Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podchodziłam do tej lektury bardzo sceptycznie. No może nie bardzo. W końcu Booker, ale sceptycznie. Bałam się, że będzie bardziej modna, niż rzeczywiście wielka. I pomyliłam się. Z każdym rozdziałem historie nabierają nowego znaczenia, nowej głębi. To zasługa fenomenalnej konstrukcji i przemyślalych opowieści. Super

Podchodziłam do tej lektury bardzo sceptycznie. No może nie bardzo. W końcu Booker, ale sceptycznie. Bałam się, że będzie bardziej modna, niż rzeczywiście wielka. I pomyliłam się. Z każdym rozdziałem historie nabierają nowego znaczenia, nowej głębi. To zasługa fenomenalnej konstrukcji i przemyślalych opowieści. Super

Ocenianie książek tego typu, jest chyba niemożliwe dla człowieka takiego, jak ja. Czytając ją ma się wrażenie oglądania filmów Ozu. I nie wie się, czy coś jest symbolem, czy to realizm. Na pewno książka jest zagadką dla europejskiego umysłu i kiedyś do niej wrócę.

Ocenianie książek tego typu, jest chyba niemożliwe dla człowieka takiego, jak ja. Czytając ją ma się wrażenie oglądania filmów Ozu. I nie wie się, czy coś jest symbolem, czy to realizm. Na pewno książka jest zagadką dla europejskiego umysłu i kiedyś do niej wrócę.

Ta książka ma swój dziwny urok, ale nie odkrywa żadnych nowych lądów. Nie jest tez wybitna. Ale miło ją się czyta i jest ciekawym sposobem na spędzenie wilnego wieczoru.

Ta książka ma swój dziwny urok, ale nie odkrywa żadnych nowych lądów. Nie jest tez wybitna. Ale miło ją się czyta i jest ciekawym sposobem na spędzenie wilnego wieczoru.

W pewnym momencie książka staje się nużąca, bo jest powtarzalna. Ale jeśli ktoś lubi teksańskie klimaty, na pewno znajdzie w niej wiele interesujących smaczków i "stanów umysłu"

W pewnym momencie książka staje się nużąca, bo jest powtarzalna. Ale jeśli ktoś lubi teksańskie klimaty, na pewno znajdzie w niej wiele interesujących smaczków i "stanów umysłu"

Bardzo poruszająca. Rzadko odpowiada mi taka notatkowa forma książek, ale tutaj sprawdziła się doskonale. Forma idealnie dostosowała się do treści.

Bardzo poruszająca. Rzadko odpowiada mi taka notatkowa forma książek, ale tutaj sprawdziła się doskonale. Forma idealnie dostosowała się do treści.

Ta książka, jak i inne pozycje Bregmana, powinna być w kanonie lektur. Otwiera na owe myślenie.

Ta książka, jak i inne pozycje Bregmana, powinna być w kanonie lektur. Otwiera na owe myślenie.

Świetnie napisana, czyta się doskonale. Takiej książki w polskiej literaturze od dawna brakowało.

Świetnie napisana, czyta się doskonale. Takiej książki w polskiej literaturze od dawna brakowało.

Z pewnością książka warta przeczytania. Smutna, ale podaje fakty i może pomóc nawet tym, którzy wciąż nie widzą problemu dyskryminacji kobiet.

Z pewnością książka warta przeczytania. Smutna, ale podaje fakty i może pomóc nawet tym, którzy wciąż nie widzą problemu dyskryminacji kobiet.

Fenomelna biografia. Ciekawa, bez zbędnych szczegółów o wczesnym dzieciństwie itp. Wciągająca niczym powieść.

Fenomelna biografia. Ciekawa, bez zbędnych szczegółów o wczesnym dzieciństwie itp. Wciągająca niczym powieść.

Wspaniała książka. Napisana językiem godnym najlepszych klasycznych powieściopisarzy (nie przesadzam, takie odniosłam wrażenie). Bardzo wciągająca, mieszająca uczuciami czytelnika, bardzo efektownie przedstawiająca tamten świat.

Wspaniała książka. Napisana językiem godnym najlepszych klasycznych powieściopisarzy (nie przesadzam, takie odniosłam wrażenie). Bardzo wciągająca, mieszająca uczuciami czytelnika, bardzo efektownie przedstawiająca tamten świat.

Bardzo trudno byłoby mi przebrnąć przez całą książkę. Po kilku rozdziałach znudził mnie ten, dość prostu kryminał. Ale jest to kultowa polska literatura i na pewno trzeba ją znać.

Bardzo trudno byłoby mi przebrnąć przez całą książkę. Po kilku rozdziałach znudził mnie ten, dość prostu kryminał. Ale jest to kultowa polska literatura i na pewno trzeba ją znać.

Wspaniała powieść w starym stylu. Bogata, ciekawa, pouczająca.

Wspaniała powieść w starym stylu. Bogata, ciekawa, pouczająca.

Po prostu arcydzieło. Myśliwskiego wstyd nie znać. Jego książki są o wszystkim.

Po prostu arcydzieło. Myśliwskiego wstyd nie znać. Jego książki są o wszystkim.

Przeczytałam jednym tchem. Napisana pięknym językiem typowym dla amerykańskich powieści. Prosta, a jednocześnie głęboka.

Przeczytałam jednym tchem. Napisana pięknym językiem typowym dla amerykańskich powieści. Prosta, a jednocześnie głęboka.

Tak jak przypuszczałam, książka miała wiele genialnych momentów i czytałam ją z przyjemnością. Jednak, kilka fragmentów było nieco nużących.
Niestety, nie mogę powiedzieć, żebym wyniosła z niej wiele, ale z pewnością była ciekawym czytelniczym doświadczeniem.

Tak jak przypuszczałam, książka miała wiele genialnych momentów i czytałam ją z przyjemnością. Jednak, kilka fragmentów było nieco nużących.
Niestety, nie mogę powiedzieć, żebym wyniosła z niej wiele, ale z pewnością była ciekawym czytelniczym doświadczeniem.

Zacznę od tego, że słuchałam audiobook i z pewnością wpłynęło to na moją opinię, bo był doskonale zrealizowany. A opinia jest jak najbardziej pozytywna.
O ile Masłowska nie zawsze mi pasowała, a jej język drażnił mnie, bo wysłuchuję tych "mądrośći" zbyt często w komunikacji miejskiej, to jednak nie tym razem.
Coś mnie w "Innych ludziach" oczarowało. Bardzo prawodpodobne, że trafiłam w odpowiedni dzień na wysłuchanie tej dwugodzinnej historii.

Zacznę od tego, że słuchałam audiobook i z pewnością wpłynęło to na moją opinię, bo był doskonale zrealizowany. A opinia jest jak najbardziej pozytywna.
O ile Masłowska nie zawsze mi pasowała, a jej język drażnił mnie, bo wysłuchuję tych "mądrośći" zbyt często w komunikacji miejskiej, to jednak nie tym razem.
Coś mnie w "Innych ludziach" oczarowało. Bardzo prawodpodobne,...

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony zamysł samej opowieści jest frapujący. Wątek wszechotaczającej śmierci, wątek podróży. To na pewno mocne strony tej książki. Niestety, język jest dość banalny. Nie chcę nawet poiedzieć, że jest to lektura popularna (choć pewnie jest), ale zwyczajnie zdania mi nie podchodzą (tak wiem, że to wątpliwy argument). Z jednej strony mamy tu do czynienia z językiem potocznym, ale wciąż mocno wystudiowanym, zakrawającym o fałsz.
Z pewnością autorowi świetnie wychodzącą fragmenty sensacyjne, pełne akcji. W takich przypadkach, zdania nabierają mocy i życia. Jednak cała opowieść jest dość nużąca i zbyt mało odkrywcza.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony zamysł samej opowieści jest frapujący. Wątek wszechotaczającej śmierci, wątek podróży. To na pewno mocne strony tej książki. Niestety, język jest dość banalny. Nie chcę nawet poiedzieć, że jest to lektura popularna (choć pewnie jest), ale zwyczajnie zdania mi nie podchodzą (tak wiem, że to wątpliwy argument). Z jednej strony mamy tu do...

Ostatnio czytałam w liceum. Bagatela, 15 lat temu.

Wspaniale wrócić do takiej lektury. Wiadomo, klasyk. Księga. Doskonała.

Ostatnio czytałam w liceum. Bagatela, 15 lat temu.

Wspaniale wrócić do takiej lektury. Wiadomo, klasyk. Księga. Doskonała.

Wahałam się pomiędzy oceną dobra, a bardzo dobra.
Z jednej strony, bardzo przyjemnie czytało się opowieść o odrzuconej wiedźmie (tak, kiedy już to napisałam, wiem jak to brzmi [sic!]). Jednak zawsze podchodzę do lektury przychodzącej zbyt lekko z pewną dozą ostrożności. Wychodzę z założenia, że jeśli książka nie nastręcza żadnych trudności, jeśli można ją czytać przez cały wieczór, to coś jest nie tak. Jest niczym kiepski serial na TVP2. Nie stanowi wyzwania. Ale "Kirke" nie można odmówić wdzięku i talentów relaksacyjnych. Szczęśliwie wpisuje się ona również w mój lekko feiminizujący pogląd na świat, co ułatwiło mi ocenienie jej na ocenę bardzo dobrą :)

Wahałam się pomiędzy oceną dobra, a bardzo dobra.
Z jednej strony, bardzo przyjemnie czytało się opowieść o odrzuconej wiedźmie (tak, kiedy już to napisałam, wiem jak to brzmi [sic!]). Jednak zawsze podchodzę do lektury przychodzącej zbyt lekko z pewną dozą ostrożności. Wychodzę z założenia, że jeśli książka nie nastręcza żadnych trudności, jeśli można ją czytać przez...

Mniej więcej od połowy książki zastanawiałam się, z jakieg powodu jest ona tak rozbudowana. Wszystkie przedtawione historie powtarzają się. Pomimo że autorka stara się nadać każdej z bohaterek rysy indywidualne, jest to niemal niemożliwe, biorać pod uwagę identyczność zdarzeń. Materiał zapewne ciekawy, ale na coś zdecydowanie krótszego.

Mniej więcej od połowy książki zastanawiałam się, z jakieg powodu jest ona tak rozbudowana. Wszystkie przedtawione historie powtarzają się. Pomimo że autorka stara się nadać każdej z bohaterek rysy indywidualne, jest to niemal niemożliwe, biorać pod uwagę identyczność zdarzeń. Materiał zapewne ciekawy, ale na coś zdecydowanie krótszego.