Przez burze ognia

Książka tkwiła na mojej półce powieści do przeczytania przez dobre kilka lat, jeszcze od czasów gimnazjum, kiedy poszukiwałam czegoś podobnego do "Igrzysk Śmierci", którymi byłam wtedy zafascynowana. Niestety przez lata nie mogłam trafić na nią w żadnej z okolicznych bibliotek, za to zawsze znalazłam sobie coś innego do czytania, więc sięgnęłam po "Przez burze ognia" dopiero niedawno. Prawdopodobnie dlatego książka otrzymuje ode mnie jedynie 5 gwiazdek.

Pewnie gdybym przeczytała ją jako nastolatka, byłabym zachwycona. Teraz jednak mam już znacznie większe doświadczenie z powieściami fantasy oraz ciekawymi bohaterami. "Przez burze ognia" nie wyróżnia się tu w żadnej kwestii. Oczywiście uniwersum przypomina trylogię Suzanne Collins, jest oparte na tym samym szablonie, co powinnam traktować jako minus, bo jednak cenię sobie oryginalność, ale przecież nastoletnia ja tego właśnie poszukiwała, więc po prostu pominę ten aspekt, bo w końcu sama tego chciałam.

Tym, co najbardziej nie podobało mi się w tej powieści, byli bohaterowie. Żadna panująca moda nie powinna narzucać autorom tworzenia nudnych, płaskich postaci. Aria nie miała praktycznie żadnych cech charakteru, jedynie umiejętność śpiewania i cel, jakim było odnalezienie matki. Oprócz tego jej osobowość nie istniała. Z Perrym było podobnie, choć może nie tak tragicznie. Bohaterowie drugoplanowi za to byli tak płytcy, że równie dobrze mogłoby ich nie być.

Fabuła nie była szczególna, ale też nie całkiem zła. Przeszkadzało mi to, że wątki poboczne, choć istniały i było ich całkiem sporo, nie przeplatały się, tylko następowały jeden po drugim. Całkiem możliwe, że w drugim tomie zostało to zmienione, ale obawiam się, że nie będzie mi dane się przekonać.

Największym minusem była przewidywalność zdarzeń. Już od samego początku miałam wrażenie, że wiem dokładnie, co spotka bohaterów na kolejnych stronach i zazwyczaj intuicja mnie nie myliła. O ile szablonowy świat przedstawiony byłam jeszcze w stanie przełknąć, to oczywista akcja już bardzo mocno mnie zniechęcała. Nie po to czyta się przecież książki, aby przeżywać po raz kolejny coś, co już się kiedyś widziało. Zwłaszcza, kiedy ma się akurat do czynienia z bardzo przeciętną powieścią...

Najgorszą katorgą był dla mnie wątek romantyczny, który rozwijał się na początku beznadziejnie wolno, potem nagle nieproporcjonalnie przyspieszył, a potem znowu zwolnił. Między bohaterami nie było czuć żadnej chemii ani magicznego uczucia. Sprawiali wrażenie, jakby zakochali się w sobie, bo w pobliżu nie było akurat nikogo innego, bardziej godnego uwagi.

Kompozycja książki była lekka i prosta, w sam raz dla nastoletniego czytelnika. To była chyba jedyna zaleta tej powieści, bo pewnie gdybym miała mierzyć się dodatkowo z koszmarnie długimi opisami albo zawiłymi zdaniami, odłożyłabym ją na półkę hańby.

Nie jestem pewna, czy chciałabym polecić "Przez burze ognia". Z pewnością odradzam ją szczególnie tym czytelnikom, którzy stawiają na oryginalność świata przedstawionego, charyzmatycznych bohaterów, porywającą fabułę i interesujące wątki romantyczne. Może być za to odpowiednia dla młodzieży, która chciałaby przeżyć coś podobnego do "Igrzysk Śmierci" i zbytnio się przy tym nie zmęczyć trudną do przełknięcia narracją.

Książka tkwiła na mojej półce powieści do przeczytania przez dobre kilka lat, jeszcze od czasów gimnazjum, kiedy poszukiwałam czegoś podobnego do "Igrzysk Śmierci", którymi byłam wtedy zafascynowana. Niestety przez lata nie mogłam trafić na nią w żadnej z okolicznych bibliotek, za to zawsze znalazłam sobie coś innego do czytania, więc sięgnęłam po "Przez burze ognia"...

Wygrałam tą trylogię na jednej z facebookowych grup z licytacjami na zbiórki strony pomagam.pl - z resztą jak wiele innych książek które posiadam. Nie będę jej oceniać jako osobnych książek, tylko ogólnie całą serię.

Akcja powieści rozgrywa się w przyszłości - świat został zniszczony przez burze eterowe a większość ludzi skryło się w kopułach i całkowicie zatraciło w wirtualnym świecie Stref. Ci którym nie udało się dostać do kopuł muszą przeżyć wśród burz, kanibali i wojen pomiędzy plemionami.

Aria jest osadniczką jednej z kopuł. Pewnego dnia, za sprawą kilku zbiegów okoliczności zostaje skazana na wygnanie i wyrzucona w świat, o którym nic nie wie. Tam trafia na Perry'ego, wygnańca, który postanawia pomóc dziewczynie przeżyć oraz znaleźć sposób aby jego plemię było w stanie przetrwać coraz gwałtowniejszą pogodę.

Historia stara i wszystkim znana, a mimo to dająca nam powiew świeżości i nowości dzięki świetnie wykreowanemu światu przedstawionemu w tej trylogii.

Ciekawe zwroty akcji, świetni bohaterowie, szybko tocząca się akcja napisana bardzo przystępnym językiem.

Mamy to oczywiście również romans, który również jest bardzo dobrze opisany - nie za szybko, nie za wolno, nie za słodko. Dla mnie było tak w sam raz.

Polecam każdemu kto lubi historie dziejące się w przyszłości, ciekawy wątek romantyczny oraz lekki język powieści.

Wygrałam tą trylogię na jednej z facebookowych grup z licytacjami na zbiórki strony pomagam.pl - z resztą jak wiele innych książek które posiadam. Nie będę jej oceniać jako osobnych książek, tylko ogólnie całą serię.

Akcja powieści rozgrywa się w przyszłości - świat został zniszczony przez burze eterowe a większość ludzi skryło się w kopułach i całkowicie zatraciło w...

Czemu ja tego nie czytałam wcześniej? To była naprawdę spoko! Miała co prawda kilka takich wolniejszych, nudniejszych momentów, ale całość bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła i już nie mogę doczekać się, aż sięgnę po drugi tom. Fakt, że nie jest to fantastyka najwyższych lotów i jestem prawie pewna, że wiem, jak to się potoczy, ale nie zmienia to faktu, że naprawdę dobrze się bawiłam i strasznie podoba mi się zarówno świat, jak i fabuła i bohaterowie - przede wszystkim więź, jaka rozwija się pomiędzy Perrym i Arią! Obserwowanie ich sprawiało mi ogrom radości, a sama książka jest po prostu czystą rozrywką i chcę więcej!

Czemu ja tego nie czytałam wcześniej? To była naprawdę spoko! Miała co prawda kilka takich wolniejszych, nudniejszych momentów, ale całość bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła i już nie mogę doczekać się, aż sięgnę po drugi tom. Fakt, że nie jest to fantastyka najwyższych lotów i jestem prawie pewna, że wiem, jak to się potoczy, ale nie zmienia to faktu, że naprawdę dobrze się...

Polubiłam Arie za jej wolę przetrwania, chęć uczenia się i determinację do osiągnięcia celu. Nie siadła w koncie i nie płakała, tylko stawiła czoło nowej rzeczywiści. Z wroga uczyniła sojusznika, a nawet kogoś więcej... Bardzo ciekawy świat przedstawiony - z jednej strony Sfery, z drugiej ludzie ze szczególnymi zmysłami. Czyta się szybko, akcja wciąga, narracja dwustronna, co uważam za duży plus. Polecam

Polubiłam Arie za jej wolę przetrwania, chęć uczenia się i determinację do osiągnięcia celu. Nie siadła w koncie i nie płakała, tylko stawiła czoło nowej rzeczywiści. Z wroga uczyniła sojusznika, a nawet kogoś więcej... Bardzo ciekawy świat przedstawiony - z jednej strony Sfery, z drugiej ludzie ze szczególnymi zmysłami. Czyta się szybko, akcja wciąga, narracja dwustronna,...

Książka z początku zapowiada się świetnie, od początku poznajemy potrochę intrygi różnych bohaterów, szkoda tylko że za dużo jest opisu a za mało akcji, możliwe że z wiekiem inaczej czyta się takie książki no ale może 2 tom będzie lepszy 😉

Książka z początku zapowiada się świetnie, od początku poznajemy potrochę intrygi różnych bohaterów, szkoda tylko że za dużo jest opisu a za mało akcji, możliwe że z wiekiem inaczej czyta się takie książki no ale może 2 tom będzie lepszy 😉

Osobiście książkę polecam, bo wciąga od pierwszych stron.

Osobiście książkę polecam, bo wciąga od pierwszych stron.

Chociaż jest to młodzieżówka to całkowicie odleciałam przy tej książce. Bohaterowie świetnie wykreowani. Świat tak opisany, że czułam się jakbym tam była. Polecam całą sobą :)

Chociaż jest to młodzieżówka to całkowicie odleciałam przy tej książce. Bohaterowie świetnie wykreowani. Świat tak opisany, że czułam się jakbym tam była. Polecam całą sobą :)

Książka średnia, ale wiedziałam po co sięgam, więc nie rozczarowała mnie. Wręcz zaskoczyła taką ciekawą postacią jaką jest Perry. Jest w nim taki soczysty antagonizm - niby dobry, sympatyczny, ale w sródku ma gwałtowną burzę, łatwo popaść mu w konflikt, robi co uważa za słuszne (i ja mu wierzę, że takie to właśnie jest) nawet gdy brudzi mu to ręce. Jego życie jako Naznaczonego wydaje się skomplikowane, ale mimo to stara się jak może. Propsy dla autorki, że napisała go w taki sposób, że ja go kupuje w stu procentach. Sięgnę kiedyś po kontynuację, ale nie jest żadnym must-havem.

Książka średnia, ale wiedziałam po co sięgam, więc nie rozczarowała mnie. Wręcz zaskoczyła taką ciekawą postacią jaką jest Perry. Jest w nim taki soczysty antagonizm - niby dobry, sympatyczny, ale w sródku ma gwałtowną burzę, łatwo popaść mu w konflikt, robi co uważa za słuszne (i ja mu wierzę, że takie to właśnie jest) nawet gdy brudzi mu to ręce. Jego życie jako...

Bardzo mi się podoba taka koncepcja końca świata, przynajmniej takiego, jaki znamy. Dobrze mi się zwiedzało Pody i świat zewnętrzny z bohaterami. Wątek romantyczny nie dominuje i nie psuje ogólnego efektu.

Bardzo mi się podoba taka koncepcja końca świata, przynajmniej takiego, jaki znamy. Dobrze mi się zwiedzało Pody i świat zewnętrzny z bohaterami. Wątek romantyczny nie dominuje i nie psuje ogólnego efektu.

Bardzo przyjemna historia. Ciekawy motyw, polecam.

Bardzo przyjemna historia. Ciekawy motyw, polecam.