Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zabawna, lekka, przyjemna i do tego niegłupia. Bardzo szybko ją skończyłam, nawet nie wiem kiedy, bo tak się wciągnęłam. Główna bohaterka jest naprawdę niesamowita! Czytając o wyczynach babci na przemian się
można się uśmiechać i kręcić głową, naprawdę bardzo dobrze wykreowana postać. W dodatku książka niesie ze sobą przesłanie - bardzo często nie doceniamy starszych osób i spychamy je na margines, a tak naprawdę mogą nas zaskoczyć. Końcówka odrobinę rozczarowująca (można było trochę bardziej rozbudować niektóre wątki), ale nie spodziewałam się tego kto stoi za reprywatyzacją.
Miałam okazji wysłuchać audiobooka i lektorka Elżbieta Kijowska jest wspaniała, do tego stopnia pasowała do tej postaci, że czułam się jakby Zofia Wilkońska sama opowiedziała mi o swoich przygodach.

Zabawna, lekka, przyjemna i do tego niegłupia. Bardzo szybko ją skończyłam, nawet nie wiem kiedy, bo tak się wciągnęłam. Główna bohaterka jest naprawdę niesamowita! Czytając o wyczynach babci na przemian się
można się uśmiechać i kręcić głową, naprawdę bardzo dobrze wykreowana postać. W dodatku książka niesie ze sobą przesłanie - bardzo często nie doceniamy starszych osób...

Poddaję się... Myślałam, że wytrwam do końca, ale nie chcę marnować czasu na tę książkę(przerywam w połowie). Na początku nawet mi się podobała, bo jest napisana niezłym językiem, a opisy są dobre. Ponadto zaciekawił mnie jej klimat, jednak nie wciągnęłam się. Główny bohater mnie niemiłosiernie irytował, bo dostawał zawału przy najmniejszym szeleście. Cała historia nie trzyma się kupy, dłuży się, przez połowę lektury tak naprawdę stoimy w miejscu, bo dzieje się dużo nic nie wnoszących rzeczy. Sam zamysł miał potencjał, ale mam wrażenie, że autor się pogubił.
Ci, którzy porównują tę książkę do Christie chyba nie czytali jej kryminałów... Myślę, że Pani Agatha czułaby się urażona.

Poddaję się... Myślałam, że wytrwam do końca, ale nie chcę marnować czasu na tę książkę(przerywam w połowie). Na początku nawet mi się podobała, bo jest napisana niezłym językiem, a opisy są dobre. Ponadto zaciekawił mnie jej klimat, jednak nie wciągnęłam się. Główny bohater mnie niemiłosiernie irytował, bo dostawał zawału przy najmniejszym szeleście. Cała historia nie...

Nadzwyczaj chaotyczne sprawozdanie, którego czytanie bardzo się dłuży, mimo że książka jest krótka(ale zawiera dużo nic nie wnoszących wtrętów autora). Dosyć oczywista w wymowie, choć porusza bardzo ważny i poważny problem, który jest nadal aktualny, to nie mogę powiedzieć żeby mnie poruszyła - jest to spowodowane męczącym stylem Bölla. Szkoda.

Nadzwyczaj chaotyczne sprawozdanie, którego czytanie bardzo się dłuży, mimo że książka jest krótka(ale zawiera dużo nic nie wnoszących wtrętów autora). Dosyć oczywista w wymowie, choć porusza bardzo ważny i poważny problem, który jest nadal aktualny, to nie mogę powiedzieć żeby mnie poruszyła - jest to spowodowane męczącym stylem Bölla. Szkoda.

Nie jestem fanką fantastyki, ale od samego początku naprawdę się wciągnęłam i wręcz nie mogłam się oderwać, jednak im dalej, tym bardziej spada napięcie. Pod koniec już zmuszałam się, by ją skończyć, zakończenie nie zrobiło na mnie takiego wrażenia jakiego oczekiwałam. Szkoda, bo zapowiadała się naprawdę dobrze.

Nie jestem fanką fantastyki, ale od samego początku naprawdę się wciągnęłam i wręcz nie mogłam się oderwać, jednak im dalej, tym bardziej spada napięcie. Pod koniec już zmuszałam się, by ją skończyć, zakończenie nie zrobiło na mnie takiego wrażenia jakiego oczekiwałam. Szkoda, bo zapowiadała się naprawdę dobrze.