałam historię "bogostalina" - człowieka okrutnego, bezwzględnego.

Niesamowicie dokłada, jak dla mnie za dokładna :) Ukazuje życie i psychikę Stalina. Jeśli kogoś interesuje co kierowało wodzem i jak to się wszystko zaczęło, to książka w 100% zaspokoi ciekawość i odpowie na wszystkie pytania i wątpliwości.

Niesamowicie dokłada, jak dla mnie za dokładna :) Ukazuje życie i psychikę Stalina. Jeśli kogoś interesuje co kierowało wodzem i jak to się wszystko zaczęło, to książka w 100% zaspokoi ciekawość i odpowie na wszystkie pytania i wątpliwości.