Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to dla mnie wręcz absurdalnie niemożliwe, że te książki z tomu na tom są tak samo dobre lub lepsze. Bardzo krytycznie i z "dużym namaszczeniem" podchodzę do pojęcia "ulubionego pisarza", ostatnim razem nazwałam tak Taylor Jenkins Reid 3 lata temu, ale najwyższa pora do tego grona dołączyć Puzyńską. Uwielbiam!

Jest to dla mnie wręcz absurdalnie niemożliwe, że te książki z tomu na tom są tak samo dobre lub lepsze. Bardzo krytycznie i z "dużym namaszczeniem" podchodzę do pojęcia "ulubionego pisarza", ostatnim razem nazwałam tak Taylor Jenkins Reid 3 lata temu, ale najwyższa pora do tego grona dołączyć Puzyńską. Uwielbiam!

Do tej pory dla mnie najsłabsza, ALE i tak kocham tę serię całym sercem

Do tej pory dla mnie najsłabsza, ALE i tak kocham tę serię całym sercem

Jak zwykle niezawodna

Jak zwykle niezawodna

Niewątpliwie paranoiczna, ale czy to dobrze? Książka o niczym. Plątanie się po umyśle bohaterki, ewidentnie z zaburzeniami osobowości - to jedyne co zapamiętam. Pomysł na fabułę może i dobry, ale wykonanie fatalne.

Niewątpliwie paranoiczna, ale czy to dobrze? Książka o niczym. Plątanie się po umyśle bohaterki, ewidentnie z zaburzeniami osobowości - to jedyne co zapamiętam. Pomysł na fabułę może i dobry, ale wykonanie fatalne.

Zacznę od tego, że literaturę grozy porzuciłam na jakieś 10 lat zatrzymując się na "Cmętarzu zwieżąt" Kinga i "Draculi" Stokera. Od czasu do czasu obejrzę jakiś horror, ale tylko taki, który jest uznany za niestraszny lub śmieszny, więc jestem osobą, którą łatwo wystraszyć. Jednak nawet dla mnie ta książka była przewidywalna i pełna absurdów. Podobała mi się początkowa duszna atmosfera, ale w momencie kiedy absurd gonił absurd to nawet atmosfera przestała być ciężka. Nieporadni egzorcyści, nieporadne zjawy, komiczne zakończenie na miarę Titanica i dwuosobowych drzwi dla jednej osoby. Turbo szybko się czytało i to tyle. Niemniej na pewno komuś się spodoba, bo to nie jest najgorsza książka, dlatego nie daję jej 1 gwiazdki, ale no pierwsze moje spotkanie z autorem nie okazało się szczególnie owocne.

Zacznę od tego, że literaturę grozy porzuciłam na jakieś 10 lat zatrzymując się na "Cmętarzu zwieżąt" Kinga i "Draculi" Stokera. Od czasu do czasu obejrzę jakiś horror, ale tylko taki, który jest uznany za niestraszny lub śmieszny, więc jestem osobą, którą łatwo wystraszyć. Jednak nawet dla mnie ta książka była przewidywalna i pełna absurdów. Podobała mi się początkowa...

Idealna powieść na wakacje. Nie jest prymitywna jak niektóre książki tego gatunku. Niekiedy miało się na ciele ciary zażenowania, ale sięgając po nią zakładałam, że takie momenty mogą się pojawić. Zdecydowanie będę ją miło wspominać lub raczej będę pamiętać emocje, które towarzyszyły czytaniu, bo to raczej książka, której fabuły po miesiącu nie jest sobie w stanie człowiek przypomnieć.

Idealna powieść na wakacje. Nie jest prymitywna jak niektóre książki tego gatunku. Niekiedy miało się na ciele ciary zażenowania, ale sięgając po nią zakładałam, że takie momenty mogą się pojawić. Zdecydowanie będę ją miło wspominać lub raczej będę pamiętać emocje, które towarzyszyły czytaniu, bo to raczej książka, której fabuły po miesiącu nie jest sobie w stanie człowiek...

Przesłuchałam i wreszcie jakaś książka autorki mi się spodobała. To było mega dobre, mimo że już w pierwszym tomie poznaliśmy zasady panujące w uniwersum to tutaj turniej i wydarzenia około turniejowe były nie mniej ciekawe. Zakończenie to całkowity sztos, nie mniej cieszę się, że 3 tom już jest i nie muszę na niego czekać, bo wtedy chyba odjęłabym gwiazdkę za to.

Przesłuchałam i wreszcie jakaś książka autorki mi się spodobała. To było mega dobre, mimo że już w pierwszym tomie poznaliśmy zasady panujące w uniwersum to tutaj turniej i wydarzenia około turniejowe były nie mniej ciekawe. Zakończenie to całkowity sztos, nie mniej cieszę się, że 3 tom już jest i nie muszę na niego czekać, bo wtedy chyba odjęłabym gwiazdkę za to.