Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W ŚWIECIE PEŁNYM TAJEMNIC

Świat Allie Sheridan wywrócił się do góry nogami. Odkąd zaginął jej brat Christopher, bez ustanku pakuje się w kłopoty, przysparzając swoim rodzicom coraz więcej zmartwień. W końcu, po tym jak kolejny raz trafia na posterunek policji, rodzice decydują się wysłać Allie do szkoły z internatem. Od teraz dziewczyna będzie musiała przyzwyczaić się do surowych reguł i życia w mrocznej, pełnej tajemnic Akademii Cimmeria, gdzie nic nie jest takie jakie może się wydawać.


Od zawsze uwielbiałam czytać książki, których akcja rozgrywa się w szkołach z internatem, dlatego byłam bardzo podekscytowana sięgając po „Wybranych” C.J. Daugherty. Opis fabuły wydawał mi się bardzo intrygujący, ale muszę przyznać, że książka mnie rozczarowała. Pomysł sam w sobie był ciekawy, tak jak i klimat powieści, który autorka rewelacyjnie kreuje strona po stronie, ale było kilka rzeczy, które nie pozwoliły mi w pełni czerpać radości z lektury.

Przede wszystkim, w fabule było zbyt dużo dziur. Rozumiem, że jest to dopiero pierwsza część serii, więc wiadomo, że autorka nie mogła od razu odkryć wszystkich kart, ale moim zdaniem ilość postawionych pytań znacznie przeważyła nad otrzymanymi odpowiedziami. Całość fabuły można podzielić na pół – wątek miłosny oraz to, co dzieje się w akademii. Daugherty postawiła nacisk na opisy i dialogi, przy czym akcji jest tam stosunkowo niewiele, jednak nie to uważam za najgorszą wadę książki. Historia kręci się wokół tajemnicy, którą znają wszyscy oprócz Allie, lecz to, co na początku intrygowało, wkrótce stało się dość irytujące. Biorąc pod uwagę ile było wokół tego zamieszania, oczekiwałam, że rozwiązanie naprawdę zwali mnie z nóg, ale nawet jeśli było ono dość nietypowe, autorka rozegrała wszystko w taki sposób, że miałam wrażenie, iż punkt kulminacyjny, na który tak czekałam, przeszedł niezauważony. W dodatku niektóre z wyjaśnień okazały się wprost absurdalne.
Natomiast trójkąt miłosny okazał się bardzo przewidywalny i uważam, że książka byłaby o wiele ciekawsza, gdyby zamiast na nim, autorka skupiła się na innych rzeczach. Ale tak, jak w wielu innych książkach dla młodzieży, nie mogło się obyć bez wątku miłosnego. Zaraz po przybyciu Allie do akademii, dwóch uczniów zakochuje się w niej na zabój, co, jak rozumiem nie jest to niemożliwe, ale w tym wypadku był to duży zbieg okoliczności. Oprócz tego, nie mogłam znieść, że autorka jakby nigdy nic kontynuowała ten wątek do ostatniej strony, nawet po pewnych burzliwych wydarzeniach.

Jeśli chodzi o postaci, naszą główną bohaterkę, Allie Sheridan, poznajemy jako buntowniczkę, ale wkrótce spotyka nas miła (ale czy na pewno?) niespodzianka – po przyjeździe do nowej szkoły, dziewczyna zmienia się o 90 stopni. Staje się przykładną uczennicą, a jej najgorsze wykroczenie to spóźnienie na lekcje, co dodatkowo można tłumaczyć tym, że jest tam nowa. Allie budziła we mnie dość sprzeczne uczucia, kiedy zaczynałam ją lubić, znów robiła coś, co mnie do niej zniechęcało. Chwilami potrafiła być stanowcza i niezależna, ale bardzo często też użalała się nad sobą (w pewnym momencie nazywając to nawet swoim ulubionym zajęciem) i miała nawyk liczenia dosłownie wszystkiego, co szybko stało się denerwujące i rozpraszało mnie w trakcie czytania.
Pozostali bohaterowie byli jeszcze gorsi, zostali zbudowani w bardzo niekonsekwentny sposób. Daugherty obrała sobie za cel udowodnienie nam, że nic nie jest takie, jakim się wydaje, ale wypadło to bardzo nienaturalnie. Tak naprawdę nie byłam w stanie polubić ani Sylvaina, ani nawet Cartera, przez ich ogromną zaborczość i nieznoszenie sprzeciwu. Jo przez większość książki była w porządku, ale bardzo szybko zaczęła zniechęcać do siebie czytelnika. Muszę też wspomnieć o dyrektorce Cimmerii, która absolutnie nie była osobą, która mogłaby wzbudzać szacunek uczniów i skutecznie zarządzać szkołą, a zachowywała się bardziej jak ich koleżanka.

Styl autorki jest bardzo przystępny, prosty i łatwo przyswajalny. Za plus uznaję niesamowitą atmosferę, która momentami naprawdę trzymała mnie na krawędzi oraz opisy akademii, która kompletnie mnie zauroczyła. Czytając miałam wrażenie, że się tam przeniosłam i sama przechadzam się zabytkowymi korytarzami, stąpam po miękkich dywanach i przemykam tajnymi przejściami do zakazanego lasu. W sytuacjach, kiedy akcja nabierała tempa, Daugherty świetnie budowała napięcie.


Podsumowując, myślę, że Wybrani na pewno znajdą wielu zwolenników, ale dla mnie książka była rozczarowaniem. Fajny, świeży pomysł, lecz niestety zabrakło wykonania. Lektura okazała się pełna sprzeczności, z jednej strony do bólu schematyczna, a z drugiej usiłująca podjąć wątki w niespotykany sposób, co nie do końca zdało egzamin.

W ŚWIECIE PEŁNYM TAJEMNIC

Świat Allie Sheridan wywrócił się do góry nogami. Odkąd zaginął jej brat Christopher, bez ustanku pakuje się w kłopoty, przysparzając swoim rodzicom coraz więcej zmartwień. W końcu, po tym jak kolejny raz trafia na posterunek policji, rodzice decydują się wysłać Allie do szkoły z internatem. Od teraz dziewczyna będzie musiała przyzwyczaić się do...

O, tchnij jedno słowo płomienne!
Oparz mnie, osmal i spopiel,
Niech tę nieznośną chłodu gehennę
Ognista zastąpi topiel -
Pokochajże mnie prawdziwie!

Do tej pory miałam styczność z poezją Keatsa jedynie pobieżnie, dlatego można powiedzieć, że było to moje pierwsze prawdziwe spotkanie z jego twórczością, i na pewno nie ostatnie! Pokochałam jego poezję i z pewnością chciałabym w przyszłości sięgnąć po więcej.

O, tchnij jedno słowo płomienne!
Oparz mnie, osmal i spopiel,
Niech tę nieznośną chłodu gehennę
Ognista zastąpi topiel -
Pokochajże mnie prawdziwie!

Do tej pory miałam styczność z poezją Keatsa jedynie pobieżnie, dlatego można powiedzieć, że było to moje pierwsze prawdziwe spotkanie z jego twórczością, i na pewno nie ostatnie! Pokochałam jego poezję i z pewnością...