Nicholas J. Karolides

Co uderza już od początku, książka jest sporą porażką wydawniczą (dotyczy to głównie części pierwszej). Mimo, iż całość sygnują nazwiska aż trzech korektorek*, dosłownie roi się w niej od błędów, i to błędów na poziomie liceum: dr. zamiast dr, Snowbol zamiast Snowball, Wiking zamiast Viking (nazwa wydawnictwa),Katharine zamiast Katherine, itp. Pasek u góry strony raz podaje tytuł polski, raz angielski. Niektóre tytuły są przetłumaczone, inne nie. Często w podrozdziałach powtórzone są te same zwroty, czy nawet zdania. Nie wiem, czy wynika to z niedopatrzenia autorów, czy też po prostu liczą oni iż coś powtórzone kilka razy mocniej wryje się w mózg czytelnika? :P Jeśli chodzi o treść, drażni chorobliwy amerykocentryzm. Dotyczy to zwłaszcza części pierwszej, gdzie w zasadzie 80 procent pozycji to publikacje z USA (niekoniecznie dzieła literatury, jak powiada nam podtytuł, ale np. dokumentów państwowych czy podręczników). W dodatku z kart książki przebijają poglądy polityczne autorów które wpływają na interpretację książek i manipulację pewnymi motywami. Przykładowo - pan Karolides chyba czytał zupełnie inną "Chatę wuja Toma" niż ja a to, co wypisywane jest o "Manifeście Komunistycznym" woła o pomstę do nieba :p. Drażni też bardzo pokazanie sprawy maccarthyzmu - przefałszowania wywołują zgrzytanie zębów a nierównowaga w prezentowaniu pewnych zjawisk bardzo denerwuje. Nie bronię autorom posiadania własnego zdania, ale doprawdy, pisząc ksiązkę bądź co bądź popularnonaukową - powinni sobie odpuścić politykowanie, a wstępy (zwłaszcza ten autorstwa pani Bald) jest po prostu górnolotnym przemówieniem programowym. Zaletą jest na pewno to, że poznałam sporo tytułów, o których nie miałam pojęcia, ponieważ pozostawały głównie w kręgu kultury amerykańskiej. Zaskakuje mnie postrzeganie w USA pewnych kwestii. Mimo, iż wyrastamy z tego samego kręgu kulturowego, naprawdę zadziwiają pewne reakcje Amerykanów. Pewne rzeczy, które u nas są ignorowane, tam wywołują ogromny skandal - i odwrotnie. Zadziwiło mnie np. zamieszanie wobec "Buszującego w zbożu". Czytałam tę ksiązkę jeszcze w podstawówce i nie znalazłam nic skandalizującego. Dokładne strzeszczenia są po prostu spojlerami i niestety mogą zepsuć lekturę osobom chcącym się zaznajomić z opisywanymi kiążkami. Autorka dwóch ostatnich części ukazuje, jak szkodliwe jest wyrywanie pikantnych fragmentów z kontekstu, by coś udowodnić (np. przed sądem),ale sama robi to samo (w jakim celu? nie wiem). Często autorzy nie podają informacji o polskim wydaniu - publikacja jest z 2004 roku i sporo dzieł zostało przetłumaczonych w przeciągu tej dekady, więc warto zaopatrzyć się w google, jeżeli kogoś zainteresuje któryś z "zakazanych" tytułów. __________ *mesdames Anna Sidorek, Bożenna Burzyńska, Zofia Firek - shame, shame, shame!