Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł na książkę zacny, ale wykonanie, delikatnie mówiąc, kuleje. Temat potraktowany bardzo pobieżnie, praktycznie żadne miasto nie zostało porządnie opisane. Bardziej przypomina to zbiór felietonów/notek z bloga - a książkę (moim zdaniem) wydaje się po coś więcej niż powtórzenie tego, co już było. Osobnym problemem są pseudo-wysoko-literackie wysrywy Pana Springera, do którego nie najwidoczniej nadal nie dotarło, że poskąpiono mu tego daru i nie zanosi się na zmiany.

Jeżeli ktoś ma zamiar kupić książkę dla dowiedzenia się czegoś o miastach Archipelagu, to polecam wyszeperać te, o których jest napisane coś faktycznie ciekawego (kolejność przypadkowa): Piła, Tarnów, Nowy Sącz, Zamość, Chełm; ewentualnie Częstochowa, Piotrków Trybunalski i Przemyśl (bardziej z uwagi na historię głównej bohaterki). Resztę można sobie darować, a jeżeli czytaliście bloga z podróży - w ogóle o tym nie myśleć.

Do tego wisienką na torcie jest bardzo licha ilość zdjęć, w dodatku bardzo średniej jakości (nie wymagam tutaj roboty fotoreporterskiej, ale naprawdę można było lepiej dobrać obrazki, zwłaszcza w reportażu).

Ogólnie zmarnowany potencjał, strzelanie do muchy z armaty, szukanie atencji (i pieniędzy?) na siłę.

Pomysł na książkę zacny, ale wykonanie, delikatnie mówiąc, kuleje. Temat potraktowany bardzo pobieżnie, praktycznie żadne miasto nie zostało porządnie opisane. Bardziej przypomina to zbiór felietonów/notek z bloga - a książkę (moim zdaniem) wydaje się po coś więcej niż powtórzenie tego, co już było. Osobnym problemem są pseudo-wysoko-literackie wysrywy Pana Springera, do...

Książka cierpi na standardową chorobę wszystkich biografii, czyli ślepego i nieskończonego uwielbienia autora dla głównego bohatera. Tak jest i tym razem, brakuje tam tylko wzmianki o tym, że Jobs wynalazł lek na raka. Pozwala kompleksowo zapoznać się z życiem wielkiego wizjonera, ale trzeba brać poprawkę na brak obiektywności.

Książka cierpi na standardową chorobę wszystkich biografii, czyli ślepego i nieskończonego uwielbienia autora dla głównego bohatera. Tak jest i tym razem, brakuje tam tylko wzmianki o tym, że Jobs wynalazł lek na raka. Pozwala kompleksowo zapoznać się z życiem wielkiego wizjonera, ale trzeba brać poprawkę na brak obiektywności.

Przebrnąłem. Po 2 miesiącach czytania przebrnąłem przez tę cegłę. Zdecydowanie było warto, najlepsza i najbardziej szczegółowa biografia jaką czytałem. Wprawdzie autor jest psychofanem Bonapartego, ale potrafi się pohamować. Zdecydowanie polecam!

Przebrnąłem. Po 2 miesiącach czytania przebrnąłem przez tę cegłę. Zdecydowanie było warto, najlepsza i najbardziej szczegółowa biografia jaką czytałem. Wprawdzie autor jest psychofanem Bonapartego, ale potrafi się pohamować. Zdecydowanie polecam!

"Taki tylko nasłodzi się naprawdę tym, co ja sam uważam w tym dzienniku za wartość - a mianowicie nieustępliwością." Pięknie rozwija się ten Dziennik, po kilku dniach rozruchu, tak od połowy stycznia, nie można się oderwać. W dodatku zaskakująco lekki jak na formę raczej z definicji ciężką. Kopalnia dosadnych cytatów ubranych w piękną formę.

"Taki tylko nasłodzi się naprawdę tym, co ja sam uważam w tym dzienniku za wartość - a mianowicie nieustępliwością." Pięknie rozwija się ten Dziennik, po kilku dniach rozruchu, tak od połowy stycznia, nie można się oderwać. W dodatku zaskakująco lekki jak na formę raczej z definicji ciężką. Kopalnia dosadnych cytatów ubranych w piękną formę.

Momentami zbyt monotonna, nie pomaga również kompletnie pokręcona chronologia - powtarzanie tych samych historii zdarza się zdecydowanie zbyt często. Nie rozumiem taktyki przemilczenia kwestii łóżkowych - po kim jak po kim, ale po Maleńczuku nie spodziewałem się takiego ruchu. Tłumaczenie "jestem gentlemanem" kompletnie do mnie nie trafia. Samymi anegdotami można obdzielić kilka życiorysów i niewątpliwie warto się z nimi zapoznać.

Momentami zbyt monotonna, nie pomaga również kompletnie pokręcona chronologia - powtarzanie tych samych historii zdarza się zdecydowanie zbyt często. Nie rozumiem taktyki przemilczenia kwestii łóżkowych - po kim jak po kim, ale po Maleńczuku nie spodziewałem się takiego ruchu. Tłumaczenie "jestem gentlemanem" kompletnie do mnie nie trafia. Samymi anegdotami można obdzielić...