Wyczarowanie światła

Ostatni tom Odcienii Magii niespecjalnie przypadł mi do gustu. Książkę przeczytałam głównie z tego powodu, że dziwnie byłoby nie doczytać ostatniego tomu powieści.

Historia jest przewidywalna do bólu, koncept różnych Londynów kompletnie się zagubił w fabule i nie odgrywał niemal żadnej roli w historii. Denerwuje drobiazgowość opisywania uczuć bohaterów, którzy nie są nawet trochę istotni dla fabuły, za to autorka nie dokończa dość istotnych wątków. Przeważającą większość pozostawia bez odpowiedzi co doprowadza do szału.
Chciałoby się lubić przedstawione postaci, Pani Schwab nie dala jednak do tego powodów.

Ostatni tom Odcienii Magii niespecjalnie przypadł mi do gustu. Książkę przeczytałam głównie z tego powodu, że dziwnie byłoby nie doczytać ostatniego tomu powieści.

Historia jest przewidywalna do bólu, koncept różnych Londynów kompletnie się zagubił w fabule i nie odgrywał niemal żadnej roli w historii. Denerwuje drobiazgowość opisywania uczuć bohaterów, którzy nie są...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zryczałam się jak głupia nad tą książką. W zasadzie to nad każdym z bohaterów. Nie tylko głównymi. A to już wina tego że autorka szerzej rozpisała się nad nimi. Bardzo wzruszająca, mimo że trochę już mi się dłużyła. Ale to może też wina że w między czasie czytałam ponownie Mass 🤔

Zryczałam się jak głupia nad tą książką. W zasadzie to nad każdym z bohaterów. Nie tylko głównymi. A to już wina tego że autorka szerzej rozpisała się nad nimi. Bardzo wzruszająca, mimo że trochę już mi się dłużyła. Ale to może też wina że w między czasie czytałam ponownie Mass 🤔

Pokaż mimo to

Cała seria połknięta w niespełna 5 dni.
Ależ potężny kac.
Nie wiem co teraz ze sobą zrobić.
Och, Schwab. Czy Ty w końcu przestaniesz tak ranić i jednocześnie zachwycać czytelników?
Czyżbym znalazła nową ulubioną serię?

PS. Delilah Bard, wyjdź za mnie! ♥

Cała seria połknięta w niespełna 5 dni.
Ależ potężny kac.
Nie wiem co teraz ze sobą zrobić.
Och, Schwab. Czy Ty w końcu przestaniesz tak ranić i jednocześnie zachwycać czytelników?
Czyżbym znalazła nową ulubioną serię?

PS. Delilah Bard, wyjdź za mnie! ♥

Pokaż mimo to

I jak tu dalej żyć? Co począć ze sobą po zakończeniu tak cudownej trylogii? Poproszę o więcej :)

I jak tu dalej żyć? Co począć ze sobą po zakończeniu tak cudownej trylogii? Poproszę o więcej :)

Pokaż mimo to

Trudno napisać o tej książce cokolwiek nowego, bo w zasadzie aktualne pozostają wszystkie zarzuty, które miałam do poprzedniego tomu.

Bohaterowie nadal rozczarowują. Lila wciąż jest wszechmocna, i ujawnia kolejne zdumiewające umiejętności. Wygląda na to, że nie istnieje rzecz, której nie jest w stanie dokonać. Kell tłumaczy to... "bo ona jest wyjątkowa". Fakt, że autorka niezbyt się sili na opisywanie reguł rządzących magią we wszystkich światach, co pozwala jej swobodnie naginać ustalone zasady, albo zwyczajnie się po nich prześlizgiwać. Co prawda Schwab sugeruje, że pewien wypadek, który Lila miała w dzieciństwie, może być w jakiś sposób powiązany z jej ujawnionymi później (w bardzo wygodnym dla fabuły momencie!) zdolnościami, ale to wszystko jest jak dla mnie mocno naciągane. Lila Bard to nowy synonim Mary Sue, po prostu.

Z innymi bohaterami nie jest lepiej. Autorka przypomina sobie, że powinna jakoś odnieść się do tajemnicy pochodzenia Kella, i daje jakieś mgliste wyjaśnienie na odczepnego, po to by więcej do tego nie wracać. Liczyliście na jakąś skomplikowaną, dramatyczną historię? Niestety, to nie ta książka. Więcej miejsca mamy tu poświęcone rozterkom (głównie miłosnym) księcia Rhy'a i kapitana Emery'ego, i ogólnie rozterkom, różnych postaci, które do tej pory pozostawały na drugim planie, i w zasadzie do końca nie odegrały w tej historii żadnej roli. Poza tym, że poświęcone im fragmenty wydłużały książkę, i być może o to chodziło.

Akcji w tej powieści jest niewiele. Niby coś się dzieje, ale nie jest to specjalnie zajmujące, i książkę czyta się naprawdę ciężko. Pomimo wszystko, autorka ma naprawdę dobry styl i język, i tylko fabuła oraz postacie kuleją. Konstrukcja świata (czy światów) też wydaje się mocno umowna, jak już wcześniej zwróciłam uwagę przy lekturze poprzedniego tomu - koncepcja alternatywnych światów, różniących się od siebie silniejszą czy słabszą obecnością magii, jest tutaj jedynie ozdobnikiem, gdyż autorka nie siliła się specjalnie, aby te światy jakoś pogłębić poprzez dokładniejsze ich opisanie.

Generalnie, trylogia Schwab jest dla mnie mocno rozczarowująca. Jest jakiś tam pomysł, ale nie starcza go, żeby utrzymać zainteresowanie czytelnika przez całe trzy tomy. Wydaje mi się, że jest to typowa przypadłość współczesnych autorek piszących fantastykę - być może wynika to z tego, że sporo z nich zaczynało od pisania fanfiction, gdzie skupiały się głównie na emocjach postaci i interakcjach pomiędzy nimi, i widać, że im to zostało, przez co cierpi na tym fabuła, a przede wszystkim worldbuilding. Który jest przecież w fantasy najważniejszy.

Trudno napisać o tej książce cokolwiek nowego, bo w zasadzie aktualne pozostają wszystkie zarzuty, które miałam do poprzedniego tomu.

Bohaterowie nadal rozczarowują. Lila wciąż jest wszechmocna, i ujawnia kolejne zdumiewające umiejętności. Wygląda na to, że nie istnieje rzecz, której nie jest w stanie dokonać. Kell tłumaczy to... "bo ona jest wyjątkowa". Fakt, że autorka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Miałam jakiś nastrój na tą książkę, że koniecznie przeczytam ją z początkiem jesieni, kiedy będzie już chłodniej. Czemu tak, tego nie wiem, ponieważ w żaden specjalny nastój ta książka mnie nie wprowadzała, prócz pewności kiedy chcę ją czytać. Ta część jest na pewno lepsza niż poprzednia, gdyż nie ma tutaj już więcej o turnieju magów, który dla mnie w poprzedniej części był w ogóle nie potrzebny. Wiele rzeczy można by tutaj przewidzieć, ale tak patrząc ogółem, to książka nie jest jakaś bardzo treściwa, mimo że długa. Wydała mi się taka nieco nijaka, tak się czytało bo czytało, tak szła do przodu, bo coś tam się zadziało. Szczerze mówiąc to nic specjalnego, ale z drugiej strony nie była też zła, jakaś specjalnie nudna czy bez sensu. Po prostu taka sobie. Nie czuję się związana z żadnym z bohaterów, jakoś cała historia, jeżeli opisać ją w skrócie to ma potencjał, ale od ogółu do szczegółu i robi się tak no dziwnie, czegoś barak. Kto zabrał się za poprzednie dwie części niech przeczyta, ale tak bardziej z czystej ciekawości jak skończyła się seria.

Miałam jakiś nastrój na tą książkę, że koniecznie przeczytam ją z początkiem jesieni, kiedy będzie już chłodniej. Czemu tak, tego nie wiem, ponieważ w żaden specjalny nastój ta książka mnie nie wprowadzała, prócz pewności kiedy chcę ją czytać. Ta część jest na pewno lepsza niż poprzednia, gdyż nie ma tutaj już więcej o turnieju magów, który dla mnie w poprzedniej części był...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Być może już po samej przerwie od ostatniej części możecie wyczuć, że coś poszło nie tak.

No i tak. Poszło. Tak mnie ta książka wymęczyła, że aż nie chce mi się pisać składnej recenzji, pozwolę sobie po prostu wypunktować:

- pierwsze 60 stron książki powinno być finałem części poprzedniej. Tak po prostu. Wystarczyło zrobić "wytnij" + "wklej". I jedna i druga pozycja by na tym skorzystała.

- nuda. Tak. Cała książka jest tak przepełniona akcją, że aż... nudzi. Przez większość czasu ma się wrażenie, że nic się nie dzieje.

- W szczególności druga połowa, gdzie bohaterowie wyruszają na randomową misję gdzieś tam na morzu. Przecież wiadomo, że im się uda. I po co to? Koniec końców wszystko idzie zgodnie z planem, a cała ta wyprawa to po prostu filler, żeby zdobyć McGuffina, którego zresztą autorka wprowadziła jak na zawołanie dopiero teraz, kiedy był potrzebny dla fabuły.

- dostajemy pokaźne fragmenty tekstu od strony postaci, które wcześniej były gdzieś tam na trzecim planie. Niczego ciekawego to nie wnosi, jedynie wydłuża już i tak sztucznie nadmuchaną fabułę.

- koncept różnych Londynów w zasadzie już od drugiego tomu nie ma szczególnego znaczenia. Dałoby się tą samą książkę napisać w całkowitym high fantasy. Jedynie pierwsza część starała się jakoś ten koncept wykorzystać. Marnotrawstwo.

- Lila to Mary Sujka jakich mało...

...I jeszcze pewnie wiele innych żalów by się znalazło, ale już nie mam na to siły. Z pozytywów... Pff. Styl po staremu jest bardzo dobry (czytane w wersji angielskiej), Kell i Holland oboje sympatyczni, inne postacie znośne. Da się przeczytać, jednak marne zakończenie trylogii, która miała bardzo zgrabną cześć pierwszą.

Być może już po samej przerwie od ostatniej części możecie wyczuć, że coś poszło nie tak.

No i tak. Poszło. Tak mnie ta książka wymęczyła, że aż nie chce mi się pisać składnej recenzji, pozwolę sobie po prostu wypunktować:

- pierwsze 60 stron książki powinno być finałem części poprzedniej. Tak po prostu. Wystarczyło zrobić "wytnij" + "wklej". I jedna i druga pozycja by na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

No i niestety już koniec. Wszystkie trzy części przeczytałam jedna po drugiej, dzięki czemu nie cierpiałam w przerwach, choć po zakończeniu już tak.

Co do samej książki, to na początku opis w ogóle mnie nie zachęcił, słyszałam dobre opinie, ale nadal... opis z tego co pamiętam to nie mówił nic szczególnego, więc dlaczego książka miałaby taka być?
Na szczęście zaczęłam i to z takim skutkiem, że mnie pochłonęła.
Cudownie przedstawione światy, czytając człowiek wyobrażał sobie rażące różnice między Londynami. Pomysł ze światami i jak to funkcjonowało, mega.
Sama postać Lili była ciekawa, intrygująca, NIEBEZPIECZNA, często zastanawiałam się jak zachowa się bohaterka... czy np. zmięknie, zachowa się jak typowa dziewczyna tego rodzaju książek. No ale nic takiego nie miało miejsca... i to mnie w niej urzekło. Kell również niecodzienna postać, kochająca brata nad życie, jego relacja z Lili... KURCZE jak mi tu brakowało więcej scen i jak zazwyczaj narzekam na "za dużo" tak tu było "za mało".

Moim zdziwieniem była postać Hollanda, najpierw czułam coś w rodzaju niechęci do niego, ale z czasem gdy go poznawaliśmy, to było mi tak przykro... Wracanie do jego wspomnień, życia... a to jak był "zmęczony" najbardziej mnie poruszyło. Tyle przeżył, doświadczył złych rzeczy, Antari nadający się na Króla jak nikt inny, dbał o swój świat, faktycznie czynił złe rzeczy, bo go do tego zmuszono, ale pamiętał o każdej śmierci...a teraz po wszystkim, był zmęczony... Ostatnie sceny z nim to tylko potok moich łez... i czucie niesprawiedliwości do tego iż musiało tak się stać.

Alucard... no jego chyba się nie da nie lubić. Więc nie ma co tu pisać.

Minusem, na którym w sumie bardziej cierpiała moja ciekawość, jest to... że gdy mieliśmy już akcje, już się wczułam... tak nagle zostaliśmy przeniesieni do innego Londynu, ale to chyba tylko tyle.

Zdecydowanie ta seria trafia do moich ulubionych. Poruszyło mnie tu wiele rzeczy od historii, świata, postaci zaczynając, a kończąc na okładkach, które są przepiękne.

Zdecydowanie polecam każdemu. Sama zamierzam za jakiś czas ponownie wrócić do tej serii.

No i niestety już koniec. Wszystkie trzy części przeczytałam jedna po drugiej, dzięki czemu nie cierpiałam w przerwach, choć po zakończeniu już tak.

Co do samej książki, to na początku opis w ogóle mnie nie zachęcił, słyszałam dobre opinie, ale nadal... opis z tego co pamiętam to nie mówił nic szczególnego, więc dlaczego książka miałaby taka być?
Na szczęście zaczęłam i to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu tej książki stwierdzam jednogłośnie, że seria odcienii magii Victorii Schwab to jedna z moich ulubionych serii. Po pierwszym tomie już zdążyłam pokochać ten świat i bohaterów. Drugi tom był tak samo rewelacyjny. Trzeci tom czytałam jednym tchem. Bardzo spodobało mi się to ,że każdy bohater w tej książce miał tzw. swoje pięć minut i akcja nie trwała wokół tylko głównych bohaterów przez co daję ogromny plus. Kell,Lila, Alucard,Rhy to bohaterowie, których warto pokochać. Choć książka ma swoje rozmiary,to czyta się ją naprawde szybko. Na pewno w przyszłości kiedyś wruce do tej serii. Kocham całym serduszkiem.

Po przeczytaniu tej książki stwierdzam jednogłośnie, że seria odcienii magii Victorii Schwab to jedna z moich ulubionych serii. Po pierwszym tomie już zdążyłam pokochać ten świat i bohaterów. Drugi tom był tak samo rewelacyjny. Trzeci tom czytałam jednym tchem. Bardzo spodobało mi się to ,że każdy bohater w tej książce miał tzw. swoje pięć minut i akcja nie trwała wokół...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pokochałam całą serię już podczas czytania pierwszego tomu i nadal to uczucie podtrzymuję. "Odcienie magii" oficjalnie stały się moją ukochaną serią, jakiej od bardzo dawna nie czytałam. Z wielkim sercem kończyłam czytać ostatnie stroniczki trzeciego tomu, ponieważ z bohaterami zżyłam się jak nigdy, a magia jaką zaserwowała Schwab zdecydowanie zostanie w mojej pamięci na bardzo długo. Nic tylko czytać inne jej dzieła, ponieważ patrząc po tej serii, mogę się spodziewać kolejnych perełek.
Każdemu będę wciskać do tbrów! XD <3

Pokochałam całą serię już podczas czytania pierwszego tomu i nadal to uczucie podtrzymuję. "Odcienie magii" oficjalnie stały się moją ukochaną serią, jakiej od bardzo dawna nie czytałam. Z wielkim sercem kończyłam czytać ostatnie stroniczki trzeciego tomu, ponieważ z bohaterami zżyłam się jak nigdy, a magia jaką zaserwowała Schwab zdecydowanie zostanie w mojej pamięci na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to