Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobra, przyjaźnie i merytorycznie napisana książka. Bez zbędnego demonizowania lub usilnego zachęcania do konkretnych wyborów, omówione kilka schematów rozszerzania diety. Duży plus za tabele z zawartością składników odżywczych w poszczególnych produktach. Polecam bardzo :)

Bardzo dobra, przyjaźnie i merytorycznie napisana książka. Bez zbędnego demonizowania lub usilnego zachęcania do konkretnych wyborów, omówione kilka schematów rozszerzania diety. Duży plus za tabele z zawartością składników odżywczych w poszczególnych produktach. Polecam bardzo :)

Historia bardzo przyjemna, wielopłaszczyznowa, z dużym polem do interpretacji. Czysta przyjemność czytania.

Historia bardzo przyjemna, wielopłaszczyznowa, z dużym polem do interpretacji. Czysta przyjemność czytania.

Ta książka nie powala na kolana, mówiąc delikatnie. Fabuła jest niespójna, autorka zapomina co sama napisała w poprzednim rozdziale. Nie jest istotne czy coś się odbyło dwa czy trzy tygodnie temu, jak również czy postać coś powiedziała czy jednak jest to dopowiedziane potem. Momentami rozdziały wyglądają jak tłumaczone przez translator.

Ta książka nie powala na kolana, mówiąc delikatnie. Fabuła jest niespójna, autorka zapomina co sama napisała w poprzednim rozdziale. Nie jest istotne czy coś się odbyło dwa czy trzy tygodnie temu, jak również czy postać coś powiedziała czy jednak jest to dopowiedziane potem. Momentami rozdziały wyglądają jak tłumaczone przez translator.

Dobra reklama na IG robi swoje. Książka jest tandetnym dziełem ery „PoZmierzchowej”. Dobrze, że nie musiałam za to płacić.

Dobra reklama na IG robi swoje. Książka jest tandetnym dziełem ery „PoZmierzchowej”. Dobrze, że nie musiałam za to płacić.

Jestem absolutnie zauroczona stylem pisania Stanisława Lema. Po podróży 21 nie dowierzałam, jak można w tak trafny sposób podsumować sens istnienia wiary i Boga. Z pewnością wrócę do lektury nie raz.

Jestem absolutnie zauroczona stylem pisania Stanisława Lema. Po podróży 21 nie dowierzałam, jak można w tak trafny sposób podsumować sens istnienia wiary i Boga. Z pewnością wrócę do lektury nie raz.

Ciężko mi powiedzieć, dla jakiej grupy docelowej jest ta książka. W porównaniu do innej Twórczości Pani Miszczuk, ta pozycja wypada miernie. Najbardziej irytujące była główna bohaterką praktycznie bez charakteru oraz kot nazywający swoją właścicielkę ukochaną. Nie polecam.

Ciężko mi powiedzieć, dla jakiej grupy docelowej jest ta książka. W porównaniu do innej Twórczości Pani Miszczuk, ta pozycja wypada miernie. Najbardziej irytujące była główna bohaterką praktycznie bez charakteru oraz kot nazywający swoją właścicielkę ukochaną. Nie polecam.

Całkowicie zauroczyłam się w Twórczości S.Lema, z uwagi na duże rozeznanie w koncepcjach naukowych i barwne opisy fizyki ruchu statków w kosmosie. Najbardziej jednak, urzekło mnie ironiczne wyśmiewanie przywar ludzkich, chociażby w "Opowiadaniu Prixa", gdzie praktycznie cała załoga, nie posiadała odpowiednich kompetencji.

Zdecydowanie, jedna z lepszych pozycji literatury w mojej biblioteczce. Polecam!

Całkowicie zauroczyłam się w Twórczości S.Lema, z uwagi na duże rozeznanie w koncepcjach naukowych i barwne opisy fizyki ruchu statków w kosmosie. Najbardziej jednak, urzekło mnie ironiczne wyśmiewanie przywar ludzkich, chociażby w "Opowiadaniu Prixa", gdzie praktycznie cała załoga, nie posiadała odpowiednich kompetencji.

Zdecydowanie, jedna z lepszych pozycji literatury...

Daję 8/10 za naprawdę ciekawy pomysł na fabułę i wartką akcję. Najbardziej irytującym elementem fabuły jest główna bohaterka. Rozumiem, autorka w końcowej mowie wspomniała, że chciała wrócić do stylu pisania, który stosowała w całej serii, niemniej fabuła jest przesunięta o 10 lat. Wiktoria Biankowska jest nieprzyjemnie wręcz zrzędliwą, dziecinną i naiwną kobietą, która tupie nogą jak piętnastolatka. Cały motyw romansu poprowadzony tak, by nie było moralnej skazy - on jej nie kocha, ona go, więc może spokojnie wrócić do Beletha. Kompletne zażenowanie poczułam, gdy porównano koronawirusa do korony cierniowej (rozdział 25). Ten motyw był kompletnie niepotrzebny, wprowadzony na siłę. Fani serii już trochę dorośli, może Wiktoria powinna wraz z nimi...

Daję 8/10 za naprawdę ciekawy pomysł na fabułę i wartką akcję. Najbardziej irytującym elementem fabuły jest główna bohaterka. Rozumiem, autorka w końcowej mowie wspomniała, że chciała wrócić do stylu pisania, który stosowała w całej serii, niemniej fabuła jest przesunięta o 10 lat. Wiktoria Biankowska jest nieprzyjemnie wręcz zrzędliwą, dziecinną i naiwną kobietą, która...

Książka z gatunku średnich. Ciekawie wykreowany świat, dobry pomysł na fabułę. Największą wadę stanowi płytki, naiwny i bezmyślny główny bohater. Może kiedyś sięgnę po kontynuację serii, póki co mocne 7/10.

Książka z gatunku średnich. Ciekawie wykreowany świat, dobry pomysł na fabułę. Największą wadę stanowi płytki, naiwny i bezmyślny główny bohater. Może kiedyś sięgnę po kontynuację serii, póki co mocne 7/10.

Gdyby odpuścić sobie wszędzie, dosłownie wszędzie, tandetne rymowanki, to fabuła awansowałaby z niskolotnej na przeciętną. Nie dziwię się, że to leżało na przecenie po złotówce...

Gdyby odpuścić sobie wszędzie, dosłownie wszędzie, tandetne rymowanki, to fabuła awansowałaby z niskolotnej na przeciętną. Nie dziwię się, że to leżało na przecenie po złotówce...