Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Królestwo wciąga, przytłacza rozmiarem tragedii i cierpienia oraz sprawia, że zaczynasz się zastanawiać nad sensem życia oraz umierania.
Dla mnie wybitna, trudno się od niej oderwać.

Królestwo wciąga, przytłacza rozmiarem tragedii i cierpienia oraz sprawia, że zaczynasz się zastanawiać nad sensem życia oraz umierania.
Dla mnie wybitna, trudno się od niej oderwać.

Ahh ten klimat przedwojennej, pełnej kontrastów Warszawy... Czytając Króla niemal czuję się smród biednych dzielnic proletariatu, jednocześnie ciesząc oko pięknem nieprzyzwoicie bogatych dam II RP, a to tylko tło dla wciągającej mającej wiele warstw gangstersko-politycznej historii.

Ahh ten klimat przedwojennej, pełnej kontrastów Warszawy... Czytając Króla niemal czuję się smród biednych dzielnic proletariatu, jednocześnie ciesząc oko pięknem nieprzyzwoicie bogatych dam II RP, a to tylko tło dla wciągającej mającej wiele warstw gangstersko-politycznej historii.

Jeśli zastanawia Cię czym tak naprawdę jest Rosja, sięgnij po Imperium, którego lektura pomoże Ci zaakceptować, że tego terminu nie da się objąć rozumem. Człowiek, który się tam nie urodził nie jest w stanie pojąć tej irracjonalnie bezwzględnej i okrutnej rzeczywistości. Imperium Kapuścińskiego, to coś więcej niż tylko reportaż nt. Związku Radzieckiego, to próba przeniknięcia przez umęczone i skatowane dusze jego narodów.

Jeśli zastanawia Cię czym tak naprawdę jest Rosja, sięgnij po Imperium, którego lektura pomoże Ci zaakceptować, że tego terminu nie da się objąć rozumem. Człowiek, który się tam nie urodził nie jest w stanie pojąć tej irracjonalnie bezwzględnej i okrutnej rzeczywistości. Imperium Kapuścińskiego, to coś więcej niż tylko reportaż nt. Związku Radzieckiego, to próba...

Swoją przygodę z mistrzem reportażu rozpocząłem właśnie od Podróży z Herodotem. Czy to wybór dobry? Jeśli jesteś osobą, która wszędzie szuka związków teraźniejszości z przeszłością i lubi oddawać się przemyśleniom nt. natury czasu- to z pewnością tak. Po przeczytaniu lektury, z pewnością najbardziej utkwi mi w pamięci to jak bardzo Kapuściński zżył się z greckim dziejopisarzem, choć nie mówi tego otwarcie to wydaje się, że wręcz utożsamia się z nim . Na kartach tego reportażu, często możemy natknąć się na przemyślenia autora, które towarzyszą prawdopodobnie każdemu uważnemu i ''czującemu" podróżnikowi a więc kwestie dotyczące: tożsamości, odrębności cywilizacyjnej, granicy pomiędzy tym, kogo oznacza pojęcie my, a kogo oni (czyt. inni, obcy). Okazuje się, że terminy te są nam tak bliskie, bo towarzyszą nam od zarania dziejów i dzięki nim świat staje się dla nas prostszy.

Swoją przygodę z mistrzem reportażu rozpocząłem właśnie od Podróży z Herodotem. Czy to wybór dobry? Jeśli jesteś osobą, która wszędzie szuka związków teraźniejszości z przeszłością i lubi oddawać się przemyśleniom nt. natury czasu- to z pewnością tak. Po przeczytaniu lektury, z pewnością najbardziej utkwi mi w pamięci to jak bardzo Kapuściński zżył się z greckim...

Nieoczywista, uswiadomiajaca opowieść o tym gdzie i dlaczego się znajdujemy oraz w jakim kierunku zmierzamy. Harari, jak zwykle cechuje się przenikliwością myślenia oraz umiejętnościa łączenia ze soba wielu faktów w spójna całość- GENIUSZ.

Nieoczywista, uswiadomiajaca opowieść o tym gdzie i dlaczego się znajdujemy oraz w jakim kierunku zmierzamy. Harari, jak zwykle cechuje się przenikliwością myślenia oraz umiejętnościa łączenia ze soba wielu faktów w spójna całość- GENIUSZ.

Beata Pawlikowska w prosty i obrazowy sposób pokazuje w jaki sposób kształtujemy we własnej podświadomości kody, które destrukcyjnie mogą wpływać na nasze życie. Książka uczy jak zacząć pozytywnie patrzeć na życie i sprawić aby stało się ono trochę lepsze. Pozycja nie stanowi remedium na depresję, którą przede wszystkim powinno się leczyć przy udziale psychiatry ale pokazuje, w jaki sposób można rozpocząć pracę nad swoją świadomością. Mimo wszelkich kontrowersji związanych z negowaniem przez Beatę Pawlikowską stosowania farmakologi w leczeniu depresji, uważam, że książkę warto przeczytać i zastosować się do niektórych zawartych w niej porad, ja osobiście zacząłem dostrzegać pozytywne skutki ich wprowadzania ;)

Beata Pawlikowska w prosty i obrazowy sposób pokazuje w jaki sposób kształtujemy we własnej podświadomości kody, które destrukcyjnie mogą wpływać na nasze życie. Książka uczy jak zacząć pozytywnie patrzeć na życie i sprawić aby stało się ono trochę lepsze. Pozycja nie stanowi remedium na depresję, którą przede wszystkim powinno się leczyć przy udziale psychiatry ale...

Swietłana Aleksijewicz, przytacza w tym reportażu relacje osób, które miały nieszczęście być świadkami katastrofy w Czarnobylu. Ich świadectwo uświadamia, jak wielki dramat rozegrał się zwłaszcza tuż po katastrofie, w jaki sposób chory system Związku Radzieckiego zostawił na pastwę postnuklearnego dramatu swoich obywateli. Książkę warto przeczytać, pomimo tego, iż jest ona pod względem emocjonalnym bardzo ciężka i w trakcie czytania można się poczuć naprawdę mocno przygnębionym. Przyznać należy, iz wynika to z świadomego zabiegu autorki aby przekazać jak naprawdę wyglądało życie ludzi naznaczonych nuklearną katastrofą.
W związku z emisja serialu HBO o Czarnobylu, ten temat na nowo odżyl, jesli w związku z tym znajdą się osoby, pragnące poszerzyć w tym temacie swoją wiedzę, reportaż autorstwa Swietlany Aleksijewicz jest pozycją po którą z pewnością warto sięgnąć.

Swietłana Aleksijewicz, przytacza w tym reportażu relacje osób, które miały nieszczęście być świadkami katastrofy w Czarnobylu. Ich świadectwo uświadamia, jak wielki dramat rozegrał się zwłaszcza tuż po katastrofie, w jaki sposób chory system Związku Radzieckiego zostawił na pastwę postnuklearnego dramatu swoich obywateli. Książkę warto przeczytać, pomimo tego, iż jest ona...

Nawet po obejrzeniu serialu, warto sięgnąć po książkę, która jest jeszcze bardziej barwna i oddaje klimat świata Westeros w zdecydowanie bardziej szczegółowy sposób.

Nawet po obejrzeniu serialu, warto sięgnąć po książkę, która jest jeszcze bardziej barwna i oddaje klimat świata Westeros w zdecydowanie bardziej szczegółowy sposób.

Bardzo dobrze opisany świat przedwojennego Lublina sprawia, że można się poczuć, prawie tak jak gdyby zamieszkiwało się Kozi gród za czasów marszałka Piłsudskiego. Jako przyszywanemu Lubelakowi, który na codzień przechadza się ulicami tego pięknego miasta, dużą satysfakcję sprawiała mi możliwość zagłębienia się w miejscowa topografie. Na plus na pewno ocenić można również barwny język jakim posługuje się Marcin Wroński, a który w zamyśle ma brzmieć jak przedwojenny miejski slang. Niestety już sama sprawa którą bada podkomisarz Maciejewski nie okazała się być dla mnie wystarczajaco wciągająca a momentami fabuła była wręcz przewidywalna. Również nie udało mi się nawiązać żadnej głębszej więzi z żadnym z bohaterów tej powieści. W związku z tym, tylko przez mój sentyment dla stolicy Lubelszczyzny daję 6/10.

Bardzo dobrze opisany świat przedwojennego Lublina sprawia, że można się poczuć, prawie tak jak gdyby zamieszkiwało się Kozi gród za czasów marszałka Piłsudskiego. Jako przyszywanemu Lubelakowi, który na codzień przechadza się ulicami tego pięknego miasta, dużą satysfakcję sprawiała mi możliwość zagłębienia się w miejscowa topografie. Na plus na pewno ocenić można również...