Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trudna historia opowiedziana w całkiem zgrabny i ciekawy sposób. Narratorem jest bohater powieści, który snuje swoją historię. Czasami w sposób zabawny, czasami nie oszczędzając czytelnika, trochę bez emocji ale ciekawy jest ten świat widziany oczami Demona.

Trudna historia opowiedziana w całkiem zgrabny i ciekawy sposób. Narratorem jest bohater powieści, który snuje swoją historię. Czasami w sposób zabawny, czasami nie oszczędzając czytelnika, trochę bez emocji ale ciekawy jest ten świat widziany oczami Demona.

Kobiety mają głos! Bardzo dobrze, że powstają takie książki, o kobietach i dla kobiet. Bardzo ciekawie opisane cienie i blaski bycia kobietą na różnych etapach życia.

Kobiety mają głos! Bardzo dobrze, że powstają takie książki, o kobietach i dla kobiet. Bardzo ciekawie opisane cienie i blaski bycia kobietą na różnych etapach życia.

Książka w jasny sposób przedstawia główne cechy ADHD i są one poparte licznymi przykładami z życia autorów. Są tam też liczne wskazówki, jak sobie radzić z deficytami. Cieszy mnie, że takie książki się pojawiają na rynku wydawniczym, bo pokazują nam w jakim neuroróżnorodnym świecie żyjemy.

Książka w jasny sposób przedstawia główne cechy ADHD i są one poparte licznymi przykładami z życia autorów. Są tam też liczne wskazówki, jak sobie radzić z deficytami. Cieszy mnie, że takie książki się pojawiają na rynku wydawniczym, bo pokazują nam w jakim neuroróżnorodnym świecie żyjemy.

Książkę czyta się dobrze i szybko. Tutaj na pierwszym planie jest lekkość pisania, jaką ma autorka. I to jest chyba jedyna dobra rzecz, którą można powiedzieć o tej książce. Problem pojawia się kiedy chcemy zinterpretować to co czytamy. O czym jest ta książka? Jakie uczucia ma wzbudzić? Czy to jest śmieszne? Nie. Tragiczne? Też nie. Autorka, cytowana na okładce mówi, że to jest o kobietach, które żyją jak chcą. Ciężko w tym całym wegetowaniu bohaterki się tego doszukać. Chyba, że oznaczać to ma powtarzane: "dam, komu chcę". Po przeczytaniu czuję taki wewnętrzny niesmak, bo warsztat piękny, a historia o niczym.

Książkę czyta się dobrze i szybko. Tutaj na pierwszym planie jest lekkość pisania, jaką ma autorka. I to jest chyba jedyna dobra rzecz, którą można powiedzieć o tej książce. Problem pojawia się kiedy chcemy zinterpretować to co czytamy. O czym jest ta książka? Jakie uczucia ma wzbudzić? Czy to jest śmieszne? Nie. Tragiczne? Też nie. Autorka, cytowana na okładce mówi, że to...

Może nie jest to powieść wybitna, ale 8* to by było za mało. I jest tak jakby się wsiadło do pociągu. Jest Jacula, Dario, Kurtka, Pazina i inni. I to nie jest zwykły pociąg on mnie, 200, 300 km na godzinę i nie zwalnia do końca, ale nie jest tak, że się rozbija, cicho hamuje, w Berlinie. Nie wszyscy wysiadają. Wysiadają Ci co mieli wysiąść. I taka to jest opowieść, brzydka, o złych ludziach, o złej policji, o wyborach, o tym że nienawidzimy, siebie, innych. Że inaczej nie umiemy. Dla mnie sztos.

Może nie jest to powieść wybitna, ale 8* to by było za mało. I jest tak jakby się wsiadło do pociągu. Jest Jacula, Dario, Kurtka, Pazina i inni. I to nie jest zwykły pociąg on mnie, 200, 300 km na godzinę i nie zwalnia do końca, ale nie jest tak, że się rozbija, cicho hamuje, w Berlinie. Nie wszyscy wysiadają. Wysiadają Ci co mieli wysiąść. I taka to jest opowieść, brzydka,...

Czytając tą książkę, ciągle zastanawiałam się co autor miał na myśli dając taki tytuł, gdzie ta lekkość bytu. Rozwiązanie przychodzi na końcu, znając wszystkie przemyślenia autora, w które wplecione są losy pewnych osób, możemy zrozumieć czym była dla niego nieznośna lekkość bytu.

Czytając tą książkę, ciągle zastanawiałam się co autor miał na myśli dając taki tytuł, gdzie ta lekkość bytu. Rozwiązanie przychodzi na końcu, znając wszystkie przemyślenia autora, w które wplecione są losy pewnych osób, możemy zrozumieć czym była dla niego nieznośna lekkość bytu.

Dobra, aczkolwiek nie najlepsza jeżeli chodzi o Kinga.

Dobra, aczkolwiek nie najlepsza jeżeli chodzi o Kinga.

Zacna pozycja. Całkiem nieźle skonstruowana fabuła i narracja. Niestety warsztat literacki, głównie w zakresie słownictwa trochę kuleje.

Zacna pozycja. Całkiem nieźle skonstruowana fabuła i narracja. Niestety warsztat literacki, głównie w zakresie słownictwa trochę kuleje.

Największe zaskoczenie tego roku, jak dla mnie. Po porównaniach do Eleny Ferrante spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Ja w tej książce tego podobieństwa nie widzę, aczkolwiek może chodzi tu o specyficzny styl pisania. Jest to wspaniale opowiedziana historia życia autorki, zadziwiająca szczerością, pokazanie swojej inności w prostolinijny sposób.

Największe zaskoczenie tego roku, jak dla mnie. Po porównaniach do Eleny Ferrante spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Ja w tej książce tego podobieństwa nie widzę, aczkolwiek może chodzi tu o specyficzny styl pisania. Jest to wspaniale opowiedziana historia życia autorki, zadziwiająca szczerością, pokazanie swojej inności w prostolinijny sposób.

Jest to książka napisana z prawdziwą pasją, wnikliwie, wspaniała pod względem dziennikarskim. Ale nie jest książka tylko o głodzie i ludziach, którzy go doświadczają. To jest też rozliczenie ludzkości z człowieczeństwa, mówienie głośno i w prost o hipokryzji i zachłanności. Caparros mówi: "czy jest jakiś sens w tym, że my, organizmy tak skomplikowane, żyjemy tak gównianym życiem?" I ważne jest to, że używa słowa "my".

Jest to książka napisana z prawdziwą pasją, wnikliwie, wspaniała pod względem dziennikarskim. Ale nie jest książka tylko o głodzie i ludziach, którzy go doświadczają. To jest też rozliczenie ludzkości z człowieczeństwa, mówienie głośno i w prost o hipokryzji i zachłanności. Caparros mówi: "czy jest jakiś sens w tym, że my, organizmy tak skomplikowane, żyjemy tak gównianym...

Jest to książka, z pewnością jedyna w swoim rodzaju. Jest i drogą i drogowskazem dla osób poszukujących. Myślę, że aby w pełni zrozumieć jej treść i przesłanie, trzeba ja przeczytać kilka razy. Ja na pewno do niej wrócę.

Jest to książka, z pewnością jedyna w swoim rodzaju. Jest i drogą i drogowskazem dla osób poszukujących. Myślę, że aby w pełni zrozumieć jej treść i przesłanie, trzeba ja przeczytać kilka razy. Ja na pewno do niej wrócę.

Życie gangstera, opisane w pierwszej części jest dużo ciekawsze na pewno. Druga część to głównie opis ścieżki duchowej bohatera, szukanie spokoju, miłości, siebie. Może nie każdemu może się to podobać, ale ja uważam że każdy sposób jest dobry. Warto znać i taki:)

Życie gangstera, opisane w pierwszej części jest dużo ciekawsze na pewno. Druga część to głównie opis ścieżki duchowej bohatera, szukanie spokoju, miłości, siebie. Może nie każdemu może się to podobać, ale ja uważam że każdy sposób jest dobry. Warto znać i taki:)

Książka totalnie bez emocji, na zasadzie przyszedłem do pracy, wyszedłem z pracy, dostałem list od dyrektora itp. Kilka detali z kultury japońskiej i trzęsienie ziemi ratuje tę książkę na tyle, żeby dotrwać do końca.

Książka totalnie bez emocji, na zasadzie przyszedłem do pracy, wyszedłem z pracy, dostałem list od dyrektora itp. Kilka detali z kultury japońskiej i trzęsienie ziemi ratuje tę książkę na tyle, żeby dotrwać do końca.

Długa to była podróż, środkami lokomocji od osiołka po statek kosmiczny:) Niewątpliwie jest jednak to, że takiego wachlarza emocji dostarcza niewiele książek.

Długa to była podróż, środkami lokomocji od osiołka po statek kosmiczny:) Niewątpliwie jest jednak to, że takiego wachlarza emocji dostarcza niewiele książek.

Historia jakich wiele, oklepany temat, ale...autorka w jakiś specjalny sposób potrafi opowiedzieć tą historię. W sposób który porusza do głębi opowiada historię braku zrozumienia i akceptacji ze strony najważniejszych osób w życiu każdego człowieka.

Historia jakich wiele, oklepany temat, ale...autorka w jakiś specjalny sposób potrafi opowiedzieć tą historię. W sposób który porusza do głębi opowiada historię braku zrozumienia i akceptacji ze strony najważniejszych osób w życiu każdego człowieka.

Piekna i prawdziwa. Ksiazka, ktora sie literuje czytajac.

Piekna i prawdziwa. Ksiazka, ktora sie literuje czytajac.