Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja córeczka - mruknął. - Zaledwie osiemnastolatka, a już została oskarżona o popełnienie morderstwa, pomagała kryminalistom i ma na koncie więcej ofiar niż większość strażników przez całe życie. - Urwał. - Nie mógłbym być bardziej dumny.

Moja córeczka - mruknął. - Zaledwie osiemnastolatka, a już została oskarżona o popełnienie morderstwa, pomagała kryminalistom i ma na koncie...

- Do diabła! Co ci się stało? - spytał, przyglądając się śladom po oparzeniach na jego ciele. - Drobne nieporozumienie między mną i czarownikiem. - Jakie nieporozumienie? - Uważał, że powinienem być martwy, a ja się z nim nie zgodziłem.

- Do diabła! Co ci się stało? - spytał, przyglądając się śladom po oparzeniach na jego ciele. - Drobne nieporozumienie między mną i czarowni...

Na dodatek przejawiał tę samą denerwującą cechę, którą miał każdy czarny charakter w hollywoodzkich filmach. Zamiast przejść do rzeczy i zastrzelić głównego bohatera, musiał mówić tak długo o swoich planach, aż ktoś go zdąży obezwładnić. On po prostu nie potrafił się streszczać

Na dodatek przejawiał tę samą denerwującą cechę, którą miał każdy czarny charakter w hollywoodzkich filmach. Zamiast przejść do rzeczy i zas...

Czasem wyjściem z przepaści nie jest wspinanie się na górę

Czasem wyjściem z przepaści nie jest wspinanie się na górę

Znów się pojawia Tjaden. Ciągle jeszcze jest poruszony i natychmiast miesza się do rozmowy, dopytując się, jakże też właściwie wybucha wojna. -Zazwyczaj tak, iż jeden kraj ciężko obraża inny - odpowiada Albert z niejaką wyższością. Lecz Tjaden mówi z głupia frant: - Kraj? Tego nie pojmuję. Jakaś góra w Niemczech nie może przecie obrazić góry we Francji. Albo jaka rzeka, las lub pole żyta. - Czy jesteś tuman, czy tylko udajesz?- ze złością powiada Kropp. -Nie to mam przecież na myśli. Jeden naród obraża drugi. - Po cóż więc jestem tutaj?- odpowiada Tjaden.- Ja nie czuję się obrażony.

Znów się pojawia Tjaden. Ciągle jeszcze jest poruszony i natychmiast miesza się do rozmowy, dopytując się, jakże też właściwie wybucha wojna...

-A niech ich w łajnie maczają! - rzucił elokwentnie hrabia.

-A niech ich w łajnie maczają! - rzucił elokwentnie hrabia.

- Więc chcesz, żebym wytropiła nadnaturalnie szybkiego snajpera, który może rozpłynąć się w powietrzu, odzyskała wasze mapy i na dodatek zrobiła to w taki sposób, by nikt się nie dowiedział, co i dlaczego robię? - Dokładnie - stwierdził z rozbrajającym uśmiechem Derek. Westchnęłam. - Załatwmy robotę papierkową.

- Więc chcesz, żebym wytropiła nadnaturalnie szybkiego snajpera, który może rozpłynąć się w powietrzu, odzyskała wasze mapy i na dodatek zro...

- Jak się nazywasz? - zapytałem. - Potężny Raaaarrrrrrgghh! - oznajmiło stworzenie. - Wolałbym coś krótszego i mniej gardłowego. Troll wzruszył ramionami. - Jeremy - odparł z zażenowaniem w głosie. - Jeremy? - Zniosłem już tyle pierdolonych zniewag, pryszczata gębo, że niech ci się nie zdaje, że wkurzysz mnie imieniem Jeremy. - Troll Jeremy - powtórzyłem raz jeszcze, by się upewnić, czy dobrze go zrozumiałem. - Potężny Raaaarrrgghh! - dodał dla równowagi. - Kiedy się stąd wydostanę, wyssę ci gałki oczne! - Dlaczego? - Dlatego, że jestem trollem, do chuja!

- Jak się nazywasz? - zapytałem. - Potężny Raaaarrrrrrgghh! - oznajmiło stworzenie. - Wolałbym coś krótszego i mniej gardłowego. Troll wzrus...

-Chyba mamy problem, Vito. -Ja mam od rana same problemy, Jen. Co gnębi ciebie? -Brak pączków. Co ty za fuszerkę odstawiasz? To ma być odprawa? -No właśnie, Vito -dodała Liz. -Jak można zacząć odprawę bez pączków? -Ty nigdy nie przyniosłać nic do żarci- wytknął Vito Liz, która uśmiechała się szeroko. -No tak, ale ty przyniosłeś pierwszego dnia. Podstawowa zasada przywództwa: nigdy nie stwarzaj precedesu, którego nie masz zamiaru uczynić regułą. Vito popatrzył na zebranych: -Czy ktoś jeszcze zgłasza jakieś irytujące wnioski?

-Chyba mamy problem, Vito. -Ja mam od rana same problemy, Jen. Co gnębi ciebie? -Brak pączków. Co ty za fuszerkę odstawiasz? To ma być odpra...