Książka o fajnym pomyśle. Od początku miałam wrażenie że albo już ją czytałam albo oglądałam jakiś film bardzo podobny. Pmpierwsza część trygogii krąg. Opowiadała o losach 7 nastolatków, którzy mają uratować świat. Ale czy świat im pomoże w swoim ocaleniu ? Tak :) Ale będą musieli stwic czoła swoim słabością i lekom. Czy zdążą to zrobić nim... O tym dowiecie się czytając tą lekturę. Język jest bardzo lekki, zrozumiały. Czarownice, siły ciemności i magia na to się przygotujcie.

Książka o fajnym pomyśle. Od początku miałam wrażenie że albo już ją czytałam albo oglądałam jakiś film bardzo podobny. Pmpierwsza część trygogii krąg. Opowiadała o losach 7 nastolatków, którzy mają uratować świat. Ale czy świat im pomoże w swoim ocaleniu ? Tak :) Ale będą musieli stwic czoła swoim słabością i lekom. Czy zdążą to zrobić nim... O tym dowiecie się czytając...

"Krąg" to intrygujący początek szwedzkiej trylogii autorstwa Sary Bergmark Elfgren i Matsa Strandberga, którzy wplatają magię, przyjaźń i tajemnice w tkankę małego miasteczka Engelsfors. Choć książka ta ma swoje momenty, niestety, nie udaje się w pełni wykorzystać swojego potencjału.

Sara Bergmark Elfgren i Mats Strandberg tworzą dynamiczny duet autorów, którzy wprowadzają nas w świat Engelsfors, gdzie tajemnice czyhają na każdym kroku. Ich wspólny wysiłek w tworzeniu skomplikowanych postaci i rozwijaniu fabuły jest godny uznania.

W miasteczku Engelsfors zaczyna się seria tajemniczych zdarzeń po śmierci ucznia. Głównymi bohaterkami książki jest sześcioro dziewcząt, z pozoru różnych, które odkrywają, że są czarownicami i muszą działać razem, aby ocalić świat przed mrocznymi siłami. To klasyczna koncepcja, ale wciąż fascynująca. Niemniej jednak momentami narracja może stać się zagmatwana, a tempo opowieści nie zawsze jest równomierne.

"Krąg" stawia duży nacisk na związki między postaciami i ich wewnętrzne konflikty. Autorska para stara się ukazać różnorodność i głębię każdej dziewczyny, co dodaje złożoności fabule. Niestety, momentami te relacje mogą przytłoczyć tempo akcji.

Mimo pewnych zalet, "Krąg" nie unika pewnych pułapek gatunku. Część dialogów i reakcji postaci wydaje się niewłaściwa i nadmiernie melodramatyczna, co przeszkadza w pełnym wczuciu się w historię.

Podsumowując, "Krąg" Sary Bergmark Elfgren i Matsa Strandberga to opowieść o magii, przyjaźni i walki ze złem, której nie brakuje intrygi. Niestety, momentami przeładowana postaciami i nieco nierówna narracja obniżają jej ogólny potencjał. Ocena 4/10.

"Krąg" to intrygujący początek szwedzkiej trylogii autorstwa Sary Bergmark Elfgren i Matsa Strandberga, którzy wplatają magię, przyjaźń i tajemnice w tkankę małego miasteczka Engelsfors. Choć książka ta ma swoje momenty, niestety, nie udaje się w pełni wykorzystać swojego potencjału.

Sara Bergmark Elfgren i Mats Strandberg tworzą dynamiczny duet autorów, którzy wprowadzają...

📖🐲
DNF 40%
Niestety kolejne rozczarowanie. Zaczyna się nawet ciekawie, no jasne jak typowa młodzieżówka, ale scena ze snem jest fajna, a to co przydarza się Eliasowi bardzo mroczne. Potem jakoś można dociągnąć do nocy czerwonego księżyca, ale od tego momentu intryga pikuje w dół. Po pierwsze czemu nie wszystkie dziewczyny dostają moce od razu? I dlaczego nie widzimy rozwoju mocy Rebeki tak jak w przypadku Vanessy albo Anny-Karin, tylko od razu z grubej rury: „To byłam ja, uwierzcie mi, bo ja tak mówię”. Po drugie na serio będą walczyć ze „złem” i ratować „świat”? Nie może być bardziej banalnie?

Niestety potem ta opowieść robi się potwornie wręcz nudna. Pozwolę sobie przytoczyć stosowny cytat ze strony 224:
„Nadchodzi wtorek, potem środa, czwartek i piątek. Nic się nie dzieje. Raz spotykają się w parku w celu ustalenia jakiejś strategii”.

Czy ja mam siłę na kolejne 348 (sic!) stron o podobnej dynamice? No nie, tym bardziej, że przeczytałam zakończenie i naprawdę parsknęłam śmiechem. Zwłaszcza na te drewniane dialogi z pocieszaniem. Niestety według mnie słabiutka.

📖🐲
DNF 40%
Niestety kolejne rozczarowanie. Zaczyna się nawet ciekawie, no jasne jak typowa młodzieżówka, ale scena ze snem jest fajna, a to co przydarza się Eliasowi bardzo mroczne. Potem jakoś można dociągnąć do nocy czerwonego księżyca, ale od tego momentu intryga pikuje w dół. Po pierwsze czemu nie wszystkie dziewczyny dostają moce od razu? I dlaczego nie widzimy rozwoju...

Książka trochę ciekawa ale nie za bardzo. Miałem nadzieję na ciekawy finał lecz takiego nie dostałem niestety

Książka trochę ciekawa ale nie za bardzo. Miałem nadzieję na ciekawy finał lecz takiego nie dostałem niestety

Niestety z przykrością stwierdzam, że nie dla mnie ta książka.
Przeczytałam, bo zawsze kończę książki, które zaczęłam, ale była to strata czasu. Ktoś ją porównał do "Zmierzchu" ale absolutnie nie jest to prawda.
Książka jest tak długa i tak bardzo rozwleczona, że stała się po prostu nudna. Może gdyby ją skrócić o połowę, to zyskałaby trochę na atrakcyjności. Ciągłe przepychanki słowne dziewczyn i ich problemy tylko irytowały.
Pod koniec książka trochę przyspiesza i robi się ciekawiej, ale w ogólnym rozrachunku mówię nie.

Niestety z przykrością stwierdzam, że nie dla mnie ta książka.
Przeczytałam, bo zawsze kończę książki, które zaczęłam, ale była to strata czasu. Ktoś ją porównał do "Zmierzchu" ale absolutnie nie jest to prawda.
Książka jest tak długa i tak bardzo rozwleczona, że stała się po prostu nudna. Może gdyby ją skrócić o połowę, to zyskałaby trochę na atrakcyjności. Ciągłe...

No niby nastoletnie czarownice ale jakoś mało tam magii. Więcej życiowych problemów niż czarów.Przez to książka wydaje się dłużyć.

No niby nastoletnie czarownice ale jakoś mało tam magii. Więcej życiowych problemów niż czarów.Przez to książka wydaje się dłużyć.

2 reread.
17/10/2014r. oceniłam tę książkę na 7/10.
Nie była tak samo dobra jak 7 lat temu, ale pozostawiam taką samą ocenę ze względu na naprawdę dobrą końcówkę. Podoba mi się, że bohaterki są w miarę zróżnicowane jeśli chodzi o charaktery, ale przeszkadza mi usilne kreowanie ich na obrzydliwe albo zdziry. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej.

2 reread.
17/10/2014r. oceniłam tę książkę na 7/10.
Nie była tak samo dobra jak 7 lat temu, ale pozostawiam taką samą ocenę ze względu na naprawdę dobrą końcówkę. Podoba mi się, że bohaterki są w miarę zróżnicowane jeśli chodzi o charaktery, ale przeszkadza mi usilne kreowanie ich na obrzydliwe albo zdziry. Mam nadzieję, że w kolejnych częściach będzie lepiej.

Książka zapowiadała się bardzo dobrze i rozpoczęli się bardzo fajne , wciągała czytelnika coraz bardziej, ale jakoś po 30 rozdziale coś zaczęło się lekko psuć, oraz zaczęło mnie irytować zachowanie bohaterek , czasen było zbyt dziecinne. Także moja ocena jest adekwatna, czas czytać kolejne. ;)

Książka zapowiadała się bardzo dobrze i rozpoczęli się bardzo fajne , wciągała czytelnika coraz bardziej, ale jakoś po 30 rozdziale coś zaczęło się lekko psuć, oraz zaczęło mnie irytować zachowanie bohaterek , czasen było zbyt dziecinne. Także moja ocena jest adekwatna, czas czytać kolejne. ;)

Spodziewałam się czegoś bardziej ekscytującego. Myślałam, że to będzie taka książka, która nie pozwali się odłożyć i iść spać. Tak nie było, brakło jak dla mnie czegoś mocniejszego. Może bohaterki zbyt młode? A może, czego nie lubię, bliżej nieokreślone Zło. Nie lubię gdy w książkach pojawia się tak ogólne określenie, jakby autorzy sami nie do końca mieli pomysł na to czym to Zło ma być. Kolejna- Rada, też jest jakaś taka nijaka. Kilka razy wspomniana, ale zupełnie bez charakteru. Podobnie zresztą jak dwie inne główne postacie, dyrektorka i woźny. Jednak chcę wiedzieć jak dalej potoczą się losy dziewczyn.

Spodziewałam się czegoś bardziej ekscytującego. Myślałam, że to będzie taka książka, która nie pozwali się odłożyć i iść spać. Tak nie było, brakło jak dla mnie czegoś mocniejszego. Może bohaterki zbyt młode? A może, czego nie lubię, bliżej nieokreślone Zło. Nie lubię gdy w książkach pojawia się tak ogólne określenie, jakby autorzy sami nie do końca mieli pomysł na to czym...

Pierwsza część trylogii o miasteczku Engelfors, stała się jedną z popularniejszych książek w 2012 roku, wielokrotnie widziałam reklamy tejże książki i pochwały, więc postanowiłam sama sprawdzić, na czym polega jej fenomen… jednakże mnie… nie zachwyciła. Niestety wystarczyło mi przeczytanie pierwszych rozdziałów, abym mogła stwierdzić, że to nie jest książka dla mnie. „Krąg” zaczyna się jak najzwyklejsza książka o problemach nastolatków. Przedstawione zostają nam główne postacie, razem z ich problemami, lękami czy tzw. ‘demonami przeszłości’. Momentami przyćmiewają one wątek magiczny, co jest wielkim minusem, który zaczyna się ciekawie… mamy samobójstwo (tak nie do końca - ci, którzy czytali wiedzą, o co mi chodzi). Przyznaję… na początku sama byłam ciekawa, co ten chłopak ma wspólnego z Wybrańcami, jednakże, gdy dziewczyny zaczynają poszukiwać winowajcy, szukać dowodów, podświadomie wiem, że wskazana osoba nim nie będzie, ba, nawet zaczynam mieć swoje przypuszczenia, które wkrótce się potwierdzają. Mam wrażenie, że autorzy za bardzo na siłę chcieli namieszać i nas zaskoczyć, przez co nie do końca im to wyszło. Nie czuć żadnego dreszczyku. I bez wątpienia brakuje mi tutaj ‘złego szaleńca’.
W końcu mamy tutaj sześć dziewczyn – Wybranych, przewodnika, mentorkę z nie do końca jasnymi intencjami i tajemniczego mordercę, którym może być każdy, nawet najbliżsi (taka oklepana bajeczka). W całym tym gronie głównych postaci nie znalazłam nikogo, kto przypadł mi do gustu lub w jakiś sposób przekonał do siebie. Bohaterki jak dla mnie są zbyt oczywiste i dziecinne. Jedna na siłę próbuje grać dorosłą, biedna i wyśmiewana dziewczyna staje się taka sama jak jej oprawczyni, wredna okazuję się mieć uczucia i tak dalej. Tylko jedna z nich stara się zrozumieć, dlaczego zostały wybrane i jaką odpowiedzialność niosą ze sobą ich moce, jednak to ma swoje konsekwencje. Zaciekawiła mnie natomiast postać Mony Manstrale, która prowadzi Kryształową Grotę, ale jest tylko postacią poboczną (pojawia się w książce tylko dwa razy) ma jednak w sobie coś tajemniczego i oryginalnego, przez co skrycie liczę, że jej wątek zostanie rozwinięty w dalszych częściach. Stała się jedyną postacią w tej książce, która mnie urzekła. Reszta jest nijaka.
Książkę czytało się przyjemnie do ostatniej strony, jednak nie znalazłam w niej nic oryginalnego, co wprawiłoby mnie w zachwyt. No może poza stwierdzeniem: „Szkoła jest miejscem zła”, z którym trudno się nie zgodzić.

Pierwsza część trylogii o miasteczku Engelfors, stała się jedną z popularniejszych książek w 2012 roku, wielokrotnie widziałam reklamy tejże książki i pochwały, więc postanowiłam sama sprawdzić, na czym polega jej fenomen… jednakże mnie… nie zachwyciła. Niestety wystarczyło mi przeczytanie pierwszych rozdziałów, abym mogła stwierdzić, że to nie jest książka dla mnie. „Krąg”...