Sońka
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2014-05-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-05-21
- Liczba stron:
- 208
- Czas czytania
- 3 godz. 28 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308053539
- Tagi:
- literatura polska
- Inne
W życiu Sońki wszystko skończyło się dawno, dawno temu, wraz z wojną. Przeżyła i poczuła wtedy tyle, że później już ani żyła, ani czuła, mając jedynie wspomnienia i psią obrożę z gotyckim napisem. Przypadkowe spotkanie przy wiejskiej drodze daje początek opowieści, która wreszcie może zostać wysłuchana.
Powiernikiem Sońki zostaje Igor — wzięty reżyser teatralny — który niespodziewanie znalazł się gdzieś poza zasięgiem sieci komórkowych. Na bieżąco przekształca historię staruszki w sztukę teatralną, tworząc własną wersję wydarzeń. A kiedy zdawać by się mogło, że wyczerpał już limit pomysłów, w wiejskiej chacie pojawia się Ignacy, o którym Igor uporczywie próbował zapomnieć…
Sońka to wielka, ale kameralna, prosta, choć niełatwa, wyciszona, lecz kipiąca emocjami, pacyfistyczna, a jednocześnie brutalna historia przepełniona miłością. Autor wykorzystuje konwencję romansu wojennego, by opowiedzieć o kiedyś i teraz; o tu i tam; o piekle i raju pamięci.
Ignacy Karpowicz po raz kolejny zaskakuje, jeszcze bardziej zachwyca i udowadnia, że po sukcesach Balladyn i romansów oraz ości na dobre wszedł do literackiej superligi.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Kresowa opowieść Ignacego Karpowicza
Zaledwie osiem lat upłynęło od wydania debiutanckiego "Niehalo" Ignacego Karpowicza, a nie sposób zaprzeczyć, że autor zalicza się już do ścisłej czołówki polskich powieściopisarzy. Przy tym, co warto podkreślić, popularność w jego przypadku nie wiąże się z jakimikolwiek artystycznymi kompromisami. Dzięki temu spotyka się on z uznaniem zarówno krytyków, jak i czytającej publiczności. Na pewno zainteresuje się ona właśnie wydaną, siódmą już książką zdolnego i pracowitego białostoczanina.
"Sońka" jest powieścią kresową, z licznymi wtrąceniami białoruskimi, a także opowieścią o czasach okupacji. Zawiera też wątki na poły baśniowe, bliskie latynoskiemu realizmowi magicznemu. Jest też powieścią autotematyczną, gdyż w jej trakcie obserwujemy proces kreowania narracji przez autora, w którym opowiadana historia staje się kanwą sztuki teatralnej. Ale "Sońka" to także romans, gdyż bodaj najważniejszym wątkiem powieści jest uczucie, które równie gwałtownie co niespodziewanie połączyło oficera SS i dziewczynę z przygranicznej wioski. Jak widzimy, sporo grzybów pływa w tym barszczu. Przyjrzyjmy się, czy nie nazbyt wiele.
Już sam początek jest bardzo obiecujacy. Oto podróżujący po bezdożach Podlasia Igor, reżyser teatralny z Warszawy, spotyka starą kobietę, prowadzącą krowę z pastwiska. Mało kto by się domyślił, że staruszka ma do opowiedzenia pasjonującą historię swego życia. Reżyser również nie jest aż tak przenikliwy – w spotkaniu tych dwojga pomaga los, każący popsuć się mercedesowi Igora akurat w miejscu, gdzie komórki nie mają zasięgu. W drodze swoistej rekompensaty podróżnik zostaje poczęstowany mlekiem i opowieścią.
W niej Sonia znów jest dziewczyną pozbawioną matki i prowadzącą nielekki żywot w towarzystwie ojca – zwyrodnialca i dwóch niewiele lepszych braci. Kresy Karpowicza, choć wywodzącego się z tych okolic, bynajmniej nie są sentymentalną krainą lat dziecinnych. Już bliżej im do wiosek z "Malowanego ptaka" Kosińskiego. Na tak nieprzyjaznym gruncie rozkwita uczucie wiejskiej dziewczyny i esesmana. Dla niej przystojny i wrażliwy Niemiec jest antytezą prostackich, brutalnych współmieszkańców. Ideałem, dla którego jest gotowa poświęcić właściwie wszystko.
Do tego momentu opowieść Karpowicza pozostaje bez zarzutu. Jest sugestywna, oryginalna, oszczędna w słowach, po prostu znakomita. Ciekawie też ją uzupełniają "magiczne" wątki psa i kota Soni, opisywanych w konwencji mitologii starożytnego Egiptu. Natomiast mniej udany jest pomysł z narracją przełamującą glówny wątek, gdy reżyser Igor, będący też powieściowym narratorem, wkracza w opowieść Soni, prezentując swój własny punkt widzenia, a także relacjonując proces przenoszenia opowiadanej historii na deski teatru.
Formalne komplikacje "Sońki" mogłyby doprowadzić nawet do fiaska całego przedsięwzięcia, gdyby nie język powieści. Jest on niezwykle precyzyjny, lakoniczny i pozbawiony patosu. I chociaż nigdy nie lubiłem prozy nadmiernie poetyckiej, a w "Sońce" nie brakuje takich fragmentów, to jak ich nie polubić, gdy swoją powściągliwością i celnością przypominają najlepsze wiersze Wisławy Szymborskiej? Także przemieszane plany czasowe nie rażą zbytnio, gdyż wszystkie przejścia są zręcznie zafastrygowane, narracja nie traci tempa, a subtelne zmiany stylu następują niemal niezauważenie. Z tych powodów, pomimo że mam takie jak autor nazwisko i miejsce urodzenia, to bez śladu stronniczości zdecydowanie rekomenduję "Sońkę" wszystkim czytelnikom naprawdę dobrej prozy.
Bogusław Karpowicz
Oceny
Książka na półkach
- 4 005
- 2 440
- 807
- 242
- 105
- 55
- 51
- 48
- 43
- 40
OPINIE i DYSKUSJE
Sońka jest godną reprezentantką literatury pięknej. Nie chodzi tu o samą historię tylko sposób jej przedstawienia, kompozycję, spójność momentów życia bohaterów. Gorąco polecam.
Sońka jest godną reprezentantką literatury pięknej. Nie chodzi tu o samą historię tylko sposób jej przedstawienia, kompozycję, spójność momentów życia bohaterów. Gorąco polecam.
Pokaż mimo toNajpiękniejsza książka o miłości, jaką czytałam. Genialna interpretacja w audiobooku.
Najpiękniejsza książka o miłości, jaką czytałam. Genialna interpretacja w audiobooku.
Pokaż mimo toZ zapartym tchem wysłuchałam audiobook. Ta muzyka, lektorzy, klimat- dla mnie mistrzostwo.
Z zapartym tchem wysłuchałam audiobook. Ta muzyka, lektorzy, klimat- dla mnie mistrzostwo.
Pokaż mimo toPiękna i poruszająca opowieść o pragnieniu miłości i wojnie bezwzględnie wdzierającej się w ludzkie życie.
Tytułowa Sońka żyje w małej wiosce, gdzieś na Kresach. To nie jest spokojne życie. To nie jest też dobre życie. Sońka czuje, że nie znaczy nic, dla nikogo. I wtedy pojawia się On i przynosi ze sobą miłość i wojnę.
"Sońka" to opowieść o miłości niemożliwej, a w zasadzie o ogromnej potrzebie miłości. Tak ogromnej, że przesłania wszystko, nawet niemiecki mundur i to co on oznacza.
Ta miłość nie potrzebuje słów, wystarcza jej serce i ciało. Jest to również opowieść o wojnie. Nie ma tu jednak bohaterskich czynów, oporu lub walki z okupantem. Jest za to bezwzględność, zimne okrucieństwo, bezsilność i strach.
Przyznam, że po przeczytaniu tej książki czułam swego rodzaju emocjonalne wyczerpanie. Historia Sońki porusza, obejmuje w posiadanie i zostaje na długo w myślach.
Polecam.
Piękna i poruszająca opowieść o pragnieniu miłości i wojnie bezwzględnie wdzierającej się w ludzkie życie.
więcej Pokaż mimo toTytułowa Sońka żyje w małej wiosce, gdzieś na Kresach. To nie jest spokojne życie. To nie jest też dobre życie. Sońka czuje, że nie znaczy nic, dla nikogo. I wtedy pojawia się On i przynosi ze sobą miłość i wojnę.
"Sońka" to opowieść o miłości niemożliwej, a w...
Gdyby nie przynależność do DKK pewnie bym po tę książkę nawet nie sięgnęła. Podchodziłam do niej z dużym dystansem i niechęcią - jakże miło się rozczarował.
Ciekawy język, akcja, bohaterowie...ciężko tak naprawdę określić co w tej książce jest takiego, że czyta się ją niemal jednym tchem.
Gdyby nie przynależność do DKK pewnie bym po tę książkę nawet nie sięgnęła. Podchodziłam do niej z dużym dystansem i niechęcią - jakże miło się rozczarował.
Pokaż mimo toCiekawy język, akcja, bohaterowie...ciężko tak naprawdę określić co w tej książce jest takiego, że czyta się ją niemal jednym tchem.
Mocna i ważna książka. Historia, która nie daje o sobie zapomnieć. Nie do opisania. Do przeczytania. Na jednym wdechu, czasami ten dech tracąc.
Karpowicz opowiada o miłości, która nie miała szans na pozytywny rozwój. Takie czasy, tacy ludzie, taki mezalians. I ta miłość zakazana nie powinna się zdarzyć, ale się zdarzyła i Sonię, tytułową bohaterkę powieści, najpierw nad ziemią unosiła, a później skazała na życie w niebycie, z traumą na karku i ze wspomnieniami, których nikt jej nie zazdrości. Historia opowiedziana przez Karpowicza przesiąknięta jest ludzkim cierpieniem i okrucieństwem. Tragizm większości wydarzeń, których doświadcza młoda kobieta, nie przyćmiewa tego jednego pozytywnego odczucia, jakim jest szczera i wielka miłość do Joachima, do Niemca, do wroga. To jest smutna historia, naznaczona łzami i samotnością. Mimo to, autor Sońki, nie popada w sentymentalizm, nie roztkliwia się nad losem bohaterki, staje w roli opowiadacza pewnego życia, jednego z wielu. Wojna rodziła traumatyczne historie, a Sonia miała nieszczęście być córką TEGO ojca, mieć TYCH braci i zakochać się w TYM mężczyźnie.
Czytelnik poznaje Sońkę wiele lat po wojnie. Spotyka ją w zapomnianym przez Boga i ludzi miejscu, w nędznej chacie, u schyłku życia. Przypadek (a może nie?) sprawia, że trafia tu młody warszawski reżyser, zadufany w sobie mężczyzna, któremu Sonia zaczyna opowiadać koleje swego losu. Ona chce się przed śmiercią wyspowiadać. On, słuchając jej opowieści, układa w głowie scenariusz nowego przedstawienia teatralnego, wszak historia staruszki to doskonały materiał na kasowy spektakl. Jednak postawa Igora ewoluuje, gdy Sońka odsłania się przed mężczyzną. On, który zapomniał, skąd się wywodzi, powraca myślami do swych korzeni.
Powieść Ignacego Karpowicza to książka o wojnie, o czasie trudnym i okrutnym, ale i o tym, że nawet najgorsze chwile może rozjaśnić miłość. Uczucie Sońki i Joachima było nieme, napędzane namiętnością i pożądaniem - takie, od którego błyszczą oczy, a człowiek czuje się lekki i wszechmocny. Od początku nie miało szans na przetrwanie. Jednak mam wrażenie, że Sonia nie zamieniłaby tej miłości na żadną inną i gdyby mogła cofnąć czas weszłaby w to uczucie ponownie. W tę miłość jedyną, najważniejszą, bez słów.
Mocna i ważna książka. Historia, która nie daje o sobie zapomnieć. Nie do opisania. Do przeczytania. Na jednym wdechu, czasami ten dech tracąc.
więcej Pokaż mimo toKarpowicz opowiada o miłości, która nie miała szans na pozytywny rozwój. Takie czasy, tacy ludzie, taki mezalians. I ta miłość zakazana nie powinna się zdarzyć, ale się zdarzyła i Sonię, tytułową bohaterkę powieści, najpierw nad...
Sądziłam, że przed książkę nie przebrnę, ale się udało. Karpowicz naprawdę potrafi wciągnąć.
a. To opowieść tragiczna o Soni. Dziewczyna z podkarpackiej wsi. Dorastała bez matki, która zmarła w połogu
b. Sonia dorasta w samotności, pomimo że ma ojca i dwóch braci (Witek i Janek). Ojciec obarcza ją o śmierć żony. Znęca się nad Sonią psychicznie i fizycznie. Gwałci wielokrotnie odkąd – w sensie biologicznym – stała się kobietą. W domu traktowana jest tylko i wyłącznie jako ręce do pracy w gospodarstwie
c. Zakochuje się w oficerze SS (Joachimie). Nigdy nie myśli o nim jako o Niemcu. Romans trwa tylko 2 tygodnie. Kończy się tragicznie, bo
1. Ukochany nagle ją porzuca
2. Sąsiedzi wymierzają jej karę za bratanie się z wrogiem – gwałt
3. Zachodzi w ciążę – przynosi on wstyd i zgorszenie
d. Można powiedzieć, że szczęśliwym trafem znajduje się ktoś, kto Sonię kocha i bierze z nią ślub – Misza. Nieszczęśliwy traf sprawie, że nagle giną: niemowlę (Mikołaj),oficer SS, mąż, bracia, ojciec (Sonia uważa, że Niemcy oddali jej przysługę zabijając ojca). Od tego czasu w życiu Soni jest tylko bieda, zwierzęta i ludzka niechęć
e. Z samotności wyrywa ją reżyser teatralny – Igor Gryfowski. Pragnie wykorzystać jej tragiczną historię, bo widzi Sonię nową, nieodkrytą, zapomnianą
f. Sonia jest wprowadzona w literaturę, sztukę przez autora powieści oraz Igora Gryfowskiego. Jednak moim zdaniem jest to kolejna forma przemocy – zawłaszczenie historii Sońki. Z gotowego spektaklu teatralnego postać Soni jawi się jako szalona, niestabilna, doświadczona przez życie staruszka, która pogubiła zmysły i wspomnienia
g. Literatura, sztuka od samego jej początku rości sobie prawo do przekazywania historii oraz jej wartościowania. Także na poziomie przekazywania doświadczeń traumatycznych. Karpowicz literaturę, sztukę ośmieszył ukazując iluzję mocy, która niknie wobec niemożności wysłowienia się
h. Sońka znika w odmętach antybaśni. Historia jest indywidualna i nie ma szczęśliwego zakończenia (Sonia po prostu umiera – zakończenie powszechne). Dobre i zło dla czytelnika stają się niejednoznaczne. Sonia jest wykluczona z kręgu osób, które w baśni powinny żyć długo i szczęśliwe…
i. Karpowicz stworzył powieść, która nie niesie ze sobą nadziei. Trauma jest rozumiana przez niego jako nagłe, przytłaczające, katastroficzne doświadczenia. Zwróciłam uwagę na to, że nie da się dotrzeć bezpośrednio do doświadczenia, źródła traumy. Dlaczego? Karpowicz w niebywały sposób zbudował czteropoziomową narrację
j. Najbliżej traumatycznego doświadczenia jest oczywiście opowieść Sońki. Należy jednak pamiętać, że jest niejako filtrowana poprzez:
i. Pamięć
ii. Dobór słów
iii. Umiejętność opowiadania o traumatycznych wydarzeniach
k. Karpowicz pokazał, że kobieta pełni tylko i wyłącznie funkcje użytkowe: żona, kochanka, córka (wykorzystywana jako żona),pomoc domowa, spełnienie seksualne. Na koniec, co mnie bardzo dotknęło, to Igor wykorzystuje Sońkę po raz kolejny. Wydawało mi się, że to już może być koniec bowiem, jako można jeszcze wykorzystać taką samotną, doświadczoną i starą kobietę. Można! Na pierwszy plan wysuwa się męska narracja i Igor wykorzystał Sońkę jako opowieść, postać teatralną. Moim zdaniem, ani trochę nie uszanował jej historii. Igor jak reżyser kompletnie nie potrafi słuchać ludzi i sprawił, że Sońska nie jest jądrem tej traumatycznej historii. Została jej odebrana możliwość zaistnienia i godność. Odniosłam wrażenie jakby Karpowicz chciał czytelnika odciągnąć od postaci Sońki
l. U Karpowicza pojawiły się typowe dla literatury współczesne parafrazy. Tutaj akurat parafraza litanii, którą "odmawia" Sońka
m. Wielki + dla autora, że przedstawił dalsze losy Joachima
Sądziłam, że przed książkę nie przebrnę, ale się udało. Karpowicz naprawdę potrafi wciągnąć.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toa. To opowieść tragiczna o Soni. Dziewczyna z podkarpackiej wsi. Dorastała bez matki, która zmarła w połogu
b. Sonia dorasta w samotności, pomimo że ma ojca i dwóch braci (Witek i Janek). Ojciec obarcza ją o śmierć żony. Znęca się nad Sonią psychicznie i fizycznie. Gwałci...
Nie podołałam.
Nie podołałam.
Pokaż mimo toZnowu "dobry Niemiec z SS", ale w bardziej udziwnionej formie. Nie jest tak złe jak przeciętne romansidło, momentami czuć grozę wojny, ale wraz z brakiem typowych dla romansu wad pojawiają się inne - przekombinowanie, językowa niekonsekwencja, i ogólnie dość sztuczne w odbiorze.
Znowu "dobry Niemiec z SS", ale w bardziej udziwnionej formie. Nie jest tak złe jak przeciętne romansidło, momentami czuć grozę wojny, ale wraz z brakiem typowych dla romansu wad pojawiają się inne - przekombinowanie, językowa niekonsekwencja, i ogólnie dość sztuczne w odbiorze.
Pokaż mimo towspaniala
wspaniala
Pokaż mimo to