Tuwim. Wylękniony bluźnierca

To może nie jest idealna biografia genialnego poety, ale niezwykle wartościowa. Powszechnie kojarzony z grupą literacką Skamander, z twórczością dla dzieci, z poematem „Kwiaty polskie”. Ale to był również znakomity satyryk, autor tekstów piosenek. Ta książka przypomniała mi zapomniane utwory i złożone okoliczności, w jakich przyszło mu tworzyć. A przede wszystkim: jak wspaniale umiał bawić się słowem, jak tworzył neologizmy, ba wręcz kolekcjonował słowa i słowne kurioza. To zainspirowało mnie do sięgnięcia po dawno nie czytane „Cicer cum caule”, „Pegaz dęba” czy „Jarmark rymów.” Trochę szkoda, że biografii zabrakło tuwimowskiej lekkości i ulotności, ale choćby za przypomnienie dorobku literackiego poety oraz jego życia, ogromne podziękowania.

To może nie jest idealna biografia genialnego poety, ale niezwykle wartościowa. Powszechnie kojarzony z grupą literacką Skamander, z twórczością dla dzieci, z poematem „Kwiaty polskie”. Ale to był również znakomity satyryk, autor tekstów piosenek. Ta książka przypomniała mi zapomniane utwory i złożone okoliczności, w jakich przyszło mu tworzyć. A przede wszystkim: jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna biografia, interesująco przedstawia też tło społeczno-kulturowe i odczarowuje Tuwima jako autora dla dzieci. Bardzo polecam

Świetna biografia, interesująco przedstawia też tło społeczno-kulturowe i odczarowuje Tuwima jako autora dla dzieci. Bardzo polecam

Pokaż mimo to

Przeczytałam biografię autorstwa Mariusza Urbanka "Julian Tuwim. Wylękniony bluźnierca" i serdecznie Wam ją polecam. Uważam Tuwima za jednego z największych geniuszy polskiej literatury, to, jak posługiwał się językiem polskim, jak umiał się nim bawić, jest godne podziwu i niepowtarzalne. Tuwim kojarzy nam się pewnie z głównie wierszykami dla dzieci, ale to tylko część jego wspaniałego dorobku pisarskiego. Z tej biografii dowiecie się, że Tuwim pisał utwory do kabaretów i to był jego sposób na zarabianie na życie. Dowiecie się, że to on napisał słowa do słynnej do dzisiaj piosenki śpiewanej przez Hankę Ordonównę "Miłość ci wszystko wybaczy". Ale dowiecie się też, jak w pewnym sensie tragiczna była to postać - czuł się Polakiem, ale miał pochodzenie żydowskie i mimo że nigdy w tej religii i kulturze nie uczestniczył, dla wielu nadal pozostawał Żydem, dla którego w wówczas coraz bardziej antysemickiej Polsce nie było miejsca. Dowiecie się też, że pod koniec życia opowiedział się po stronie komunistycznych władz i pisał wiersze wychwalające Stalina.
.
Niezwykle ciekawa postać, niesamowity talent, humor, skomplikowana sytuacja z przynależnością narodową, skomplikowane poglądy, trudne nawet i dzisiaj do zrozumienia. Warto zapoznać się z tą biografią, zobaczyć, że Tuwim był kimś o wiele - o wiele! - więcej niż autorem "Lokomotywy" czy "Murzynka Bambo" (swoją drogą dziś uznawanego za niepoprawne politycznie).

Po więcej moich recenzji zapraszam na Instagram: https://www.instagram.com/niefikcyjna/

Przeczytałam biografię autorstwa Mariusza Urbanka "Julian Tuwim. Wylękniony bluźnierca" i serdecznie Wam ją polecam. Uważam Tuwima za jednego z największych geniuszy polskiej literatury, to, jak posługiwał się językiem polskim, jak umiał się nim bawić, jest godne podziwu i niepowtarzalne. Tuwim kojarzy nam się pewnie z głównie wierszykami dla dzieci, ale to tylko część jego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wreszcie zmęczyłam biografię Juliana Tuwima w arcynudnym wykonaniu Mariusza Urbanka. Mariusz Urbanek ma pecha. Byłby z pewnością wzorcem metra pisarza-biografisty (i być może skutecznie by zniechęcał do czytania tego gatunku) gdyby nie to, że za biografie zabrali się reportażyści i reporterki, pisarze i publicystki. I zamiast encyklopedycznej wiedzy o postaci wziętej na warsztat dają nam pełnokrwiste, tętniące życiem portrety ludzi z krwi i kości. W dobie internetu i tak każdy (a przynajmniej znaczna większość) czerpie powierzchowną wiedzę np. z Wikipedii: urodził się, umarł, napisał itd. Dokładnie to właśnie, acz w wersji rozbudowanej, oferuje nam Mariusz Urbanek w opowieści "Zalękniony bluźnierca". To bardzo rozczarowujące, bo Tuwim był postacią niejednoznaczną, jego wybory kontrowersyjne, poezja genialna sąsiadowała z panegirykami na cześć a to Piłsudskiego, a to Stalina w zależności od wiatru historii. Niestety w rozbudowanym szkolnym wypracowaniu Mariusza Urbanka nie uświadczymy tych dylematów i emocji (nic o wielkiej miłości Tuwima do prześlicznej Stefy, z domu Marchew, jaka zaowocowała tyloma przepięknymi strofami o miłości, które weszły na stałe do naszego języka), nic z tego, mamy tu do czynienia z Tuwimem płaskim jak fotografia w podręczniku do języka polskiego, na stronie, której i tak nikt nie czyta. Gdyby mu chociaż Urbanek domalował długopisem wąsy... Próżne nadzieje. Nuda do kwadratu.

Wreszcie zmęczyłam biografię Juliana Tuwima w arcynudnym wykonaniu Mariusza Urbanka. Mariusz Urbanek ma pecha. Byłby z pewnością wzorcem metra pisarza-biografisty (i być może skutecznie by zniechęcał do czytania tego gatunku) gdyby nie to, że za biografie zabrali się reportażyści i reporterki, pisarze i publicystki. I zamiast encyklopedycznej wiedzy o postaci wziętej na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I najbardziej ten świat, w którym każdy znał każdego i ten zapach warszawskiej bohemy o której już mówiono tyle, ale nigdy wcześniej w taki sposób, w jaki zrobił to Urbanek

I najbardziej ten świat, w którym każdy znał każdego i ten zapach warszawskiej bohemy o której już mówiono tyle, ale nigdy wcześniej w taki sposób, w jaki zrobił to Urbanek

Pokaż mimo to

Rewelacja.
Urbankowi udało się z maestrią połączyć dwie rzeczy: opowieść o życiu tego tragicznego poety z kapitalnym studium epoki. To właściwie portret Tuwima na tle czasów, w których przyszło mu żyć i tworzyć - tle społecznym, obyczajowym, politycznym, historycznym. Skarbnica wiedzy o wielkich artystach tamtego okresu, politykach różnego formatu, kanaliach różnej proweniencji, historycznych zawieruchach obu wojen, kształtowania się artystycznego terroru w Polsce powojennej.

Rewelacja.
Urbankowi udało się z maestrią połączyć dwie rzeczy: opowieść o życiu tego tragicznego poety z kapitalnym studium epoki. To właściwie portret Tuwima na tle czasów, w których przyszło mu żyć i tworzyć - tle społecznym, obyczajowym, politycznym, historycznym. Skarbnica wiedzy o wielkich artystach tamtego okresu, politykach różnego formatu, kanaliach różnej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Merytoryczny opis życia i twórczości Poety - wybitnego, uzdolnionego, ale też prześladowanego przez własne demony. Biografia wyjątkowo dobrze przygotowana - warsztatowo bez zarzutu.

Merytoryczny opis życia i twórczości Poety - wybitnego, uzdolnionego, ale też prześladowanego przez własne demony. Biografia wyjątkowo dobrze przygotowana - warsztatowo bez zarzutu.

Pokaż mimo to

To dobra praca, ale marne dzieło. Czy czytałoby się tak przyjemnie, gdyby nie zadziwiający i barwny życiorys Tuwima? Wątpię. Trzeba jednak oddać sprawiedliwość, że Urbanek zrobił dobrą archiwistyczną robotę. Sięgnął do mnóstwa źródeł. Drażniło mnie na początku komentowanie, "na początku", bo na szczęście tylko tam autor nie mógł się od niego powstrzymać. Poza tym odkryłam, że "chyba" w biografii też naśladuje komentarz. Myślę, że lepsze jest "może" albo "prawdopodobnie". Ale jeśli miarą sukcesu biografii jest zainteresowanie się opisywaną osobą, to Urbanek mimo wszystko napisał arcydzieło, bo choć Tuwima nie czytałam w dużych ilościach, uważam go od dziś za jednego z ulubionych autorów. Pod koniec życia, kiedy nie za dużo pisał, ubolewał, że jest antalogistą, zbieraczem itp., ale nie poetą. Wzruszyłam się, kiedy uświadomiłam sobie, że powszechnie nie jest kojarzony ani z antologiami, ani z kabaretem - wszyscy nazywamy go poetą. Szkoda, że nie mógł wiedzieć, że tak będzie.

To dobra praca, ale marne dzieło. Czy czytałoby się tak przyjemnie, gdyby nie zadziwiający i barwny życiorys Tuwima? Wątpię. Trzeba jednak oddać sprawiedliwość, że Urbanek zrobił dobrą archiwistyczną robotę. Sięgnął do mnóstwa źródeł. Drażniło mnie na początku komentowanie, "na początku", bo na szczęście tylko tam autor nie mógł się od niego powstrzymać. Poza tym odkryłam,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniała, ukazująca nie tylko życie Tuwima, ale i skłania do refleksji na oceniania postaw innych ludzi, postrzegania świata w czerni i bieli, nie mówiąc o tym, jak zatrważająco dobrze koresponduje z teraźniejszością.

Wspaniała, ukazująca nie tylko życie Tuwima, ale i skłania do refleksji na oceniania postaw innych ludzi, postrzegania świata w czerni i bieli, nie mówiąc o tym, jak zatrważająco dobrze koresponduje z teraźniejszością.

Pokaż mimo to

Dobrze napisana biografia. Autor ma "lekkie pióro" przez co książkę czyta się przyjemnie i szybko. A sama postać Tuwima bardzo ciekawa i kontrowersyjna - nie taki obraz poety przedstawia się uczniom. Dodatkową wisienką na torcie jest wywiad z córką Tuwima. Same plusy.

Dobrze napisana biografia. Autor ma "lekkie pióro" przez co książkę czyta się przyjemnie i szybko. A sama postać Tuwima bardzo ciekawa i kontrowersyjna - nie taki obraz poety przedstawia się uczniom. Dodatkową wisienką na torcie jest wywiad z córką Tuwima. Same plusy.

Pokaż mimo to