Nie każdemu przypadnie do gustu taki stetryczały tetryk jak pani Zofia, bohaterka tej serii! Patrzy na świat i bez przerwy go ocenia ze specyficznym poczuciem humoru. Wszystko jest tu wyolbrzymione jak w dobrej satyrze na obecne czasy. Wiec po pierwszym tomie już łatwo ocenić czy ten klimat ci odpowiada.
Ja bawiłam się świetnie!!! Dużo się śmiałam z reakcji Zofii, z jej przygód i z tej Warszawy, jakże innej od tej, w której się urodziłam :) I niby to wszystko z przymróżeniem oka, a jednak jakże trafne spostrzeżenia ! Brawo!

Nie każdemu przypadnie do gustu taki stetryczały tetryk jak pani Zofia, bohaterka tej serii! Patrzy na świat i bez przerwy go ocenia ze specyficznym poczuciem humoru. Wszystko jest tu wyolbrzymione jak w dobrej satyrze na obecne czasy. Wiec po pierwszym tomie już łatwo ocenić czy ten klimat ci odpowiada.
Ja bawiłam się świetnie!!! Dużo się śmiałam z reakcji Zofii, z jej...

Historia ciekawa, trochę zabawna ale komedia? No nie wiem, chwilami może, zależy jakie kto ma poczucie humoru, ja się nie uśmiałam. Starsza pani szuka robusia, który ją okradł i przypadkiem trafia na wielki przekręt.

Historia ciekawa, trochę zabawna ale komedia? No nie wiem, chwilami może, zależy jakie kto ma poczucie humoru, ja się nie uśmiałam. Starsza pani szuka robusia, który ją okradł i przypadkiem trafia na wielki przekręt.

Kolejna komedia kryminalna, która okazuje się być mało komediowa. Sam motyw emerytki prowadzącej śledztwo bardzo dobrze znany i chętnie wykorzystywany przez autorów. W tym wypadku stworzono bohatera-potwora, Zofia raz jest wstrętnym babskiem bez cienia empatii totalnie nie ogarniającym rzeczywistości, a innym razem nad wyraz bystrą starszą panią snującą niemal filozoficzne refleksje - coś się tutaj mocno nie klei. Bardzo przeciętna książka.

Kolejna komedia kryminalna, która okazuje się być mało komediowa. Sam motyw emerytki prowadzącej śledztwo bardzo dobrze znany i chętnie wykorzystywany przez autorów. W tym wypadku stworzono bohatera-potwora, Zofia raz jest wstrętnym babskiem bez cienia empatii totalnie nie ogarniającym rzeczywistości, a innym razem nad wyraz bystrą starszą panią snującą niemal filozoficzne...

Gadanie o niczym.Szkoda było mojego czasu.

Gadanie o niczym.Szkoda było mojego czasu.

Zaskakująco dobre noty.. Na prawdę ktoś śmiał się nieustannie podczas lektury? W moim odczuciu pomysł ma jakiś potencjał, jednak brakowało mi konsekwencji w przedstawieniu tej postaci. Humor tej książki to taka niezbyt udana próba inspiracji książkami Joanny Chmielewskiej, przy których zawsze śmiałam się na głos, natomiast tutaj nie uśmiechnęłam się ani razu.. Zakończenie ma zapewne skłonić do przeczytania kolejnych części, niestety jestem w ich posiadaniu...

Zaskakująco dobre noty.. Na prawdę ktoś śmiał się nieustannie podczas lektury? W moim odczuciu pomysł ma jakiś potencjał, jednak brakowało mi konsekwencji w przedstawieniu tej postaci. Humor tej książki to taka niezbyt udana próba inspiracji książkami Joanny Chmielewskiej, przy których zawsze śmiałam się na głos, natomiast tutaj nie uśmiechnęłam się ani razu.. Zakończenie...

Z cyklu ,,Muszę bo się uduszę".
Jacek Galiński tą książką rozwalił system.
Już dawno, ale to naprawdę dawno nie śmiałam się tak jak przy tej książce.
Wiem, dziewczyny i chłopaki że może was nie śmieszyć pani Zofia ale mnie.... młodą 50- łatkę, która ledwo człapie na pierwsze piętro, która ma świetną orientację w terenie i błądzi tylko 15 mint. ta książka powaliła.Od wczoraj też inaczej patrzę na omlet.
Jacek Galiński posiada niesamowite poczucie humoru, pisze bardzo żywym słowem. Postać głównej bohaterki jest nietuzinkowa, jak dla mnie pobiła nawet słynnego Lesia Kubajka Chmielewskiej.
Próbuję przypomnieć sobie czy gdzieś jeszcze w naszej literaturze była taka postać ale nic nie przychodzi mi do głowy.
Nie będę pisała recenzji bo już była.
Powiem wam tylko że po wypłacie kupuję całą serię.

Z cyklu ,,Muszę bo się uduszę".
Jacek Galiński tą książką rozwalił system.
Już dawno, ale to naprawdę dawno nie śmiałam się tak jak przy tej książce.
Wiem, dziewczyny i chłopaki że może was nie śmieszyć pani Zofia ale mnie.... młodą 50- łatkę, która ledwo człapie na pierwsze piętro, która ma świetną orientację w terenie i błądzi tylko 15 mint. ta książka powaliła.Od...

Z jednej strony niezły pomysł - inteligentna, wręcz cwana starsza pani rozwiązuję zagadkę kryminalna sto razy szybciej i lepiej od policji.
Z drugiej - bohaterka ma wręcz przejaskrawione "książkowe" cechy emerytki, czyli jest upierdliwa, czepliwa, zgorzkniała, arogancka, wszędzie wściubia nos, źle odnosi się do każdego napotkanego człowieka, za to o sobie ma najlepsze, wysokie mniemanie
Z trzeciej - obraz polskiej starości to wg tej książki smutek, samotność, rozczarowanie, żal, bieda, a czasem głód 😥
Nie wiem, czy sięgnę po kolejny tom, bo obawiam się większego zdołowania.

Z jednej strony niezły pomysł - inteligentna, wręcz cwana starsza pani rozwiązuję zagadkę kryminalna sto razy szybciej i lepiej od policji.
Z drugiej - bohaterka ma wręcz przejaskrawione "książkowe" cechy emerytki, czyli jest upierdliwa, czepliwa, zgorzkniała, arogancka, wszędzie wściubia nos, źle odnosi się do każdego napotkanego człowieka, za to o sobie ma najlepsze,...

Mam problem z tą pozycją - z jednej strony myszę docenić niebywałą trafność w przedstawieniu punktu widzenia bohaterki w podeszłym wieku, przejawiającej znaczną część przywar starszych ludzi. Z drugiej natomiast strony, nie sposób pominąć, że historia zwłaszcza pod koniec, przybiera postać irracjonalnego i mocno przesadzonego ciągu zbiegów okoliczności, które psują finalny odbiór. Na dodatek główna bohaterka jest typem osoby, których prywatnie nie lubię, dlatego to chyba pierwszy raz w historii nie mogłem utożsamić się w żaden sposób z bohaterem.
Na pewno lekki i momentami zabawny kryminał, ale można się nim w pełni nacieszyć tylko jeżeli szczegółowość i ciąg logiczny nie ma dla nas większego znaczenia.

Mam problem z tą pozycją - z jednej strony myszę docenić niebywałą trafność w przedstawieniu punktu widzenia bohaterki w podeszłym wieku, przejawiającej znaczną część przywar starszych ludzi. Z drugiej natomiast strony, nie sposób pominąć, że historia zwłaszcza pod koniec, przybiera postać irracjonalnego i mocno przesadzonego ciągu zbiegów okoliczności, które psują finalny...

Zabawklna ...polecam na styczniowy wieczór:)

Zabawklna ...polecam na styczniowy wieczór:)

Zabawna i lekka:)))

Zabawna i lekka:)))