Czytałam kilka lat temu. Pomysł fajny, niestety historia nudna i bezbarwna.

Czytałam kilka lat temu. Pomysł fajny, niestety historia nudna i bezbarwna.

Mocna i wzruszająca historia, dająca podstawy do przemyśleń. Moja ocena niestety jest gorsza niż bym chciał ze ze względu na końcówke, ponieważ nie lubię takich decyzji na zakończenie historii.

Mocna i wzruszająca historia, dająca podstawy do przemyśleń. Moja ocena niestety jest gorsza niż bym chciał ze ze względu na końcówke, ponieważ nie lubię takich decyzji na zakończenie historii.

Świetna książka, zakończenie mocno zaskakuje.
Temat sam w sobie bardzo ciężki, ale przedstawiony w genialny sposób. Kiedyś oglądała urywki filmu o tym samym tytule, teraz po skończonej lekturze czas obejrzeć całość.

Świetna książka, zakończenie mocno zaskakuje.
Temat sam w sobie bardzo ciężki, ale przedstawiony w genialny sposób. Kiedyś oglądała urywki filmu o tym samym tytule, teraz po skończonej lekturze czas obejrzeć całość.

Ksiązka skłania do przemyslenia nad wrażliwymi kwestiami jak daleko mozna się posunąc ratując czyjeś zdrowie

Ksiązka skłania do przemyslenia nad wrażliwymi kwestiami jak daleko mozna się posunąc ratując czyjeś zdrowie

,,Bez mojej zgody" to smutna opowieść o nastoletniej Annie która narodziła się by uratować życie swojej ciężko chorej siostry. Głównych bohaterów książki obserwujemy od złożenia pozwu przez Annie przeciw jej rodzinę, by móc samodzielnie decydować o sprawach medycznych związanych z jej ciałem aż do wydania wyroku przez sędziego. Jodi Picoult dobrze ukazała dramatyzm całej sytuacji oraz to jak ciężki jest fakt że zaledwie trzynastoletnie dziewczyna ma na barkach życie siostry. Mimo że książka jest dobrze napisana to kuło mnie w oczy że bez względu na to kto jest narratorem w historii, czy rodzice, czy rodzeństwo, czy sama Annie, to wszyscy zdają się używać dokładnie tego samego języka i gdyby nie ten podział to można by nie zauważyć że narratorów jest więcej niż jeden. ,,Bez mojej zgody" jednak jest dobrą książką, można ją z czystym sumieniem polecić osobą zaznajomionym z tym gatunkiem.

,,Bez mojej zgody" to smutna opowieść o nastoletniej Annie która narodziła się by uratować życie swojej ciężko chorej siostry. Głównych bohaterów książki obserwujemy od złożenia pozwu przez Annie przeciw jej rodzinę, by móc samodzielnie decydować o sprawach medycznych związanych z jej ciałem aż do wydania wyroku przez sędziego. Jodi Picoult dobrze ukazała dramatyzm całej...

Książka którą czyta się zapartym tchem. Chwyta za serce, wywołuje ciarki.

Książka którą czyta się zapartym tchem. Chwyta za serce, wywołuje ciarki.

Historia tej rodziny tak bardzo mnie dotknęła, że na długo o niej nie zapomnę.

Historia tej rodziny tak bardzo mnie dotknęła, że na długo o niej nie zapomnę.

Słyszałam wiele dobrych opinii o tej książce, ale muszę przyznać, że przerosła moje oczekiwania. To naprawdę smutna, ale niesamowicie porywająca historia. Przeczytałam ją już jakiś czas temu, ale nadal o niej myślę. Porusza tak wiele ważnych życiowych kwestii i stawia tak wiele trudnych, ale właściwie podstawowych pytań o życie, że poleciłabym ją każdemu, kto choć raz zastanawiał się, jaki jest jego sens.

Słyszałam wiele dobrych opinii o tej książce, ale muszę przyznać, że przerosła moje oczekiwania. To naprawdę smutna, ale niesamowicie porywająca historia. Przeczytałam ją już jakiś czas temu, ale nadal o niej myślę. Porusza tak wiele ważnych życiowych kwestii i stawia tak wiele trudnych, ale właściwie podstawowych pytań o życie, że poleciłabym ją każdemu, kto choć raz...

Akcja toczy się z perspektywy kilku bohaterów, a narracja jest pierwszoosobowa. Poznajemy ich przemyślenia, rozterki i uczucia. Całe życie rodziny Fitzgeraldów toczy się wokół Kate i jej śmiertelnej choroby. Sara i Brian mają trójkę dzieci, ale tak naprawdę wszystko skupia się na jedynym - chorej córce. I sama nie wiem jak zachowałabym się w obliczu takiej tragedii - sama jestem matką - ale je zachowanie Sary mocno mnie irytowało, momentami nie potrafiłam się wczuć w jej problemy i nie potrafiłam zrozumieć jej motywacji. Mimo wszystko mam bardzo mieszane uczucia po tej lekturze i jeszcze więcej przemyśleń. Książka na pewno skłania do refleksji, zastanowienia się nad życiem, ale również porusza rozterki natury moralnej i etycznej - nie zawsze wybory są słuszne i dobre dla wszystkich.
Zakończenie jest mocne. Bardzo zaskakujące, kompletnie się nie spodziewałam, że tak to wszystko się skończy.
Lektura nie wycisnęła ze mnie morza łez (a i takie recenzje czytałam),ale jest to pozycja warta przeczytania, chociażby dla poszerzenia horyzontów i własnych poglądów.

Akcja toczy się z perspektywy kilku bohaterów, a narracja jest pierwszoosobowa. Poznajemy ich przemyślenia, rozterki i uczucia. Całe życie rodziny Fitzgeraldów toczy się wokół Kate i jej śmiertelnej choroby. Sara i Brian mają trójkę dzieci, ale tak naprawdę wszystko skupia się na jedynym - chorej córce. I sama nie wiem jak zachowałabym się w obliczu takiej tragedii - sama...

Dawno czytałam tę powieść, ale do tej pory pamiętam, jak bardzo mnie wzruszyła. To, co jest w niej najmocniejsze to zakończenie. Było zupełnie nie takie, jakiego się spodziewałam. Oczywiście ekranizacja jest całkowicie spaprana i każdemu polecam przeczytać książkę, zanim obejrzy film.

Dawno czytałam tę powieść, ale do tej pory pamiętam, jak bardzo mnie wzruszyła. To, co jest w niej najmocniejsze to zakończenie. Było zupełnie nie takie, jakiego się spodziewałam. Oczywiście ekranizacja jest całkowicie spaprana i każdemu polecam przeczytać książkę, zanim obejrzy film.