Kirke

Książka dała mi to, czego szukałam- odkrywanie samej siebie plus motywy mitologiczne. Nie każdy ją polubi być może że względu że akcja się przedłuża bądź opisy są zbyt długie lub niejasne. Ja na pewno przeczytam ją kilkukrotnie, ponieważ jest dla mnie w pewnym sensie otuchą i motywacją w chwilach, kiedy należy polegać tylko na sobie.

Książka dała mi to, czego szukałam- odkrywanie samej siebie plus motywy mitologiczne. Nie każdy ją polubi być może że względu że akcja się przedłuża bądź opisy są zbyt długie lub niejasne. Ja na pewno przeczytam ją kilkukrotnie, ponieważ jest dla mnie w pewnym sensie otuchą i motywacją w chwilach, kiedy należy polegać tylko na sobie.

Pokaż mimo to

Dałam się oczarować po prostu 😊

Dałam się oczarować po prostu 😊

Pokaż mimo to

Bardzo pozytywne zaskoczenie. Szczególnym atutem jest pomysł przedstawienia znanych i lubianych mitów oczami pobocznej, stosunkowo mało znanej bohaterki "Odysei". Myślę, że w jej punkcie widzenia świetnie odnajdą się osoby wykluczone, odmienne i niedoceniane. Pozycja obowiązkowa również dla miłośników mitologii i klasycznego archetypu wiedźmy.

Bardzo pozytywne zaskoczenie. Szczególnym atutem jest pomysł przedstawienia znanych i lubianych mitów oczami pobocznej, stosunkowo mało znanej bohaterki "Odysei". Myślę, że w jej punkcie widzenia świetnie odnajdą się osoby wykluczone, odmienne i niedoceniane. Pozycja obowiązkowa również dla miłośników mitologii i klasycznego archetypu wiedźmy.

Pokaż mimo to

Dobra i lekka, ale nie zachwyciła mnie. Miło było sobie przypomnieć niektóre mity greckie.

Dobra i lekka, ale nie zachwyciła mnie. Miło było sobie przypomnieć niektóre mity greckie.

Pokaż mimo to

Sam pomysł na przedstawienie postaci z mitologii na początku mi się podobał. Ale im dalej czytałam, tym bardziej postać samej Kirke mnie denerwowała i czasem nudziła. Chyba spodziewałam się czegoś innego, ale to może we mnie był problem, że wiedzę z mitologii miałam dość ubogą. 🤣

Sam pomysł na przedstawienie postaci z mitologii na początku mi się podobał. Ale im dalej czytałam, tym bardziej postać samej Kirke mnie denerwowała i czasem nudziła. Chyba spodziewałam się czegoś innego, ale to może we mnie był problem, że wiedzę z mitologii miałam dość ubogą. 🤣

Pokaż mimo to

Tak bardzo mi żal, że muszę się rozstać z Kirke. Przyznaję, że nigdy nie przepadałam za mitologią i do tej książki podeszłam z dużą rezerwą. I cóż za pozytywne rozczarowanie. Dostałam to, czego od książek oczekuję - spotkanie z ciekawym bohaterem i chęć do zgłębienia wiedzy o mitologii. Polubiłam Kirke, kobietę samotną, walczącą z przeciwnościami losu, zdeterminowaną, szukającą miłości i akceptacji. Weryfikowałam każdy mit, każdego bohatera - mój komputer się grzał od poszukiwań. Urzekł mnie styl, subtelny, wręcz poetycki. No i zakończenie... dokładnie takie, jakiego oczekiwałam. Różne rzeczy determinują nasze wybory, także te literackie - jestem kobietą i jestem matką, i jestem zachwycona. Kirke będzie od tej książki jedną z moich ulubionych bohaterek, obok np. Dolores Claiborne.

Tak bardzo mi żal, że muszę się rozstać z Kirke. Przyznaję, że nigdy nie przepadałam za mitologią i do tej książki podeszłam z dużą rezerwą. I cóż za pozytywne rozczarowanie. Dostałam to, czego od książek oczekuję - spotkanie z ciekawym bohaterem i chęć do zgłębienia wiedzy o mitologii. Polubiłam Kirke, kobietę samotną, walczącą z przeciwnościami losu, zdeterminowaną,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przepiękna opowieść o nimfie Kirke, córce Heliosa. Mimo że fabuła jest przewidywalna, bo oparta na greckich mitach, to powieść wciąga i nie pozwala się oderwać. Historie Minotaura, Medei, Jazona, Dedala, Odyseusza zyskują nowy wymiar. A poza tym uwagę zwraca piękny język, niezwykle sugestywny. Powieść poleciłabym wszystkim miłośnikom i miłośniczkom mitologii greckiej, a także tym, którzy za mitami nie przepadają. Dzięki takim powieściom można je pokochać.

Przepiękna opowieść o nimfie Kirke, córce Heliosa. Mimo że fabuła jest przewidywalna, bo oparta na greckich mitach, to powieść wciąga i nie pozwala się oderwać. Historie Minotaura, Medei, Jazona, Dedala, Odyseusza zyskują nowy wymiar. A poza tym uwagę zwraca piękny język, niezwykle sugestywny. Powieść poleciłabym wszystkim miłośnikom i miłośniczkom mitologii greckiej, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Może być. Po prostu. Nie odrzuciła mnie, ale też nie zachwyciła. Przeczytałam, jednakże na pewno po nią drugi raz nie sięgnę, to książka z zakresu "jest, bo jest". Absolutnie jej nie ujmuję, ani też jej nie wznoszę na wyżyny, jest dla mnie neutralna w swojej prostocie.
Język prosty, łatwy w odbiorze, szybko zmieniające się wątki, nierozwleczone w czasie jak to bywa wśród innych autorów. Historia -zupełnie inne spojrzenie na mitologię po lekturze tej książki, na pewno ciekawie ukazujące bogów i tytanów.

Może być. Po prostu. Nie odrzuciła mnie, ale też nie zachwyciła. Przeczytałam, jednakże na pewno po nią drugi raz nie sięgnę, to książka z zakresu "jest, bo jest". Absolutnie jej nie ujmuję, ani też jej nie wznoszę na wyżyny, jest dla mnie neutralna w swojej prostocie.
Język prosty, łatwy w odbiorze, szybko zmieniające się wątki, nierozwleczone w czasie jak to bywa wśród...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Samotność bogów


Nie mam pojęcia, dlaczego moja podświadomość podpowiadała mi, że powieść Madeline Miller jest dedykowana nastolatkom. Najprawdopodobniej przyczyniły się do tego media społecznościowe, które w okolicach premiery zostały zalane okładką "Kirke". Do lektury podeszłam może nie tyle uprzedzona, co raczej bez ogromnych oczekiwań. Nie tylko nie czułam się odpowiednim targetem, ale też nie do końca wierzyłam, że z reinterpretacji mitologii da się stworzyć powieść, która przypadnie mi do gustu. Nie będę Was trzymać w niepewności – pomyliłam się na wszystkich możliwych polach.

Przede wszystkim "Kirke", wbrew moim oczekiwaniom, nie jest powieścią młodzieżową (chociaż starsza młodzież jak najbardziej może po nią sięgnąć). Historia opowiedziana przez Miller jest na tyle uniwersalna, że przeczytać może ją właściwie każdy. A najlepiej każdy, kogo fascynuje mitologia. Stworzenie nowego dzieła na bazie historii, które są powszechnie znane, to bardzo ryzykowne zadanie. Naprawdę potrzeba talentu i ciekawego pomysłu, żeby przedstawić ją w sposób interesujący. "Kirke" wciągnęła mnie od pierwszych stron. Obsadzenie w roli głównej bohaterki postaci, która w mitologii greckiej odgrywa rolę drugoplanową, było znakomitym posunięciem. Na dodatek jest kimś zawieszonym pomiędzy boskością a życiem śmiertelnika. Cała powieść składa się z narracji tytułowej bohaterki, która płynnie przechodzi od jednego znanego mitu do następnego.

Powieść Madeline Miller była dla mnie świeżą i orzeźwiającą lekturą. Przyjemnie się ją czytało i chętnie do niej wracało. To naprawdę dobra alternatywa dla powieści obyczajowych, w których trudno znaleźć jeszcze coś oryginalnego.  Specyficzna tematyka sprawia, że powieści wiele można wybaczyć (na przykład tematy, które wydają się ograne – nieudane związki, samotność), a przy okazji przypomnieć sobie, jak dziwne (a nawet kuriozalne) były wierzenia starożytnych Greków. Z powieścią Miller spędziłam kilka bardzo udanych godzin i na pewno nie jest to moje ostatnie spotkanie z tą autorką.

Samotność bogów


Nie mam pojęcia, dlaczego moja podświadomość podpowiadała mi, że powieść Madeline Miller jest dedykowana nastolatkom. Najprawdopodobniej przyczyniły się do tego media społecznościowe, które w okolicach premiery zostały zalane okładką "Kirke". Do lektury podeszłam może nie tyle uprzedzona, co raczej bez ogromnych oczekiwań. Nie tylko nie czułam się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Postmoderna? dzieło afektowanej gimnazjalistki?
Nie lubię fantastyki, ale ta powieść jest dobra, aczkolwiek nieco irytująca co do frazy, języka, opisu. Podziwiam u autorki znajomość mitologii.

Postmoderna? dzieło afektowanej gimnazjalistki?
Nie lubię fantastyki, ale ta powieść jest dobra, aczkolwiek nieco irytująca co do frazy, języka, opisu. Podziwiam u autorki znajomość mitologii.

Pokaż mimo to