Neal Stephenson

Książka bardzo dobra, ale z kilkoma zastrzeżeniami: - jest długa, bardzo długa i niektóre jej fragmenty rozwlekają się niepotrzebnie - zawiera mnóstwo neologizmów, często zupełnie zbytecznych. To z kolei oznacza, że pierwsze 50 stron brzmi jak bełkot, po kolejnych 50 zaczynamy się orientować o co w ogóle chodzi, po około 200 nabieramy rozeznania w świecie Arbre i wreszcie po 300 czyta się ją całkiem przyjemnie. Ale najpierw trzeba przez te, plus minus, 200 przebrnąć - nie jest to książka akcji. Mi to pasowało, ale nie każdemu się spodoba. Ba! Z początku (czyli tak przez 150 stron :) nie dzieje się prawie nic. Znaczna część powieści to leniwe dywagacje i rozważania, będące odbiciem filozoficzno - matematyczno - fizycznych dyskursów z naszego, całkiem realnego świata (np. idea cnoonów to po prostu kalka ze świata idei Platona, Bezmian to brzytwa Ockhama itp.). - niektóre rozwiązania są niestety nierealistycznie naiwne; nie ma tego wiele, ale czasem wywołują one lekki dysonans: "jak to, taki złożony, przemyślany świat a tu nagle dzieje się coś, co miało szansę jeden do miliona, żeby zaistnieć? I to nie pierwszy raz?" Jeżeli jednak porównać Peanatemę do masy innych książek S.F. to muszę przyznać, że jest to pozycja oryginalna, zmuszająca w wielu miejscach do myślenia i zgrabnie przemyślana jak chodzi o całościowe ujęcie świata. Jako początek przygody z S.F. odradzam. Tym, którzy niejedno już czytali - gorąco polecam.