Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako miłośnik serialu "Pogranicze w ogniu" musiałem przeczytać historię Jana Żychonia, bowiem jest to postać, będąca pierwowzorem bohatera granego w serialu przez Pazurę. Niezwykłe jak solidny był serial i inne wydarzeń w nim pokazanych miało swoje pierwowzory w realnej walce wywiadu II RP. Książka to solidna pozycja, napisana w oparciu o dużą bazę źródłową, rzetelnie pokazująca tytułowego bohatera, bez pomijania wad, skandali wokół pijaństwa, wątpliwości co do zasadności przeprowadzania niektórych akcji. Mamy szczegółowo przedstawioną karierę w wywiadzie, a po początkowym mniej ciekawym fragmencie dotyczącym pierwszych stanowisk i ról Żychonia, gdy dochodzi do skupienia się na wątkach szpiegowskiej gry z Niemcami, trudno chwilami odłożyć książkę. Jest tu wszystko co znamy z sensacyjnych filmów, przekupywanie i szantażowanie, agenci i oficerowie błyskotliwi lub podli, podwójni agenci, kontrowersyjne łamanie reguł i praw międzynarodowych, oszustwa i brawurowe wyczyny, z perełką w postaci znanego z serialu "Pogranicze w ogniu" wykradania regularnego poczty z pociągów kursujących między Rzeszą a Gdańskiem. Do tego dostajemy ciekawy wgląd w rzeczywistość polskiego wywiadu II RP, z wewnętrznymi rywalizacjami o katastrofalnych konsekwencjach, z niezrozumiałymi konfliktami, faktyczną amatorszczyzną w wielu aspektach. Bardzo dobra lektura, która rozkręca się w trakcie i im bliżej do wojny tym robi się ciekawiej. A sama historia majora Żychonia ze smutnym finałem na zboczach Monte Cassino, który otwiera w ogóle książkę warta powieści bądź filmu fabularnego.