Ja, anielica

Diabeł aniołem? Okazuje się że się da. Będzie jak zwykle nieco pechowo ale na pewno bardzo przygodowo. Nie da się nudzić z Panną Wiktorą

Diabeł aniołem? Okazuje się że się da. Będzie jak zwykle nieco pechowo ale na pewno bardzo przygodowo. Nie da się nudzić z Panną Wiktorą

Pokaż mimo to

Te książki sprawiły, że pokochałam tą autorkę. Zaskakująca i śmieszna powieść :)

Te książki sprawiły, że pokochałam tą autorkę. Zaskakująca i śmieszna powieść :)

Pokaż mimo to

Drugi tom jest zdecydowanie słabszy od pierwszego.

Mimo to zamierzam przeczytać trzeci, bo jakoś tak już trochę zżyłam się z bohaterami i chcę wiedzieć, jak to się wszystko skończy. Zwłaszcza, że w tym roku ma wyjść po latach tom czwarty.

Drugi tom jest zdecydowanie słabszy od pierwszego.

Mimo to zamierzam przeczytać trzeci, bo jakoś tak już trochę zżyłam się z bohaterami i chcę wiedzieć, jak to się wszystko skończy. Zwłaszcza, że w tym roku ma wyjść po latach tom czwarty.

Pokaż mimo to

Rozrywka na całego ;-)
Niby bajeczka dla młodzieży, a jednak bardzo ciekawa i wciągająca. Choć nie brak w niej niedociągnięć, to jednak nie psują one całości. Myślę tu o mocy, którą odkryła w sobie Wiktoria na początku pierwszej części cyklu, a mianowicie o tym jak jej telefon zmaterializował się w jej ręce, gdy tylko o nim pomyślała. Tak samo mogła postąpić z rzeczami, których poszukiwała dla anioła Moroniego. Podejrzewam jednak, że autorka wymyśliłaby na to wyjaśnienie, że np. ta moc dotyczy tylko rzeczy należących do śmiertelników, albo jeszcze coś innego, bo wyobraźnię ma nieograniczoną. Chapeau bas!
Setnie się ubawiłam czytając drugi tom i nie czekając zabieram się za trzeci.

Rozrywka na całego ;-)
Niby bajeczka dla młodzieży, a jednak bardzo ciekawa i wciągająca. Choć nie brak w niej niedociągnięć, to jednak nie psują one całości. Myślę tu o mocy, którą odkryła w sobie Wiktoria na początku pierwszej części cyklu, a mianowicie o tym jak jej telefon zmaterializował się w jej ręce, gdy tylko o nim pomyślała. Tak samo mogła postąpić z rzeczami,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga część cyklu o Wiktorii Biankowskiej, opowiada o tym jak trafiła do nieba. Książka napisana z humorem jak część pierwsza, jednak mniej wciągająca. Bohaterowie pojawiający się w tej części są mniej interesujący niż w poprzedniej części. Posumowujac książka mi się podobała, ale mnie nie zachwyciła tak jak "Ja, diablica"

Druga część cyklu o Wiktorii Biankowskiej, opowiada o tym jak trafiła do nieba. Książka napisana z humorem jak część pierwsza, jednak mniej wciągająca. Bohaterowie pojawiający się w tej części są mniej interesujący niż w poprzedniej części. Posumowujac książka mi się podobała, ale mnie nie zachwyciła tak jak "Ja, diablica"

Pokaż mimo to

Czy Wiktoria jest w stanie uszczęśliwić diabła? I czy upadły anioł szczerze chce wyrwać się z piekła, by znów móc latać w chmurach? W życiu Wiktorii Beleth znów sporo namiesza. Przystojny diabeł nie jest w stanie zapomnieć o tej dziewczynie. Jednak czy można ufać diabłu? I czy diabeł Azazel zrealizuje swój plan rządzenia światem? Dokąd prowadzi pycha, próżność, zaślepienie i chęć władzy?
Druga część jest równie fantastyczna. ♡ pełna humoru sprawi, że wasze policzki będą obolałe od ciągłego usmiechania się. ♡
Najlepsze jest to, że poziom został utrzymany i daję kolejne 10/10 ♡ no juz! Wyjdzcie z piekła i ruszajcie na podbój nieba.

Instagram z_ksiazka_na_sercu

Czy Wiktoria jest w stanie uszczęśliwić diabła? I czy upadły anioł szczerze chce wyrwać się z piekła, by znów móc latać w chmurach? W życiu Wiktorii Beleth znów sporo namiesza. Przystojny diabeł nie jest w stanie zapomnieć o tej dziewczynie. Jednak czy można ufać diabłu? I czy diabeł Azazel zrealizuje swój plan rządzenia światem? Dokąd prowadzi pycha, próżność, zaślepienie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ależ tę serię się przyjemnie czyta, za szybko zbiżam się do końca!

Ależ tę serię się przyjemnie czyta, za szybko zbiżam się do końca!

Pokaż mimo to

Z humorem wciągająca poprostu musisz to przeczytać

Z humorem wciągająca poprostu musisz to przeczytać

Pokaż mimo to

tak tak tak

tak tak tak

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu "Diablicy", do której żywiłam dość mieszane uczucia, postanowiłam, że dam tej serii jeszcze jedną szansę. I tak za jednym zamachem znalazła się w całości na mojej półce, więc skoro już jest, to czemu nie? Poza tym, Katarzyna Berenika Miszczuk nadal pozostaje jedną z moich ulubionych autorek...

Niestety próba podarowania jeszcze jednej szansy serii diabelsko-anielskiej była moim błędem. Jak w pierwszej części książkę tę zdołały chociaż w niewielkim stopniu uratować kreacje postaci, tak w tej miałam ochotę wszystkich ich udusić gołymi rękami. Wiktoria nie potrafiła się zdecydować do samego końca, czy kocha, czy nie kocha swojego śmiertelnego chłopaka, Beleth nadal zachowywał się jak chłopiec z gimnazjum, a nie przedwieczny poplecznik Szatana, natomiast Azazel namieszał tak bardzo, że w końcu zniknął z wątku głównego. Nie wspominając już o Piotrusiu, który nagle, tak samo jak Wiktoria, staje się wszechpotężny. Pojawiły się na dodatek kolejne postaci, które rozpoczęły swoje niecne knowania - myślę głównie o aniele Moronim, postaci tak w całości sztucznej, że zniechęciła mnie do siebie absolutnie każdym fragmentem swojego "ja". Moroni był absolutnie dwuwymiarowy, czarno-biały i denerwujący, z resztą nie tylko on, ale wymienianie wszystkich trochę by zajęło.

Ponadto fabuła, pojawiające się w niej wątki i pojedyncze incydenty były po prostu... infantylne. Mogłam znieść wszystko, pogodzić się z każdą dziwną sytuacją dziejącą się w tej książce, ale scena, w której !!!SPOILER!!! bohaterowie podchodzą do papieża i jak gdyby nigdy nic proszą go o przekazanie pierścienia, bo ważą się losy Nieba i Piekła, na co ten kiwa głową i spełnia prośbę bez żadnego wahania, była dla mnie ogromną przesadą i ostatecznym dopełnieniem dziecinady dziejącej się w tej książce.

Nie cierpię też, gdy autor łamie zasady, które sam nadaje swojemu uniwersum. Wiktoria podobno jest wszechmocna, silniejsza nawet od samego Lucyfera - dlaczego zatem ciągle pakuje się w kłopoty, ma problemy z wydostaniem się z najprostszej sytuacji i nie wykorzystuje tego, że może machnąć ręką i mieć wszystko, czego tylko chce? Autorka w kontekście mocy nadanych bohaterom nie jest absolutnie konsekwentna, co jest niestety kolejnym potężnym minusem tej serii.

Przykro mi pisać tak niepochlebną opinię o dziele pisarki, którą tak bardzo cenię. Mimo wszystko wszystkie powieści pani Miszczuk, które czytałam do tej pory, włącznie nawet z dwutomową serią "Wilk", którą napisała w wieku 15 lat, miały w sobie coś wartego uwagi. Ba, większość z nich znajduje się na mojej liście ulubionych książek. Niestety tego samego o serii diabelsko-anielskiej powiedzieć nie mogę - znudziła mnie i zażenowała, co nadal jest dla mnie niemałym zaskoczeniem. Na "Anielicy" kończę swoją przygodę z tą serią i niestety trzeciej szansy na pewno jej nie dam, choć bardzo chciałam przeczytać ją do końca.

Po przeczytaniu "Diablicy", do której żywiłam dość mieszane uczucia, postanowiłam, że dam tej serii jeszcze jedną szansę. I tak za jednym zamachem znalazła się w całości na mojej półce, więc skoro już jest, to czemu nie? Poza tym, Katarzyna Berenika Miszczuk nadal pozostaje jedną z moich ulubionych autorek...

Niestety próba podarowania jeszcze jednej szansy serii...

więcej

mniej

Pokaż mimo to