Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor postawił sobie za cel, z jeden strony wyjaśnienie podstawowych różnic między lewicą a prawicą, z drugiej nakreślenie rysu historycznego tych dwóch orientacji, od ich początków sytuujących się w czasie rewolucji francuskiej po wczesne lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Mamy tu zatem opis najważniejszych nurtów prawicowych; monarchizmu, konserwatyzmu i chrześcijańskiego nacjonalizmu, oraz lewicowych; komunizmu i socjaldemokracji (które M. Chodakiewicz określa także mianem lewicy rewolucyjnej i ewolucyjnej) a także narodowego socjalizmu, który ku zgrozie lewicowców, autor stawia po stronie lewicy. Ten aspekt książki z pewnością może być uznany za najbardziej kontrowersyjny. Nazizm , jeszcze do niedawna w powszechnej opinii i przekazie medialnym utożsamiany był jednoznacznie z prawicą, nieliczne głosy określały go jako ideologię trudną do sklasyfikowania na klasycznej osi lewica – prawica. Marek J. Chodakiewicz dowodzi w swojej pracy, powołując się na kolektywistyczny i pozbawiony chrześcijańskiej duchowości charakter nazizmu, że ideologii tej znacznie bliżej do lewicy niż prawicy. Druga część książki to historia polskiej prawicy i lewicy, koncentrująca się przede wszystkim na dwudziestoleciu międzywojennym i PRLu. „O prawicy i lewicy” jest bardziej esejem niż suchą i obiektywną pozycja naukową (choć nie brakuje tu przypisów i odniesień do źródeł). Autor nie kryje swoich sympatii, opisując historię dwóch ideologii zachowuje rzetelność, nie powstrzymując się od własnych ocen i komentarzy. Nie jest to dla mnie minus ponieważ znam poglądy M.J Chodakiewicza i w większości się z nimi zgadzam, trzeba jednak zaznaczyć, że jest to pozycja raczej dla osób o konserwatywnym podejściu do życia i polityki.

Autor postawił sobie za cel, z jeden strony wyjaśnienie podstawowych różnic między lewicą a prawicą, z drugiej nakreślenie rysu historycznego tych dwóch orientacji, od ich początków sytuujących się w czasie rewolucji francuskiej po wczesne lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Mamy tu zatem opis najważniejszych nurtów prawicowych; monarchizmu, konserwatyzmu i chrześcijańskiego...

Zgodnie z tytułem, autor – współtwórca ONR, który w czasie wojny poniósł śmierć z rąk hitlerowców za pomoc Żydom, dzieli swoją książkę na dwie podstawowe części. Pierwsza jest esejem o historii Europy i Polski widzianej z perspektywy katolika i narodowca. Druga, to zapis poglądów Jana Mosdorfa dotyczących ustroju gospodarczego przyszłej Polski, opartego na solidaryzmie społecznym, wspieraniu drobnej, prywatnej wytwórczości oraz spółdzielczości, nad którymi pieczę ma trzymać narodowy plan gospodarczy. Ustrój polityczny zaś opierać miałby się na kierowniczej roli naczelnika państwa, złożonej z elity intelektualnej i moralnej - Organizacji Narodu oraz samorządów. Pozycja ciekawa przede wszystkim dla ideowych narodowców, ale też z historycznego punkt widzenia, dla zainteresowanych poszukiwaniem trzeciej drogi; między socjalizmem i kapitalizmem, oraz między demokracją a dyktaturą.

Zgodnie z tytułem, autor – współtwórca ONR, który w czasie wojny poniósł śmierć z rąk hitlerowców za pomoc Żydom, dzieli swoją książkę na dwie podstawowe części. Pierwsza jest esejem o historii Europy i Polski widzianej z perspektywy katolika i narodowca. Druga, to zapis poglądów Jana Mosdorfa dotyczących ustroju gospodarczego przyszłej Polski, opartego na solidaryzmie...

Podobnie jak inna powieść K.J. Parker, którą miałem okazję wcześniej przeczytać (Młot), akcja "Składanego noża" rozgrywa się w alternatywnej rzeczywistości pozbawionej elementów fantastycznych. Realia powieściowego świata przywodzą na myśl Republikę Rzymską lub starożytne greckie polis. Główny bohater jest człowiekiem interesu, bankierem, politykiem i przede wszystkim Pierwszym Obywatelem Republiki Wessańskiej. Jak już nadmieniłem, mimo gatunku do którego jest zaliczana, w książce brak jest elementów nadprzyrodzonych , więc i fabuła daleka jest od sztampowej fantastyki. Koncentruje się ona w głównej mierze na politycznych rozgrywkach i walce o ekonomiczne wpływy. Głównego bohatera można darzyć sympatią, nie jest to spiżowy pomnik wzorcowego męża stanu, ale daleko mu też do bycia osobą pozbawioną wszelkich skrupułów, choć stara się być przede wszystkim przewidującym i skutecznym władcą. W moim odczuciu minusem powieści jest konstrukcja fabularna, którą nazwałbym „serialowością”, poszczególne rozdziały bowiem są pewnymi odrębnymi całościami przedstawiającymi kolejne epizody rządów Bassana i jedynie dość luźno łączą się ze sobą, dopiero rozpoczynająca się po ¾ książki wojna przynosi konsekwencje prowadzące do ostatecznego finału. "Składany nóż" zainteresować może osoby, których wspomniana konstrukcja fabuły nie znuży, oraz takie które niekoniecznie oczekują magii i miecza, a raczej powieści na poły historycznej.

Podobnie jak inna powieść K.J. Parker, którą miałem okazję wcześniej przeczytać (Młot), akcja "Składanego noża" rozgrywa się w alternatywnej rzeczywistości pozbawionej elementów fantastycznych. Realia powieściowego świata przywodzą na myśl Republikę Rzymską lub starożytne greckie polis. Główny bohater jest człowiekiem interesu, bankierem, politykiem i przede wszystkim...

Książka niewielkich rozmiarów, która jednak na przestrzeni wieków zyskała sławę elementarza skutecznego przywódcy. Skutecznego w sposób do bólu racjonalny, cyniczny i nie przykładający zbytniej wagi do zasad moralnych. Opisane przez autora metody działania często mogą budzić niesmak, jednak jak sam Machiavelli zastrzega; opisuje świat nie takim jak być powinien, ale takim jakim jest. Znaczną cześć książki stanowią przykłady działania włoskich książąt i władców antycznych które przyniosły im sukces lub klęskę. Ale mamy tu też (i to zaważyło zapewne o ponadczasowości tego dzieła) pewne uniwersalne prawidła skutecznego rządzenia, które odnieść można zarówno do sfery polityki, wojskowości jak i jakiegokolwiek stanowiska kierowniczego. Z treści „Księcia” można wyprowadzić m.in. takie zasady jak „ dziel i rządź”, „polityk nie może być zakładnikiem własnych słów” czy „lepiej budzić lęk niż być kochanym”, to tylko kilka przykładów bo książka Machiavelliego to prawdziwa kopalnia sentencji i krótkich acz dobitnych myśli. Żeby jednak nie traktować wykładni zawartej w „Księciu” jak prawdy objawionej i absolutnej, sam autor przypomina, że nie ma metod stuprocentowo skutecznych, a sposób działania musi być zawsze dostosowany do aktualnych okoliczności.

Książka niewielkich rozmiarów, która jednak na przestrzeni wieków zyskała sławę elementarza skutecznego przywódcy. Skutecznego w sposób do bólu racjonalny, cyniczny i nie przykładający zbytniej wagi do zasad moralnych. Opisane przez autora metody działania często mogą budzić niesmak, jednak jak sam Machiavelli zastrzega; opisuje świat nie takim jak być powinien, ale takim...

Książka, którą można bez przesady określić jako fundamentalną dla polskiej myśli narodowej i patriotycznej. To nie tylko zbiór politycznych poglądów autora, lecz także rozważania historiozoficzne nad dziejami naszego społeczeństwa, refleksja o naturze i zbiorowej psychologii narodów, nad przyczynami naszej niegdysiejszej świetności, a następnie upadku oraz metodami budowy nowoczesnego, prężnego i świadomego narodu. Często pojawia się w kontekście tej książki opinia, że jest ona nadal aktualna. To prawda, wiele tez i myśli sformułowanych przez autora jest ponadczasowa i uniwersalna, uważniejszy czytelnik nawet we fragmentach odnoszących się stricte do minionej rzeczywistości czy polskiej mentalności, sprzed ponad stu lat, znajdzie odbicie wielu aktualnych problemów. Za przykład ponadczasowości „Myśli nowoczesnego Polaka” najtrafniej posłużyć może choćby pierwsze zdanie tej książki , będące jednocześnie niepokojącą diagnozą autora na kwestię stosunku wielu Polaków do swojego kraju: „ Nierzadko spotykam się ze zdaniem że nowoczesny Polak powinien jak najmniej być Polakiem. Jedni powiadają, że w dzisiejszym wieku praktycznym trzeba myśleć o sobie, nie o Polsce, u innych Polska zaś ustępuje miejsca ludzkości” . Pozycji tej nasza myśli polityczna zawdzięcza w dużej mierze, zdefiniowanie racjonalnego i pragmatycznego patriotyzmu. Patriotyzmu, który sam autor na łamach niniejszej książki określa jako moralny stosunek jednostki do narodu, który wypływa także z szacunku człowieka do samego siebie, bowiem tak jak poczucie własnej godności nie pozwala ludziom na pewnym poziomie kraść czy żebrać, tak też, to samo poczucie godności powoduje, że jednostka świadoma przynależności do swojego narodu, wzdryga się przed czerpaniem z jego wiekowego dorobku, nie dając nic w zamian.

Książka, którą można bez przesady określić jako fundamentalną dla polskiej myśli narodowej i patriotycznej. To nie tylko zbiór politycznych poglądów autora, lecz także rozważania historiozoficzne nad dziejami naszego społeczeństwa, refleksja o naturze i zbiorowej psychologii narodów, nad przyczynami naszej niegdysiejszej świetności, a następnie upadku oraz metodami budowy...

Książka w zasadzie tyko formalnie należy do gatunku fantasy, jedynym przejawem fantastyki jest tu bowiem alternatywna rzeczywistość, nie różniąca się jednak niemal w ogóle od realiów epoki renesansu. Oprócz tej powierzchownej otoczki fantasy mamy tu wątki przygodowe, kryminalne, ale także refleksję nad zagadnieniem, które nazwać można psychologią tłumu. Nie jest to powieść przepełniona akcją, lecz potrafi wciągnąć, czego zasługą jest stopniowe i oszczędne odkrywanie realiów otaczającego bohatera świata jak i głównej intrygi. Jeśli już o bohaterze mowa, najmłodszy członek starego, arystokratycznego rodu; Gignomai nie jest z pewnością typowym, szlachetnym bohaterem, tak częstym w fantastycznej czy przygodowej beletrystyce. Choć na początku nic na to nie wskazuje jest to postać z pewnością dwuznaczna, co do której wyborów moralnych,czytelnik z biegiem czasu będzie miał coraz więcej wątpliwości. Gignomaiowi zdecydowanie bliżej, w moim mniemaniu do miana antybohatera. Intrygująca centralna postać, tajemniczość jego motywów oraz ciekawa fabuła to główne atuty tej pozycji.

Książka w zasadzie tyko formalnie należy do gatunku fantasy, jedynym przejawem fantastyki jest tu bowiem alternatywna rzeczywistość, nie różniąca się jednak niemal w ogóle od realiów epoki renesansu. Oprócz tej powierzchownej otoczki fantasy mamy tu wątki przygodowe, kryminalne, ale także refleksję nad zagadnieniem, które nazwać można psychologią tłumu. Nie jest to...

Esej Magierowskiego prochu nie odkrywa. Jest to raczej przybliżenie objawów tytułowego zmęczenia Europy. Nakreślone są najważniejsze wydarzenia polityczne Zachodu ostatnich lat, które tworzą obraz społecznego i ekonomicznego kryzysu. Dobra pozycja dla kogoś kto chce sobie uporządkować przewijające się przez media w ciągu ostatnich 15 lat symptomy, które w rezultacie doprowadziły do obecnego stanu rzeczy na starym kontynencie

Esej Magierowskiego prochu nie odkrywa. Jest to raczej przybliżenie objawów tytułowego zmęczenia Europy. Nakreślone są najważniejsze wydarzenia polityczne Zachodu ostatnich lat, które tworzą obraz społecznego i ekonomicznego kryzysu. Dobra pozycja dla kogoś kto chce sobie uporządkować przewijające się przez media w ciągu ostatnich 15 lat symptomy, które w rezultacie...

Bardzo aktualny esej dotykający jednego z najbardziej palących problemów współczesnego świata zachodniego. Książka dzieli się na dwie części. Pierwsza koncentruje się na współczesnych relacjach między islamem a chrześcijaństwem i narodami Zachodu. Nie będzie zaskoczeniem dla nikogo, kto zna poglądy Lisickiego, że postawa Europy oraz Kościoła poddana jest tu wyraźnej krytyce, za dominującą w życiu publicznym polityczną poprawność i przesadnie ugodową, czy wręcz bojaźliwą postawę wobec świata arabskiego. Część druga ma już charakter historyczny z lekkim zacięciem teologicznym, pozostając jednak w ramach publicystyki, a nie pracy naukowej. Analizuje relacje i konflikty chrześcijańskiego świata z islamem na przestrzeni minionych wieków oraz różnice w pojmowaniu Boga i roli człowieka w tych dwóch kulturach. Ważna książka naświetlająca ważną dziś tematykę. Czytelników podzielających, choć po części, poglądy konserwatywne z pewnością wciągnie i zainteresuje. Dogmatycy politpoprawności i bezkrytyczni piewcy idei multikulti raczej po nią nie sięgną, a szkoda.

Bardzo aktualny esej dotykający jednego z najbardziej palących problemów współczesnego świata zachodniego. Książka dzieli się na dwie części. Pierwsza koncentruje się na współczesnych relacjach między islamem a chrześcijaństwem i narodami Zachodu. Nie będzie zaskoczeniem dla nikogo, kto zna poglądy Lisickiego, że postawa Europy oraz Kościoła poddana jest tu wyraźnej...