Ja mam tylko jedno pytanie, co się stało z Kojimą?
Co mogę więcej napisać o książce? Jest ona smutna. Pełna refleksji.
Myśle że wiele osób w czasach szkoły było nękanych i prześladowanych z różnych powodów, lub nawet za nic. Zbyt łatwo można zostać ofiarą i zbyt łatwo można popaść w depresję która odbiera sens życia.

Ja mam tylko jedno pytanie, co się stało z Kojimą?
Co mogę więcej napisać o książce? Jest ona smutna. Pełna refleksji.
Myśle że wiele osób w czasach szkoły było nękanych i prześladowanych z różnych powodów, lub nawet za nic. Zbyt łatwo można zostać ofiarą i zbyt łatwo można popaść w depresję która odbiera sens życia.

Po raz kolejny sięgając po literaturę azjatycką nie zawiodłam się, bo mimo że stron miała niewiele to emocji, których mi dostarczyła… nie brakowało. I były to bardzo trudne emocje, które musiałam przepracowywać jeszcze trochę po skończonej lekturze, aby móc o niej opowiedzieć.

To, czego doświadczał w szkole za sprawą innych uczniów główny bohater i dziewczyna, która z czasem stała się jego jedyną przyjaciółką jest niewyobrażalne i niepojęte. Czyste okruci€ństwo, przez które niejednokrotnie czułam ucisk w gardle.

Niezwykle trudna i poruszająca książka, która na długo nie da o sobie zapomnieć. I nie przesadzę jeśli powiem, że powinna być ona lekturą szkolną, bo tematyka którą porusza jest wciąż niestety powszechna we wszystkich placówkach oświatowych na świecie. I choć może szokować ze względu na obrazowość aktów prz€mocy to jednocześnie zmusza do refleksji i otwiera oczy na problematykę znęc@ania się.

Po raz kolejny sięgając po literaturę azjatycką nie zawiodłam się, bo mimo że stron miała niewiele to emocji, których mi dostarczyła… nie brakowało. I były to bardzo trudne emocje, które musiałam przepracowywać jeszcze trochę po skończonej lekturze, aby móc o niej opowiedzieć.

To, czego doświadczał w szkole za sprawą innych uczniów główny bohater i dziewczyna, która z...

Mimo typowej japońskiej lekkości słowa, która tylko muska zamiast się zagłębiać, ta książka robi wrażenie i ciekawie wskazuje i miesza interpretacje. Jest o idei bycia słabym (Kojima, która się nie myje, by symbolicznie zjednoczyć się z biednym ojcem); cynicznej idei robienia, co się chce, by czerpać z tego korzyść; o sile, chęci trzymania innych pod butem, i tym, jak obie te idee są do siebie podobne pod tym względem; i finalnie o tym, by wyjść poza te ekstremalne poglądy i zobaczyć piękno (które jest tylko pięknem, kiedy nie ma komu się o nim powiedzieć i nie ma przyjaciela, który nas zrozumie). Ciekawa, szybka opowieść, trochę dziwaczna i często wkurzająca, ale ładnie napisana (złoty deszcz na końcu i naga Kojima) i intrygująca.

Mimo typowej japońskiej lekkości słowa, która tylko muska zamiast się zagłębiać, ta książka robi wrażenie i ciekawie wskazuje i miesza interpretacje. Jest o idei bycia słabym (Kojima, która się nie myje, by symbolicznie zjednoczyć się z biednym ojcem); cynicznej idei robienia, co się chce, by czerpać z tego korzyść; o sile, chęci trzymania innych pod butem, i tym, jak obie...

Wstrząsająca powieść o przemocy i nierówności w szkole. A tak naprawdę powieść o przyjaźni, poszukiwaniu prawdziwego siebie, dążeniu do akceptacji i nierównej walce o sprawiedliwość.

Wstrząsająca powieść o przemocy i nierówności w szkole. A tak naprawdę powieść o przyjaźni, poszukiwaniu prawdziwego siebie, dążeniu do akceptacji i nierównej walce o sprawiedliwość.

Naprawdę coś co warto przeczytać, nie dla fabuły czy frajdy ale dla odpowiedzi na pewne pytania dręczące wielu z nas.

Naprawdę coś co warto przeczytać, nie dla fabuły czy frajdy ale dla odpowiedzi na pewne pytania dręczące wielu z nas.

"Heaven" to brutalna, szczera i dosadna historia Maroko i Kojimy, którzy są prześladowani w szkole. A wręcz gnębieni i torturowani. Metody przemocy psychicznej i fizycznej są bardzo "wyszukane" i makabryczne. Trudno się to czyta. Musiałam co jakiś czas odkładać książkę, bo było mi tak smutno i źle, czułam złość i bezsilność. Mocna książka. Nie dla ludzi o słabych nerwach, dlatego pewnie tak mnie dotknęła ta historia. Oprócz scen tortur, bo łagodniej nie da się tego nazwać, są również wzruszające i pocieszające fragmenty. Ujęła mnie postawa Kojimy, która pokochała Maroko za to, co dla innych było powodem do wyśmiewania. Ona w jego wadzie, zobaczyła coś wyjątkowego. Ale ludzie niestety boją się inności, przeraża ich coś, czego nie znają. Jakie to ważne, żeby w tym zepsutym świecie znaleźć bratnią duszę, która wyciągnie do nas pomocną dłoń.

"Heaven" to brutalna, szczera i dosadna historia Maroko i Kojimy, którzy są prześladowani w szkole. A wręcz gnębieni i torturowani. Metody przemocy psychicznej i fizycznej są bardzo "wyszukane" i makabryczne. Trudno się to czyta. Musiałam co jakiś czas odkładać książkę, bo było mi tak smutno i źle, czułam złość i bezsilność. Mocna książka. Nie dla ludzi o słabych nerwach,...

Książka porusza temat nękania rówieśników w szkole. Główny bohater i jego przyjaciółka, która również pada ofiarą przemocy rówieśniczej (słownej i fizycznej),próbują zrozumieć, czym kierują się ich oprawcy i co skłania ich do takich czynów. Przyjaźń, czytanie listów oraz spotkania podtrzymują ich wolę życia. W pewnym momencie ich oczekiwania się rozmijają i prowadzą do wydarzenia, o którym jedno z nich na pewno marzyło.

Książka porusza temat nękania rówieśników w szkole. Główny bohater i jego przyjaciółka, która również pada ofiarą przemocy rówieśniczej (słownej i fizycznej),próbują zrozumieć, czym kierują się ich oprawcy i co skłania ich do takich czynów. Przyjaźń, czytanie listów oraz spotkania podtrzymują ich wolę życia. W pewnym momencie ich oczekiwania się rozmijają i prowadzą do...

Naprawdę piękna książka, bardzo ona mnie wstrząsnęła. Wiedziałam, że ta książka nie będzie prosta i przyjemna czy też, że skończy się niczym w bajkach, ale sama książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła i myślę, że to nie jest moja ostatnia styczność z literaturą japońską. Minusem jest niepotrzebne wplecenie scen masturbowania oraz romantyzowanie cierpienia, które mnie zniesmaczyło, nie zmienia to faktu, że ta książka to must read dla każdego!
PS: Dziękuję Bookholikowi za polecenie mi tej wspaniałej książki <3

Naprawdę piękna książka, bardzo ona mnie wstrząsnęła. Wiedziałam, że ta książka nie będzie prosta i przyjemna czy też, że skończy się niczym w bajkach, ale sama książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła i myślę, że to nie jest moja ostatnia styczność z literaturą japońską. Minusem jest niepotrzebne wplecenie scen masturbowania oraz romantyzowanie cierpienia, które mnie...

Ta historia uderzyła mnie mocniej niż się spodziewałam… wzięłam ją do ręki, przeczytałam opis, zaczęłam czytać i nie mogłam przestać.
W niecałej połowie pojawiły się pierwsze łzy. Łzy smutku, współczucia i ogromnej niesprawiedliwości.
Dlaczego ludzie pastwią się nad innymi? Dlaczego dzieci muszą sobie wmawiać, że znoszą to, bo są silne? Dlaczego myślą, że to im się dostaje, bo odstają wyglądem od reszty?
To okropne… To uczucie jakby ktoś uderzył mnie z całej siły w przeponę i jakbym musiała walczyć o każdy oddech z Maroko i Kojimą.
Ale najbardziej zabolał fragment gdzie jeden z bohaterów, przyglądający się oprawca, wyjaśnia dlaczego właściwie mają prawo znęcać się nad innymi. - „Każdy w miarę inteligenty człowiek to wie. Jeśli istnieje piekło, to tutaj, na ziemi. Niebo też. Tu jest wszystko. I nic nie ma znaczenia.” Mają takie prawo, bo nikogo to nie obchodzi, każdy ma swoje większe lub mniejsze problemy i pragnienia. Nic nie ma znaczenia…

Ta historia uderzyła mnie mocniej niż się spodziewałam… wzięłam ją do ręki, przeczytałam opis, zaczęłam czytać i nie mogłam przestać.
W niecałej połowie pojawiły się pierwsze łzy. Łzy smutku, współczucia i ogromnej niesprawiedliwości.
Dlaczego ludzie pastwią się nad innymi? Dlaczego dzieci muszą sobie wmawiać, że znoszą to, bo są silne? Dlaczego myślą, że to im się...

Książka wartościowa z dobrym przekazem, ale spodziewałam się czegoś dużo lepszego. O ile główny bohater był w porządku, to Kajima była mega dziwna i obrzydliwa - totalnie ta postać nie przypadła mi do gustu.

Książka wartościowa z dobrym przekazem, ale spodziewałam się czegoś dużo lepszego. O ile główny bohater był w porządku, to Kajima była mega dziwna i obrzydliwa - totalnie ta postać nie przypadła mi do gustu.