Od dawna nie spotkałam się z tak lekko napisaną, przyjemną książką, która porusza poważne tematy. W humorystyczny sposób autorka przedstawia złotą klatkę, problem rasizmu i szaleństwa i zaburzeń psychicznych.

Od dawna nie spotkałam się z tak lekko napisaną, przyjemną książką, która porusza poważne tematy. W humorystyczny sposób autorka przedstawia złotą klatkę, problem rasizmu i szaleństwa i zaburzeń psychicznych.

Jakie to było dobre! Książka została wydana w 2021 roku i, nie wiedzieć czemu, przeszła bez echa. Niesłusznie moim zdaniem. Jest to bardzo dobry kryminał, który oprócz samej zagadki kryminalnej, nosi również cechy bardzo dobrej powieści obyczajowej. Porusza także wiele delikatnych kwestii - rasizmu, niewolnictwa, depresji, feminizmu, roli kobiety, narzucaniu pewnych wzorców zachowań, stereotypów i uprzedzeń klasowych i rasowych. Dość powiedzieć, że akcja dzieje się na amerykańskim południu, lat 50., z domu znika biała kobieta, a oskarżona początkowo zostaje jej pomoc domowa - Afroamerykanka. Policja staje po wiadomej stronie. Wszystko rozwija się powoli, ale ma bardzo ciekawy przebieg i zaskakujące rozwiązanie. Warto sięgnąć po tę pozycję.

Jakie to było dobre! Książka została wydana w 2021 roku i, nie wiedzieć czemu, przeszła bez echa. Niesłusznie moim zdaniem. Jest to bardzo dobry kryminał, który oprócz samej zagadki kryminalnej, nosi również cechy bardzo dobrej powieści obyczajowej. Porusza także wiele delikatnych kwestii - rasizmu, niewolnictwa, depresji, feminizmu, roli kobiety, narzucaniu pewnych wzorców...

Kalifornia, lata 50. Joyce Haney znika ze swojego domu w Sunnylakes. Ruby - pomoc domowa - przychodzi jak każdego dnia do pracy i nie spodziewa się, że na miejscu zamiast ulubionej pracodawczyni zastanie wystraszoną dwójkę jej malutkich dzieci i plamę krwi na podłodze w kuchni. Do sprawy zostaje przydzielony Mick Blanke, który szybko pojmuje, że to właśnie Ruby jako jedyna może pomóc mu dotrzeć do prawdy i wyjaśnienia zagadki zniknięcia. Sprawa nie jest prosta, bo osiedle Sunnylakes jest pełne kłamstw i obłudy..
•
Książka byłaby całkiem dobra. Ale moje matczyne serce nie mogło znieść tej dwójki przerażonych dzieci. Z każdą stroną coraz bardziej nienawidziłam Joyce, mimo że była ofiarą i jak się później okazało osobą chorą psychicznie. Cały czas myślałam o malutkich Barbarze i Lily, pozostawionych ojcu który w sumie myślał tylko o tym, żeby oddać je pod opiekę sąsiadce. A już totalnie dobiła mnie sprawa noworodka zakopanego w donicy w ogródku państwa Haneyów. To już było dla mnie za wiele i ta historia była dla mnie zbyt brutalna. Gdyby w całej tej historii nie pojawiło się żadne dziecko, to uznałabym ten kryminał za całkiem dobry. A tymczasem pragnę zapomnieć o tej książce. Dostałam ją od męża i gdy opowiedziałam mu o czym jest, skomentował to słowami: ja Ci kupiłem taką książkę?! 😅 Wybaczam mu, bo z opisu nawet ja nie sądziłam, że to będzie aż tak mocne.

Kalifornia, lata 50. Joyce Haney znika ze swojego domu w Sunnylakes. Ruby - pomoc domowa - przychodzi jak każdego dnia do pracy i nie spodziewa się, że na miejscu zamiast ulubionej pracodawczyni zastanie wystraszoną dwójkę jej malutkich dzieci i plamę krwi na podłodze w kuchni. Do sprawy zostaje przydzielony Mick Blanke, który szybko pojmuje, że to właśnie Ruby jako jedyna...

Bardzo mi się podobała, jedyny minus to dość wolno rozwijająca się akcja na początku (rozwinęła się mniej więcej przy setnej stronie). Poza tym myślę, że warta przeczytania.

Bardzo mi się podobała, jedyny minus to dość wolno rozwijająca się akcja na początku (rozwinęła się mniej więcej przy setnej stronie). Poza tym myślę, że warta przeczytania.

https://kasiek-mysli.blogspot.com/2024/01/bardzo-dugie-popoudnie-inga-vesper.html

https://kasiek-mysli.blogspot.com/2024/01/bardzo-dugie-popoudnie-inga-vesper.html

Chcielibyście przeżyć swój American Dream?

Jest lato 1959 roku, kalifornijskie słońce wypala wypielęgnowane trawniki przed domami w Sunnylakes. Pewnego bardzo długiego popołudnia w tej sielskiej atmosferze przedmieścia znika Joyce Haney. Tego samego dnia Ruby Wright udaje się do pracy, spodziewając się, że czeka tam na nią to, co zawsze: obowiązki domowe, których nie cierpi, obolałe stawy, pogarda ze strony białych pracodawców… a także światełko w mroku codzienności: życzliwość Joyce. Zamiast tego znajduje dwójkę przerażonych dzieci i plamę krwi na podłodze w kuchni. Po pani domu nie ma śladu. Do sprawy zostaje przydzielony detektyw Mick Blanke, który niedawno trafił do Sunnylakes z Nowego Jorku i szybko odkrywa, że klucz do zagadki znajduje się w rękach Ruby, nikt bowiem tak dobrze jak ona nie zna tajemnic kryjących się za wykrochmalonymi, idealnie gładkimi zasłonami.

Od pierwszych stron czuć żar lejący się z nieba, a powietrze przesiąknięte jest intrygami. Klimat amerykańskiego miasteczka wciąga i oblepia czytelnika. American Dream – dla jednych spełnienie marzeń, dla innych smutna konieczność. Pogoń za sukcesem, udawanym szczęściem – autorka sprezentowała to wszystko dodając wątek kryminalny. Nie jest to łatwa powieść, nie każdemu spodoba się ukazana segregacja rasowa oraz ukazany wątek psychologiczny. Jednak historia toczy się wolno, tak jak podmuch powietrza w upalne dni. Niezauważalnie przesuwa się do przodu, aby dać doskonałe zakończenie.

Autorka pokazała jak idealne życie może być pełne kłamstw i obłudny. W trakcie czytania "siedziało" mi w głowie jedno zdanie: Lepkość popołudnia. I takie są relacje przedstawione w tej książce - lepkie od udawanej słodyczy i tego, co pozornie mogłoby zostać wzięte za przyjaźń. American Dream to nie zawsze spełnienie marzeń, ale czasem bywa koszmarem.

Chcielibyście przeżyć swój American Dream?

Jest lato 1959 roku, kalifornijskie słońce wypala wypielęgnowane trawniki przed domami w Sunnylakes. Pewnego bardzo długiego popołudnia w tej sielskiej atmosferze przedmieścia znika Joyce Haney. Tego samego dnia Ruby Wright udaje się do pracy, spodziewając się, że czeka tam na nią to, co zawsze: obowiązki domowe, których nie...

Bardzo dobra powieść, w której po raz kolejny ukazano starą prawdę, że nasza codzienność to gra pozorów i że najmroczniejsze intencje są często skrywane pod płaszczykiem cnoty.
W tle zawarto interesujące studium na temat amerykańskiego społeczeństwa.
Warte przeczytania.

Bardzo dobra powieść, w której po raz kolejny ukazano starą prawdę, że nasza codzienność to gra pozorów i że najmroczniejsze intencje są często skrywane pod płaszczykiem cnoty.
W tle zawarto interesujące studium na temat amerykańskiego społeczeństwa.
Warte przeczytania.

„Bardzo długie popołudnie” nie jest powieścią, którą łatwo się zachwycić. Vesper bowiem pod przykrywką intrygi i społecznych uprzedzeń na tle rasowym stworzyła historię o kobietach walczących o prawo do szczęścia, miłości, życia według własnych reguł. Autorka przenosi nas do Stanów Zjednoczonych z lat 50. ubiegłego wieku. Słodkie, wręcz cukierkowe lata powojenne były niczym innym jak bańką mydlaną. Ludzie dążyli do perfekcyjnego życia rodzinnego, ukrywając za fasadą ideału wszystkie brudy, problemy i niespełnione marzenia

„Bardzo długie popołudnie” nie jest powieścią, którą łatwo się zachwycić. Vesper bowiem pod przykrywką intrygi i społecznych uprzedzeń na tle rasowym stworzyła historię o kobietach walczących o prawo do szczęścia, miłości, życia według własnych reguł. Autorka przenosi nas do Stanów Zjednoczonych z lat 50. ubiegłego wieku. Słodkie, wręcz cukierkowe lata powojenne były niczym...

Totalnie odkrycie! Kupiłam ja pod wpływem impulsu w Biedronce, bo zachęciła mnie okładka i oczarowała mnie od początku. Jeden z lepszych kryminałów jaki czytałam. Akcja dzieje się w miejscu okrytym klimatem filmu „Nie martw się kochanie”, idealna tez dla fanów dawnego Hollywood, który jest obecny np. w książkach TH Reid. To kryminał ze świetnie rozbudowanymi postaciami, który dzieje się na tle rasizmu i seksizmu. Tak, to także książka o feminizmie. Bardzo bardzo polecam!

Totalnie odkrycie! Kupiłam ja pod wpływem impulsu w Biedronce, bo zachęciła mnie okładka i oczarowała mnie od początku. Jeden z lepszych kryminałów jaki czytałam. Akcja dzieje się w miejscu okrytym klimatem filmu „Nie martw się kochanie”, idealna tez dla fanów dawnego Hollywood, który jest obecny np. w książkach TH Reid. To kryminał ze świetnie rozbudowanymi postaciami,...

W trakcie czytania "siedziało" mi w głowie jedno zdanie: Lepkość popołudnia. I takie są relacje przedstawione w tej książce - lepkie od udawanej słodyczy i tego, co pozornie mogłoby zostać wzięte za przyjaźń. Przytłaczające jest podejście świata do Ruby, a także zmagania detektywa z "idealnym amerykańskim snem".
Polecam

W trakcie czytania "siedziało" mi w głowie jedno zdanie: Lepkość popołudnia. I takie są relacje przedstawione w tej książce - lepkie od udawanej słodyczy i tego, co pozornie mogłoby zostać wzięte za przyjaźń. Przytłaczające jest podejście świata do Ruby, a także zmagania detektywa z "idealnym amerykańskim snem".
Polecam