Jedna z najlepszych rzeczy, jaką można zrobić dla siebie i swojego zdrowia jest zadbanie o aktywność fizyczną. Przysłowie, że ruch to zdrowie może i jest oklepane, ale jednak bardzo prawdziwe. Peter Walker w książce „Ruch- cudowne lekarstwo” skupia się na udowadnianiu tezy, że aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko zapadnięcia na choroby przewlekłe, wydłuża życie i ma pozytywny wpływ na jego jakość. Prezentuje też o wiele szerszy kontekst pisząc o kosztach społecznych i gospodarczych wynikających z braku ruchu. Skupia się przede wszystkim na codziennej aktywności typu chodzenie czy jazda na rowerze.

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym czy lepiej dla zdrowia jest być grubym i aktywnym czy chudym i nieaktywnym? Czy przestrzenie rekreacyjne/sportowe projektowane są pod potrzeby chłopców czy dziewczynek? Albo co zrobić, żeby uaktywnić seniorów i sprawić, żeby dojrzewające dziewczyny nie rezygnowały z aktywności sportowej?
Dlaczego łatwiej poruszać się w biurowcach windą niż schodami? Jak projektować przestrzeń zew.i wew., żeby zachęcała do ruchu? Jakie projekty wprowadzono w innych krajach, aby zmotywować dzieciaki do aktywności? Na te i inne pytania Walker próbuje odpowiadać w swojej książce. Jest to naprawdę bardzo wartościowa pozycja.

Jedna z najlepszych rzeczy, jaką można zrobić dla siebie i swojego zdrowia jest zadbanie o aktywność fizyczną. Przysłowie, że ruch to zdrowie może i jest oklepane, ale jednak bardzo prawdziwe. Peter Walker w książce „Ruch- cudowne lekarstwo” skupia się na udowadnianiu tezy, że aktywność fizyczna zmniejsza ryzyko zapadnięcia na choroby przewlekłe, wydłuża życie i ma...

Peter Walker w książce „Ruch – cudowne lekarstwo. Dlaczego warto chodzić po mieście” wprost wskazuje na jedno – społeczeństwo nie stanie się bardziej aktywne tak długo, jak inwestycje w obrębie polityki społecznej i infrastrukturalnej będą stawiały ruchowi bariery. Mówiąc inaczej – ruch musi się stać łatwiejszy do realizowania. Tylko tyle i aż tyle.

Chcąc rozruszać społeczeństwo, z czym związane są korzyści zdrowotne, a więc długofalowe oszczędności, decydenci muszą sprawić, by aktywność nie wymagała silnej woli – zawzięcia się i zaciśnięcia zębów. Powinna być ona raczej wybierana intuicyjnie, bezmyślnie wręcz, ze względu na swoją wygodę i dostępność.

Jest tak nie tylko w przypadku tytułowych przechadzek po mieście, które mogłyby zastąpić relatywnie krótkie podjazdy samochodem, ale też w przypadku hobbystycznie uprawianej aktywności. Walker wskazuje bowiem, że i tam, gdzie realizowane są rozwiązania „proruchowe”, bywają one inkluzyjne wyłącznie dla pewnej grupy. Rzucającym się w oczy przykładem są w Polsce tzw. orliki, które w najlepszym razie rozruszały chłopców i mężczyzn, ale też pozornie neutralne skateparki, gdzie także rzadko spotkać można aktywne dziewczęta, nie mówiąc już o kobietach.

Szkoda jednak, że Walker nie brnie w tym kierunku dalej, za to mnóstwo czasu poświęca na nudnawe i momentami wątpliwe merytorycznie rozdziały dot. zalet aktywności fizycznej. Nie da się ukryć, że żaden z niego specjalista ds. fizjologii wysiłku czy dietetyki, więc porywanie się na wielostronicowe wojaże po tych tematach skutkuje dość męczącą lekturą.

Na obronę mogę jedynie dodać, że najpewniej nie jestem targetem czytelniczym Walkera i być może, zamiast dawać wrażenie, że to ja pozjadałem fizjologiczno-dietetyczne rozumy, powinienem po prostu polecić tę książkę wszystkim zainteresowanym sposobami na lepsze funkcjonowanie współczesnych społeczeństw.

Peter Walker w książce „Ruch – cudowne lekarstwo. Dlaczego warto chodzić po mieście” wprost wskazuje na jedno – społeczeństwo nie stanie się bardziej aktywne tak długo, jak inwestycje w obrębie polityki społecznej i infrastrukturalnej będą stawiały ruchowi bariery. Mówiąc inaczej – ruch musi się stać łatwiejszy do realizowania. Tylko tyle i aż tyle.

Chcąc rozruszać...

Rozczarowanie. Szkoda czasu, nie polecam. Bardzo nudna książka, z której tak naprawdę nie dowiedziałam się niczego ciekawego. Nie mogę napisać, że nie dowiedziałam się niczego nowego, bo sporo tu było nowości, tyle tylko, że mają one znikome znaczenie i nie porywają. Całość napisana (przetłumaczona?) okropnym stylem, nieco felietonowym. Jeśli ktoś szuka tutaj stricte motywacji albo powodów dlaczego warto chodzić, to śmiem twierdzić, że ich tutaj nie znajdzie.

Rozczarowanie. Szkoda czasu, nie polecam. Bardzo nudna książka, z której tak naprawdę nie dowiedziałam się niczego ciekawego. Nie mogę napisać, że nie dowiedziałam się niczego nowego, bo sporo tu było nowości, tyle tylko, że mają one znikome znaczenie i nie porywają. Całość napisana (przetłumaczona?) okropnym stylem, nieco felietonowym. Jeśli ktoś szuka tutaj stricte...