Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poniekąd zachęcona przez książkę „Koniec świata i Hard-boiled Wonderland”, gdy przy przekopywaniu domowej biblioteczki trafiłam na „Zoologię fantastyczną” J.L. Borgesa sięgnęłam po nią bez wahania. I zdecydowanie tego wyboru nie żałuję.

Na niespełna dwustu stronach można znaleźć opisy większości, jeśli nie wszystkich, fantastycznych stworzeń znanych ludzkości. Możemy się bliżej przyjrzeć Czarodziejkom, Elfom, Jednorożcom, Lilith, Mandragorze, Dżinom, Gryfowi, a także czterem rodzajom Smoków. W każdym z opisów odnajdujemy coś na kształt rysu historycznego dotyczący danego stworzenia, a także niejednokrotnie odwołania do literatury i mitologii. Dodatkowym atutem są pojawiające się gdzieniegdzie rysunki.

Dzięki zwięzłym opisom, książkę czyta się dość szybko i przyjemnie. Chociaż z drugiej strony można ją dawkować po kilka stron dziennie.
Polecam każdemu, nie tylko fanom nietypowych zwierząt. „Zoologia…” jest bez wątpienia miłą lekturą na długie jesienno – zimowe wieczory.

Poniekąd zachęcona przez książkę „Koniec świata i Hard-boiled Wonderland”, gdy przy przekopywaniu domowej biblioteczki trafiłam na „Zoologię fantastyczną” J.L. Borgesa sięgnęłam po nią bez wahania. I zdecydowanie tego wyboru nie żałuję.

Na niespełna dwustu stronach można znaleźć opisy większości, jeśli nie wszystkich, fantastycznych stworzeń znanych ludzkości. Możemy się...

Ludzie listy piszą, a właściwie to chyba pisali bo mam coraz większe wrażenie, że sztuka pisania listów coraz bardziej zanika. A tu taka miła niespodzianka.

Tytułowe 188 dni i nocy. 105 listów (o ile nie pomyliłam się w liczeniu). Długa dyskusja pomiędzy dwojgiem znajomych, dobrych znajomych, ośmielę się nawet powiedzieć, że w pewnym sensie przyjaciół. Dyskusja praktycznie jak wiele innych. Raz o rzeczach banalnych, by już za chwilę przejść do tematów ważnych i poważnych. Oczywiście nie da się uniknąć mniejszych lub większych konfliktów, bo przecież każdy ma swoje zdanie.

Książkę czyta się dobrze, ale...
Ale nie w wypadku jak każdy list staje się inspiracją do poszukiwań. I dwie książeczki po około 190 stron każda(a było takie fajne kieszonkowe wydanie jako dodatek do jednej z gazet), które teoretycznie powinny mi zająć kilka wieczorów, ciągnęły się prawie przez 3 miesiące. Bo przecież jest tyle ciekawych książek, których chociaż recenzję chciałoby się przeczytać. Jest tylu filozofów, których chociaż cząstkę myśli, chce się poznać. Tak wiele piosenek/utworów, które chce się przesłuchać, by poczuć ten klimat. Każde kolejne miejsce na świecie, które nagle wydaje się tak bliskie, że wystarczy tylko zrobić jeden spory krok i już się tam znajdziemy. Nawet filmy, które nagle chce się obejrzeć. Te wszystkie teorie naukowe, którym chce się przyjrzeć z bliska. Tyle pytań, na które chce się samemu odpowiedzieć.

Domagalik i Wiśniewski skutecznie wciągają czytelnika w wir swojej dyskusji. Skłaniają do refleksji.

Dużym plusem książki jest fakt, że można ją wziąć z półki, otworzyć na dowolnej stronie i po prostu zacząć czytać.

Osobiście na pewno będę do 188 dni i nocy wracać wielokrotnie.

Ludzie listy piszą, a właściwie to chyba pisali bo mam coraz większe wrażenie, że sztuka pisania listów coraz bardziej zanika. A tu taka miła niespodzianka.

Tytułowe 188 dni i nocy. 105 listów (o ile nie pomyliłam się w liczeniu). Długa dyskusja pomiędzy dwojgiem znajomych, dobrych znajomych, ośmielę się nawet powiedzieć, że w pewnym sensie przyjaciół. Dyskusja praktycznie...