Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytane dawno i z pewnością nie ostatni raz.


^
.
.
No właśnie. W 2014r. przeczytane poraz drugi. :)

Przeczytane dawno i z pewnością nie ostatni raz.


^
.
.
No właśnie. W 2014r. przeczytane poraz drugi. :)

"Intruza" dostałam pod choinkę. Mimo wielu pochlebnych opinii dotyczących tejże książki, długo zwlekałam z przeczytaniem jej. Źle kojarzyła mi się autorka-Stephanie Meyer.
Dopiero na początku lipca po nią sięgnęłam. Cieszę się, że zostawiłam ją na wakacje-najlepszy okres w roku.
Nie mam słów, żeby opisać emocje towarzyszące mi podczas czytania. Zdecydowanie jest to moja najulubieńsza z najulubieńszych książek. Polecam, polecam, polecam, polecam!!!

"Intruza" dostałam pod choinkę. Mimo wielu pochlebnych opinii dotyczących tejże książki, długo zwlekałam z przeczytaniem jej. Źle kojarzyła mi się autorka-Stephanie Meyer.
Dopiero na początku lipca po nią sięgnęłam. Cieszę się, że zostawiłam ją na wakacje-najlepszy okres w roku.
Nie mam słów, żeby opisać emocje towarzyszące mi podczas czytania. Zdecydowanie jest to moja...

O Matko, uwielbiam tą książkę!

O Matko, uwielbiam tą książkę!

Długo zbierałam się, by napisać tę opinię. Po części dlatego, że komputer był w naprawie, ale to już inna sprawa. :)
Po przeczytaniu nie mogę uwierzyć, że to już koniec. I ciągle przeżywam, że Ciri odeszła. Mimo że to ostatnia księga z Sagi o Wiedźminie, podobała mi się najbardziej. Wszystkie te tajemnicze wątki się wyjaśniły. Szkoda, że kompania Geralta zginęła, ale na szczęście Jaskier uniknął szafotu...uff...
Jedynym minusem "Pani Jeziora" był romans Geralta z Fringillą Vigo, której nie udało mi się polubić.
Polecam całą sagę.

Długo zbierałam się, by napisać tę opinię. Po części dlatego, że komputer był w naprawie, ale to już inna sprawa. :)
Po przeczytaniu nie mogę uwierzyć, że to już koniec. I ciągle przeżywam, że Ciri odeszła. Mimo że to ostatnia księga z Sagi o Wiedźminie, podobała mi się najbardziej. Wszystkie te tajemnicze wątki się wyjaśniły. Szkoda, że kompania Geralta zginęła, ale na...

Kiedy zdobędę pieniądze zawsze udaję się do księgarni. I tym razem nie wyrzuciłam pieniędzy w błoto. Polecam gorąco! :)

Kiedy zdobędę pieniądze zawsze udaję się do księgarni. I tym razem nie wyrzuciłam pieniędzy w błoto. Polecam gorąco! :)

Nie spodziewałam się, że aż tak mnie zachwyci. Czytajcie tę książkę, ludzie!

Nie spodziewałam się, że aż tak mnie zachwyci. Czytajcie tę książkę, ludzie!

Świetna, jak pozostałe. ;)

Świetna, jak pozostałe. ;)

Zaczęło się od filmu. Zachwycił mnie po prostu, chociaż się tego nie spodziewałam. Zachwycił do tego stopnia, że postanowiłam sobie zakupić książkę.

Książka, jak to zwykle bywa, o wiele lepsza od filmu. Jest kilka różnic pomiędzy ekranizacją a książką(np. imię i przezwisko Stefano), ale naprawdę nie dużo. Skończyłam czytać kilka godzin temu i żałuję, że nie mam drugiej części. Koniecznie muszę zamówić.Zazdroszczę tym, którzy dopiero będą zapoznawać się z historią Stepa i Babi. Mimo, że końcówka jest straszna i zupełnie nie po mojej myśli, to i tak bardzo bardzo polecam. Może w kolejnej części będą ze sobą znów.Oby!
W ramach wyzwań:
"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html
"Czytam opasłe tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html

Zaczęło się od filmu. Zachwycił mnie po prostu, chociaż się tego nie spodziewałam. Zachwycił do tego stopnia, że postanowiłam sobie zakupić książkę.

Książka, jak to zwykle bywa, o wiele lepsza od filmu. Jest kilka różnic pomiędzy ekranizacją a książką(np. imię i przezwisko Stefano), ale naprawdę nie dużo. Skończyłam czytać kilka godzin temu i żałuję, że nie mam...

Kolejna część już za mną. :) Dzięki bibliotece gminnej(kocham cię biblioteko <3).

Genialna, lepsza od poprzedniej. Rozbudowani są, że się tak wyrażę bohaterowie. Pojawia się Milva-łuczniczka, którą od razu polubiłam , uwielbiane przeze mnie krasnoludy, papuga Feldmarszałek Duda, cyrulik, który okazuje się być wampirem, tajemniczy Cahir, który mówi, że nie jest Nilfgaardczykiem, chociaż nim jest...
I oczywiście nowa porcja prześwietnych cytatów i więcej Jaskra. <3
"- A nie mówiłam? Nic, jeno o tym! Mądrze zaczynają, a zawżdy na dupie kończą!"(Milva)
"Aha. Geralt zrozumiał w lot, Cahir sądzi, że rozumie. Ja w oczywisty sposób wymagam oświecenia, ale najpierw rozkazuje się mi się milczeć, potem słyszę, że nie ma potrzeby, bym rozumiał. Dziękuję. Dwadzieścia lat w służbie poezji, dostatecznie długo, wiedzieć, że są rzeczy, które albo rozumie się w lot, nawet bez słów, albo nigdy się ich nie zrozumie."(Jaskier)
"- Gadacie tak mądrze, że aż łeb kręgiem wiruje - parsknęła Milva. - A przecie i tak wszystkie te mądrości koło tego się kręcą, co u baby pod kiecką. Filozofy zasrane."
"Jedyną czynnością, która dobrze wychodzi samotnym, jest samogwałt."(Jaskier)
"- Każde rozumne stworzenie na tym świecie, gdy popadnie w biedę, nędzę, i nieszczęściem zwykło kupić się do pobratymców, bo wśród nich łatwiej zły czas przetrwać, bo jeden drugiemu pomaga. A wśród was, ludzi, każdy tylko patrzy, jakby tu na cudzej biedzie zarobić. Gdy głód, to nie dzieli się żarcia, tylko najsłabszych się zżera. Proceder taki sprawdza się u wilków, pozwala przetrwać osobnikom najzdrowszym i najsilniejszym. Ale wśród ras rozumnych taka selekcja zazwyczaj pozwala przetrwać i dominować największym skurwysynom. Wnioski i prognozy wyciągnijcie sobie sami."(Zoltan, smutne, ale prawdziwe)
"- Na moim sihillu - warknął Zoltan, obnażając miecz - wyryte jest starodawnymi krasnoludzkimi runami prastare krasnoludzkie zaklęcie. Niech no jeno który ghul zbliży się na długość klingi, popamięta mnie. O, popatrzcie.

- Ha - zaciekawił się Jaskier, który właśnie zbliżył się do nich. - Więc to są te słynne tajne runy krasnoludów? Co głosi ten napis?

- "Na pohybel skurwysynom!"


I prześwietna gra w Gwinta ;D:
"- Placek w dzwonki.

- Mała kupa w kule!

- Grał król w kule, przesrał koszulę. Dubel w listki!

- Gwint!

- Nie śpij, Caleb. Dubel z gwintem był! Co licytujesz?

- Duża kupa w dzwonki!

- Akces. Haaa! I co? Nikt nie gwintuje? Dudy w miech, synkowie?

- Wistujesz, Varda. Percival, jeszcze raz do niego mrugniesz, to cię tak pieprznę w oczodół, że do zimy nie pomrugasz.

- Niżnik.

- Panna!

- Wyżnikiem po niej! Panna wydymanna! Biję i ha, ha, jeszcze serca mam, na czarną godzinę ukryte! Niżnik, krayżka, kralka...

- I trumfem po niej! Kto nie ściąga kozery, ten jest cztery litery. I w kule! Aha, Zoltan? Tum cię w miętkie trafił!

- Widzieliście go, gnoma pieprzonego. Ech, wziąłbym pałę..."


W ramach wyzwań:
"Czytam Fantastykę"
http://magicznyswiatksiazki.pl/czytam-fantastyke-2014/
"Czytam opasłe tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html

"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

Kolejna część już za mną. :) Dzięki bibliotece gminnej(kocham cię biblioteko <3).

Genialna, lepsza od poprzedniej. Rozbudowani są, że się tak wyrażę bohaterowie. Pojawia się Milva-łuczniczka, którą od razu polubiłam , uwielbiane przeze mnie krasnoludy, papuga Feldmarszałek Duda, cyrulik, który okazuje się być wampirem, tajemniczy Cahir, który mówi, że nie jest...

Dla mnie poprzednia część była trochę lepsza. Akcja toczyła się szybciej i tym samym szybciej mi się czytało. Tutaj Sapkowski nieco przystopował i powoli rozwijał nowe wątki. Nie mogę jednak powiedzieć, że czytałam na siłę, nie(prawdę mówiąc, nigdy nie czytam na siłę, jak książka mnie nie wciąga to ją odkładam), nawet się wciągnęłam, szczególnie pod koniec. Naprawdę, opis sytuacji na pustyni jest boski!
Trochę zabrakło mi też krasnoludów. Owszem występowały tam, ale były bardzo epizodyczne, chyba nawet nic nie mówiły. ;c Mam nadzieję, że w kolejnym tomie pojawi się Yarpen Zigrin, albo ktoś podobny.
Uwielbiam te "Wiedźminowskie" teksty.
"Jeśli ma się przyjaciół, a mimo to wszystko się traci, jest oczywiste, że przyjaciele ponoszą winę. Za to, co uczynili, względnie za to, czego nie uczynili. Za to, że nie wiedzieli, co należy uczynić."
"O miłości wiemy niewiele. Z miłością jest jak z gruszką. Gruszka jest słodka i ma kształt. Spróbujcie zdefiniować kształt gruszki. "
"– Aha! – blondynka otaksowała go wzrokiem. – Geralt. Wiedźmin, na punkcie którego oszalała Yennefer? Obserwowałam cię i zachodziłam w głowę, kim też możesz być. Strasznie mnie to męczyło!
– Znam ten rodzaj męki – odrzekł, uśmiechając się grzecznie. – Właśnie w tej chwili jej doznaję.
– Przepraszam za gafę. Jestem Keira Metz. O, kawior!
– Uważaj, to iluzja.
– Do diabła, masz rację! – czarodziejka puściła łyżkę, jakby był to ogon czarnego skorpiona. – Kto był tak bezczelny… Ty? Umiesz tworzyć iluzje czwartego stopnia? Ty?
– Ja – zełgał, nie przestając się uśmiechać. – Jestem mistrzem magii, udaję wiedźmina, by zachować incognito. Czy sądzisz, że Yennefer interesowałaby się zwykłym wiedźminem? "
"Ścisnął boki konia łydkami, ale Pegaz miał to gdzieś. Zamiast przyspieszyć, zatrzymał się i zadarł ogon. Jabłka nawozu chlupnęły w wodę. Jaskier jęknął przeciągle.
– Bohater – wymamrotał, przymykając oczy – nie zdołał sforsować huczących porohów. Zginął śmiercią walecznych, przeszyty mnogimi pociskami. Na wieki skryła go modra toń, utuliły go w objęciach glony, zielone jak nefryty. Przepadł po nim ślad wszelki, ostało jeno końskie gówno, niesione nurtem ku dalekiemu morzu... "(tak, Jaskra także uwielbiam^^)

W ramach wyzwań:
"Czytam Fantastykę"
http://magicznyswiatksiazki.pl/czytam-fantastyke-2014/
"Czytam opasłe tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html
"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

Dla mnie poprzednia część była trochę lepsza. Akcja toczyła się szybciej i tym samym szybciej mi się czytało. Tutaj Sapkowski nieco przystopował i powoli rozwijał nowe wątki. Nie mogę jednak powiedzieć, że czytałam na siłę, nie(prawdę mówiąc, nigdy nie czytam na siłę, jak książka mnie nie wciąga to ją odkładam), nawet się wciągnęłam, szczególnie pod koniec. Naprawdę, opis...

"Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie.
Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu.
Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który
powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy.
Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy.
To boli jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie zawsze mogłem pomóc. Zmęczony ciemnością."

Piękna. Nie umiem, nie potrafię nic więcej napisać, bo nawet teraz, gdy to piszę mam łzy w oczach.


W ramach wyzwań:
"Czytam Fantastykę"
http://magicznyswiatksiazki.pl/czytam-fantastyke-2014/
"Czytam Opasłe Tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html
"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

"Jestem strasznie zmęczony bólem, który słyszę i czuję, szefie.
Zmęczony tym, że ciągle wędruję, samotny jak drozd na deszczu.
Nie mając nigdy żadnego kumpla, z którym mógłbym wędrować i który
powiedziałby mi, skąd, dokąd i po co idziemy.
Jestem zmęczony tym, że ludzie są dla siebie niedobrzy.
To boli jakbym miał w głowie potłuczone szkło. Jestem zmęczony tym, że nie...

Dosyć długo zabierałam się za tą książkę, gdyż trochę się bałam, iż mnie zawiedzie, ale już wiem, że nie potrzebnie. :)

Clary to zwyczajna dziewczyna, razem z swoim przyjacielem idzie do klubu "Pandemonium", żeby się rozerwać. Zauważa tam coś czego zwykła Przyziemna widzieć nie powinna-Nocni Łowcy zabijają demona, który wdłg. Clary jest człowiekiem. Staje, więc ona pomiędzy tajemniczym Jace'em i resztą Nocnych Łowców a "człowiekiem". Jace przekonuje ją, iż ten "człowiek" jest demonem, po czym zabija go. Jest zdziwiony, że zwykła Przyziemna ma Wzrok.
Niedługo później mamę Clary, Jocelyn, atakuje Pożeracz. Okazuje się, że Clarissa jest Nocną Łowczynią, jak jej matka.
Clary musi spróbować poszukać informacji na temat Kielicha Anioła w swoich wspomnieniach. Inaczej Kielich może trafić w niepowołane ręce i wyrządzić szkód...


O matko! Dawno nie przeczytałam tak wciągającej książki fantasy! Cudowna ona jest, więc polecam oczywiście! :)


Przeczytana w ramach wyzwań:

"Czytam Fantastykę"
http://magicznyswiatksiazki.pl/czytam-fantastyke-2014/

"Czytam opasłe tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html

"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

Dosyć długo zabierałam się za tą książkę, gdyż trochę się bałam, iż mnie zawiedzie, ale już wiem, że nie potrzebnie. :)

Clary to zwyczajna dziewczyna, razem z swoim przyjacielem idzie do klubu "Pandemonium", żeby się rozerwać. Zauważa tam coś czego zwykła Przyziemna widzieć nie powinna-Nocni Łowcy zabijają demona, który wdłg. Clary jest człowiekiem. Staje, więc ona...

http://ksiazkigolabia.blogspot.com/2014/02/4-wadca-pierscieni-druzyna-pierscienia.html

http://ksiazkigolabia.blogspot.com/2014/02/4-wadca-pierscieni-druzyna-pierscienia.html

"Krucha jak lód" to pierwsza książka Jodi Picoult, którą przeczytałam. Czas wypożyczyć następną. :P

Willow O'Keefe jest dziewczynką o niezwykłym usposobieniu. Jest mądra, inteligentna, zna miliony faktów, o których nigdy nie słyszałeś. Nie może ona jednak jeździć na łyżwach, czy huśtać się nie huśtawce. Jest bowiem chora na niezwykle rzadką chorobę-Osteogenesis Imperfecta czyli tzw. Wrodzona łamliwość kości. Można sobie wyobrazić jak trudne jest wychowanie dziecka, które może sobie coś złamać zwykłym kichnięciem. Opieka nad takim dzieckiem kosztuje wiele cierpliwości oraz oczywiście pieniędzy. Rodzina O'Keefe ledwie wiąże koniec z końcem, a przecież oprócz kosztownych leków, aparatów ortopedycznych, czy wózków trzeba też wyżywić rodzinę. Jest to trudne zwłaszcza, że pracuje tylko jeden rodzic, jeden musi przecież nieustannie czuwać przy dziecku...

Ta książka jest piękna. Jeszcze nigdy nie czytałam tak wzruszającej historii. Szczerze to spodziewałam się czegoś słabego po tej lekturze, lecz uświadomiłam sobie, jak bardzo się myliłam. Gorąco polecam wszystkim, szczególnie tym większym. Nie zawiedziecie się.


Książka przeczytana w ramach wyzwań:
"Czytam Opasłe Tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html
"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

"Krucha jak lód" to pierwsza książka Jodi Picoult, którą przeczytałam. Czas wypożyczyć następną. :P

Willow O'Keefe jest dziewczynką o niezwykłym usposobieniu. Jest mądra, inteligentna, zna miliony faktów, o których nigdy nie słyszałeś. Nie może ona jednak jeździć na łyżwach, czy huśtać się nie huśtawce. Jest bowiem chora na niezwykle rzadką chorobę-Osteogenesis...

O tak, wreszcie skończyłam całość "Władcy Pierścieni", ostatnie dwie księgi Walki z Sauronem i zniszczenie Pierścienia.
Książka ta jak dwie poprzednie jest podzielona na dwie księgi-w tym przypadku piątą i szóstą.
Namiestnik Gondoru jest załamany śmiercią swojego uwielbianego syna Boromira. Kiedy jego drugi syn, Faramir, zostaje ranny nie wierzy on w jego uzdrowienie i wpada na szaleńczy pomysł. Chce on zginąć jak barbarzyńscy królowie z dawnych czasów. Każe, więc swoim sługom ułożenie stosu, aby tam razem z Faramirem zginąć. Nie pozwala na to Peregrin, giermek namiestnika, który biegnie po Czarodzieja Gandalfa. Ratuje on syna Denethora. Niestety namiestnik ginie rzucając się w płomienie. W tym samym czasie Siły Ciemności napadają na Minas Tirith a Obieżyświat wraz z przyjaciółmi Gimlim i Legolasem wyrusza na Ścieżkę Umarłych, z której nikt jeszcze nigdy nie wrócił... Najważniejsze wydarzenia odgrywają się jednak w Mordorze, niedaleko Góry Przeznaczenia, gdzie Frodo i Sam niszczą Pierścień tym samym niszcząc Nieprzyjaciela.
Po jakimś czasie po pokonaniu Zła ma miejsce koronacja Aragorna na Władcę Gondoru. Niedługo później wychodzi on za mąż za Arwenę Undomiel, która wyrzekła się nieśmiertelności z miłości do niego.
Hobbici postanawiają wrócić do Shire, rodzinnych stron. Zastają tam chaos, wyrządzony przez Dużych Ludzi z Bree. Wzniecają, więc bunt i udaje im się przywrócić kraj do porządku(bardzo żałuję, że nie umieszczono sceny o tym w filmie).

"Powrót Króla" podobała mi się najbardziej ze wszystkich trzech książek, które wcale nie są trylogią! Dowiedziałam się o tym niedawno i myślę, że w takim razie powinnam była ocenić całość razem, ale to nic.
Na końcu znajdują się dodatki, których na razie do końca nie przeczytałam, ale zamierzam. Trochę szkoda, że to już koniec, bo bardzo zżyłam się z bohaterami, ale cóż, wszystko ma swój koniec. Z pewnością niedługo sięgnę po coś Tolkienowskiego np. "Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa", które tak strasznie mnie kuszą.

Książka przeczytana w ramach wyzwań:
"Czytam Fantastykę"
http://magicznyswiatksiazki.pl/lutowa-odslona-wyzwania-czytam-fantastyke-ii/

"Historia z TRUPEM"
http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

O tak, wreszcie skończyłam całość "Władcy Pierścieni", ostatnie dwie księgi Walki z Sauronem i zniszczenie Pierścienia.
Książka ta jak dwie poprzednie jest podzielona na dwie księgi-w tym przypadku piątą i szóstą.
Namiestnik Gondoru jest załamany śmiercią swojego uwielbianego syna Boromira. Kiedy jego drugi syn, Faramir, zostaje ranny nie wierzy on w jego uzdrowienie...

Po prześwietnej "Drużynie Pierścienia", musiałam sięgnąć po kolejną książkę, która jak poprzednia jest podzielona na dwie księgi.
Opowiada ona o dalszych losach Powiernika Pierścienia i jego towarzysza oraz o reszcie Drużyny, której losy w pewien sposób złączone ze sobą dzieją się już oddzielnie, gdyż Drużyna zostaje rozdzielona(jeśli można to tak nazwać). Na początku śledzimy wydarzenia, których bohaterami są elf Legolas, krasnolud Gimli oraz człowiek Aragorn. Jadą oni stepami Rohanu na poszukiwanie dwóch członków drużyny porwanych przez orków- niziołków Meriadoka i Peregrina. Spotykają na swojej drodze Eomera i jego wojsko. Dowiadują się, iż armia Rohańczyków wybiła wszystkich orków, lecz hobbitów nie widziała. Przyjaciele postanawiają jednak to sprawdzić. Rzeczywiście, po niziołkach ani śladu. Co się z nimi stało? Czy przeżyli?

Kolejna księga opowiada o losach Froda i Sama, którzy próbują dotrzeć do Mordoru, aby zniszczyć Pierścień-ciężkie brzemię, które niełatwo jest dźwigać. Nie znają jednak drogi, więc muszą zaufać tajemniczemu Gollumowi, istoty pożądającej Pierścienia. Sam nabiera podejrzeń co do Smeagola. Czy okażą się one słuszne? Czy hobbici ujdą z życiem? Czy przezwyciężą strach i stawią czoła niebezpieczeństwu?

"Dwie Wieże" jest ciekawsza niż poprzednia książka. Zdarzały się momenty z lekka przynudzające(jak chyba w większości książek), lecz bardzo rzadko. Więcej było akcji i cudownych opisów. Podobały mi się szczególnie łąki Ithilen znajdujące się w Gondorze. Jeżeli chodzi o postacie to bardzo ciekawy był powrót Gandalfa, tyle że nie Szarego a Białego. Najważniejsza jednak była ta fantastyczna atmosfera, ktorej nawet nie potrafię opisać.
Zdecydowanie polecam! :)


Książka przeczytana w ramach wyzwań:
"Czytam Fantastykę":
http://magicznyswiatksiazki.pl/lutowa-odslona-wyzwania-czytam-fantastyke-ii/

"Historia z TRUPEM"

http://hugekultura.blogspot.com/2014/01/wyzwanie-historia-z-trupem.html

"Czytam opasłe tomiska"
http://recenzjeami.blogspot.com/2014/02/wyzwanie-czytam-opase-tomiska_4.html?showComment=1392800074597

Po prześwietnej "Drużynie Pierścienia", musiałam sięgnąć po kolejną książkę, która jak poprzednia jest podzielona na dwie księgi.
Opowiada ona o dalszych losach Powiernika Pierścienia i jego towarzysza oraz o reszcie Drużyny, której losy w pewien sposób złączone ze sobą dzieją się już oddzielnie, gdyż Drużyna zostaje rozdzielona(jeśli można to tak nazwać). Na początku...

Dosłownie arcydzieło. Teraz trzeba się wziąć za "Władcę Pierścieni". :)

Dosłownie arcydzieło. Teraz trzeba się wziąć za "Władcę Pierścieni". :)

Chociaż serię "Harry Potter..." przeczytałam już kilka razy to ciągle chce mi się znowu to czytać i za każdym razem odkrywam coś nowego. Po prostu świetna jest! :)

Chociaż serię "Harry Potter..." przeczytałam już kilka razy to ciągle chce mi się znowu to czytać i za każdym razem odkrywam coś nowego. Po prostu świetna jest! :)